Home » , » Ναζί και μεγαλοκαπιταλιστές πάνε χέρι-χέρι

Ναζί και μεγαλοκαπιταλιστές πάνε χέρι-χέρι

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012 | 6:37 μ.μ.

Η πρόσφατη, πρόστυχη και προβοκατόρικη επίσκεψη της δολοφονικής οργάνωσης των νεοναζιστών στους αγωνιζόμενους εργάτες της Χαλυβουργίας, επιχείρησε να συγκαλύψει την ταύτιση τους με τον βιομήχανο. Εξάλλου πάντα οι φασίστες ήταν μισθοδοτούμενα όργανα και πολιτικά αντικείμενα των βιομηχάνων και των μυστικών υπηρεσιών, ξένων και ελληνικών. Ο εθνικοσοσιαλισμός είχε πρόφαση τον «σοσιαλισμό» και επίδικο την εξυπηρέτηση των «εθνικών συμφερόντων», των μεγαλοκαπιταλιστών και μεγαλοκτηματιών δηλαδή, με τους οποίους γρήγορα συνδέθηκε. Ο μεγάλος του εχθρός ήταν πάντα το εργατικό κίνημα και η κομμουνιστική αριστερά.

Τονίζουμε όμως το παραπάνω γεγονός για να θυμίσουμε σε όλα αυτά τα καθάρματα που πάτησαν ξαφνικά στο κατειλημμένο για μήνες εργοστάσιο και για ψηφοθηρικούς λόγους επιχείρησαν να το παίξουν φίλοι των εργατών, ορισμένα σκοτεινά επεισόδια του παρελθόντος τους.

Με πρωτεργάτη τον Χίτλερ, εμπνευστή και καθοδηγητή των εγκληματικών και απάνθρωπων πράξεων τους, που μολύνουν με εθνικισμό-πολεμοκαπηλεία και ρατσισμό την κοινωνία μας. Τον κατακτητή και δυνάστη του λαού μας με τον οποίο συνεργάστηκε τμήμα της ελληνικής άρχουσας τάξης και οι ομοϊδεάτες των χρυσαυγιτών, εκείνητ ην εποχή. 

Αναφερόμαστε επομένως στην σχέση των ΝΑΖΙ και του Φύρερ τους με τις μεγάλες καπιταλιστικές εταιρείες, που τους προώθησαν στην εξουσία, τους στήριξαν σε όλη την πορεία του καταστροφικού τους έργου, κάνοντας μαζί benzenes.
Ποιοί ήταν λοιπόν αυτοί πουχρηματοδότησαν τους ΝΑΖΙ; Ας δούμε τα παρακάτω στοιχεία για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: Η κύρια πηγή χρηματοδότησης του Χίτλερ ήταν η εταιρεία I.G. Farben (Interessen – Gemeinschaft Farbenindustrie Aktiengesellschaft) η οποία ήταν βιομηχανία χημικών (φαρμάκων και εκρηκτικών υλών). Η εταιρεία αυτή ήταν κοινοπραξία και συνέστησαν οι εξής εταιρείες:              

AGFA (Aktien-Gesellschaft fürAnilin-Fabrikation), με έδρα το Βερολίνο.

Cassella (Leopold Cassella & Co.) με έδρα τη Φρανκφούρτη.

BASF (BadischeAnilin und Soda Fabrik), με έδρα το Λούντβιχσχάφεν.

Bayer, με έδρα το Λεβερκούζεν (η γνωστή φαρμακοβιομηχανία).

Farbwerke Hoechst (σήμερα γνωστή ως Sanofi-Aventis, μετά την κατάργηση του εμπορικού ονόματος Hoechst ), με έδρα τη Φρανκφούρτη-Χέξτ (Frankfurt-Höchst)

Chemische Werke Hüls, με έδρα το Μαρλ (Marl) (Προσχώρησε το 1938, μετά την ίδρυσή της).

Chemische Fabrik Kalle, με έδρα το Βισμπάντεν-Μπίμπριχ (Wiesbaden-Biebrich).

