Θυμίζει τους στίχους του παλιού στρατιωτικού εμβατηρίου: «Των εχθρών τα φουσάτα πέρασαν σαν ' το λίβα που καίει τα σπαρτά...». Γιατί, πράγματι, ο στρατός της οικονομικής και πολιτικής κατοχής, με τους «στρατηγούς» της τρόικας και τους πραιτοριανούς του, έχει καταλάβει και καταστρέφει συστηματικά τη χώρα.
Στις ημέρες μας δεν χρειάστηκε να βοηθήσει την κατάληψη αυτή κάποιος πολιτικός «Εφιάλτης». Ο «Εφιάλτης» ήταν η ίδια η επίσημη κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, που προετοίμασαν το έδαφος και παρέδωσαν επίσημα και αμαχητί τη χώρα στις δυνάμειςτης πολιτικής και οικονομικής κατοχής. Υπέγραψαν, μάλιστα, προκαταβολικά τα «συμβόλαια παράδοσης» τόσο με τιςΗΠΑ όσο και με το ΔΝΤ, ενώ ταυτόχρονα ευτέλιζαν, λοιδορούσαν και απαξίωναν την πατρίδα και το λαό της...
Τώρα βρισκόμαστε, δυστυχώς, σε μια κατάσταση, η οποία μόνο με την περίοδο 1941 -1943 μπορεί να συγκριθεί - με βάση, βεβαίως, τιςπροσήκουσες ιστορικές αναλογίες...
Οι δυο βασικοί πυλώνεςτης σύγχρονης Δημοκρατικής Πολιτείας, το Κράτος Δικαίου και το Κοινωνικό Κράτος καταρρέουν. Το Σύνταγμα αγνοείται και παραβιάζεται συστηματικά, τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα διαλύονται και γυρίζουν πίσω, στις συνθήκες που επικρατούσαν κατά το 190 αιώνα. Τη συναίνεση και την εμπι-στοσύνη των πολιτών -βασικό γνώρι-σμα του δημοκρατικού πολιτεύματος-τις έχει αντικαταστήσει μια πολύμορφη επιχείρηση τρομοκρατίας...
Η καταστολή των αντιδράσεων «επαφίεται» στα ΜΑΤ, στα χημικά, στους ξυλοδαρμούς. Η «καταστολή», όμως, του ηθικού των πολιτών προωθείται μέσω της οικονομικής τρομοκρατίας, των συνεχών εκβιασμών, της ασύστολης αφαίρεσης του εισοδήματος τους, του ευτελισμού της μικρήςτους περιουσιας... Και, το χειρότερο, μέσω της ακύρωσης της ελπίδας και των προσδοκιών τους όχι τόσο για τη δική τους ζωή, όσο για το μέλλον των παιδιών τους...
Με ευθύνη του Γ. Παπανδρέου και των μνημονιακών συμφερόντων που τον στηρίζουν γράφεται την περίοδο αυτή η πιο μελανή σελίδα της σύγχρονης ιστορίας μας: Η χρεοκοπία έχει ήδη επέλθει, ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΑΤΑΦΟ ΠΤΩΜΑ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΕΡΙΦΕΡΟΥΝ ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΜΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ, ΠΡΙΝ ΑΠ ΌΛΑ,ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ.
Ταυτόχρονα, διαλύεται η οικονομική και παραγωγική δομή της χώρας και η ανεργία παραπέμπει στις περιόδους του 1950 και του 1960, ενώ η πολιτική εξουσία, η ίδια η διαχείριση των εθνικών συμφερόντων και του εθνικού πλούτου, έχει παραδοθεί στους διεθνείς κερδοσκόπους και στους δανειστές μας...
Η ιστορία γύρισε «ανάποδα»... Δυστυχώς, δεν πρόκειται για ένα εφιαλτικό όνειρο, αλλά για μια τραγική πραγματικότητα, αφού Ο «ΕΦΙΑΛΤΗΣ» ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΤΕΛΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ.
«Ο λίβας που καίει τα σπαρτά»... Στο «αποτεφρωτήριο» του Μνημονίου τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα. Οι συλλογικές συμβάσεις πρέπει να καταργηθούν• οι κλαδικές ήδη μπήκαν «στο ψυγείο». Οι δανειστές μας θέλουν «να μας βοηθήσουν», θέλουν να επενδύσουν. Πού, όμως; Στις «ζώνες ελεύθερης εργασίας», όπου οι μισθοί θα «βουλγαροποιηθούν», θα υπογράφονται ατομικές συμβάσεις ανά ημέρα ή ανά εβδομάδα, θα υπάρχει «ειδικό φορολογικό καθεστώς» - συμβολικού χαρακτήρα, δηλαδή, φορολόγηση. Οι «ζώνες» αυτές θα εγκατασταθούν σε δημόσιες εκτάσεις -χωρίς αντίτιμο, όπως προβλέπει η Δανειακή Σύμβαση- ή σε ιδιωτικές εκτάσεις που θα απαλλοτριωθούν με συμβολικό αντίτιμο...
Πρόκειται για την υλοποίηση ενός ευρύτερου σχεδίου, που προβλέπει τη μετατροπή ολόκληρης της βαλκανικής και τμήματος του πρώην ανατολικού συνασπισμού σε αυτό που αποκαλούν οι δανειστές μας «αφρικανική περιοχή της Ευρώπης»...
* Ο Μενέλαος Γκίβαλος είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης τον Πανεπιστημίου Αθηνών και το κείμενο του δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" 13/10/2011
Δημοσίευση σχολίου