Το παρόν άρθρο δεν έχει σκοπό να σκορπίσει αυταπάτες για τα πραγματικά αίτια της οικονομικής κρίσης που πλήττει την παγκόσμια οικονομία. Ούτε να προτείνει κάποιες διορθωτικές μεταρρυθμιστικές πολιτικές στο πλαίσια του καπιταλισμού που τάχα θα έχουν φιλολαϊκά αποτελέσματα. Για όσους έχουν έστω και ελάχιστη σχέση με την μαρξιστική οικονομική ανάλυση είναι ολοφάνερο πως η σημερινή κρίση οφείλεται στις εγγενείς αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος.
Από τη μια, υπάρχει ο ολόπλευρα κοινωνικός χαρακτήρας της παραγωγής κι από την άλλη η ατομική ιδιοποίηση του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου. Αυτό οδηγεί αφενός στην υπεσυσσώρευση κεφαλαίων στα χέρια των καπιταλιστών, αφετέρου σε ακραία φτωχοποίηση ολοένα και μεγαλύτερου μέρους της εργατικής τάξης.
(Οι εκατομμυριούχοι αντιπροσωπεύουν μόλις το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού - αλλά έλεγχαν το 39% των περιουσιακών στοιχείων του κόσμου το 2011, ενώ το 2010 έλεγχαν το 37% . Η ομάδα που έχει τουλάχιστον 5 εκατομμύρια δολάρια, με τη σειρά τους, αντιπροσωπεύουν το 0,1% του παγκόσμιου πληθυσμού και υπολογίζεται ότι το 2011 έλεγχαν το 22% του παγκόσμιου πλούτου, ενώ το 2010 έλεγχαν το 20%. Πηγή Έκθεση Παγκόσμιου Πλούτου των Capgemini και Merrill Lynch).
Η άρση αυτής της θεμελιώδους αντίφασης του συστήματος είναι η ίδια του η ανατροπή με την κατάληψη της εξουσίας από την κοινωνική πλειοψηφία της εργατικής τάξης. Ωστόσο σε μια εποχή όπου το σύστημα προσπαθεί να κρατηθεί για ακόμη λίγο στην ζωή είναι λογικό να χρησιμοποιεί κάθε του όπλο.
Ο τρόμος είναι μια παλιά και δοκιμασμένη μέθοδος. Τις τελευταίες δεκαετίες χάρη στην ανάπτυξη της τεχνολογίας μπορούν να τον διαχέουν με ισχυρές δόσεις καθημερινά μέσω των Μ.Μ.Ε.. Ακόμη μια δοκιμασμένη μέθοδος είναι η αποσιώπηση. Θέλουν να πείσουν τον πληθυσμό πως αν κάτι δεν προβληθεί από τα Μ.Μ.Ε. τότε δεν υπάρχει στην πραγματικότητα.
Παρακάτω θα παρουσιαστούν παραδείγματα.
1η Μέθοδος-τρόμος: Το βράδυ του Σαββάτου ο δοτός τραπεζίτης πρωθυπουργός λέει στο διάγγελμα, του μία μόλις μέρα πριν την ψηφοφορία στην βουλή: "… Οι αποταμιεύσεις των πολιτών θα κινδύνευαν. Το κράτος θα αδυνατούσε να πληρώσει μισθούς, συντάξεις, να καλύψει στοιχειώδεις λειτουργίες, όπως τα νοσοκομεία και τα σχολεία… Η εισαγωγή βασικών αγαθών –όπως φάρμακα, πετρέλαιο, και μηχανήματα– θα γινόταν προβληματική, αφού η χώρα, δημόσιος και ιδιωτικός τομέας, θα έχανε κάθε πρόσβαση σε δανεισμό και η ρευστότητα θα συρρικνωνόταν. Επιχειρήσεις θα έκλειναν μαζικά, αδυνατώντας να αντλήσουν χρηματοδότηση. Η ανεργία, η οποία είναι ήδη απαράδεκτα υψηλή θα αυξανόταν περισσότερο. Το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων στην περίπτωση μιας άτακτης χρεοκοπίας θα κατέρρεε. Η χώρα θα παρασυρόταν σε μια μακρά δίνη ύφεσης, αστάθειας, ανεργίας και παρατεταμένης εξαθλίωσης. Οι εξελίξεις αυτές θα οδηγούσαν, αργά ή γρήγορα, στην έξοδο από το ευρώ. Από χώρα του πυρήνα της Ευρωζώνης, η Ελλάδα θα καταντούσε χώρα αδύναμη, στο περιθώριο της Ευρώπης".
Στις 12/2/12… τυχαία και συμπτωματικά διαρρέει… μυστική έκθεση του Μεγάρου Μαξίμου σε εφημερίδα για τους κινδύνους που θα αποφύγουμε με την ψήφιση των μέτρων. "Πρώτες 72 ώρες: Μαζικές αναλήψεις και πολιορκία τραπεζών.
Πρώτες δύο εβδομάδες: Ελλείψεις σε καύσιμα και τρόφιμα, αρχίζουν οι πρώτες λεηλασίες.
Πρώτος μήνας: Χωρίς μισθούς το Δημόσιο, κλείνουν σχολεία και νοσοκομεία.
Πρώτο τρίμηνο: Διακοπές ρεύματος και 300.000 απολύσεις στο Δημόσιο.
Πρώτο εξάμηνο: Συγκρούσεις στους δρόμους και ξένη ανθρωπιστική βοήθεια.
Πρώτο έτος: Δύο εκατομμύρια άνεργοι και έξωθεν απειλές.
Τα πρώτα πέντε χρόνια: Φτώχεια, πείνα, κερδοσκοπία και απειλές πολέμου".
