Δεν θα αναφερθούμε ιδιαίτερα για την δημοσκόπηση που υπάρχει σήμερα στο περιοδικό "Επίκαιρα". Για αρχειακούς λόγους παραθέτουμε την εικόνα που απεικονίζει την πρόθεση ψήφου ενώ η ίδια δημοσκόπηση δείχνει να καταρρέει στην συνείδηση των ελλήνων πολιτών η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης το 40% των πολιτών δεν εμπιστεύεται καθόλου την κυβέρνηση Παπαδήμου, το 25% λίγο, ενώ το 78% πιστεύει ότι η χώρα είναι σε λάθος κατεύθυνση.
Από το ίδιο περιοδικό παραθέτουμε ένα κείμενο του αναπληρωτή καθηγητή Πόλιτικής Επιστήμης Μενέλαου Γλίβαλου:
Πριν από λίγες εβδομάδες τα συστημικά - μνημονιακά συμφέροντα προέβησαν σε μια «διπλή επιλογή», την οποία τα ίδια εκτίμησαν ως «κίνηση ματ»: Από τη μία, απομάκρυναν τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος είχε πλέον καταστεί επιζήμιος για τα συμφέροντα αυτά. Επέβαλαν, μάλιστα, ως πρωθυπουργό ένα δικό τους άνθρωπο, ο οποίος «ομιλεί και σκέπτεται» σύμφωνα με τη δική τους τραπεζική - νεοφιλελεύθερη «γλώσσα».
Ταυτόχρονα, πέτυχαν, σε μεγάλο βαθμό, να ενσωματώσουν στο «μνημονιακό πλαίσιο» τον Αντώνη Σαμαρά και τη Νέα Δημοκρατία, να ακυρώσουν, μέσα σε λίγες ώρες, την όποια στρατηγική «διαφοροποίησης» επιχείρησε ο ίδιος να διαμορφώσει εδώ και ενάμιση χρόνο και να τον οδηγήσουν βιαίως στην «πολυκατοικία του Μνημονίου»... Μόνο η Ντόρα Μπακογιάννη παραμένει ακόμα εκτός, στο... θυρωρείο της «πολυκατοικίας».
Όλοι αυτοί οι συμβιβασμοί, οι εκβιασμοί, ο συστηματικός ευτελισμός και η διακωμώδηση των δημοκρατικών θεσμών δεν μπορούν, όμως, να μεταβάλουν, να αντιστρέψουν ή, έστω, να αμβλύνουν την καθολική σχεδόν αντίδραση της κοινωνίας.
Αυτή η αντίδραση δεν πρέπει, σύμφωνα με τα μνημονιακά συμφέροντα, να εκδηλωθεί μέσα από τις νόμιμες θεσμικές - δημοκρατικές διαδικασίες. Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ, που διακατέχει σήμερα το σύστημα των συμφερόντων και τους «καθαρόαιμους» πολιτικούς του εκφραστές -ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, Μπακογιάννη-, εκφράζεται με έναν ευτελή, πολιτικά ανέντιμο και ακραίως κυνικό τρόπο: Ζητούν να απομακρυνθεί ο «εφιάλτης» αυτός στο όσο το δυνατόν απώτερο μέλλον, ώστε να «προλάβει» το σύστημα να πετύχει δύο ακόμα στόχους:
Πρώτον, την υπογραφή των νέων μέτρων, που θα εγκλωβίσουν οριστικά την όποια κυβέρνηση αναδειχτεί μετά τις εκλογές. Δεύτερον, τη διαμόρφωση ενός νέου «κεντρώου» μνημονιακού μορφώματος, αποτελούμενου από στελέχη του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και περιφερόμενες νεοφιλελεύθερες «προσωπικότητες» αλλά και τεχνοκράτες με «ουδέτερο (πολιτικό) ρΗ»...
