Ένα ακόμα επεισόδιο σημειώθηκε στην οδύσσεια του κεφαλαίου, στα ομηρικά του ταξίδια προς αναζήτηση της δικής του Ιθάκης, του προορισμού δηλαδή με μέγιστα δυνατά κέρδη για το ίδιο.
Έτσι, μία ακόμα πολυεθνική, η Nokia ανακοίνωσε πως θα κλείσει το εργοστάσιο της στη Ρουμανία, απολύοντας όλους τους εκεί εργαζόμενους, και θα πάει στην Κίνα.
Σε πρώτη ανάγνωση, η μεταφορά ενός ακόμα εργοστασίου στην Κίνα δεν προξενεί πλέον και μεγάλη εντύπωση, μιας και πλέον όλοι το έχουν πάρει χαμπάρι ότι οι κεφαλαιοκράτες πηγαίνουν Κίνα, Ινδία, ή όπου αλλού βρίσκουν χαμηλούς μισθούς για τους εργάτες, χαμηλή φορολογία για τους ίδιους, και καταστολή-λογοκρισία-έλεγχο των εργατών προκειμένου να μην κινητοποιούνται. όσο για τις κοινωνίες της Δύσης, "άντε γεια".
Το ενδιαφέρον όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση της Nokia είναι πως ήδη η Nokia είχε φύγει πριν λίγα χρόνια από τη Γερμανία, πηγαίνοντας στη Ρουμανία, λόγω των χαμηλών μισθών που ισχύουν εκεί. Τώρα όμως μας λέει ουσιαστικά ότι ακόμα και οι μισθοί τύπου Ρουμανίας είναι..."υπερβολικά μεγάλοι", αν συγκριθούν με τους μισθούς τύπου Κίνας. Και γι' αυτό η Nokia φεύγει και από την Ρουμανία, δείχνοντας στην πράξη ότι το κεφάλαιο δεν είναι ποτέ ευχαριστημένο, και πάντοτε θα αναζητά ολοένα και περισσότερα πλούτη για το ίδιο (και άρα ολοένα και περισσότερη φτώχεια για εμάς). Αυτό για όσους νομίζουν ότι απλά θα δεχτούμε μερικές "μειωσούλες" μισθών, και μετά οι κεφαλαιοκράτες θα είναι ευχαριστημένοι και "θα ζήσουμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα", σαν τα παραμύθια.
Υπάρχει όμως και ένας ακόμα λόγος πίσω από αυτή την απόφαση, που αξίζει να τον δούμε. Καταρχήν, ας δούμε την είδηση αυτή καθεαυτή:
Ρουμανία: «Σοκ» για την αποφαση της Nokia να κλείσει εργοστάσιο με 1.900 εργαζόμενους
Οι υπάλληλοι που απασχολεί στη Ρουμανία η μεγαλύτερη κατασκευάστρια κινητών τηλεφώνων διεθνώς, η Nokia, κι οι τοπικές αρχές στο Κλουζ υπέστησαν "σοκ" από την απόφαση του ομίλου να διακοπεί άμεσα η λειτουργία της μονάδας της στο Γιούκου, στο βορειοδυτικό τομέα της βαλκανικής χώρας.Ας δούμε όμως τώρα και την ίδια είδηση από τα "Νέα", που μεταδίδουν μερικά παραπάνω πράγματα:
"Είμαστε πάρα πολύ δυσαρεστημένοι, αυτήν την αναγγελία δεν την αναμέναμε, τα συνδικάτα αποδέχθηκαν χωρίς να την αντιπαλέψουν, δεν ζήτησαν το παραμικρό για λογαριασμό των μισθωτών" δήλωσε μιλώντας υπό τον όρο να διατηρηθεί η ανωνυμία του στο Γαλλικό Πρακτορείο ένας 35χρονος υπάλληλος, ανάμεσα στους 1.900 που θα μείνουν χωρίς δουλειά.
