Λόγω έλλειψης χρόνου, τις τελευταίες μέρες δεν γράψαμε τίποτα για τις εξελίξεις - οι μόνες μας αναρτήσεις ήταν για θέματα όπως πχ...τα φέσια του Λάκη Γαβαλά ή το πως αντιμετωπίστηκε στο "Μες την καλή χαρά" η απεργία των εργατών της Χαλυβουργίας.
Ακόμα βέβαια και σε αυτά τα θέματα υπάρχει αξία, ειδικά αν τα δει κανείς ως παραδείγματα του πόσο ανέτοιμη είναι η κοινωνία να αντιμετωπίσει καταστάσεις όπως αυτή που ζούμε σήμερα (κάτι που αποδεικνύεται και από το ότι πολλοί εξακολουθούν ακόμα και τώρα να νομίζουν ότι "όλο και κάτι θα γίνει", ενώ στην πραγματικότητα ένα σημαντικό ποσοστό των εργατών σε παγκόσμια κλίμακα απλά προορίζονται να εξοντωθούν πλήρως, ειδικά σε ότι αφορά νεότερη γενιά, την οποία ανοιχτά ονομάζουν "χαμένη γενιά" και σαφώς αυτή η γενιά δεν πρόκειται να λάβει μισθούς, συντάξεις ή οτιδήποτε τέτοιο όπως συνέβαινε με την προηγούμενη γενιά εργατών). Και στην πραγματικότητα, αυτό είναι μάλλον και το #1 πρόβλημα, μιας και αν εσύ δεν είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις μια κατάσταση, τότε μάλλον είσαι καταδικασμένος, άσχετα με το τι κάνει ή δεν κάνει ο αντίπαλος σου από εδώ και πέρα.
Και επειδή "άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου", δε θα είναι λίγοι εκείνοι που επειδή είναι ιδεολογικά λοβοτομημένοι/πολύ πίσω από τη συγκυρία, θα προτιμήσουν να κάτσουν άπραγοι την ώρα που οι καπιταλιστές πλιατσικολογούν άγρια και χωρίς ιδιαίτερα προσχήματα εις βάρος τους. Ή ίσως να μην κάτσουν εντελώς άπραγοι, αλλά δε θα κάνουν και αυτό που χρειάζεται.
Όταν πχ λέει ο κόσμος ότι "κάθε μέρα ακούμε τη μία κακή είδηση μετά την άλλη, αλλά...και τί να κάνουμε;", αυτό που εννοεί είναι ότι "κατά βάθος αντιλαμβάνομαι ότι ο μοναδικός τρόπος για να αντιμετωπίσω αυτή την άσχημη κατάσταση είναι να ανατρέψω πλήρως το καθεστώς, αλλά αυτό προϋποθέτει θεωρητική μελέτη, κοινωνική-συνδικαλιστική-πολιτική δράση, οργάνωση, χρόνο, πορείες και τελικά ακόμα-ακόμα και το να πάρω τα όπλα. Αλλά δεν είμαι έτοιμος για κάτι τέτοιο, οπότε...δεν κάνω τίποτα". Ρόλος βέβαια της αριστεράς είναι να δώσει το καλό παράδειγμα και να οργανώσει-συσπειρώσει-μορφώσει-εμπνεύσει τις μάζες. Η αριστερά είναι σε άθλια κατάσταση, σε παγκόσμια κλίμακα, και γι' αυτό και οι προοπτικές είναι άθλιες - τουλάχιστον σε ότι αφορά το άμεσο μέλλον, όπου η άρχουσα τάξη πλέον οργιάζει...σε καθημερινή κλίμακα.
Στη συνέχεια θα δούμε μερικές νεότερες εξελίξεις από δύο βασικά μέτωπα της συγκυρίας - τη σύγκρουση ΝΑΤΟ/Ιράν, και την κρίση στην ευρωζώνη. Πριν όμως τα δούμε αυτά, είναι χρήσιμο να κάνουμε μια περιληπτική παρουσίαση των βασικών μας θέσεων-εκτιμήσεων, που τις έχουμε ξαναγράψει σε παλιότερα άρθρα, αλλά πρέπει όσο μπορούμε να τις έχουμε "φρέσκες" στο μυαλό μας.
