Αγαπητοί συνάδελφοι
Στο χτεσινό της φύλλο (5/12/11) και στην περίοπτη 8η σελίδα η διοίκηση της «Ε» δημοσίευσε ένα απαράδεκτο κείμενο με την υπογραφή Δημήτρης Παπαθανασίου, το οποίο όχι μόνο στρεφόταν με άδικο και εμπαθή τρόπο κατά του προέδρου της ΕΣΗΕΑ, αλλά αναφερόταν και σ’ εμένα με απόλυτα απαξιωτικό τρόπο, χωρίς μάλιστα να με κατονομάζει. Το κείμενο αυτό κυκλοφορεί ήδη στα διάφορα «παραδημοσιογραφικά» ιστολόγια, τα οποία συστηματικά υπονομεύουν τον αγώνα των εργαζομένων της «Ε» και υπερασπίζονται με κάθε τρόπο τις απόψεις της εργοδοσίας. Και ο μεν πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ κατέχει ένα δημόσιο αξίωμα, το οποίο του επιβάλλει να ανέχεται ακόμα και τις ύβρεις, αλλά εγώ είμαι ένας από τους 800 τόσους απλήρωτους εργαζόμενους της Χ.Κ.Τεγόπουλος και προσπαθώ όπως όλοι μας να ανταπεξέλθω στη μονόπλευρη στάση πληρωμών που έχει κηρύξει από τον Ιούλιο η επιχείρηση.
Θεώρησα αυτονόητη υποχρέωση της διοίκησης να δημοσιεύσει σήμερα μια μικρή απάντησή μου. Δεν το έκανε. Και έτσι απέδειξε ότι όχι μόνο συνυπογράφει τη χτεσινή αθλιότητα, αλλά έχει κηρύξει και «στάση ελευθεροτυπίας» στην πάλαι ποτέ “εφημερίδα των συντακτών” –τρομάρα μας.
Σας στέλνω το κείμενο που δεν δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση για να κρίνετε κι εσείς και σας παρακαλώ να το κοινοποιήσετε όπου νομίζετε.
Δημήτρης Ψαρράς
Στο χτεσινό της φύλλο (5/12/11) και στην περίοπτη 8η σελίδα η διοίκηση της «Ε» δημοσίευσε ένα απαράδεκτο κείμενο με την υπογραφή Δημήτρης Παπαθανασίου, το οποίο όχι μόνο στρεφόταν με άδικο και εμπαθή τρόπο κατά του προέδρου της ΕΣΗΕΑ, αλλά αναφερόταν και σ’ εμένα με απόλυτα απαξιωτικό τρόπο, χωρίς μάλιστα να με κατονομάζει. Το κείμενο αυτό κυκλοφορεί ήδη στα διάφορα «παραδημοσιογραφικά» ιστολόγια, τα οποία συστηματικά υπονομεύουν τον αγώνα των εργαζομένων της «Ε» και υπερασπίζονται με κάθε τρόπο τις απόψεις της εργοδοσίας. Και ο μεν πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ κατέχει ένα δημόσιο αξίωμα, το οποίο του επιβάλλει να ανέχεται ακόμα και τις ύβρεις, αλλά εγώ είμαι ένας από τους 800 τόσους απλήρωτους εργαζόμενους της Χ.Κ.Τεγόπουλος και προσπαθώ όπως όλοι μας να ανταπεξέλθω στη μονόπλευρη στάση πληρωμών που έχει κηρύξει από τον Ιούλιο η επιχείρηση.
Θεώρησα αυτονόητη υποχρέωση της διοίκησης να δημοσιεύσει σήμερα μια μικρή απάντησή μου. Δεν το έκανε. Και έτσι απέδειξε ότι όχι μόνο συνυπογράφει τη χτεσινή αθλιότητα, αλλά έχει κηρύξει και «στάση ελευθεροτυπίας» στην πάλαι ποτέ “εφημερίδα των συντακτών” –τρομάρα μας.
Σας στέλνω το κείμενο που δεν δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση για να κρίνετε κι εσείς και σας παρακαλώ να το κοινοποιήσετε όπου νομίζετε.
Δημήτρης Ψαρράς
Η απάντηση του «κολλητού»
Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΡΡΑΜε ικανοποίηση είδα ότι εγκαινιάστηκε στην «Ε» στήλη διαλόγου των εργαζομένων για τα προβλήματα της εφημερίδας. Στο κείμενό του με τίτλο «Ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ», ο Δημήτρης Παπαθανασίου αναφέρεται στον Δημήτρη Τρίμη και σ’ εμένα, χωρίς να με κατονομάζει, αποκαλώντας με δυο φορές «κολλητό» του προέδρου της ΕΣΗΕΑ.Ασφαλώς δεν είναι ιδιαίτερα συναδελφικός ο τρόπος αυτός – δεν θα ήταν ας πούμε δόκιμο να του απαντήσω εγώ, λέγοντας ότι είναι κολλητός της ιδιοκτήτριας ή κάποιου διευθυντικού στελέχους – αλλά εγώ τον αποδέχομαι. Και είμαι περήφανος που με τον Τρίμη και ορισμένους άλλους «κολλητούς» μας κρατήσαμε επί 21 χρόνια τη στήλη του «Ιού» στην «Ε» και την «Κ.Ε.», μέχρι που η σημερινή διοίκηση της «Ε» αποφάσισε να την κόψει.
