Αγώνας διαπλεκομένων για επιβίωση του παπανδρεϊκού λόμπι

Στο ίδιο έργο θεατές. Εν όψει της «κρίσιμης» ψηφοφορίας στη Βουλή για το πολυνομοσχέδιο - σκούπα, το Μαξίμου επιστρατεύει την ίδια επιτυχημένη συνταγή: δελφίνους, υπόνοιες για εκλογές, υπόνοιες για συγκυβέρνηση, υπόνοιες ότι δεν θα πάρουμε την έκτη δόση, υπόνοιες ότι διακυβεύεται το νέο δάνειο, υπόνοιες ότι ο πρωθυπουργός είναι προβληματισμένος και σκέφτεται να παραιτηθεί, υπόνοιες ότι κάποιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ σκοπεύουν να κάνουν ανταρσία.

Κάθε τρεις μήνες η ίδια απειλή, που πάντα διανθίζεται με το ίδιο στολίδι: Διαρροές ότι ο πρωθυπουργός αναβάλλει σημαντικό ταξίδι (τις δύο τελευταίες φορές ήταν ταξίδι στις ΗΠΑ) «ώστε να μείνει στην Αθήνα γιατί διανύουμε την κρισιμότερη εβδομάδα», ενώ πάντα φροντίζει για ένα «ξαφνικό» ραντεβού με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια. Έτσι, για να ενισχύσει την ανασφάλεια των δικών του βουλευτών.

Προβλέψιμο

Μόνο που το έργο έχει γίνει αφόρητα προβλέψιμο και ο μόνος λόγος που συνεχίζει να το «τρώει» ο Έλληνας πολίτης είναι η αξιοπερίεργη προθυμία μεγάλης μερίδας των ΜΜΕ να το αναπαράγουν και να το αναδεικνύουν ως «φρέσκο» και μείζον για τη βιωσιμότητα της χώρας. Κανονικά θα έπρεπε πρώτοι οι δημοσιογράφοι να λέμε «αρκετά πια με το παραμύθι» και να βάζουμε το έργο στις πραγματικές του διαστάσεις.
Αντί όμως γ' αυτό, γινόμαστε συνένοχοι στον αποπροσανατολισμό, τη στιγμή που η χώρα έχει μπει σε τροχιά ελεγχόμενης πτώχευσης, που θα συνοδεύεται από τη γερμανική επέλαση στη διαχείριση της οικονομικής πολιτικής και την πλήρη εξουσία των επιχειρηματικών δυνάμεων στην ελληνική κρατική περιουσία.

Διαφαίνεται πλέον ξεκάθαρα ότι τόσο το Μαξίμου όσο και οι κύκλοι που πρόσκεινται σε αυτό ενδιαφέρονται μόνο για την πολιτική επιβίωση του παπανδρεϊκού λόμπι, το οποίο, προκειμένου να διασωθεί όπως μπορεί, δεν διστάζει να φλερτάρει με την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ!

Τις τελευταίες ημέρες το παπανδρεϊκό σύστημα (πολιτικοί, εκδότες και δημοσιογράφοι) γράφει «κομψά» ότι, εάν δεν ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο, η Ελλάδα κινδυνεύει να βγει από το ευρώ. Μάλιστα διαβάσαμε σε στήλες εφημερίδων και ρεπορτάζ ότι αυτό το σχέδιο υπάρχει από πλευράς Ε.Ε. και ότι, για να το αποφύγουμε, πρέπει να υπάρξει πολιτική σταθερότητα. Κοινώς, να παραμείνει ο Γ. Παπανδρέου στην εξουσία.
Μόνο  που  το ευρωπαϊκό   σχέδιο, όπως έχουμε γράψει πολλές φορές, υπήρχε   από τον Μάιο. Τότε ο Γ. Παπακωνσταντίνου «απείλησε» με έξοδο από το ευρώ εάν δεν λαμβάναμε την τότε δόση του δανείου. Και βεβαίως, ως γνωστόν, μας γύρισε μπούμερανγκ και οι Γερμανοί άρχισαν να σχεδιάζουν τέτοια επιλογή.

Όμως φαίνεται πως η κυβέρνηση δεν υπολογίζει πως οι κινήσεις της συνήθως οδηγούν σε αυτό που ονομάζουμε "αυτοεκπληρούμενη προφητεία":

•  Αρχικά είχαμε το δίλημμα «μνημόνιο ή λιτότητα εικοσαετίας».

•  Μετά ήρθε το δίλημμα «λιτότητα εικοσαετίας ή επιλεκτική χρεοκοπία».

•  Μετά ήρθε το «επιλεκτική χρεοκοπία ή ελεγχόμενη χρεοκοπία».

• Και τώρα ζούμε το «ελεγχόμενη χρεοκοπία ή πλήρης χρεοκοπία και έξοδος από το ευρώ».