1) Ειδικά μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, ο καπιταλισμός ενσωμάτωσε στην παγκόσμια αγορά τις χώρες του Ανατολικού μπλοκ + την Κίνα. Αυτό σημαίνει ότι οι κεφαλαιοκράτες είχαν πλέον στη διάθεση τους όχι μόνο τους Δυτικούς εργάτες, αλλά και δισεκατομμύρια "φρέσκους" εργάτες από αυτές τις χώρες, που ήταν μάλιστα και πιο ανταγωνιστικοί (κυρίως λόγω χαμηλών μισθών). Έτσι, οι βιομήχανοι μετέφεραν την παραγωγή προς αυτές τις χώρες, θρυμματίζοντας την παραγωγική βάση της Δύσης (πλην Γερμανίας που αντέχει λόγω ανώτερης ποιότητας/τεχνογνωσίας)
2) Προκειμένου να αποφύγει την κατάρρευση, η Δύση στράφηκε στο δανεισμό, και έτσι οι τράπεζες διογκώθηκαν. Χάρη σε αυτό το δανεισμό, η Δύση δεν κατέρρευσε παρά τη συνεχιζόμενη "φυγάδευση" της παραγωγής μακριά από αυτή. Όμως, ο δανεισμός δε μπορεί να συνεχίζεται για πάντα, και σήμερα η Δύση έχει μια αποσαθρωμένη παραγωγική βάση, και ένα χρέος που δε μπορεί να αποπληρώσει.
3) Από τη στιγμή που τα χρέη δε μπορούν να αποπληρωθούν (είτε μιλάμε για ένα στεγαστικό δάνειο που πήρε ο εργάτης, είτε μιλάμε για ένα ομόλογο κράτους), οι τράπεζες είναι ΟΛΕΣ χρεωκοπημένες - όπως πχ ήταν η Λέμαν Μπρόδερς που έβαλε λουκέτο το 2008. Για να αποφύγουν τη χρεωκοπία, καταφεύγουν σε ωμή ληστεία εναντίον των λαών, με τα κράτη να τους παρέχουν τρισεκατομμύρια επί τρισεκατομμυρίων σε "πακέτα σωτηρίας". Αυτά τα λεφτά είτε τα κλέβουν με "άμεσο" τρόπο από τους λαούς (πχ με διάφορα χαράτσια, μειώσεις μισθών, μειώσεις παροχών, κτλ), είτε τα κλέβουν με "έμμεσο" τρόπο από αυτούς: Συγκεκριμένα, τα κράτη τυπώνουν χρήμα από το πουθενά και το χαρίζουν στις τράπεζες, μιας και οι ανάγκες των τραπεζών είναι τεράστιες και δεν καλύπτονται μόνο από τα υπάρχουσα χρήματα των κρατικών ταμείων). Αυτό το τύπωμα χρήματος όμως είναι πληθωριστικό, δηλαδή υποτιμά την αξία του νομίσματος, και άρα μειώνει εμμέσως πλην σαφώς το μισθό του εργάτη που πληρώνεται σε αυτό το νόμισμα.
4) Από τη σκοπιά του βιομηχανικού κεφαλαίου, η μείωση μισθών/δικαιωμάτων είναι αυτή τη στιγμή ο #1 στόχος, ώστε "να γίνουν οι εργάτες της Δύσης πιο ανταγωνιστικοί". Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι οι βιομήχανοι ΔΕ θα επενδύσουν στη Δύση, έως ότου οι εκεί εργάτες "κινεζοποιηθούν" σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο βαθμό. Έως τότε, είτε δε θα επενδύουν καθόλου (πχ αποθηκεύοντας τα κεφάλαια τους σε χρυσό, που παραμένει σταθερός), είτε θα επενδύουν στην Κίνα, στην ινδία, κτλ. Όσο για την "ανάπτυξη" στις χώρες της Δύσης, αυτή δε θέλουν να έρθει προς το παρόν. Πρώτα θα αφήσουν τον κόσμο να πεινάσει, ώστε λόγω της πείνας να δεχτούν οι εργάτες να εργάζονται κάτω από συνθήκες Μεσαίωνα, και έτσι να μεγιστοποιηθεί το κέρδος του εργοδότη, και μετά θα ξαναεπενδύσουν στη Δύση.