2η Μέθοδος- αποσιώπηση: Το 2008, κατά την έναρξη της κρίσης, η Ισλανδία κυριολεκτικά πτώχευσε. Από τότε η χώρα αν και υπάρχει ακόμη στους χάρτες, ωστόσο «έχει χαθεί από τα ραντάρ της ενημέρωσης». Πως έφτασαν στην χρεωκοπία; Το 2003 όλες οι τράπεζες ιδιωτικοποιήθηκαν και, με στόχο την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, οι τράπεζες αυτές προσέφεραν το ονλαϊν-μπάνκινκ και με την συνδρομή του χαμηλότερου δυνατού κόστους οι τράπεζες αυτές έδειχναν μεγάλα ποσοστά κερδών. Πολλοί μικροί Βρετανοί και Ολλανδοί επενδυτές στρέφουν την δραστηριότητα τους εκεί. Παράλληλα με την αύξηση των επενδύσεων αυξανόταν και το εξωτερικό χρέος των τραπεζών. Το 2003 το χρέος της Ισλανδίας ήταν ίσο με το 200% του ΑΕΠ, ενώ το 2007 είχε φτάσει στο 900%.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 έκανε το τελικό χτύπημα. Οι τρεις βασικές τράπεζες της Ισλανδίας ( Landbanki, Kapthing και η Glitnir) πτώχευσαν. Στο τέλος του χρόνου η Ισλανδία κήρυξε πτώχευση. Μέχρι εδώ όλα …καλά!
Ο Λαός ξεσηκώνεται και απαιτεί να μην πληρώσει αυτός την διάσωση των τραπεζών. Τα διεθνή Μ.Μ.Ε. ξαφνικά αρχίζουν να μην… βρίσκουν στους χάρτες την Ισλανδία και να μην ακούν τα συνθήματα του ισλανδικού λαού που κατακλύζει τους δρόμους της χώρας. Το ΔΝΤ και η ΕΕ προσπαθούν να … σώσουν την Ισλανδία με την παροχή δανείου ύψους 2.1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στο οποίο (στο δάνειο) η Βρετανία και η Ολλανδία πρόσθεσαν ακόμα 2.5 δισεκατομμύρια.
Η διεθνής οικονομικοί κύκλοι πίεζαν την Ισλανδία για δραστικά μέτρα. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, την ΕΕ, την Βρετανία και την Ολλανδία τα αντιλαϊκά μέτρα και η παροχή δανείου ήταν οι μόνες σωστές επιλογές για την διάσωση της οικονομίας. Όμως ο λαός έχει άλλη άποψη και απαιτεί να εκφραστεί μέσα από δημοψήφισμα. Τότε Βρετανία και η Ολλανδία απειλούν με σκληρή καταστολή η οποία θα οδηγούσε σε απομόνωση της χώρας αν η χώρα δεν τηρούσε τις διεθνής της δεσμεύσεις. Το ΔΝΤ απειλούσε πώς αν η χώρα κάνει κάτι τέτοιο, τότε θα στερούνταν οποιαδήποτε βοήθειας. Στο δημοψήφισμα του Μαρτίου του 2010 το 93% των Ισλανδών ψήφισαν κατά της πληρωμής των χρεών και το ΔΝΤ πάγωσε τους δανεισμούς αμέσως.
Και μετά τι; Ούτε το τέλος του κόσμου ήρθε, ούτε ο δράκος του παραμυθιού! Ουτέ μισθοί και συντάξεις σταμάτησαν να δίνονται από το κράτος, ούτε η κοινωνία ξαναγύρησε στα χρόνια του Μεσαίωνα. Σήμερα η Ισλανδία των ψαράδων χωρίς τον ορυκτό πλούτο, την Βιομηχανία και τον Γεωργικό τομέα και το τουρισμό που έχουμε εμείς, έχει ανάπτυξη 3.1% και ανεργία 6.9% το 2011.
Η Ελλάδα μετά από τα αλλεπάλληλα πακέτα… σωτηρίας από το ΔΝΤ και την ΕΕ, έχει 7% ύφεση και 21% ανεργία… ααα και …βασικό μισθό πλέον κάτωαπό 500 ευρώ και εργασιακό Μεσαίωνα!
Επίσης σήμερα, πριν από μερικές ώρες, ο οίκος αξιολόγησης Fitch Ratings αναβάθμισε κατά μία βαθμίδα την πιστοληπτική ικανότητα της Ισλανδίας στην κατηγορία ΒΒΒ- για τον μακροπρόθεσμο δανεισμό της. Η εξέλιξη αυτή επιτρέπει στη χώρα να θεωρείται εφεξής ως αξιόπιστος δανειολήπτης.
Με άλλα λόγια οι διεθνείς οικονομικοί παράγοντες που εκβίαζαν μια χώρα, πως αν προχωρούσε σε μονομερή στάση πληρωμών θα την ξέγραφαν από το οικονομικό γίγνεσθαι, τώρα της ανακοινώνουν πως… πληροί όλες της προϋποθέσεις για να θεωρείται αξιόπιστος δανειολήπτης!
Συμπέρασμα: Στην χειρότερη περίπτωση μια στάση πληρωμών θα χει ως συνέπεια την συνέχιση του καπιταλισμού στην Ελλάδα, με έξοδο από το ευρώ, αλλά χωρίς το δυσβάσταχτο βάρος της αποπληρωμής των δανείων. Ενώ στην καλύτερη περίπτωση θα ήταν μια σημαντική νίκη, στον αγώνα για την ανατροπή του ίδιου του Καπιταλισμού.
Δημοσίευση σχολίου