Ο εντεταλμένος Λουκάς Παπαδήμος αξιολογείται την περίοδο αυτή για τη δυνατότητά του να «συνεισφέρει» αποτελεσματικά στο «σχήμα» αυτό και, μάλιστα, σε εξέχουσα, ιεραρχικώς, βαθμίδα...
Ζητείται, συνεπώς, μια αληθοφανής δικαιολογία για την παράταση ζωής του εγγενώς θνησιγενούς κυβερνητικού ερειπίου. Προφάσεις, πολλές... «Δυσλειτουργία» του πολυπληθούς κυβερνητικού σχήματος -τώρα το αντιλήφθηκαν!-, εσωκομματικές αντιθέσεις από τους δελφίνους που διεκδικούν τη θέση του Γιώργου Παπανδρέου...
Με «λαγό» και πάλι τον Γιώργο Καρατζαφέρη, εμφανίζεται η πρόταση του ανασχηματισμού της κυβέρνησης, με σκοπό να άρει τα προαναφερθέντα «μειονεκτήματα»...
Η κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου κατέρρευσε μέσα σε ελάχιστες εβδομάδες. Επιδιώκουν, λοιπόν, εκ νέου να «μηδενίσουν το κοντέρ». Ο ανασχηματισμός και μια νέα, «ευέλικτη» κυβέρνηση αποτελεί ένα ακόμα επικοινωνιακό τέχνασμα, μέσα από το οποίο θα μετατρέψουν τη σημερινή κυβερνητική «παιδική χαρά» σε «μικρό παιδότοπο» (Σεραφείμ Κοτρώτσος, Real FM)...
Η «ενσωμάτωση» του Αντώνη Σαμαρά στο μνημονιακό «σχήμα» και οι δεσμεύσεις τις οποίες ανέλαβε επιτρέπουν στα μνημονιακά - συστημικά συμφέροντα να ελπίζουν ότι θα ελέγξουν την κατάσταση και μετά τις εκλογές - τουλάχιστον στο επίπεδο των κοινοβουλευτικών - κυβερνητικών συσχετισμών.
Ένα εκλογικό αποτέλεσμα, όμως, που θα οδηγήσει σε κατάρρευση το ΠΑΣΟΚ και θα αναβιβάσει το ποσοστό της Αριστεράς -παρά τις εσωτερικές της αντιθέσεις- στα επίπεδα του 30% δημιουργεί νέα δεδομένα και ανατρέπει τους πάγιους συσχετισμούς. Εάν, μάλιστα, στο ποσοστό της Αριστεράς -όπως εμφανίζεται σήμερα στις δημοσκοπήσεις- προστεθεί το ποσοστό της συνειδητής αποχής και της συλλήβδην απόρριψης του πολιτικού συστήματος, τότε διαμορφώνεται ιστορικά μια ισχυρή κοινωνική πλειοψηφία, η οποία απορρίπτει τόσο τη «λογική» που μας οδήγησε στην καταστροφή όσο και τους εντολοδόχους που την υπηρέτησαν. Όσο για τον κ. Σαμαρά, είναι πιθανό να κληθεί προεκλογικά να υπογράψει νέα δήλωση υποταγής και τήρησης των συμφωνηθέντων.
Τα συστημικά - μνημονιακά συμφέροντα, εγχώρια και εξωγενή, ΔΕΝ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Θέλουν να τη διαρπάξουν και να την «κινεζοποιήσουν».ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΕΤΥΧΑΝ ΣΤΟ ΑΚΕΡΑΙΟ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΟΥΣ. Τώρα, όμως, έρχεται η ώρα να πάρουν την απάντηση.
Μπορεί οιδιαχωριστικές γραμμές μεταξύ των κομμάτων της διακυβέρνησης αλλά και των κομματικών «κολαούζων» του συστήματος να εξαλείφθηκαν. Διαμορφώνεται, όμως, μια ριζική «διαχωριστική γραμμή» σε κοινωνικό επίπεδο μεταξύ των μνημο-νιακών συμφερόντων και της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Ο τρόπος με τον οποίο θα εκφραστεί η αντίθεση αυτή -ποιοτικά και ποσοτικά- θα κρίνει πιθανώς το μέλλον του τόπου.