5) Οι παραπάνω διαδικασίες έχουν μια σειρά από "παρενέργειες" - η μεγαλύτερη από αυτές είναι η επερχόμενη πετρελαϊκή κρίση. Η πετρελαϊκή κρίση του 1973 ήταν μια μικρή "πρόβα τζενεράλε" αυτού που έρχεται.
6) Οι ΗΠΑ πέτυχαν να ηγεμονεύσουν στη Δύση (και μετά το 1989 σε ολόκληρο τον κόσμο) και να ορίσουν το δολάριο ως το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, ισοδύναμο με το χρυσό μέσω μιας σταθερής ισοτιμίας. Αυτό το κατάφεραν διότι στη σύνοδο του Μπρέττον Γουντς, μετά τον Β' Παγκόσμιο, ήταν η μοναδική δύναμη στη Δύση που δεν ήταν βομβαρδισμένη, και κατείχαν πλέον πάνω από το 50% των παγκόσμιων εξαγωγών. Όμως, καθώς οι ανταγωνιστές τους (πχ Γερμανία) άρχισαν να ανασυγκροτούνται, η δύναμη των ΗΠΑ άρχισε να πέφτει, και όταν θέλησαν να κάνουν τον πόλεμο του Βιετνάμ, δεν είχαν αρκετά χρήματα για να χρηματοδοτήσουν αυτό το νέο μεγάλο έξοδο. Αυτό αποτέλεσε το "τελειωτικό χτύπημα", που ώθησε τον τότε πρόεδρο της Αμερικής Ρίτσαρντ Νίξον να καταργήσει τον "κανόνα του χρυσού", ώστε οι ΗΠΑ να τυπώσουν όσα δολάρια ήθελαν. Αυτό συνέβη το 1971.
7) Δύο χρόνια μετά, οι πετρελαιάδες σταμάτησαν να εξάγουν πετρέλαιο, ζητώντας να σταματήσουν να πληρώνονται αποκλειστικά σε δολάρια, όπως συνέβαινε έως τότε, και να πληρώνονται πλέον σε χρυσό. Αυτό το έκαναν διότι προφανώς κανένας έμπορος δε θέλει να πληρώνεται σε ένα νόμισμα που διαρκώς χάνει την αξία του. Γι' αυτό και η "μικρή" έστω κρίση του 1973 έμεινε στην ιστορία ως "πετρελαϊκή" κρίση.
8) Σήμερα, επιστρέφουμε σε μια παρόμοια κατάσταση, με τις ΗΠΑ (και γενικά τη Δύση) να τυπώνουν χρήμα με τη σέσουλα. Και μάλιστα σήμερα η Δύση έχει ακόμα πιο αποσαθρωμένη παραγωγική βάση σε σχέση με το 1973, καθώς πλέον η παραγωγή έχει μετακομίσει σε τεράστιο βαθμό στην Ασία. Έτσι, δε θα είναι πολύ εύκολο για τη Δύση να "κοντρολάρει" τους πετρελαιάδες. Άλλωστε, έχουμε αναφέρει σε παλιότερα άρθρα μας ότι ο Σαντάμ Χουσείν ήταν ο πρώτος που στη σημερινή εποχή αμφισβήτησε την ηγεμονία του δολαρίου, δεχόμενος και ευρώ ως πληρωμή, ενώ και ο Καντάφι προωθούσε ένα νέο νόμισμα, βασισμένο στον κανόνα του χρυσού, για να πληρώνεται μέσω αυτού για το πετρέλαιο. Όσο για τον Αχμαντινετζάντ, εδώ και τουλάχιστον 4-5 χρόνια αποκαλεί το δολάριο "άχρηστο κομμάτι χαρτί", και ζητά να πληρώνεται σε ευρώ ή και οτιδήποτε άλλο. Εξ ου και η έχθρα της Αμερικής, που πχ δε λέει τίποτα για το καταπιεστικό (αλλά φιλοαμερικάνικο) καθεστώς της Σαουδ. Αραβίας, αλλά χτυπά διαρκώς το Ιράν, και θα του είχε ήδη επιτεθεί, αν δεν είχε "κολλήσει" στο Αφγανιστάν και στο Ιράν, ή αν δεν είχε τόσο μεγάλα οικονομικά προβλήματα ή προβλήματα ιδεολογικής νομιμοποίησης των εκστρατειών αυτών (άσε που και το Ιράν έχει σημαντική στρατιωτική ισχύ, και άρα δεν είναι και τόσο εύκολο να χτυπηθεί).