Η Nokia εγκατέστησε την μονάδα της εκεί στη διάρκεια του 2008, μεταφέροντας τις δραστηριότητες της μονάδας στο Μπόχουμ προκαλώντας και τότε δυσαρέσκεια στη Γερμανία.
Μάλιστα, η ρουμανική κυβέρνηση είχε παρακινηθεί να ανακοινώσει ότι "δεν υποσχέθηκε επιδότηση στη Nokia" για αυτήν την μετεγκατάσταση μονάδας, "παρά μόνον μια φοροαπαλλαγή για το ακίνητο της μονάδας, σε εφαρμογή συγκεκριμένα της νομοθεσίας για τα βιομηχανικά πάρκα".
H παραγωγή πάει Ασία
Ακόμα 3.500 απολύσεις ανακοίνωσε η Nokia
Η Nokia δήλωσε ότι κλείνει το ρουμανικό εργοστάσιο επειδή τα εργοστάσιά της στην Ασία παράγουν μεγαλύτερο όγκο συσκευών και βρίσκονται πλησιέστερα στις ασιατικές αγορές.Όπως βλέπουμε, η Nokia όχι μόνο υποχωρεί έναντι του ανταγωνισμού, αλλά παράλληλα κινείται "κοιτάζοντας το μέλλον": Δεν φεύγει για την Κίνα μόνο και μόνο επειδή εκεί θα βρει φτηνό εργατικό δυναμικό. Φεύγει και επειδή εκεί υπολογίζει ότι βρίσκονται οι "μελλοντικοί καταναλωτές" των προϊόντων της. Γι' αυτό λέει ότι θέλει να "βρίσκεται πλησιέστερα στις ασιατικές αγορές".
«Πρέπει να κάνουμε επώδυνα αλλά απαραίτητα βήματα για να αναδιοργανώσουμε το εργατικό μας δυναμικό και τη λειτουργία μας», είπε ο διευθύνων σύμβουλος της Nokia Στίβεν Έλοπ.
Η Νokia πασχίζει σήμερα να ανακτήσει την άλλοτε κυρίαρχη θέση της στην αγορά των κινητών τηλεφώνων, καθώς η Apple και η Google την έχουν πια ξεπεράσει όσον αφορά τα smartphones.
Νωρίτερα φέτος η φινλανδική εταιρεία σύνηψε συμφωνία συνεργασίας με τη Microsoft, προκειμένου να χρησιμοποιεί το λειτουργικό σύστημα Windows Phone στα «έξυπνα» κινητά της. Πρόκειται έτσι να αποσύρει το δικό της λειτουργικό σύστημα, το Symbian, του οποίου το μερίδιο στην αγορά έχει συρρικνωθεί.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως οι βιομήχανοι έχουν αρχίσει να ξεγράφουν τον "δυτικό καταναλωτή". Το ξέρουν δηλαδή ότι η "Δύση" δε θα ανακάμψει ποτέ στα επίπεδα προ κρίσης (άσχετα με το τι λένε στον κόσμο οι κυβερνώντες και τα φερέφωνα τους στα ΜΜΕ). Οι εργάτες στη Δύση θα περάσουν μέσα από μια παρατεταμένη περίοδο μεγάλης ανεργίας και χαμηλότερων μισθών, και όσοι καταφέρουν να επιβιώσουν θα ζήσουν πολύ φτωχότερα απ' ότι ως σήμερα. Ποιος όμως θα κάνει την κατανάλωση όλων αυτών που παράγουν οι εργάτες;
Η Nokia, και η κάθε Nokia υπολογίζει ότι θα δωθούν αυξήσεις στον Κινέζο/Ινδό εργάτη, ώστε αυτός να αρχίσει να καταναλώνει ένα μεγαλύτερο μερίδιο από αυτά που παράγει. Γιατί αν περιμένουν από τις εξαγωγές, "άστα να πάνε" - η Δύση ξόδεψε ότι είχε και δεν είχε, και μετά υπερχρεώθηκε κιόλας. Δε θα μπορεί λοιπόν ο ολοένα και πιο φτωχός δυτικός εργάτης να καταναλώνει όπως πριν.