Ως έδρα της Κοινοπραξίας επελέγη η Φρανκφούρτη. Το κεντρικό κτίριο παραδόθηκε προς χρήση το 1931.

Η οικονομική δύναμη, αλλά και η τεχνογνωσία της Κοινοπραξίας ήταν τέτοια, που συνέπηξε ένα πραγματικό λαβύρινθο από καρτέλ με επίσης πολύ ισχυρές εταιρείες, όπως η Kuhlmann (Γαλλία), Imperial Chemical Industries (γνωστότερης σαν ICI) της Βρετανίας, των Standard Oil  (NJ), DuPont και Dow Chemical των ΗΠΑ κ.ά ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟ είναι και το γεγονός ότι η union banking corp. – N(J)ew York City, ξέπλυναν χρήματα των Ναζί.

Η εγκληματική οικογένεια Μπους, χρηματοδότες του Χίτλερ

Αναρωτηθήκατε ποτέ πως ο Αδόλφος Χίτλερ, ένας μέτριος ζωγράφος Αυστριακής καταγωγής, μεταμορφώθηκε στον Φύρερ της Γερμανίας κατά τη διάρκειατων δεκαετιών 30 και 40;

Το φαινόμενο των Ναζί δεν ήταν ιστορική σύμπτωση, ούτε ένα κίνημα που έγινε ισχυρό εξαιτίας ενός μόνου ανθρώπου. Ο Ναζισμός είχε τους οπαδούς του, πολλοί από αυτούς εξαιρετικά ισχυροί και πλούσιοι, πραγματικοί «αλχημιστές» του οικονομικού κόσμου εκείνης της εποχής. Σύμφωνα με έρευνες των τελευταίων ετών, τραπεζίτες της Γουόλ Στριτ (μαζί με άλλους) χρηματοδότησαν την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία ενώ ταυτόχρονα εισέπραξαν τεράστια κέρδη από αυτήν. Και κάτι που είναι ακόμα πιο ελεεινό είναι το γεγονός ότι συγγενείς του πρώην προέδρου των ΗΠΑ ήταν σ’ αυτή την ομάδα των χρηματοδοτών.

Οι συγγραφείς Γουέμπστερ Ταρπλεικαι Αντον Τσιτκιν αποκαλύπτουν στην πρόσφατη Μη εγκεκριμένη βιογραφία της Οικογένειας Μπους ότι ο Πρέσκοτ Μπους (Ο παππούς του πρώην Προέδρου Μπους) μαζί με άλλους διευθυντές της Γιουνιον Μπάνκινγκ Κόμπανι (UBC) ήταν συνεργάτες των Ναζί. Το βιβλίο αναφέρει το πώς κατά το 1922, όταν ο εθνικοσοσιαλισμός ήταν στα σπάργανα, ο αυτοκράτορας των σιδηροδρόμων Γ. Άβερελ Χάριμαν ταξίδεψε στο Βερολίνο και συζήτησε με την Οικογένεια Τίζεν την ιδέα της ίδρυσης μιας Γερμανο-Αμερικανικής Τράπεζας. Οι Τίζεν ήταν ήδη παρασκηνιακά ιδιοκτήτες αρκετών οικονομικών ινστιτούτων που τους επέτρεψαν να μεταβιβάζουν χρήματα απότην Γερμανία προς την Ολλανδία και από εκεί στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι εν λόγω τράπεζες ήταν η Τράπεζα του Αυγούστου Τίζεν με αρχηγεία στο Βερολίνο, η Τράπεζα Βορ Χάντελ (Ολλανδία) και η Γιουνιον Μπάνκινγκ Κόμπανι (UBC) στην Νέα Υόρκη. Στις αρχές τις δεκαετίας του 20, ένα από τα μέλη τηςοικογένειας Τίζεν, ο Φρίντζ Τίζεν, συγγραφέας του «Εγώ χρηματοδότησα τον Χίτλερ», δώρισε $25.000 στο νεοσχηματισμένο Γερμανικό Εθνοσοσιαλιστικό ΕργατικόΚόμμα, και έγινε ο κύριος και πιο σημαντικός χρηματοδότης του Φύρερ στην άνοδο του προς την εξουσία.