9) Μακροπρόθεσμα, η πρόβλεψη μας είναι πως αργά ή γρήγορα το δολάριο θα υπερπληθωριστεί, καθώς οι πετρελαιάδες δεν θα το δέχονται, και έχοντας βρει στήριξη και πελάτες σε Κίνα-Ρωσία, θα το απορρίψουν. Οι ΗΠΑ δεν έχουν άλλη επιλογή από το να τυπώνουν διαρκώς δολάρια σε τεράστιες ποσότητες, ώστε να μη χρεωκοπήσουν οι τράπεζες. Είναι απλά ζήτημα χρόνου μέχρι ο υπόλοιπος κόσμος να σταματήσει να δέχεται να κάνει εμπορικές συναλλαγές σε ένα νόμισμα που διαρκώς χάνει την αξία του (εξ ου και η [επι]στροφή στο σταθερό χρυσό, ή η συζήτηση για ένα νέο παγκόσμιο νόμισμα, που θα συμπεριλαμβάνει και άλλα νομίσματα σε σύνθεση του, προκειμένου έτσι να αντικατοπτρίζεται και η νέα εικόνα του κόσμου, με πολλές δυνάμεις να παλεύουν μεταξύ τους για την ηγεμονία, αντί να υπάρχει μία δύναμη που να κυριαρχεί έναντι των υπολοίπων όπως συνέβαινε ως τώρα, με τον πρόεδρο των ΗΠΑ να είναι ο "πλανητάρχης")
10) Σημαντικός θα είναι ο ρόλος του ευρω-συστήματος, έστω και αν χώρες αποβληθούν από αυτό, ή αν πάμε σε "ευρώ δύο ταχυτήτων" όπως προβλέπουμε. Σίγουρα βέβαια οι ευρωπαϊκές χώρες που συμμετέχουν στο ευρώ, πλην Γερμανίας, έχουν παρόμοια προβλήματα με την Αμερική (αποσάθρωση παραγωγικής βάσης, ελλειμματικοί προϋπολογισμοί, ελλείμματα,κτλ), και θέλουν να τυπώσουν χρήμα, μιας και δε μπορούν να είναι ανταγωνιστικές με τη σημερινή ισοτιμία. Η Γερμανία θα το δεχτεί αυτό (ώστε να σώσει και τις δικές της τράπεζες), αλλά ως αντάλλαγμα θα αναγκάσει τις υπόλοιπες χώρες να "προτεκτορατοποιηθούν". Μέσω του ευρώ, η Γερμανία όχι απλά κέρδισε ένα νόμισμα που έχει χαμηλότερη ισοτιμία απ' ότι θα είχε το μάρκο (μιας και το ευρώ πέφτει λόγω πχ των PIIGS), αλλά παράλληλα έχει "ενώσει" τα αποθέματα χρυσού των χωρών-μελών της ευρωζώνης, και άρα προσβλέπει ότι αν (όταν) το δολάριο πέσει, το ευρώ θα είναι ο μονόφθαλμος που θα βασιλέψει στους τυφλούς, διότι θα υποστηρίζεται από τα μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού.
