Γιάνης Κορδάτος
Ο πολιτικός ανταγωνισμός μεταξύ των τάξεων στην Ελλάδα
(απόσπασμα)
Κομμουνιστική Επιθεώρησις, αρ. 11, Νοέμβριος 1924
Αρθρογραφίες στην Κομμουνιστική επιθεώρηση, 1921-1924
Εκδόσεις Συλλογή
[...] Ανασκοπούντες τα ανωτέρω δυνάμεθα ως εξής εις γενικάς γραμμάς να καθορίσομεν την σημερινήν πολιτικήν κατάστασιν.
1ον Ότι η αποσύνθεσις των δυο μεγάλων Κομμάτων της αστικής τάξεως είνε αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσεως, ήτις δεν επαρουσιάσθη ως επαναστατική ευθύς αμέσως μετά την χρεωκοπίαν της ιμπεριαλιστικής μικροαστικής πολιτικής, λόγω των μεγάλων συσσωρευθέντων εκ του πολέμου κερδών και της αδυναμίας του πολιτικού κόμματος της εργατικής τάξεως, του Κομμουνιστικού, να αναμιχθή ενεργώς και αποφασιστικώς με σύνθημα την κατάληψιν της Εξουσίας.
2ον Ήδη είνε έκδηλα τα φαινόμενα της οικονομικής κρίσεως. Η προσπάθεια δε της κεφαλαιοκρατίας να επιρρίψη επί του λαού γενικώς τα βάρη της καταστροφής (φόρους, πρόσφυγας, κλπ) και ακόμη η αδυναμία της συναγωνισθή το ξένον κεφάλαιον την αναγκάζει να καταφύγη εις μέτρα βίαια δια μέσου του Κράτους και δια της δημιουργίας φασιστικών οργανώσεων κατά της οργανωμένης εργατικής τάξεως, ώστε αύτη (η εργατική τάξις) δια του υποβιβασμού των ημερομισθίων, αυξήσεως ωρών εργασίας κλπ. να πληρώση μέρος ή και το όλον των διαφυγόντων κερδών εκ του ανταγωνισμού του εντοπίου κεφαλαίου με το ξένον και ν' αναλάβη την συντήρησιν των προσφύγων και την εγκατάστασίν των.
3ον Η προσπάθεια αύτη της κεφαλαιοκρατίας έχει ως συνέπειαν την όξυνσιν του αγώνος των τάξεων και μοιραίως την ισχυροποίησιν της επαγγελματικής συνειδήσεως των εργατών και την εξάπλωσιν του Κομμουνισμού.
4ον Ο πολιτικός αγών υπό μορφήν καθεστωτικήν δεν θα συνεχισθή εντός του πολιτικού πλαισίου του αστικού καθεστώτος, ήτοι μεταξύ βενιζελισμού και αντιβενιζελισμού, υπό το σύνθημα της αστικής αβασιλεύτου Δημοκρατίας ή της βασιλευομένης. Τοιαύτη πιθανότης δεν υπάρχει, εκτός εάν το πολιτικόν Κόμμα της εργατικής τάξεως, το Κομμουνιστικόν, δείξει πολιτικήν ανεπάρκειαν και δεν εμφανίση και εις το μέλλον πολιτικήν δράσιν ανάλογον με την περίοδο που διερχόμεθα.
[...]