Το 1931 ο Τίζεν εντάχθηκε στο Ναζιστικό κόμμα, και έγινε ένα από τα πιο ισχυρά μέλη της Ναζιστικής Πολεμικής Μηχανής. Εκείνη την εποχή, ο μεγιστάνας που προέδρευε της Γερμανικής Κοινοπραξίας Χάλυβα, ήταν ο Κλαρενς Ντίλον, ένας από τους ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στη Γουόλ Στριτ. Ένας από τους πιο έμπιστους συνεργάτες του ήταν ο Σάμιουελ Μπους: Ο πατέρας του Πρέσκοτ, προπάππους του πρώην Προέδρου Μπους, και παππούς του πατέρα του.

Το 1923, ο Χάριμαν και οι Τίζενς αποφάσισαν να στήσουν μια τράπεζα και διόρισαν τον Τζορτζ Χέρμπερτ Γουόκερ– Τον πατέρα του Πρέσκοτ βάση του νόμου – ως πρόεδρο. Αργότερα, το1926, ίδρυσαν την Γιούνιον Μπάνκινγκ Κόμπανι (UBC) με τον Πρέσκοτ Μπους στα πηδάλια. Το ίδιο έτος, ονομάστηκε επίσης αντιπρόεδρος και συνεργάτης στο Μπράουν Μπράδερς Χάριμαν. Και οι δυο αυτές φίρμες επέτρεψαν τους Τίζεν να στέλνουν χρήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες μέσω Ολλανδίας.

Ο οικονομολόγος των ΗΠΑ, Βίκτορ Θορν αναφέρει ότι αν και αρκετός αριθμός μεγάλων εταιριών βοήθησαν τους Ναζί (όπως η Στάνταρντ Οϊλ και η τράπεζα των Ροκφέλερ Τσέϊς Μπάνκ, καθώς και αυτοκινητοβιομήχανοι), τα συμφέροντα και η συμβολή του Πρέσκοτ Μπους ήταν πολύ πιο βαθειά και δυσοίωνη. Ο Θόρν προσθέτει ότι η UBC έγινε το μυστικό κανάλι που προστάτευε το Ναζιστικό κεφάλαιο που διέφευγε από την Γερμανία προς τις ΗΠΑ διαμέσου της Ολλανδίας. Όταν οι Ναζί επιθυμούσαν να ανασύρουν τα χρηματικά τους ποσά, η Μπράουν Μπράδερς Χάριμαν τους τα έστελνε κατευθείαν στη Γερμανία. Με αυτό τον τρόπο, η UBC λάμβανε χρήματα από την Ολλανδία και η Μπράουν Μπράδερς Χάριμαν τα έστελνε πίσω. Και ποιος ήταν ο διευθύνων και στις δυο αυτές εταιρείες;Ο ίδιος ο Πρέσκοτ Μπους, ο άνθρωπος που ξέπλενε χρήμα για τους Ναζί.

Στο βιβλίο τους, οι Τάρπλει και Τσίτκιν εξηγούν ότι με αυτό τον τρόπο ένα σημαντικό τμήμα της οικονομικής βάσης της Οικογένειας Μπους σχετίστηκε με την υποστήριξη και βοήθεια προς τον Αδόλφο Χίτλερ. Και έτσι ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, όπως και ο πατέρας του (πρώην διευθυντής της CIA, αντιπρόεδρος, και πρόεδρος) έφτασαν στα υψηλότερα πολιτικά αξιώματα των ΗΠΑ χάρη στην συμβολή των προπαππούδων και παππούδων τους που βοήθησαν και προώθησαν τους Ναζί.