Βέβαια, εδώ έρχονται στην επιφάνεια οι αντιφάσεις του καπιταλισμού: Από τη μία ρημάζει τον εργάτη, ώστε αυτός να γίνει πιο "ανταγωνιστικός" (δηλαδή να δίνει τη δυνατότητα στον εργοδότη να βγάζει μεγαλύτερο κέρδος μέσα από τη μείωση του μισθού, τη χειροτέρευση του ωραρίου, κτλ), αλλά από την άλλη όσο περισσότερο ρημάζεται ο εργάτης, τόσο λιγότερο μπορεί να καταναλώνει αυτά που παράγει, οπότε τελικά τα εμπορεύματα μένουν απούλητα, και ξεσπά κρίση.
Σήμερα, οι κεφαλαιοκράτες προσδοκούν αύξηση μισθών στον Κινέζο εργάτη, ώστε να μπορεί αυτός να καλύψει το "κενό" που αφήνει η φτωχοποίηση των δυτικών εργατών (πχ δείτε και ένα σχετικό άρθρο του R.Reich, πρώην υπουτγού Εργασίας των ΗΠΑ επί Κλίντον επί του θέματος). Όμως, κανένας κεφαλαιοκράτης δε θέλει να αυξήσει το μισθό στη δική του επιχείρηση, διότι μετά θα έχει να ανταγωνιστεί την άλλη επιχείρηση, που δίνει χαμηλότερους μισθούς.
Γι' αυτό και όσο κυλά ο χρόνος, βλέπουμε ολοένα και περισσότερα δημοσιεύματα που κάνουν λόγο -και έχουν δίκιο βέβαια- για "επιβράδυνση της παγκόσμιας παραγωγής", "κίνδυνο επιδείνωσης της κρίσης", κτλ. Διότι απλούστατα δεν υπάρχουν εργάτες με επαρκές εισόδημα για να καταναλώσουν όλα όσα παράγουν με την εργασία τους. Και ώσπου οι Κινέζοι εργάτες να πάρουν σοβαρές αυξήσεις, "ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι".
Γι' αυτό και πέρα από όλα τ' άλλα, πολλαπλασιάζονται και οι αναλυτές εκείνοι που βλέπουν ότι και η Κίνα θα περάσει από μια μεγάλη κρίση, μιας και δε μπορεί εύκολα να βρει υποκατάστατο για την πτώση των εξαγωγών της προς τη Δύση. Ο δυτικός εργάτης φτωχαίνει, ο Κινέζος εργάτης είναι πάμφτωχος -> άρα, πολλά εμπορεύματα θα μείνουν απούλητα και θα ξεσπάσει και εκεί τεράστια κρίση (έστω και αν μακροπρόθεσμα η Κίνα θα βγει απο την κρίση αυτή, όπως πχ βγήκε και η Αμερική από το Μεγάλο Κραχ του 1929, διότι η Κίνα σήμερα έχει φτηνούς εργάτες, άρα μπορεί να συνεχίσει να προσελκύει κεφάλαια και επενδύσεις. Ναι μεν λοιπόν πολλοί Κινέζοι εργάτες, αλλά και ανώτερα στρώματα θα τσακιστούν πλήρως, αλλά αυτό είναι κάτι το...αναπόφευκτο στον καπιταλισμό, στα πλαίσια των κρίσεων που πάντα ξεσπούν όταν οι εργάτες γίνονται "υπερβολικά φτωχοί" για να καταναλώσουν όλα αυτά που παράγουν). Περισσότερα για το μελλοντικό "κρασάρισμα" της Κίνας σε παλιότερο άρθρο μας εδώ.
Sondrel chief Graham Curren has electric dreams for China
One UK company is helping the Chinese move from simply manufacturing semiconductors into designing them.Αυτή η εξέλιξη δείχνει πως πλέον στην Κίνα δεν μεταφέρονται μόνο τα εργοστάσια, αλλά και η τεχνογνωσία.