11) Όντας η μοναδική χώρα με εξαγωγές, η Γερμανία διαφοροποιείται από την υπόλοιπη Δύση, καθώς παίρνει ενέργεια από τη Ρωσία, ενώ εξάγει ολοένα και περισσότερα προϊόντα στην Κίνα. Έτσι, ολοένα και περισσότερο πλησιάζει στο δικό τους στρατόπεδο, με το τελευταίο ηχηρό παράδειγμα να είναι η διαφωνία της με το ΝΑΤΟ στο θέμα της εισβολής στη Λιβύη (η Γερμανία τάχθηκε με Ρωσία και Κίνα, που "έμειναν ουδέτερες").
Έχοντας λοιπόν όλα αυτά υπόψη μας, ως μια πρόχειρη καταγραφή της σημερινής κατάστασης, ας δούμε τώρα και μερικές νεότερες εξελίξεις:
Αυτό το σκίτσο είναι από το "Occupy Wall Street", και δείχνει ότι πάνω από το 50% του προϋπολογισμού των ΗΠΑ είναι για στρατιωτικές δαπάνες, σε ένα κράτος όπου από την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους μέχρι τώρα έχει ξοδέψει πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια (και συνεχίζει).
Πρόβλεψη μας είναι ότι βραχυπρόθεσμα οι ΗΠΑ θα κάνουν περικοπές στις στρατιωτικές δαπάνες, μιας και δε μπορούν να αντέξουν το βάρος, και ο λαός ζητάει πλέον να σταματήσει αυτή η κατάσταση, που όχι απλά κοστίζει οικονομικά, αλλά έχει δημιουργήσει και ένα σωρό εχθρούς για την Αμερική μέσω των συνεχών εισβολών της σε άλλες χώρες. Άλλωστε, ο αριθμός αυτών που σιτίζονται με κουπόνια σίτισης έφτασε στις ΗΠΑ τα 46.000.000, σπάζοντας ένα ακόμα ρεκόρ - και πλέον ακόμα και οι Αμερικάνοι έχουν βγει στους δρόμους και φωνάζουν.
Όμως, μακροπρόθεσμα προβλέπουμε ότι οι ΗΠΑ θα αυξήσουν κατακόρυφα τις στρατιωτικές τους δαπάνες. Και αυτό διότι δεν έχουν άλλο τρόπο να ελέγχουν τους πετρελαιάδες, και έτσι ναι μεν καταρρέουν οικονομικά αν συνεχίζουν να ξοδεύουν λεφτά για εκστρατείες, αλλά από την άλλη θα καταρρεύσουν οικονομικά αν οι πετρελαιάδες, μαζί με Ρωσία-Κίνα, σταματήσουν να δέχονται το δολάριο. Οι ΗΠΑ είναι ένα κράτος με αποσαθρωμένη παραγωγική βάση, και με διαρκώς μειούμενη πολιτική, κοινωνική, οικονομική και ιδεολογική ισχύ. Μόνο το στρατό έχουν για να επιβάλλονται, και άρα αν θέλουν να διατηρήσουν μια όσο το δυνατόν καλύτερη θέση στον κόσμο, θα αναγκαστούν να χρησιμοποιήσουν το μοναδικό πράγμα στο οποίο είναι καλοί, δηλαδή...το στρατό.
Επιπλέον, αξίζει να δούμε και το παράδειγμα του Χίτλερ, ο οποίος προκειμένου να βγάλει την κατεστραμμένη Γερμανία από την ύφεση, έβαλε όλο τον πληθυσμό να δουλεύει σ εργοστάσια κατασκευής όπλων, πετυχαίνοντας έτσι να μειώσει την ανεργία. Και μετά έκανε και ένα Παγκόσμιο Πόλεμο, ώστε να εξοντωθούν και μερικοί ακόμα εργάτες σε παγκόσμια κλίμακα, και έτσι ο καπιταλισμός βγήκε από την κρίση του 1929, καθώς κατάφερε να εξοντώσει τους "περισσευούμενους" εργάτες, ενώ οι υπόλοιποι που επέζησαν θα έβρισκαν δουλειές στην ανοικοδόμηση των ερειπίων.