Από το ίδιο περιοδικό παραθέτουμε ένα κείμενο του αναπληρωτή καθηγητή Πόλιτικής Επιστήμης Μενέλαου Γλίβαλου:
«Η "Τραπεζική χούντα" μεθοδεύει παράταση ζωής»
Πριν από λίγες εβδομάδες τα συστημικά - μνημονιακά συμφέροντα προέβησαν σε μια «διπλή επιλογή», την οποία τα ίδια εκτίμησαν ως «κίνηση ματ»: Από τη μία, απομάκρυναν τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος είχε πλέον καταστεί επιζήμιος για τα συμφέροντα αυτά. Επέβαλαν, μάλιστα, ως πρωθυπουργό ένα δικό τους άνθρωπο, ο οποίος «ομιλεί και σκέπτεται» σύμφωνα με τη δική τους τραπεζική - νεοφιλελεύθερη «γλώσσα».
Ταυτόχρονα, πέτυχαν, σε μεγάλο βαθμό, να ενσωματώσουν στο «μνημονιακό πλαίσιο» τον Αντώνη Σαμαρά και τη Νέα Δημοκρατία, να ακυρώσουν, μέσα σε λίγες ώρες, την όποια στρατηγική «διαφοροποίησης» επιχείρησε ο ίδιος να διαμορφώσει εδώ και ενάμιση χρόνο και να τον οδηγήσουν βιαίως στην «πολυκατοικία του Μνημονίου»... Μόνο η Ντόρα Μπακογιάννη παραμένει ακόμα εκτός, στο... θυρωρείο της «πολυκατοικίας».
Όλοι αυτοί οι συμβιβασμοί, οι εκβιασμοί, ο συστηματικός ευτελισμός και η διακωμώδηση των δημοκρατικών θεσμών δεν μπορούν, όμως, να μεταβάλουν, να αντιστρέψουν ή, έστω, να αμβλύνουν την καθολική σχεδόν αντίδραση της κοινωνίας.
Αυτή η αντίδραση δεν πρέπει, σύμφωνα με τα μνημονιακά συμφέροντα, να εκδηλωθεί μέσα από τις νόμιμες θεσμικές - δημοκρατικές διαδικασίες. Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ, που διακατέχει σήμερα το σύστημα των συμφερόντων και τους «καθαρόαιμους» πολιτικούς του εκφραστές -ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, Μπακογιάννη-, εκφράζεται με έναν ευτελή, πολιτικά ανέντιμο και ακραίως κυνικό τρόπο: Ζητούν να απομακρυνθεί ο «εφιάλτης» αυτός στο όσο το δυνατόν απώτερο μέλλον, ώστε να «προλάβει» το σύστημα να πετύχει δύο ακόμα στόχους:
Πρώτον, την υπογραφή των νέων μέτρων, που θα εγκλωβίσουν οριστικά την όποια κυβέρνηση αναδειχτεί μετά τις εκλογές. Δεύτερον, τη διαμόρφωση ενός νέου «κεντρώου» μνημονιακού μορφώματος, αποτελούμενου από στελέχη του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και περιφερόμενες νεοφιλελεύθερες «προσωπικότητες» αλλά και τεχνοκράτες με «ουδέτερο (πολιτικό) ρΗ»...
Ο εντεταλμένος Λουκάς Παπαδήμος αξιολογείται την περίοδο αυτή για τη δυνατότητά του να «συνεισφέρει» αποτελεσματικά στο «σχήμα» αυτό και, μάλιστα, σε εξέχουσα, ιεραρχικώς, βαθμίδα...