...
For companies such as Sondrel, hiring engineers and servicing clients in China may be the only route to expansion. "We are helping our clients move out here, setting up a design lab for one of them, and taking away the worries of entering China," said Mr Curren.
"It is worth remembering that 10 years ago there was no semiconductor industry in China at all. It is still very young," he said.
Will China lead the world in chip design? "[There] is still a long way to go before we know the answer."
Αρχικά, όταν δηλαδή πρωτοενσωματώθηκε η Κίνα στην παγκόσμια αγορά, οι Κινέζοι εργάτες δεν είχαν την εξειδίκευση που ζητούσε το κεφάλαιο για να τους χρησιμοποιήσει σε καμία δουλειά εκτός από απλές χειρωνακτικές εργασίες. Γι' αυτό και αρχικά μετακόμισαν στην Κίνα μόνο εταιρείες που έφτιαχναν πχ παπούτσια, ρούχα, και γενικά εταιρείες που βασίζονται σε χειρωνάκτες εργάτες. Αντίθετα, όσες εταιρίες χρειάζονταν εργάτες με πιο εξειδικευμένες γνώσεις και δεξιότητες, έμειναν στη Δύση. όσο η Κίνα αναπτυσσόταν, άρχισε προφανώς να δημιουργεί και πιο εκπαιδευμένους εργάτες. Έτσι, άρχισαν να έρχονται στην Κίνα και εταιρείες τηλεπικοινωνιών, πληροφορικής, κτλ.
Αντίστοιχα, στη Δύση οι πρώτοι εργάτες που άρχισαν να μένουν άνεργοι ήταν οι "απλοί" βιομηχανικοί εργάτες που δούλευαν στη γραμμή παραγωγής ενός εργοστασίου. Οι πιο εκπαιδευμένοι όμως εργάτες, μαζί με κάποια λίγο πιο ανώτερα στρώματα (πχ πολιτικοί μηχανικοί, μηχανικοί Η/Υ, κτλ) ήταν αρχικά πιο "ασφαλείς", διότι η Κίνα δεν είχε ακόμα πολλούς τέτοιους. Όμως, πλέον υπάρχουν αμέτρητοι Κινέζοι απόφοιτοι πανεπιστημίων που μπορούν να κάνουν [και] αυτές τις δουλειές. Οπότε πλέον και αυτές οι εργασίες μεταφέρονται προς Κίνα. Ειδικά από τη στιγμή που οι εταιρείες μεταφέρουν προς τα εκεί και την τεχνογνωσία τους, ώστε να γίνεται στην Κίνα ΚΑΙ ο "επιτελικός σχεδιασμός" ενός προϊόντος από μηχανικούς, αρχιτέκτονες, κτλ, όχι μόνο η παραγωγή του.
Έτσι, σύντομα και η πανεπιστημιακή εκπαίδευση θα θεωρηθεί ως "φούσκα" στη Δύση, καθώς ήδη φαίνεται ξεκάθαρα ότι το πτυχίο δε μπορεί να βοηθήσει όσο παλιά τον απόφοιτο να βρει δουλειά. Και πολλοί από τους μαθητές-φοιτητές-γονείς που τώρα δε θέλουν να παλέψουν, "δεν ασχολούνται με τα πολιτικά" και καταράσονται τις κινητοποιήσεις (έστω και αυτές πράγματι είναι πράγματι "διάχυτες" και άρα μειωμένης αποτελεσματικότητας), αύριο θα το μετανοιώνουν διότι τώρα ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι τάχα "αν πάρω το πτυχίο μου, θα βρω μια δουλειά και θα ζήσω, έστω και ως ένας υπαλληλάκος με τρεις και εξήντα". Αυτό όμως δε θα συμβεί.