Από τη στιγμή που η κατάσταση στην Αμερική θα χειροτερεύει, και η ανεργία θα θεριεύει, ο κόσμος θα ψάχνει διεξόδους. Ακόμα και στην Αμερική οι κατώτερες τάξεις αρχίζουν να αμφισβητούν την εκμετάλλευση τους από τους τραπεζίτες και τους βιομήχανους, την άρχουσα τάξη δηλαδή, έστω και σε εμβρυακό επίπεδο. Γι' αυτό και προβλέπουμε ότι κατά πάσα πιθανότητα η Αμερική θα αναγκαστεί βραχυπρόθεσμα να μειώσει τις στρατιωτικές δαπάνες της. Όμως, το λαικό κίνημα στις ΗΠΑ είναι πολύ πίσω, και είναι δύσκολο να καλύψει το απαιτούμενο έδαφος σε μικρό χρονικό διάστημα. Έτσι, από τη στιγμή που η "αμερικανική αριστερά" μάλλον δε θα μπορέσει να δώσει λύσεις στα προβλήματα του κόσμου (κάτι που βέβαια δεν είναι σίγουρο - προβλέψεις κάνουμε), το "στρατιωτικό σύμπλεγμα" των ΗΠΑ θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί, με τους διάφορους "υπερσυντηρητικούς" Ρεπουμπλικάνους κτλ, υποσχόμενο..."δουλειά για όλους" στα εργοστάσια κατασκευής όπλων. Και μετά, καθώς η Κίνα και η Ρωσία θα αμφισβητούν ολοένα και πιο έντονα την υπεροχή των ΗΠΑ, η Αμερική θα μπορούσε να βρει μια "διέξοδο"...πηγαίνοντας σε πόλεμο α λα ναζιστική Γερμανία. Έτσι, αντί οι εργάτες να πολεμήσουν εναντίον των εκμεταλλευτών τους, θα πολεμήσουν...ο ένας εναντίον του άλλου.
Ας δούμε τώρα πιο συγκεκριμένες κινήσεις από τα μέτωπα του Ιράν και της Ευρώπης:
- Οι ΗΠΑ και η Αγγλία συνεχίζουν να πιέζουν για κυρώσεις και εμπάργκο στο πετρέλαιο του Ιράν, με το Ιράν να ανταποδίδει με αποπομπές των πρεσβευτών τους από τη χώρα. Αν η Ευρώπη υπερψηφίσει τις κυρώσεις όπως πιέζουν ΗΠΑ-Αγγλία, θα έχει αυτοπαγιδευτεί, διότι ειδικά οι πιο αδύναμες χώρες-μέλη της (Ελλάδα, Ιταλία) βασίζονται στο πετρέλαιο του Ιράν. Η Ευρώπη χρειάζεται το πετρέλαιο του Ιράν περισσότερο απ' ότι το Ιράν χρειάζεται την Ευρώπη, τουλάχιστον από οικονομικής άποψης (δες και παρακάτω). Όλη η ιστορία βέβαια έχει βοηθήσει την τιμή του πετρελαίου να ανέβει (πάνω από 100$), κάτι που σε συνδυασμό με τη συνεχή υποτίμηση των νομισμάτων θα κάνει το πετρέλαιο πολύ ακριβό, και η ύφεση στη Δύση θα επιταχυνθεί ακόμα περισσότερο. Το Ιράν απειλεί μάλιστα ότι αν του επιβάλλουν εμπάργκο, το πετρέλαιο θα φτάσει τα 250$. Δε ξέρω πόσο θα φτάσει, αλλά πάντως αν η Δύση αποφασίσει να μπουκάρει, το πετρέλαιο θα εκτιναχθεί, ενώ η Ρωσία και η Κίνα απλά δε θα το δεχτούν (το Ιράν είναι το #2 μέλος του ΟΠΕΚ σε πετρελαϊκά αποθέματα, και δε θα αφήσουν τη Δύση να το λεηλατήσει). Και αυτό λειτουργεί αποτρεπτικά στα σχέδια επίθεσης στο Ιράν.
