Λ. Παπαδήμος: Ο ευπατρίδης των τραπεζών

Του Γιώργου Βασσάλου, από το Αριστερό Βήμα (μέσω Παραλληλογράφου):

Λομπίστας του πολυεθνικού κεφαλαίου διορίζεται πρωθυπουργός ερήμην του λαού. Αντιδημοκρατική εκτροπή που πρέπει να ματαιωθεί με μαζικές και αποφασιστικές λαϊκές κινητοποιήσεις

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συμφώνησαν τελικά, μετά από μαραθώνιες διαβουλεύσεις, να διορίσουν από κοινού τον Λουκά Παπαδήμο ως πρωθυπουργό. Δημοκρατική Συμμαχία και ΛΑΟΣ στήριξαν ενθουσιωδώς τη διαδικασία αυτή, ενώ το ίδιο έκαναν πιο διακριτικά και η Δημοκρατική Αριστερά και οι Πράσινοι. Οι δυνάμεις αυτές συγκροτούν πλέον επισήμως το «κόμμα της τάξης» που βάζει πλάτη για να εφαρμοστεί η θέληση του ελληνικού και ξένου κεφαλαίου, πάνω στον αγωνιζόμενο ελληνικό λαό που ήδη ανέτρεψε με τις κινητοποιήσεις του έναν πρωθυπουργό που δεν τον εκπροσωπούσε πια με καμία έννοια.

Το μέτωπο των πολιτικών αυτών δυνάμεων βάζει στο τιμόνι της χώρας έναν άνθρωπο που με καμία διαδικασία δεν έχει επιλέξει ο ελληνικός λαός.

Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι τυχαίος. Είναι μέλος του λόμπι που ονομάζεται Trilateral Commission (Τριμερής Επιτροπή). Πρόκειται για οργανισμό που έφτιαξαν στη δεκαετία του ’70 εκπρόσωποι πολυεθνικών εταιρειών από τα τρία ιμπεριαλιστικά κέντρα της τότε εποχής (ΗΠΑ, Δ. Ευρώπη, Ιαπωνία) και είχε ως ρητό στόχο τον περιορισμό των δημοκρατικών κατακτήσεων των λαών και την αύξηση της εξουσίας των εταιρειών αυτών.

Ιδού τι λέγεται για το λόμπι αυτό από την Αυστραλή ακαδημαϊκό Sharon Beder:

H Trialteral Commission είναι ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο δίκτυα εταιρειών μπορούν να εντάξουν υψηλά ιστάμενους σε κυβερνήσεις και δημόσιες διοικήσεις μέσα σε συμμαχίες εναντίον της δημοκρατίας. Η Τριμερής Επιτροπή δημιουργήθηκε για να “διαμορφώσει τη δημόσια πολιτική” σε μια εποχή που η δημοκρατία έθετε εξοργιστικά εμπόδια στις πολυεθνικές. Το 1975, η Τριμερής Επιτροπή δημοσίευσε μια έκθεση με τίτλο “Η Κρίση της Δημοκρατίας”. Ανάμεσα στους συγγραφείς της ήταν ο γνωστός αντιδραστικός Samuel Huntington. Η έκθεση διαπίστωνε ότι “κάποια από τα προβλήματα διακυβέρνησης σήμερα οφείλονται στην υπερβολική δημοκρατία”. Η έκθεση είπε επίσης ότι “χρειάζεται πράγματι ένας βαθμός περιορισμού της δημοκρατίας” και ακόμα ότι “η αποτελεσματική λειτουργία ενός δημοκρατικού πολιτικού συστήματος απαιτεί ένα βαθμό απάθειας και μη ανάμειξης ενός μέρους ατόμων και ομάδων”. Ιδού λοιπόν η ομάδα πίεσης της οποίας είναι μέχρι σήμερα μέλος ο κύριος Παπαδήμος και της οποίας ακριβώς την ιδρυτική αποστολή έρχεται να εκπληρώσει στην Ελλάδα: να επιβάλει την απάθεια στον ελληνικό λαό που αγωνίζεται ενάντια στα άδικα μέτρα και να «μετριάσει» το δικαίωμά του να διαλέγει ποιος θα τον κυβερνάει.

Ο ιδρυτής και επίτιμος πρόεδρος της Τριμερούς Επιτροπής David Rockfeller εξήγησε το σκοπό ύπαρξής της, λέγοντας ότι «πρέπει να μειωθεί ο ρόλος της κυβέρνησης. Κάποιος πρέπει να αναλάβει αυτά που έκανε η κυβέρνηση και οι εταιρείες φαίνονται να είναι οι οντότητες που είναι πιο λογικό να το κάνουν αυτό». Αυτό ακριβώς προβλέπει και το πρόγραμμα της Τρόικας που έρχεται να εφαρμόσει ο κύριος Παπαδήμος. Την παράδοση όλων των λειτουργιών της ελληνικής κοινωνίας σε πολυεθνικά αρπακτικά που είναι στην πράξη τα ίδια με αυτά που τον επέβαλαν μέσω του ελέγχου που ασκούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην κυρία Μέρκελ και στον κύριο Σαρκοζί.