Κλείνουμε με δυο άρθρα που δείχνουν τι πραγματικά θα συμβεί - ειδικά στην Ελλάδα:
Βιομηχανία: Χάνονται 5.500 θέσεις εργασίας κάθε μήνα
Σε απώλεια δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας μεταφράζεται η κρίση που βιώνει ο τομέας της μεταποιητικής βιομηχανίας. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία, η συρρίκνωση των θέσεων εργασίας στον τομέα ισοδυναμεί με το κλείσιμο ενός εργοστασίου με 181 εργαζομένους κάθε 24ωρο.ΒΗΜΑτοδότης
Υπήρχε η φήμη για μια πολύ ενδιαφέρουσα τοποθέτηση του επικεφαλής των συνδέσμου γερμανών βιομηχάνων κ. Χανς Πέτερ Κάϊτελ κατά τη συνάντησή του με τον κ. Γ. Παπανδρέου την Τρίτη στο Βερολίνο. Η φήμη αυτή δεν επιβεβαιώθηκε αμέσως, αφού οι περί τον Πρωθυπουργό αρνούνταν να τη σχολιάσουν. Μέχρι που ανέλαβε να την επιβεβαιώσει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο. «Δεν γίνεται Έλληνες επιχειρηματίες να βγάζουν τα λεφτά τους έξω, αντί να τα επενδύουν στην Ελλάδα και να ζητούν από εμάς να επενδύουμε στην Ελλάδα», είπε ο Πρωθυπουργός στους υπουργούς ότι άκουσε από τον κ. Καϊτέλ.Απλά είναι τα πράγματα: Για να υπάρξει ανάπτυξη στον καπιταλισμό σήμερα, απαιτείται το πισωγύρισμα των κοινωνιών σε μεσαιωνικού τύπου εκμετάλλευση. Και αν αυτοί που ελέγχουν ολιγαρχικά την κοινωνία δεν ανατραπούν, αυτό είναι το μοναδικό μέλλον που έχουν να "προσφέρουν" σε όσους επιβιώσουν από την ομοβροντία πυρών που εξαπολύουν με απίστευτους ρυθμούς (πιθανότατα για να μη δώσουν στην απονήρευτη κοινωνία την παραμικρή δυνατότητα να ανασυνταχθεί, να καταλάβει τι γίνεται και να απαντήσει).
...
Είναι δουλειά του κ. Παπανδρέου να αλλάξει τους κανόνες και να δημιουργήσει όρους που προσελκύουν το κεφάλαιο. Υπάρχει βέβαια και μια άλλη λεπτομέρεια: Με τη φράση «τα λεφτά τους έξω» ο κ. Καϊτέλ εννοούσε τις επενδύσεις στην Βουλγαρία και στα υπόλοιπα Βαλκάνια. Και επισήμανε ότι το υψηλό εργατικό κόστος της Ελλάδος είναι εμπόδιο στις γερμανικές επενδύσεις. Εννοούσε κατά συνέπεια ότι οι γερμανοί επιχειρηματίες θα περάσουν τα ελληνικά σύνορα μόλις ολοκληρωθεί η «σύγκλιση» προς τα κάτω με τα υπόλοιπα Βαλκάνια. Η εκτίμηση αυτή είναι εξόχως αισιόδοξη. Είναι εύλογο να υποθέσει κανείς ότι με την πολιτική της κυβέρνησης και τις συνταγές της τρόικας η σύγκλιση αυτή δεν θα αργήσει πολύ. Με 300 ευρώ μέσο μισθό η ανεργία δύσκολα θα περάσει το 30%.
Είτε θα ζήσουμε ΧΩΡΙΣ αυτούς, επεναστατώντας και αναλαμβάνοντας μόνοι μας ως εργάτες την ευθύνη της οργάνωσης της κοινωνίας, με βάση τις ανάγκες μας, είτε θα ζήσουμε ΜΕ αυτούς, αλλά ως μια μοντέρνα εκδοχή των κολίγων και των φεουδαρχών, της κοινωνίας δηλαδή που κάποτε ο καπιταλισμός ανέτρεψε, και τώρα την αναβιώνει.
Δημοσίευση σχολίου