Η ελληνική κεφαλαιοκρατία [...] δια να έχη την υποστήριξην και του ξένου κεφαλαίου και κατ' ακολουθίαν η οικονομική και πολιτική αυτή υποδούλωσις της χώρας θα έχη ως συνέπειαν δια τους εργάτας και τας λαϊκάς και προσφυγικάς μάζας πολιτικάς και οικονομικάς πιέσεις αγνώστους μέχρι τούδε υπό τη μορφή φασιστικών συλλόγων, διαλύσεως των εργατικών οργανώσεων, κηρήξεως εν διωγμώ του Κ.Κ. και λοιπών άλλων τρομοκρατικών ενεργειών και πράξεων. Άλλωστε η έναρξις του διωγμού έγινε και αι τελευταίαι καταδιώξεις, εξορίαι εις την Μακεδονίαν, Θράκην και αλλαχού αποτελούν ασφαλώς το προοίμιον γενικωτέρου συστηματικού διωγμού. - Το Κ.Κ εγκαίρως προείδε την τοιαύτην τροπήν της καταστάσεως και εγκαίρως προέβλεψε την γενικήν επίθεσιν της αστικής τάξεως. - Αλλά γεννάται το ερώτημα εκ των ανωτέρω, είνε απολύτως επαναστατική η κρίσις; Και αν ναι, τίθεται ενώπιον του προλεταριάτου ζήτημα καταλήψεως της εξουσίας;
Πριν δώσωμεν απ' ευθείας απάντησιν εις τα ανωτέρω ερωτήματα πρέπει να εξετάσωμεν και να αναλύσωμεν ποιός είνε ο θεμελιώδης νόμος των Επαναστάσεων. Και εις το ερώτημα αυτό την απάντηση θα την δώση ο ίδιος ο Λένιν απ' το βιβλίο του ο "Εξτρεμισμός." [...] Μόνον όταν 'κατώτερα στρώματα' δεν θέλουν πλέον το παληό καθεστώς και όταν 'ανώτερα στρώματα' δεν μπορούν να εξακολουθήσουν να ζουν στο παληό καθεστώς, τότε μόνο μπορεί να θριαμβεύση η Επανάστασις. Μ' άλλα λόγια η αλήθεια αυτή εκφράζεται με την πρότασιν: 'η Επανάστασις είνε αδύνατη χωρίς μια Εθνική κρίση γενική και των εκμεταλλευτών και των εκμεταλλευομένων.'
Διότι ναι μεν η κυβερνώσα τάξις ευρίσκεται προ αδιεξόδου και αδυναμίας να κυβερνήση [...] αλλά τα 'κατώτερα' στρώματα των εκμεταλλευομένων ακόμη δεν έφθασαν εις τοιούτον βαθμόν πολιτικής συνειδήσεως ώστε να σκέπτωνται την ανάγκην της επαναστάσεως: και ο ίδιος ο Λένιν λέγει "πρέπει πρώτα-πρώτα να επιτύχουμε να καταλάβη η πλειοψηφία των εργατών (ή εν πάση περιπτώσει η πλειοψηφία των συνειδητών, των σκεπτόμενων, των δρώντων πολιτικώς ηγετών) εξ ολοκλήρου την ανάγκη της επαναστάσεως και να είνε έτοιμη να θυσιάση τη ζωή της γι' αυτήν."
Δια να πραγματοποιηθή ο απαραίτητος αυτός όρος έπρεπε και πρέπει το Κόμμα μας να γίνη Κόμμα μαζών. Πρέπει δε να έχωμεν και την ειλικρίνειαν και το θάρρος να το είπωμεν ότι ακόμη δεν είμεθα Κόμμα μαζών με την πραγματική σημασία του όρου. Εκάναμε όμως πολλά θετικά βήματα προς τα εκεί ώστε να είμεθα αισιόδοξοι δια το προσεχές μέλλον.
Αναδημοσίευση από leninreloaded
+ σχόλια + 2 σχόλια
Το βαθύτερο νόημα του Γιάννη Κορδάτου στο σήμερα, δεν είναι ο "πολιτικός ανταγωνισμός μεταξύ των τάξεων στην Ελλάδα", αλλά το χάος που χωρίζει την ανάλυση-διαπίστωσή του, σε σχέση με το "κομμουνιστικό" κόμμα, στο εάν είναι έτοιμο να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούσαν, μέσα στις ιστορικές συνθήκες που επικρατούσαν στην περίοδο του μεσοπολέμου.