Στις 7 Νοεμβρίου, οι Financial Times έγραψαν: «…πρωτοκλασάτοι πολιτικοί, επιχειρηματίες και λομπίστες διενεργούν εντατικές συζητήσεις για να εντοπίσουν υποψηφίους για υπουργικές θέσεις στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας». Να πώς σχηματίστηκε η κυβέρνηση του κ. Παπαδήμου ερήμην του λαού και με τις μεγάλες εταιρείες να έχουν καθοριστικό ρόλο.

Ο Λουκάς Παπαδήμος είναι επίσης ο πρώην υποδιευθυντής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ενός μη εκλεγμένου οργανισμού που δεν είναι υπόλογος σε κανέναν και καθορίζει την πολιτική του με βάση τις οδηγίες που παίρνει από σώματα εκπροσώπων του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Τέτοια σώματα είναι η Ομάδα των Τριάντα [1] και το Σκιώδες Συμβούλιο της ΕΚΤ (δείτε τα μέλη του στο τέλος αυτού του άρθρου).

Την πολιτική θέληση των τραπεζών που συμμετέχουν σε αυτά τα λόμπι εκπλήρωνε και ο κ. Παπαδήμος όταν ήταν υποδιευθυντής της ΕΚΤ. Αποτελεί λοιπόν δοκιμασμένο μέλος της παγκόσμιας τραπεζικής ελίτ και αυτήν κυρίως αντιλαμβάνεται ως τη «μητέρα-πατρίδα» του.

Δεν πρέπει να αναμένεται λοιπόν ότι ο κύριος αυτός θα «χρησιμοποιήσει τις γνώσεις του και τις επαφές του για να ωφελήσει τον ελληνικό λαό», όπως λένε τα παπαγαλάκια. Πρόκειται για εκπρόσωπο του διεθνούς τραπεζικού και πολυεθνικού κεφαλαίου που έρχεται με τρόπο ανάλογο που τα δύο μεγάλα αστικά κόμματα έφεραν στην εξουσία τον Μεταξά τη δεκαετία του ’30, καθώς και με τη θετική έγκριση των ευρωπαϊκών ελίτ.

Είναι άκρως αυτο-εξευτελιστικό για τις ίδιες τις ευρωπαϊκές ελίτ που αποδέχονται –αν δεν επιβάλλουν– το πρόσωπο αυτό που ήταν επικεφαλής της Τράπεζας της Ελλάδος το διάστημα που η Ελλάδα διαστρέβλωσε τα δημοσιονομικά της μεγέθη ώστε να μπει στο Ευρώ. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει πόσο ψεύτική ήταν η –έτσι κι αλλιώς δέκα χρόνια καθυστερημένη– οργή των «ευρωπαίων εταίρων» για τη χάλκευση των στατιστικών, που φυσικά δεν έγινε μόνο στην Ελλάδα. Από κοινού οι ευρωπαϊκές ελίτ με την ελληνική αστική ηγεσία σχεδίασαν την είσοδο της χώρας στο ευρώ, μαζί και τώρα σχεδιάζουν μια νέα αντιδημοκρατική εκτροπή ενάντια στα συμφέροντα του ελληνικού λαού.

Βασική αποστολή του Λουκά Παπαδήμου είναι να επιβάλει στον ελληνικό λαό με αντιδημοκρατικό τρόπο την απόφαση της τελευταίας συνόδου της ΕΕ που προβλέπει την εγκατάσταση ελεγκτών της Κομισιόν (βλέπε task force) και της ΕΚΤ σε όλα τα υπουργεία, τη διαχείριση του τραπεζικού συστήματος απευθείας από την Τρόικα καθώς και το αποικιακό σχέδιο «Ήλιος» με το οποίο ξένες πολυεθνικές θα κλέβουν ηλιακή ενέργεια από την Ελλάδα για να καλύψουν ενεργειακές ανάγκες αλλού.

Δεν υπάρχει λοιπόν άλλη αξιοπρεπής πολιτική επιλογή πέρα από την ένταση των κινητοποιήσεων απαιτώντας την άμεση διάλυση της κυβέρνησης αυτής, εκλογές τώρα και απόρριψη της απόφασης της συνόδου.
---
[1] Περισσότερα γι’ αυτή την ομάδα σε πρόσφατη δημοσίευση του Παρατηρητηρίου της Ευρώπης των Πολυεθνικών

ΥΓ: Δείτε και ένα άρθρο του Παπαδήμου πριν την απόφαση για το κούρεμα, όπου μας λέει ότι οι τράπεζες της Ελλάδας δεν πολυαντέχουν, και ζητά να μη γίνει, ή αν γίνει να γίνει με παράλληλη ενίσχυση των τραπεζών από το κράτος, ή "μερικό κούρεμα" (όπως και τελικά έγινε, έστω και σε μικρότερο βαθμό από ότι θα ήθελε ο Παπαδήμος)