Ο κ. Παπαθανασίου ψέγει τον Τρίμη για το γεγονός ότι σε συνέντευξη που έδωσε στον Νίκο Χατζηνικολάου αναφέρθηκε ονομαστικά σε δύο μέσα, το Alter και την «Ε». Αλλά θα έπρεπε για το λόγο αυτό να τον χειροκροτήσει. Γιατί είναι προς τιμή του προέδρου της ΕΣΗΕΑ ότι δεν κουκούλωσε το πρόβλημα στην επιχείρηση που εργάζεται και ότι δεν δίστασε να μιλήσει στον Χατζηνικολάου για το Alter, με το οποίο ο εκδότης-παρουσιαστής διατηρεί ιδιαίτερες σχέσεις.
Ο κ. Παπαθανασίου αμφισβητεί τα στοιχεία που παρέθεσα στη γεν. συνέλευση των εργαζομένων στις αρχές Σεπτεμβρίου και έχουν αναρτηθεί στο enet.gr στη ρουμπρίκα «Ελλάδα», κάτω από τον τίτλο «Πώς θα σωθεί η Ελευθεροτυπία». Αλλά ως αντεπιχείρημα δεν διατυπώνει κάποια δική του άποψη για τα οικονομικά δεδομένα της επιχείρησης, παρά τη βεβαιότητα ότι «η πλειονότητα των εργαζομένων στη Χ.Κ. Τεγόπουλος θεωρεί αυτή την έρευνα ασόβαρη», εφόσον δεν έχει πραγματοποιηθεί «καμιά έρευνα κάποιου ορκωτού λογιστή ορισμένου από το σωματείο ή τους εργαζομένους». Ο αρθρογράφος αφήνει βέβαια στη συνέχεια του κειμένου του ανοιχτή και την πιθανότητα να είναι σωστός ο συλλογισμός μου!
Διατυπώνω συνοπτικά τις δικές μου παρατηρήσεις:
Πηγή: Συσπείρωση Δημοσιογράφων
- Για το ότι δεν υπάρχει έρευνα ορκωτού λογιστή για την οικονομική διαχείριση στην εφημερίδα δεν ευθύνονται βέβαια οι εργαζόμενοι. Όπως έχει επίσημα ανακοινωθεί από τους εκπροσώπους μας, το λογιστήριο της επιχείρησης είναι κλειστό για μας.
- Δεν επικαλούμαι καμιά ειδική έρευνα. Παραθέτω τα δημοσιευμένα στοιχεία της Χ.Κ.Τεγόπουλος, σύμφωνα με τα οποία στον ισολογισμό του 2005 καταγράφεται η είσπραξη δανείου (39.230.000 ευρώ) και ταυτόχρονη επιστροφή κεφαλαίου (30.307.762) και στον ισολογισμό του 2008 καταγράφεται ως “είσπραξη παγίων στοιχείων” το τίμημα πώλησης της Χρυσής Ευκαιρίας (74.010.000 ευρώ) και ταυτόχρονη “μείωση κεφαλαίου” (50.729.000 ευρώ), με την επιστροφή στους μετόχους. Συνολικά, δηλαδή, μ’ αυτή τη μέθοδο αντλήθηκαν από την εταιρεία από το 2005 μέχρι σήμερα κεφάλαια συνολικού ύψους 81.036.762 ευρώ και δόθηκαν στους μετόχους. Αν στο ποσό αυτό προστεθούν και οι “συναλλαγές και αμοιβές διευθυντικών στελεχών και μελών της διοίκησης” στο ποσό αυτό προστίθενται 13.693.324 ευρώ. Αυτά κανείς δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει.
- Καμιά «πλειοψηφία» εργαζομένων δεν έχει εκφραστεί αρνητικά για τις παρατηρήσεις μου σχετικά με την επιστροφή κεφαλαίου στους μετόχους. Αντίθετα, στις γενικές συνελεύσεις έχουν περάσει με συντριπτική πλειοψηφία οι προτάσεις για αγωνιστικές κινητοποιήσεις, με τις οποίες διαφώνησαν ελάχιστοι εργαζόμενοι.
- Το σημαντικότερο είναι αυτό που κάνουν ότι ξεχνούν όλοι: το γεγονός δηλαδή ότι το περιβόητο δάνειο, το οποίο θα σώσει υποτίθεται την «Ε», προορίζεται για την άμεση απόλυση των μισών εργαζομένων σ’ αυτήν.
- Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, νομίζω ότι είναι φανερό ποιους εξυπηρετεί το κλίμα διχόνοιας μεταξύ των εργαζομένων και η υπονόμευση των συνδικαλιστικών μας εκπροσώπων.
Δημοσίευση σχολίου