Άν στις εποχές του διωγμού (κυριολεκτικού και μεταφορικού) του προλεταριάτου, το "κομμουνιστικό" κόμμα στην κορύφωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών επέλεξε να ταχθεί με τον εθνικό στρατό για να πολεμήσει τους Ιταλούς "φασίστες"(1), σήμερα ξανά επιλέγει να σταθεί "αριστερό" δεκανίκι μιας σάπιας αστικής τάξης, και ενός κοινοβουλευτικού χουντοσοσιαλιστικού πραξικοπήματος.
"Διότι ναι μεν η κυβερνώσα τάξις ευρίσκεται προ αδιεξόδου και αδυναμίας να κυβερνήση [...] αλλά τα 'κατώτερα' στρώματα των εκμεταλλευομένων ακόμη δεν έφθασαν εις τοιούτον βαθμόν πολιτικής συνειδήσεως ώστε να σκέπτωνται την ανάγκην της επαναστάσεως: και ο ίδιος ο Λένιν λέγει "πρέπει πρώτα-πρώτα να επιτύχουμε να καταλάβη η πλειοψηφία των εργατών (ή εν πάση περιπτώσει η πλειοψηφία των συνειδητών, των σκεπτόμενων, των δρώντων πολιτικώς ηγετών) εξ ολοκλήρου την ανάγκη της επαναστάσεως και να είνε έτοιμη να θυσιάση τη ζωή της γι' αυτήν.(2)"
Τί μας λέει λοιπόν ο σύντροφος Βλαντιμίρ σε (πολύ) ελεύθερη μετάφραση;
Κατ αρχήν βοηθάμε το προλεταριάτο να αναγνωρίσει την ταξική του θέση, και στη συνέχεια προσπαθούμε να μην δώσουμε καμία βοήθεια στο καταρρέον αστικο"δημοκρατικό" σύστημα.
Από τους Τσάρους μέχρι σήμερα...
Και αν ο στόχος δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσα από τις μάζες του, κατά τους αιώνες παρόν προλεταριάτου, τότε ας οδηγήσουν οι ..."πεφωτισμένοι" ...παπαρήγα, σκυλάκος, κουβέλης, τσίπρας.... τον παραστρατημένο "όχλο".
Είναι τραγικό, η ντόπια μαφιόζικη αστική τάξη να είναι έτοιμη να καταρρεύσει, και "εσύ" (όποιος "εσύ" όποιος "εγώ"), να προσφέρουμε ...συνταγματικά δεκανίκια.
(1) Ιταλικός φασισμός: Μεγάλη κουβέντα. Πώς κατάφερε αυτός ο καιροσκόπος, οπορτουνιστής, τυχοδιώκτης (άλλα μου και τρία επίθετα στη σημειολογία του απόλυτου ξεφτίλα ελληναρά, σαν ανθρώπινη υπόσταση: βλέπε δοσίλογοι και μαυροκουκουλάδες την περίοδο της κατοχής), να κάνει μια πορεία και να πάρει την εξουσία, ουσιαστικά, με ένα μπούγιο τυχοδιοκτικού ιδιώματος.
Άραγε, η ντόπια ελληνική αστική τάξη, δεν ήταν στα πρότυπα ενός φασιστικού ιδιώματος εφάμιλλου με το καταπιεστικό καθεστώς του μουσολίνι;
Φυσικά και ήταν, και θα ήθελε πάρα πολύ να συμμετάσχει στην κορύφωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, και να ταχθεί με την πλευρά των νικητών...
Μόνο που, μπροστά από τη ρότα του γενικευμένου πανευρωπαικού φασισμου, έτυχε στον μεταξά να έχει αγγλόφιλο παλάτι, ούτως ώστε αυτός να είναι ο κρίκος που συνέδεσε το φασιστικό καθεστώς της τετάρτης αυγούστου, με την άρνηση του ελληνικού λαού απέναντι σε γείτονες εισβολείς.