- Όσο για το Ιράν, ήδη έχει βρει νέους πελάτες - την Κίνα, την Ινδία, κτλ. Όπως αναφέρει σε σχετική της ανάλυση η πετρελαϊκή εταιρία Total, το Ιράν δε θα έχει και τόσο μεγάλο πρόβλημα όσο νομίζουν αν δεν μπορεί να εξάγει το πετρέλαιο του στη Δύση, διότι εκεί διοχετεύει μόλις το 18% της παραγωγής του. Το υπόλοιπο το στέλνει κυρίως στην Ασία - και δε θα έχει δυσκολία να διοχετεύσει τις παραπάνω ποσότητες εκεί αν η Ευρώπη δε θέλει πλέον το πετρέλαιο του. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που η Κίνα και η Ρωσία είναι κάθετα αντίθετες σε εισβολή των ΝΑΤΟικών στο Ιράν, όσο και αν φωνάζει ο Νετανιάχου (ο πρόεδρος του Ισραήλ, που είναι εντελώς φανατισμένος και θα είχε ήδη μπουκάρει αν δεν τον κράταγαν οι Αμερικάνοι για τους δικούς τους λόγους).
- Θυμίζουμε και κάτι άλλο που λέγαμε πρόσφατα, ότι δηλαδή δεν είναι τυχαίο που η Ρωσία ξαναέφερε με πολύ έντονο τρόπο το θέμα της αντιπυραυλικής ασπίδας στην επικαιρότητα (το ΝΑΤΟ την φτιάχνει με πρόσχημα ότι "θέλει να προστατεύσει την Ευρώπη από το Ιράν"). Τώρα η Ρωσία ζητά γραπτές εγγυήσεις από τις ΗΠΑ ότι δε στοχεύουν τη Ρωσία, ενώ σα να μην έφτανε αυτό, η Ρωσία σκέφτεται να σταματήσει να επιτρέπει στους Αμερικάνους να περνούν από τα εδάφη της για να ανεφοδιάζουν τα στρατεύματα τους στο ΝΑΤΟ (ίσως να μην το ξέρετε, αλλά η Ρωσία το είχε επιτρέψει αυτό πριν κάποια χρόνια, όταν οι συσχετισμοί ήταν διαφορετικοί).
- Οι Αμερικάνοι το μόνο που απάντησαν για την αντιπυραυλική ασπίδα ήταν ότι...«θα ήταν σίγουρα μια σπατάλη πολύτιμων χρημάτων, αν η Ρωσία αρχίσει να επενδύει σε αντίμετρα εναντίον ενός φανταστικού εχθρού που δεν υπάρχει». Την ίδια ώρα, οι Αμερικάνοι έχασαν και έναν ακόμα σύμμαχο, καθώς το Πακιστάν πλέον απαγόρευσε στους Αμερικάνους να περνούν από τα εδάφη του για να ανεφοδιάζουν τα στρατεύματα τους στο Αφγανιστάν (ως αντίποινα για το ότι οι ΗΠΑ χτυπούν και εδάφη του Πακιστάν με τους πυραύλους τους, σκοτώνοντας "τρομοκράτες" και μη, ακόμα και αμάχους). Αν η Ρωσία κάνει το ίδιο πράγμα, όπως απειλεί, οι Αμερικάνοι θα έχουν μεγάλο πρόβλημα με τους Αφγανούς Ταλιμπάν, και ουσιαστικά αδυνατούν να ανοίξουν τρίτο μέτωπο στη Μ. Ανατολή, καθώς το βλέπουν ότι αν επιτεθούν στο Ιράν... κινδυνεύουν να χάσουν πλήρως και το Αφγανιστάν.
- Μια σημαντική νίκη που πέτυχαν πάντως οι Αμερικάνοι, ήταν να ματαιώσουν το ρωσικό ενεργειακό αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, καθώς η (φιλοαμερικάνικη) κυβέρνηση της Βουλγαρίας ανακοίνωσε ότι ακυρώνει τη συμμετοχή της στο έργο.
