Γράφει ο mitsos175«Ξύπνα, ρε μαλάκα, πόλεμος»! Αυτό είπε ένας στρατιώτης σ’ ένα άλλο που κοιμόνταν στον θάλαμο και ήταν παλιότερη σειρά. Εκείνος σηκώθηκε χωρίς να πει λέξη κι ετοιμάστηκε. Αργότερα έμαθα πως τους πήγαν στα πλοία. Μετά βέβαια γύρισαν πίσω.
Ήμουν θαλαμοφύλακας, πριν λίγες μέρες είχα παρουσιαστεί, νέος, ήταν μάλλον η δεύτερη υπηρεσία που έκανα, μετά από μια σκοπιά, αλλά δεν έδωσα μεγάλη σημασία. Άλλωστε, αν γίνονταν πόλεμος θα έπρεπε να μας ξυπνήσουν όλους, σκέφτηκα.
Βέβαια την άλλη μέρα το «ράδιο αρβύλα» έδινε κι έπαιρνε. Αλλά και πάλι δε χαμπάριαζα. Προτιμούσα να ακούω ανέκδοτα. Οι δικοί μου πήραν τηλέφωνο κι ανησυχούσαν. Τους διαβεβαίωσα πως δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας. Το καλό ήταν πως το φαϊ στο ΚΨΜ ήταν πιο φτηνό από τα καφέ και τα ψητοπωλεία έξω. Ακόμα θυμάμαι τα σάντουιτς.
Με ποιον να πολεμήσουμε μωρέ; Με τη σύμμαχο και γείτονα Τουρκία; Γιατί; Για ένα «βράχο» όπως έλεγαν πολλοί; Αφού δεν έγινε πόλεμος το 1974, δεν θα γίνονταν τίποτα. Μετά, ένας που είχε ραδιόφωνο είπε κάτι για ένα ελικόπτερο. «Ρίξαμε εμείς δικό τους; - Όχι, μας έριξαν αυτοί, δικό μας»! Και δώστου πάλι η συζήτηση!
Να σου πω την αλήθεια, με ωφέλησε που δεν είχα καμία ενημέρωση. Ήμουν αρκετά ψύχραιμος, άλλωστε είχα σοβαρότερα προβλήματα, τη γρίπη, που κυριολεκτικά έκανε θραύση. Τι κορωνοϊός και κουταμάρες; Όλος ο θάλαμος με πυρετό! Πολλοί στο αναρρωτήριο. Να έχεις γρίπη και να κάνεις αγγαρείες. Αν γίνονταν κάτι; Είχαμε βγει ήδη εκτός μάχης οι περισσότεροι. «Το τρενάκι ξεκινάει, στην Τουρκία για να πάει…» Μάλλον θα έκανε πρώτα στάση στο Νοσοκομείο.
Μετά, στη μονάδα, έμαθα τα πιο «ωραία». Την ώρα που πίστευαν πως θα πάνε για πόλεμο, έβρεχε καταρρακτωδώς. Πέρα από το ότι ένα στραβάδι έβαλε τα κλάματα, πέρα από το γεγονός πως δυο χαζοβιόληδες πέρασαν τα μπουμπουνητά για πυροβόλα, η μονάδα έχασε αυγά και πασχάλια: Τα φορτηγά δεν είχαν μπαταρίες! Φυσικά δεν κινήθηκαν. Άλλα οχήματα κόλλησαν στη λάσπη. Έχεις ακούσει το στίχο «εμείς κινήσαμε γι αλλού, κι αλλού η ζωή μας πάει»; Αυτό ακριβώς έπαθαν κάποιοι άλλοι, βρέθηκαν αλλού γι αλλού! Έκαναν ώρες να ξεκολλήσουν ένα όχημα. Ένα άλλο έπαθε βλάβη κι αυτό ήταν! Για φαντάσου να έσκαγε μύτη κάνα εχθρικό μαχητικό ελικόπτερο...
Πάλι καλά που είχαμε πυρομαχικά. Φόρτωναν όλο το βράδυ με βροχή. Πίσσα σκοτάδι και βρέχει πραγματικά, όχι τις μαλακίες που λένε τα κανάλια για να δικαιολογήσουν τις πλημμύρες. Τώρα τα πυρομαχικά τα έστειλαν στην Ουκρανία κι ησυχάσαμε.
Αξιωματικοί να ουρλιάζουν, φαντάροι να τρέχουν πανικόβλητοι, περισσότερο έντρομοι μη φάνε καμπάνα! Χαμούλης. Άλλοι να σταυροκοπιούνται, κι άλλοι να ρίχνουν Χριστοπαναγίες! Όλα μαζί! Έτσι μου τα είπαν, έτσι στα λέω. Το χειρότερο βέβαια ήρθε μετά. Μήνες επιφυλακή. Μας πήγαινε η υπηρεσία γαμιώντας! Να έχεις τους μισούς από όσους προβλέπεται και να είσαι σε επιφυλακή τουλάχιστο ένα εξάμηνο. Ούτε στο εχθρό σου.
Όσοι δεν ξέρουν, νομίζουν, πως ο στρατός ανεφοδιάζεται μαγικά. Πως η βροχή δεν επηρεάζει τις κινήσεις το 1996. Εδώ πλημμυρίζει η πρωτεύουσα κάθε χρόνο, με μια σταγόνα νερό, θέλουμε τη βοήθεια του ναυτικού!
Άντε στο διάολο που μας πείτε για Ίμια. Μαλάκες… Χάσαμε εκεί τρία παιδιά. Ευτυχώς δεν έγινε το μεγάλο «μπαμ» να πάνε άκλαυτοι χιλιάδες».
Δημοσίευση σχολίου