Τον Οκτώβριο του 1942, οι αρχές των ΗΠΑ κατάσχεσαν τα Ναζιστικά Τραπεζικά Κεφάλαια από την Τράπεζα UBC της ΝέαςΥόρκης, στην οποία προέδρευε ο Πρέσκοτ Μπους. Η φίρμα καταδικάστηκε ως εμπορικός και χρηματοπιστωτικός συνεργάτης του εχθρού και όλα τα περιουσιακά της στοιχεία κατασχέθηκαν.
Επίσης, την κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων δύο ακόμα κορυφαίων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που διευθύνονταν από τον Πρέσκοτ δια μέσου λογαριασμών του τραπεζικού ινστιτούτου Χάριμαν: Η Αμερικανο-Ολλανδική Εμπορική Εταιρεία και η Εταιρεία Εξοπλισμού Μονοκόμματου Χάλυβα.
Τότε, στις 11 Νοεμβρίου του 1942, ένα εμπάργκο επιβλήθηκε σύμφωνα με τον Νόμο για την Συνεργασία με τον Εχθρό, στην Σιλεσιανή-Αμερικανική Εταιρεία, μια ακόμα φίρμα που ηγούνταν από τους Μπους και Γουόκερ.

Μολαταύτα, το 1951, το εμπάργκο αποσύρθηκε και οι επιχειρηματίες ανέσυραν $1.5εκατομμύρια δολάρια, σημαδεμένα για νέες επενδύσεις που διόγκωσαν την περιουσία της Οικογένειας Μπους.
Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί μια ανάσυρση αρχείων που ανήκαν σε Ολλανδικές και Αμερικάνικες υπηρεσίες, και επιβεβαιώνουν τους απευθείας δεσμούς μεταξύ του Πρέσκοτ Μπους, της Γερμανικής Οικογένειας των Τίζεν, και των ματωμένων χρημάτων μιας ομάδας υπερπλούσιων οικογενειών των ΗΠΑ από το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι Τάρπλει και Τσίτκιν επιβεβαιώνουν ότι το μεγάλο οικονομικό κραχ του1929-1931 επηρέασε τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γερμανία και την Βρετανία. Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης που κάποια μέλη της Αγγλοαμερικάνικης υπερπλούσιας τάξης υποστήριξαν την εγκατάσταση του Χιτλερικού καθεστώτος στη Γερμανία.

Για να συνοψίζουμε, οι συγγραφείς κατηγορηματικά καταθέτουν ότι η περιουσία της Οικογένειας Μπους δημιουργήθηκεως αποτέλεσμα της συνεχούς και δίχως όρους υποστήριξης του πολιτικού σχεδιασμού του Αδόλφου Χίτλερ. Η Τράπεζα UBC, κάτω από την διοίκηση του Πρέσκοτ Μπους και την μακροπρόθεσμη συνεργασία του Τράστ του Χάλυβα από τον Φρίτζ Τίζεν, συμμετείχε στην γιγάντωση, στην προετοιμασία και στην χρηματοδότηση της Ναζιστικής Πολεμικής μηχανής, διαμέσου της κατασκευής θωρακισμένων οχημάτων,μαχητικών αεροσκαφών, πυροβόλων και εκρηκτικών.

H εντολή αρ.248 της Αμερικανικής Κυβέρνησης που κατάσχεσε τα περιουσιακά στοιχεία της τράπεζας την οποία διεύθυνε ο Πρέσκοτ Μπους, τον Οκτώβριο του 1942 πάνω από ένα χρόνο αφού είχε μπει η Αμερική στον Πόλεμο. Η κατάσχεση έγινε σύμφωνα με την εφαρμογή του νόμου που αφορούσε την καταστολή της Εμπορικής Συνεργασίας με τον Εχθρό.(Trading with the Enemy Act). Οι Μπους έκαναν μπίζνες και βοηθούσαν τον Χίτλερ ενώ ταυτόχρονα η Αμερική πολεμούσε τον Άξονα στον Ειρηνικό!