- Σε ότι αφορά το μέτωπο με την Ευρώπη, οι ΗΠΑ εξαπέλυσαν τις τελευταίες μέρες μια "ομοβροντία πυρών", με τους οίκους αξιολόγησης τους να υποβαθμίζουν ένα σωρό τράπεζες και κράτη της ευρωζώνης - ακόμα και την ίδια την Γερμανία. Βέβαια, ολόκληρη η Δύση έχει όντως πρόβλημα, και δεν είναι καθόλου περίεργο να λαμβάνει "κακές κριτικές". Όμως, εννοείται ότι άλλος είναι ο λόγος που οι οίκοι αξιολόγησης των Αμερικάνων επιτίθονται τώρα, καθώς είναι πάγια τακτική τους να χτυπούν λίγο πριν κάθε ευρωπαϊκή σύνοδο, ώστε να πιέσουν τους Γερμανούς να πάρουν την απόφαση που θέλουν οι Αμερικάνοι.
-Η Γερμανία όμως παίζει σκληρό πόκερ - και δε ξέρω που μπορεί να φτάσουν, ούτε πόση επιτυχία θα έχουν. Προς το παρόν πάντως, συνεχίζουν ατάραχοι, και δε φαίνεται να δέχονται να τυπώσουν χρήμα. Προφανώς πρώτα θα βάλουν τους "εταίρους" τους να υπογράψουν ότι προτεκτορατοποιούνται και επίσημα, και μετά. Ο Σόιμπλε μάλιστα έφτασε στο σηεμίο να...κοροιδέψει τους Αμερικάνους, λέγοντας ότι όλες αυτές οι υποβαθμίσεις που έκαναν..."είναι καλές" για την ευρωζώνη! Αυτό που εννοεί είναι ότι η Γερμανία όχι μόνο δε θα τυπώσει χρήμα (προς το παρόν), αλλά αντίθετα θα αξιοποιήσει τις υποβαθμίσεις των υπόλοιπων κρατών, που τώρα είναι ακόμα πιο πολύ "στο χείλος του γκρεμού", ώστε να τους πείσει να προτεκτορατοποιηθούν, μιας και τώρα θα είναι ακόμα πιο απελπισμένοι, και άρα ακόμα πιο δεκτικοί στους όρους της Γερμανίας.
- Κι όχι μόνο αυτό, αλλά όπως μεταδίδει η γερμανικών συμφερόντων εφημερίδα Die Welt, ένας από τους σκοπούς της επίσκεψης του Γκάιτνερ (υπουργός οικονομικών της Αμερικής) στην Ευρώπη είναι να συζητήσει το πως η FED θα τυπώσει λεφτά για να ενισχύσει το ΔΝΤ, και έτσι το (αμερικανοκίνητο) ΔΝΤ να ενισχύσει τις ευρωπαϊκές τράπεζες αντί για την (γερμανοκίνητη) ΕΚΤ. Όπως είχαμε αναφέρει σε πρόσφατα άρθρα μας, αυτός φαίνεται να είναι ο βασικός στόχος της Γερμανίας, να βάλουν δηλαδή τους Αμερικάνους να τυπώσουν αυτοί λεφτά αντί για την ΕΚΤ. Αν τα καταφέρουν, θα είναι μεγάλη τους επιτυχία εναντίον των ΗΠΑ.
- Για το τέλος, δείτε και μια ακόμα "ειδησούλα", με τη Ε.Ε. να ανακοινώνει επίσημα ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν ρουφήξει μέσα στα τελευταία 3 χρόνια 1,6 τρισεκατομμύρια ευρώ. Άντε τώρα εσείς τρέξτε στον ΟΑΕΔ, ή ετοιμάστε τις βαλίτσες σας για Αυστραλίες και Γερμανίες, ή ψοφήστε με μισθούς πείνας, και μην ανησυχείτε, οι κυβερνώντες μοχθούν "για το καλό μας".
Για περισσότερες ειδήσεις, αύριο, μιας και δεν έχω πολύ χρόνο - εξ ου και τα σπάνια ποστ, ή ο ελαφρώς ασυγκρότητος τρόπος γραφής όταν γράφω.
Δημοσίευση σχολίου