Έτσι όπως το καταλαβαίνουμε σε σύντομες αναλύσεις, το νόημα της 28ης οκτόβρη, έχει να κάνει με την οικονομική, πολιτική, και πολιτιστική σχέση του ελληνικού λαού (δηλαδή του ελληνικου προλεταριάτου), με την μιζέρια που είχε εγκαθιδρύσει το καθεστώς της τετάρτης αυγούστου.
Έτσι όπως το καταλαβαίνω, επίσης, ο "λαός" βρέθηκε σε μία συνθήκη "κρατήστε με μην τους σκίσω" (τους ιταλούς), γιατί στο εσωτερικό και για το τότε εν ζωή ελληνικό προλεταριάτο, η ζωή ήταν ένας εφιάλτης...
(2) Αντί να μιλάμε ξανά και ξανά για τον βρώμικο ρόλο του περισσού, στην δημιουργία πυρήνων αντεπανάστασης, ας αφήσουμε τον Χάξλεί να μιλήσει.
"Ένα σημαντικό στήριγμα του καθεστώτος είναι η ουσιαστική καταστροφή της δυνατότητας επικοινωνίας: οι λέξεις παραμενουν ίδιες, ωστόσο έχουν χάσει πια το νόημά τους..."
KilizArslan
ΟΤΑΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΙΔΙΑ Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ 4η ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΣΗΜΑΙΝΟΝΤΕΣ ΣΚΛΗΡΟΠΥΡΗΝΙΚΟΙ ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ ΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΙΘΙΑ ΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΚΡΑΤΗΣΑΝ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΕΡΧΕΣΑΙ ΕΣΥ - ΜΕ ΤΟ ΨΕΥΤΟΕΠΕΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΣΑΝ ΤΑΧΑΜΟΥ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ ΕΝΟΣ ΑΘΛΙΟΥ ΒΑΡΒΑΡΟΥ ΣΦΑΓΕΑ ΝΑ ΕΠΙΜΕΝΕΙΣ ΣΕΘΕΣΗΚΑΙ ΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΝΩΣΤΗ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΟΜΟΙΩΝ ΣΟΥ ΟΤΙ ΤΟ ΤΟΤΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ Κ.Κ.Ε ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕ ΣΤΗΝ ΗΤΤΑ ΤΟ ΕΑΜΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ - ΕΝΑ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΥ ΠΡΟΕΚΥΨΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΚΑΤΕΚΤΗΣΕ ΤΟ Κ.Κ.Ε ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΡΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ ΣΑΝ ΑΜΕΣΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ -ΕΝΑ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΥ ΔΕ ΘΑ ΠΡΟΕΚΥΠΤΕ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΣΥ ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΕΣΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΣ ΣΑΝ ΑΣΤΙΚΟ.ΤΟ ΕΑΝ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΧΤΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΕΤΕΛΕΣΑΝ ΤΑ ΜΕΓΙΣΤΑ ΣΤΗΝ ΗΤΤΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΓΕΝΝΗΜΑ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε ΔΕΝ ΑΝΑΙΡΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟΕΚΕΙΝΟΥΤΟΥΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΟΥΤΕ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΣΤΑΘΗΚΕ Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΟΧΟΣ.ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΡΕΒΙΖΙΟΝΙΣΤΙΚΟ ΨΕΥΤΟ ΚΚΕ ΕΓΙΝΕ ΤΕΤΟΙΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ -ΕΓΙΝΕ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΘΛΙΒΕΡΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΒΑΡΚΙΖΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΓΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΤΟ ΑΛΩΣΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ.Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟΙΚΗ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΥΠΕΠΤΗ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΚΝΙΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ -ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΑΚΟΛΟΥΘΟ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ.ΚΙ ΕΣΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΕΡΑ ΟΧΘΗ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΠΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΛΗ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΕΓΙΝΕΣ ΚΙΟΛΑΣ ΟΡΘΟΦΡΟΝΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ - ΕΝΩ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΓΙΝΕΣΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΦΑΓΕΑΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ.
Δημοσίευση σχολίου