Οικογένεια Ροκφέλερ (Μέσω της Στάνταρντ Οϊλ, έδωσαν στους Ναζί την τεχνογνωσία για να μετατρέπουν άνθρακα σε ντίζελ για την τροφοδότηση της Βέρμαχτ και άλλη πολύτιμη τεχνογνωσία και βοήθεια, μέσω του Αμερικάνικου παραρτήματος της IG Farben, μέσω της Τσέϊς Μπανκ, μέσω της Γουόλ Στριτ, μέσω της προώθησης της Ναζιστικής Ευγονικής μέσω του ινστιτούτου Κάιζερ Βίλχεμ)

Οικογένεια Χάριμαν (μέσω των UBC, Μπράουν Μπράδερς Χάριμαν, μέσω του Αμερικάνικου παραρτήματος της IGFarben)
Οικογένεια Βάρμπουργκ (μέσω των γερμανικών και αμερικανικών παραρτημάτωντης IG Farben, μέσω γερμανικών τραπεζών, μέσω της Γουόλ Στριτ, κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου προσπάθησαν να καταστείλουν τα αντιναζιστικά κινήματα των ΗΠΑ)

Οικογένεια Φορντ (μέσω της αυτοκινητοβιομηχανίας Φορντ, παρασημοφορήθηκε από τον Χίτλερ)

Οικογένεια Ντάλες (μέσω της νομικής και άλλης διαπλοκής στο όλο άνω κύκλωμα, αργότερα ιδρυτές της CIA)
Τα εργοστάσια των Βιομηχανιών Φορντ και IG Farben έμειναν σχεδόν άθικτα από τους βομβαρδισμούς των συμμάχων.

Κάποια στοιχεία για το ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ που αρνούνται οι τραμπούκοι δολοφόνοι της Χρυσής Αυγής:
Το  ZYKLON B ήταν αέριο που χρησιμοποιούνταν στα κρεματόρια και κατασκευαζόταν από μια γερμανική εταιρεία πετροχημικών, την Interessen Gemeinschaft Farben(IG Farben). Το 1924, η IG FARBEN άρχισε την λήψη δανείων από αμερικανικές τράπεζες, προχωρώντας σταδιακά στη δημιουργία του τεράστιου καρτέλ. Το 1928, ο Herry Ford (General Motors) και η  AmericanStandart Oil Company (Rockfellers) συγχωνεύτηκαν με την IG FARBEN. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, υπήρχαν πάνω από 100 αμερικανικές εταιρείες, οι οποίες είχαν θυγατρικές και συνεργάζονταν με τη ναζιστική Γερμανία.

Μπους, Γερμανικά Εργοστάσια και οι αιχμάλωτοι-καταδικασμένοι του Άουσβιτς.

Από το βιβλίο «Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Μια μικρή αφήγηση-Μια μεγάλη απορία…» του Π.Δελή, δανειζόμαστε την παρακάτω αφήγηση: «Μια άλλη φερόμενη εμπλοκή του Αμερικανού γερουσιαστή Μπους με έναν ακόμη χρηματοδότη του Χίτλερ ήταν αυτή με το μεγιστάνα στο χώρο των μετάλλων, τον Φρίντριχ Φλικ. Ο Φλικ κατηγορήθηκε ότι χρησιμοποίησε σαν σκλάβους για τα εργοστάσια του τους αιχμαλώτους από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και ιδίως για λογαριασμό της εταιρείας  Consolidated Silesian Steel Company (CSSC), που εκμεταλλεύονταντον ορυκτό πλούτο της περιοχής της Σιλεσίας, στα σύνορα Γερμανίας-Πολωνίας. Αν και έχει αποδειχτεί η συνεργασία του Μπους με τις εταιρείες του Τάισεν, παραμένει μυστήριο η ανάμειξη του με την CSSC, μετά το1942 και η χρησιμοποίηση αιχμαλώτων Στο Άουσβιτς. Τα Αμερικανικά Εθνικά Αρχεία δείχνουν ότι η συμμετοχή του Μπους στο τρίγωνο CSSC-UBC-BBH δεν περιορίστηκε στον ρόλο του απλού μετόχου. Η εφημερίδα NEW YORK TIMES,σε άρθρο της (18/3/1934) δημοσιοποίησε ότι ο Φλικ κατείχε τα 2/3 της CSSC, ενώ το υπόλοιπο 1/3 ανήκε σε εταιρείες αμερικανικών συμφερόντων. Ένα άλλο μέλος της αδελφότητας Κόκκαλα και Οστά, και στέλεχος της BBH, ο KNIGHT WOOLLEY, έγραφε στον Χάριμαν τον Ιανουάριο του 1933 για τον προβληματισμό του σχετικά με την προσπάθεια των Πολωνών να εθνικοποιήσουν τα εργοστάσια. Μετά την εισβολή της Γερμανίας στη Πολωνία, το 1939, όλα τα εργοστάσια έκλεισαν, εκτός από τα αμερικανικά, με σκοπό να δελεάσουν τις ΗΠΑ, να διατηρηθούν έξω από τον πόλεμο.

