Απλώσατε τις αρπάγες σας με
σβάστικες
και λόγια προσβλητικά φασίστες,
για το βούτυρο στο παντεσπάνι το
δικό σας
και των πατρώνων σας...
Ξεχάσατε το ψωμί των εργατών στις
χώρες σας,
που ‘ναι το ίδιο με το δικό μας....
τ’ αρπάξατε όλα,
ώστε τα κότερα και οι πύργοι σας
να μείνουν αλώβητοι τσακάλια...
Κόψατε τους δρόμους σωτηρίας μας
από την κατηφόρα που μας
σπρώχνετε,
ώστε τα τσιράκια σας εδώ να
κάνουν τη δουλειά τους πιο εύκολα,
ώστε εσείς να κλέψετε με τους
διορισμένους εδώ πιο εύκολα,
με τους κυβερνώντες εδώ ακόμα πιο
εύκολα,
με τους τραπεζίτες να γελάνε σαρδόνια,
με τεντωμένες τις σαπιοκοιλιές
τους απ’ τη λαιμαργία,
ώστε τα κότερα και οι λογαριασμοί,
τα παλάτια και οι μετοχές,
οι εξωχώριες και οι ενδοχώριες
να μείνουν αλώβητες, αχόρταγοι...
Με καλά, κατανοητά ελληνικά
μας είπανε τεμπέληδες οι σύμβουλοί
σας, τα φερέφωνα,
οι σφογγοκωλάριοί σας, οι
άνθρωποί σας εδώ,
οι συνέταιροί σας στο δικό μας
τόπο...
πως τα φάγαμε αντάμα είπαν οι
χορτασμένοι...
Για τα κότερα, τις βίλες, τ’
αεροπλάνα σας κηφήνες
Γιατί φθονήσατε το τραγούδι και
το χορό μας,
το κέφι και την αγάπη μας για τη
ζωή,
φθονήσατε τον ήλιο μας, την
αρμύρα και τη θάλασσά μας,
τις μνήμες μας φθονήσατε,
το ΟΧΙ μας φθονήσατε φονιάδες,
γιατί θελήσατε να μας δείτε
γονατιστούς, ταπεινωμένους,
γιατί λοιδορούμε στο κέφι μας και
στις τραγωδίες μας,
στα ποιήματά μας λοιδορούμε τη λύσσα
και την άγνοιά σας για τη ζωή...
Με τοκογλυφία πίνετε το αίμα μας,
τρομοκράτες,
τζογαδόροι του πόνου,
διαχειριστές των δικτατοριών,
των πολύχρωμων «εξεγέρσεων» του
κώλου,
ρουφήχτρες του αίματος, δωσίλογοι
....
Πού θα πάει όμως ....
Δημοσίευση σχολίου