Ζητείται, συνεπώς, μια αληθοφανής δικαιολογία για την παράταση ζωής του εγγενώς θνησιγενούς κυβερνητικού ερειπίου. Προφάσεις, πολλές... «Δυσλειτουργία» του πολυπληθούς κυβερνητικού σχήματος -τώρα το αντιλήφθηκαν!-, εσωκομματικές αντιθέσεις από τους δελφίνους που διεκδικούν τη θέση του Γιώργου Παπανδρέου...
Με «λαγό» και πάλι τον Γιώργο Καρατζαφέρη, εμφανίζεται η πρόταση του ανασχηματισμού της κυβέρνησης, με σκοπό να άρει τα προαναφερθέντα «μειονεκτήματα»...
Η κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου κατέρρευσε μέσα σε ελάχιστες εβδομάδες. Επιδιώκουν, λοιπόν, εκ νέου να «μηδενίσουν το κοντέρ». Ο ανασχηματισμός και μια νέα, «ευέλικτη» κυβέρνηση αποτελεί ένα ακόμα επικοινωνιακό τέχνασμα, μέσα από το οποίο θα μετατρέψουν τη σημερινή κυβερνητική «παιδική χαρά» σε «μικρό παιδότοπο» (Σεραφείμ Κοτρώτσος, Real FM)...
Η «ενσωμάτωση» του Αντώνη Σαμαρά στο μνημονιακό «σχήμα» και οι δεσμεύσεις τις οποίες ανέλαβε επιτρέπουν στα μνημονιακά - συστημικά συμφέροντα να ελπίζουν ότι θα ελέγξουν την κατάσταση και μετά τις εκλογές - τουλάχιστον στο επίπεδο των κοινοβουλευτικών - κυβερνητικών συσχετισμών.
Ένα εκλογικό αποτέλεσμα, όμως, που θα οδηγήσει σε κατάρρευση το ΠΑΣΟΚ και θα αναβιβάσει το ποσοστό της Αριστεράς -παρά τις εσωτερικές της αντιθέσεις- στα επίπεδα του 30% δημιουργεί νέα δεδομένα και ανατρέπει τους πάγιους συσχετισμούς. Εάν, μάλιστα, στο ποσοστό της Αριστεράς -όπως εμφανίζεται σήμερα στις δημοσκοπήσεις- προστεθεί το ποσοστό της συνειδητής αποχής και της συλλήβδην απόρριψης του πολιτικού συστήματος, τότε διαμορφώνεται ιστορικά μια ισχυρή κοινωνική πλειοψηφία, η οποία απορρίπτει τόσο τη «λογική» που μας οδήγησε στην καταστροφή όσο και τους εντολοδόχους που την υπηρέτησαν. Όσο για τον κ. Σαμαρά, είναι πιθανό να κληθεί προεκλογικά να υπογράψει νέα δήλωση υποταγής και τήρησης των συμφωνηθέντων.
Τα συστημικά - μνημονιακά συμφέροντα, εγχώρια και εξωγενή, ΔΕΝ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Θέλουν να τη διαρπάξουν και να την «κινεζοποιήσουν».ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΕΤΥΧΑΝ ΣΤΟ ΑΚΕΡΑΙΟ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΟΥΣ. Τώρα, όμως, έρχεται η ώρα να πάρουν την απάντηση.
Μπορεί οιδιαχωριστικές γραμμές μεταξύ των κομμάτων της διακυβέρνησης αλλά και των κομματικών «κολαούζων» του συστήματος να εξαλείφθηκαν. Διαμορφώνεται, όμως, μια ριζική «διαχωριστική γραμμή» σε κοινωνικό επίπεδο μεταξύ των μνημο-νιακών συμφερόντων και της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Ο τρόπος με τον οποίο θα εκφραστεί η αντίθεση αυτή -ποιοτικά και ποσοτικά- θα κρίνει πιθανώς το μέλλον του τόπου.
Δημοσίευση σχολίου