Δύο επιζώντες του ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ, ο  Kurt Julious Goldstein PeterGingold, το 2001, ξεκίνησαν δικαστικό αγώνα εναντίον της αμερικανικής κυβέρνησης αξιώνοντας 40 εκατ. δολ. αποζημίωση, κατηγορώντας την τότε αμερικανική κυβέρνηση ότι ήταν ενήμερη για το τι συνέβαινε στο Άουσβιτς! Η αμερικανίδα δικαστικός Rosemary Collier απέρριψε τηναίτηση επικαλούμενη την προστασία των δικαιωμάτων του κράτους, ενώ ο δικηγόρος Jan Lissmann δήλωσε ότι: «ο πρόεδρος Μπους απέσυρε την υπογραφή του Μπιλ Κλίντον από τη συνθήκη που βρέθηκε στο δικαστήριο όχι μόνογια να προστατεύσει τους Αμερικανούς, αλλά επίσης για να προστατεύσει τον εαυτό του και την οικογένεια του». Επίσης, οι συνήγοροι των πρώην αιχμαλώτων κατέφυγαν στη Χάγη και στην έκθεση που εκπονήθηκε αναφέρεται: «Από τον Απρίλιο του 1944, η αμερικανική πολεμική αεροπορία θα μπορούσε να είχε καταστρέψει το στρατόπεδο με αεροπορικές επιδρομές καθώς και τις σιδηροδρομικές γραμμές και τις γέφυρες που οδηγούσαν από την Ουγγαρία στο Άουσβιτς. Ώστε η δολοφονία 400.000 ανθρώπων στο Ολοκαύτωμα της Ουγγαρίας θα μπορούσε να αποφευχθεί»! Οι δικηγόροι επίσης ισχυρίζονται ότι ενώ από τον Ιανουάριο του 1944, είχε εκδοθεί σχετική διαταγή από τον Πρόεδρο Ρούσβελτ, για τη διάσωση των Εβραίων της Ευρώπης, η διαταγή αγνοήθηκε εξαιτίας των πιέσεων που ασκούσε ένα μεγάλο τμήμα των πολυεθνικών εταιρειών, συμπεριλαμβανομένης και της BBH,  της οποίας ο Μπους ήταν στέλεχος!!!

Το Συμπέρασμα,

Τα Κέρδη των καπιταλιστών πάνω από τις ζωές δεκάδων εκατομμυρίων αθώων, μερικών εξ αυτών δολοφονημένων στα Μπλόκα της Κοκκινιάς και της Καισαριανής, στο Δίστομο και στα Καλάβρυτα, στα Κρεματόρια!!!

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ


ΤΗΛ. ΕΠΙΚ.6932955437   

Diktiospartakos.blogspot.com           

 
Μοιράσου το :

+ σχόλια + 2 σχόλια

23 Φεβρουαρίου 2012 στις 1:29 π.μ.

Με τέτοιες αναλύσεις ζήτω που καήκαμε!

Με την ίδια λογική και ο υπαρκτός σοσιαλισμός ως κρατικός καπιταλισμός ήταν τελικά το ίδιο πράγμα.

Το επόμενο βήμα είναι ότι δεν είναι συμβατό με αυτές τις αναλύσεις να θεωρείται "προβοκάτσια"...

Δεν είναι πρώτη φορά που οι χρυσαυγίτες εμφανίζονται ως υποστηρικτές των εργαζομένων. Μια ματιά εδώ για να θυμηθούμε μερικά πράγματα που τα ξεχνάμε: Η Χρυσή Αυγή στο πλευρό των συμβασιούχων

Ανώνυμος
27 Φεβρουαρίου 2012 στις 1:32 π.μ.