 Ολα τα διλήμματα ήταν εμπνεύσεως του περιβάλλοντος και των συνεργατών του Γ.  Παπανδρέου. Και πάντα, ενώ κυβέρνηση και πολιτικό σύστημα διάλεγαν την - υποτίθεται - ήπια επιλογή, το αποτέλεσμα ήταν το χειρότερο δυνατό.

Η διλημματική τακτική έπαιξε πολύ στο εσωτερικό: έπεισε και τρομοκράτησε τον κόσμο. Μάζεψε επίσης τις ανταρσίες εντός ΠΑΣΟΚ. Όμως τα... νέα φτάνουν και εκτός της χώρας, με αποτέλεσμα οι αγορές και οι τροϊκανοί να «προετοιμάζονται» κάθε φορά για τα διλήμματα που έθετε η ελληνική κυβέρνηση και να περιλαμβάνουν όλες τις εκδοχές στα σενάρια τους.
Πραγματικά δημιουργεί απορίες η παντελής έλλειψη κριτικής στους χειρισμούς της κυβέρνησης, η οποία πλέον ευθύνεται πλήρως για την κατάρρευση της χώρας και το ότι μπήκαμε κανονικότατα σε τροχιά πλήρους πτώχευσης.

Και τώρα; Το ΔΝΤ, μέσω του μονίμου αντιπροσώπου του στην Αθήνα, επεξεργάζεται τις σαρωτικές αλλαγές στο τραπεζικό σύστημα που θα επιφέρουν σοβαρές αλλαγές στη μετοχική σύνθεση. Όπως έγραψε την προηγούμενη εβδομάδα το «Π», τα συμφέροντα (κυρίως αγγλοσαξονικά) που κρύβονται πίσω από τη διάλυση της Ελλάδας ενδιαφέρονται και στοχεύουν στη διάλυση του τραπεζικού status quo.

Αυτό που ανησυχεί ιδιαίτερα τους Έλληνες τραπεζίτες είναι ότι βρίσκονται στο σκοτάδι για τις διαπραγματεύσεις για το νέο κούρεμα. Ξέρουν άλλωστε πως ο γαλλογερμανικός άξονας αδιαφορεί για τις ζημιές στα ελληνικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα από το μεγάλο κούρεμα, είτε αυτό γίνει σε μία είτε σε δύο δόσεις.

Ανησυχία προκαλεί και η πρόταση να δωθεί επιπλέον δάνειο στην Ελλάδα μέσω του προσωρινού μηχανισμού EFSF, ώστε να επαναγοράσει μέρος των ομολόγων της από την αγορά. Να τα φορτωθούμε εμείς δηλαδή και μετά να προχωρήσει το κούρεμα.

Απομόνωση

Την ίδια στιγμή θα φορτωθούμε και το νέο μεγάλο δάνειο των 109 δισ. ευρώ για να εξυπηρετήσουμε τις υποχρεώσεις μας προς τους δανειστές μας. Η απομόνωση της Ελλάδας στο πλαίσιο της ευρωζώνης είναι πλέον γεγονός.

Το σχέδιο του κουρέματος αναμένεται να τραβήξει αρκετές μέρες ακόμη, καθώς η διαφωνίες μεταξύ Γερμανίας και τραπεζιτών δείχνουν, προς το παρόν τουλάχιστον, αγεφύρωτες.

* Από τη μία το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα διαμηνύει ότι δεν θα δεχθεί αύξηση του κουρέματος πάνω από 30%, σε εθελοντική βάση και στο πλαίσιο της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου.

* Από την άλλη η Γερμανία δείχνει να μην ενδίδει και να απαιτεί το 50%, που βεβαίως θα συνοδεύεται απαραίτητα από τη μεταβίβαση των ελληνικών κρατικών πόρων σε ευρωπαϊκό ταμείο με έδρα το Λουξεμβούργο. Μάλιστα η Μέρκελ τη Δευτέρα φρόντισε να τραβήξει το σχοινί και διευήνυσε ότι δεν βίαζεται να ανακοινώσει λύση στη Σύνοδο Κορυφής της Κυριακής. Τη στιγμή που δήλωνε ότι δεν θα υπάρξει σαφής συμφωνία, έστελνε το δικό της μήνυμα στους τραπεζίτες του ΙΙF, που συνεδρίαζαν στις Βρυξέλλες, για να καθορίσουν τις κινήσεις τους.

* Μεταξύ των δύο αυτών πλευρών βρίσκονται οι υπόλοιπες κυβερνήσεις της ευρωζώνης, που δεν ξέρουν τι θα συναντήσουν την Κυριακή.
Ευρωπαίοι αξιωματούχοι αναφέρουν ότι «πάντα γίνεται αυτό που θέλουν οι Γερμανοί», άρα ποντάρουν ότι το κούρεμα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα είναι 50%. Όμως αυτή τη φορά δεν είναι μόνο πολιτικό ζήτημα. Είναι και τεχνικό. Δεν υπάρχουν δηλαδή οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί που θα συντηρήσουν ένα μεγάλο κούρεμα του ελληνικού χρέους χωρίς αυτό να θεωρηθεί από τις αγορές πτώχευση και να ενεργοποιηθούν τα ασφάλιστρα κινδύνου. Έτσι μάλλον πάμε για παράταση της αγωνίας.

Κατευθείαν στην κόλαση

Όλα τα παραπάνω όμως δεν σημαίνουν ότι αλλάζουν οι απαιτήσεις για τις υπαναχωρήσεις που πρέπει να κάνει η Αθήνα. Μάλλον το αντίθετο. Ασφαλείς πληροφορίες του «Π» αναφέρουν ότι, για να καταφέρει η Μέρκελ να περάσει από τη Βουλή της το νέο πακέτο δανείων προς τη χώρα μας, θα βάλει ποινές και ρήτρες οι οποίες θα κάνουν το μνημόνιο του 2010 να μοιάζει με ευχολόγιο.

Η Γερμανία θέλει να κάνει την Ελλάδα παράδειγμα προς αποφυγήν, ώστε να μην τολμήσει καμία άλλη χώρα (κυρίως η Ιταλία) να κωλυσιεργήσει στις δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις για να πετύχει ένα κούρεμα κάπου παρακάτω.
Με άλλα λόγια, όποια κυβέρνηση επιθυμήσει να γίνει «Ελλάδα» θα πρέπει να έχει διάθεση να χάσει τα εξής:
* Τη δημοσιονομική κυριαρχία της χώρας της. Ήδη στην Αθήνα ολοκληρώθηκε η έκθεση της Ομάδας Δράσης και από τον Δεκέμβριο θα αρχίσουν να συρρέουν οι μόνιμοι επίτροποι, που θα διαχειρίζονται και θα αποφασίζουν για τα πάντα.

* Το δικαίωμα διαχείρισης των κρατικών πόρων της. Στην Ελλάδα, για να λάβουμε το κούρεμα και το νέο δάνειο, θα πάρουμε και ένα ποσό (εικάζεται ότι θα είναι 125 δισ. ευρώ), ώστε να μεταβιβάσουμε κρατική περιουσία στο ευρωπαϊκό ταμείο ελληνικού χρέους που θα συσταθεί. Το ποσό θα χρησιμοποιηθεί για την ισόποση εφάπαξ μείωση του χρέους. Ήδη στην Ελλάδα αρκετοί (Στουρνάρας, Μάνος) βγήκαν στο προσκήνιο προωθώντας μια παραλλαγή αυτού του σχεδίου.

Τέλος θα φορτωθεί την υποχρέωση να ζει και να πληρώνει της υπόχρεώσεις της μόνο μέσα από όσα βγάζει από φόρους και περικοπές  δαπανών.  Στην Ελλάδα η τρόικα θεωρεί ότι το πρώτο τρίμηνο του 2012 θα έρθει ένα νέο, μεγαλύτερο κύμα απολύσεων στο Δημόσιο και νέα εσωτερική υποτίμηση    μέσω μειώσεων σε μισθούς και συντάξεις στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα για να μπορέσει να έχει η Ελλάδα... πρωτογενές πλεόνασμα.

Φυσικά δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι ακόμη κι έτσι τα πλεονάσματα θα έρθουν. Πάντως η κυβέρνηση είναι ενήμερη για το ότι εκεί οδεύει η κατάσταση.

Στις γερμανικές επιδιώξεις, επαναλαμβάνουμε, βρίσκεται η άμεση εφαρμογή του μόνιμου μηχανισμού ESM, ώστε να μπορέσει να πραγματοποιηθεί η ελεγχόμενη πτώχευση της Ελλάδας μέσα στο ευρώ.

Εμείς ξαναδιατυπώνουμε το ερώτημα της περασμένης εβδομάδας: Τι θα γίνει και πού θα οδηγηθεί η χώρα (ποιος θα αναλάβει) σε περίπτωση που πραγματοποιηθεί το κούρεμα, πάρουμε το νέο δάνειο, δώσουμε την κρατική περιουσία και τη δημοσιονομική κυριαρχία, αλλά δεν πετύχουμε πρωτογενές πλεόνασμα και δεν καταφέρουμε να συγκρατήσουμε το χρέος σε επιθυμητά επίπεδα;
Μήπως θα μας αναλάβει αποκλειστικά και εξ ολοκλήρου το ΔΝΤ;


Πηγή: "Ποντίκι"