Είστε ένα απο τα βλογκς που διαβάζω, σέβομαι και συμφωνώ σε πολλά απο αυτά που λέτε. Ομως βρίσκομαι απο την άλλη "πλευρά"...συγκαταλέγομαι σε αυτό που εσείς αποκαλείτε φασισμό. Χωρίς να είμαι καθόλου αντικομμουνιστής είμαι ταγμένος ιδεολογικά και πολιτικά στον χώρο που εγώ ονομάζω επαναστατικό λαικό εθνικισμό.

Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να μη σβήσεται το σχολιό μου και σας λέγω εκ των προτέρων οτι ούτε προβοκατορας είμαι, ουτε δάχτυλος υπηρεσιών ή βιομηχάνων.

Ο λόγος που σας στέλνω αυτό το σχόλιο είναι για τη πρώτη παράγραφο του άρθρου που γράφει

α) Εξάλλου πάντα οι φασίστες ήταν μισθοδοτούμενα όργανα και πολιτικά αντικείμενα των βιομηχάνων και των μυστικών υπηρεσιών, ξένων και ελληνικών

β) Ο εθνικοσοσιαλισμός είχε πρόφαση τον «σοσιαλισμό» και επίδικο την εξυπηρέτηση των «εθνικών συμφερόντων», των μεγαλοκαπιταλιστών και μεγαλοκτηματιών δηλαδή, με τους οποίους γρήγορα συνδέθηκε. Ο μεγάλος του εχθρός ήταν πάντα το εργατικό κίνημα και η κομμουνιστική αριστερά.

Αν και ο χώρος που εγώ ανήκω έχει λειτουργήσει ως τέτοιος -όπως περιγράφεται απο πάνω- αυτό το πάντα θεωρώ ότι γράφεται πραγματικά ελαφρά τη καρδία αφού αγνοεί την ιστορική αλήθεια για το πως ξεκίνησε ο φασισμός ως κίνημα, ποιοι το στελέχωσαν κτλ κτλ. Ηταν ή δεν ήταν ο φασισμός κομμάτι του εργατικού κινήματος? Τα πρώτα στελέχη του ήταν ή δεν ήταν η αριστερά της αριστεράς του σοσιαλιστικού κόμματος και αναρχικοί?

Το γεγονός ότι ο φασισμός συμβιβάστηκε με το κατεστημένο αργότερα είναι γεγονός αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πάντα ήταν έτσι.Δεν υπήρχαν όμως τάσεις στο φασιστικό κίνημα? Δεν υπήρχε μια συνεπής αριστερή τάση μέσα σε αυτό το κίνημα? Ο Βομβάρντι τι ήταν? Οργανο του κεφαλαίου?

Θεωρώ ότι στο κόσμο των ιδεών ορισμένα πράγματα διαπλέκονται και δεν υπάρχει μόνο το άσπρο ή το μαυρο.

Χωρίς να θέλω να βγάλω λάδι αυτήν την ακροδεξιά παράδοση στον εθνικιστικό χώρο η οποία πράγματι λειτουργεί ως όργανο του μεγάλου κεφαλαίου θα ήθελα να σας πώ ότι ενδεχομένως υπάρχει και μια άλλη τάση, λαική, σοσιαλιστική και επαναστατική, με ειλικρίνεια και όχι μονάχα για ψηφοθηρικούς και λαικιστικους λόγους.

Ειλικρινά θα ήθελα να μάθω τι πιστεύετε πάνω σε αυτό το θέμα. Ο Μάρξ τον οποίο μελετώ συστηματικά υποστήριζε πως τη κοινωνική συνείδηση την ορίζουν οι υλικές συνθήκες και όχι το αντίστροφο. Εαν αυτό είναι αλήθεια πως εξηγήτε το γεγονός της μαζικότητας του φασιστικού κινήματος με τα περισσότερα μέλη του προερχόμενα απο την εργατική τάξη και τη μικρή αγροτιά?

Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

υγ: ειλικρινά θα ήθελα μια απάντηση για να μπορέσω να ξεδιαλύνω και εγώ κάποια πράγματα τα οποία ίσως να έχω μπερδεμένα!

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger