Προβλέψεις για τις εκλογές της 17ης Ιούνη

 Το ξεκαθαρίζουμε από την αρχή: Δεν έχουμε υπόψη μας καμία κρυφή δημοσκόπηση. Κι αν είχαμε, συνειδητά δεν θα την παίρναμε υπόψη.

 Κυκλοφορώντας όμως στην κοινωνία, διαβάζοντας όσα ευδιάκριτα διατυπώνονται ανάμεσα στις γραμμές, κυρίως όμως σταθμίζοντας τις μεταστροφές απόψεων ανθρώπων που είναι διαχρονικοί ‘δείκτες’ εκλογικής συμπεριφοράς, συμπεραίνουμε τα εξής:

Η πρώτη θέση ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ που φαίνεται πως θα έχει ποσοστό καθαρά πάνω από 30%. Πώς όμως μπορεί ένα κόμμα του 4,6% που εκτοξεύτηκε στο 16,78% να περάσει πάνω από τον πήχη του 30%;

Καταρχάς είναι πολιτικά πολύ ευκολότερο να πας από το 17% στο 30%, ιδιαίτερα στις παρούσες συνθήκες, από ό, τι να ανέβεις από το 4,6 στο 17%. Αντίστοιχα, απείρως δυσκολότερο να φτάσεις στο 4,6% χωρίς το κατάλληλο ‘σπρώξιμο’, από ό, τι να κάνεις μετά το άλμα στο 17%, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Ο κόσμος έχει καταλάβει για τον ΣΥΡΙΖΑ ότι “the party’ s here”, την ώρα που για το ΠΑΣΟΚ “the party is over”…  Καθώς οι κυρίαρχες δυνάμεις του αστικού μπλοκ έχουν κατορθώσει να σταθούν όρθιες μετά από τόσες θύελλες και να εγκλωβίσουν την αντιπαράθεση με τον κόσμο της εργασίας στο πλαίσιο του αστικού πολιτικού συστήματος, ο κόσμος προσπαθεί να σωθεί –ή έστω να περισώσει τουλάχιστον ό, τι μπορεί- με το μαγικό χαρτάκι της ψήφου.


Εκλογικές δεξαμενές, φανερές και κρυφές, υπάρχουν. Υπάρχει καταρχάς το ΠΑΣΟΚ, από το οποίο νομαδικά μεταναστεύουν στον ΣΥΡΙΖΑ αφ’ ενός ψηφοφόροι και αφ’ ετέρου  συνδικαλιστές, βουλευτές και πολιτευτές.

Υπάρχει κατά δεύτερο λόγο η ΔΗΜΑΡ που θα χάσει προς τον ΣΥΡΙΖΑ, άλλο αν θα αναπληρώσει κερδίζοντας από τα δεξιά της. Υπάρχει η μεγάλη δεξαμενή του 19,02% των εκτός βουλής κομμάτων από την οποία μεγάλο κομμάτι θα καρπωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει τέλος η τεράστια δεξαμενή της αποχής (34,9% του εκλογικού σώματος δεν ψήφισε στις προηγούμενες εκλογές) που αναμένεται να μειωθεί στις 17 του Ιούνη και κατά δεύτερο λόγο του άκυρου και του λευκού (2,36%).

Αν σ’ όλα αυτά προσθέσουμε και κάποιο μέρος της εκλογικής δύναμης του ΚΚΕ που αναμένεται να μειωθεί σε σχέση με τις εκλογές της 6ης Μάη, εύκολα συμπληρώνεται ένα ποσοστό πάνω από το 30% που εξασφαλίζει περίπου 130 έδρες.

Αν και δεν είναι της ώρας, να παρατηρήσουμε εδώ ότι το ΚΚΕ θα πληρώσει εκλογικά τον κινηματικό απομονωτισμό του προηγούμενου διαστήματος, όπως  και τη διγλωσσία (ευρώ ή δραχμή= ψευτοδίλημμα κλπ) σε στιγμές που χρειαζόταν ξεκάθαρος πολιτικός λόγος. Κυρίως όμως, ότι η οχύρωσή του τις προηγούμενες δεκαετίες προς τα αριστερά, το οδηγεί σήμερα στον κίνδυνο να ‘αλωθεί’ εκλογικά –ή μετεκλογικά…- από δεξιά.

Η αντικομμουνιστική πανστρατιά της πολιτικής και κοινωνικής ακροδεξιάς οδηγείται στην  εκλογική ήττα μένοντας όπως δείχνουν τα πράγματα μέχρι σήμερα, 6 περίπου ποσοστιαίες μονάδες πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μια ήττα που το σύστημα φιλοδοξεί να μετατρέψει σε «πύρρεια», για να αντιστρέψουμε το γνωστό κλισέ, με την ενσωμάτωση της δυναμικής του λαϊκού παράγοντα μέσω του ΣΥΡΙΖΑ, των ποικίλων δυνάμει κυβερνητικών συμμάχων του, των διαπραγματεύσεων και επαναδιαπραγματεύσεων μεταξύ τους και εν συνεχεία με την ΕΕ και τους τραπεζίτες και πάει λέγοντας.

Θα αυξήσει φυσικά τα ποσοστά της, όχι βέβαια λόγω της γκρίζας αρνητικής διαφήμισης στην οποία επιδίδεται τις τελευταίες μέρες υπό το κράτος του πανικού, όσο επειδή πολλοί καταθέτες νομίζουν ότι με τη γραμμή της θα σώσουν τις όποιες οικονομίες τους, που όμως τις έχουν ήδη βάλει στο μάτι και προϋπολογίσει οι εγχώριοι και ξένοι επιτελείς του μαύρου μετώπου.

Μια που αναφερθήκαμε στον Πύρρο, το λαομίσητο μνημονιακό ΠΑΣΟΚ θα πέσει κάτω από τη μπάρα του 10%. Θα ΠΑθει ΣΟΚ καθώς θα το λεηλατήσουν ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ που -με την ενίσχυση των ευρωπαϊκών κέντρων- δίνει τον ‘υπέρ πάντων αγώνα’, η ΔΗΜΑΡ που προβάλλει σαν  σίγουρη κυβερνητική δύναμη κ.α. Έχει μεγάλη πλάκα να βλέπεις τον Βενιζέλο να δίνει θλιβερή μάχη οπισθοφυλακών καταγγέλλοντας …το δικομματισμό! Το ΠΑΣΟΚ έχει πλέον βγει από την πρίζα. Ακόμα και  πολιτευτές που εξακολουθούν να το στηρίζουν, «αλλοιθωρίζουν» ταυτόχρονα προς τον ΣΥΡΙΖΑ, εκεί που χτυπάει σήμερα η καρδιά της ‘μεγάλης δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης’.

Γι’ αυτό άλλωστε χθες ο Βενιζέλος μιλώντας σε στελέχη του Λεκανοπεδίου Αττικής είπε: «Ελάχιστοι είναι αυτοί οι καιροσκόποι, που προσπαθούν να βρουν άλλη πολιτική στέγη, για να στεγάσουν εκεί τους παραγοντισμούς και τους συντεχνιασμούς τους οποίους έχουν συνηθίσει. Προσπαθούν να βρουν άλλη πολιτική στέγη για να διατηρήσουν προνόμια. Προσπαθούν να βρουν άλλη πολιτική στέγη για να ανακόψουν μεταρρυθμίσεις, ζωτικής σημασίας αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο κράτος, την οικονομία, την κοινωνία».

Το κεντρικό σύνθημα που συμπυκνώνει την εκλογική του καμπάνια: «ΤΩΡΑ, ασφαλώς ΠΑΣΟΚ», μόνο τη θυμηδία μπορεί να προκαλέσει…

Η εγκληματική συμμορία του κεφάλαιου ‘θα λάβει ό, τι της αξίζει’. Ο Καρατζαφέρης περιθωριοποιημένος εκτός βουλής, όπου θα παίζεται το παιχνίδι της επόμενης μέρας. Ο Σαμαράς ή όποιος(α) τον διαδεχθεί, ισχυρή αντιπολίτευση που θα πιέζει τον ΣΥΡΙΖΑ να πάει ακόμα πιο δεξιά. Ο Βενιζέλος τέλος, αρχηγός ενός γκρουπούσκουλου που θα καλεί την επόμενη φορά να το ψηφίσουν ‘για να μπει στη βουλή’…

Παρά την φανερή πίεση που δημιουργεί η πόλωση της ‘γαλάζιας  πανστρατιάς’ vs ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται πως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα διατηρήσουν κάποιο ποσοστό, αρκετά κάτω φυσικά  από το 10,61% της τελευταίας εκλογικής αναμέτρησης.

Είναι λογικό να πέσει το ποσοστό της Χρυσής Αυγής, μιάμιση περίπου μονάδα κάτω από το 6,97% των εκλογών του Μαΐου. Αυτό όμως θα γίνει με ‘ανακύκλωση’ μέρους των ψηφοφόρων της, καθώς κάποιοι θα ‘επαναπατριστούν’ στην ‘αδελφή παράταξη’ κάτω και από την πίεση του σοκ που προκάλεσε η δημόσια εμφάνιση των στελεχών της, ενώ θα κερδίσει δυστυχώς καινούργιους.
Το φαινόμενο αυτό της ‘ανακύκλωσης’ ψηφοφόρων θα δουλέψει γενικότερα σ’ αυτές τις εκλογές στα κόμματα όλου του πολιτικού φάσματος και, από ό, τι φαίνεται, οι μόνοι που θα μείνουν απέξω από τις εισροές θα είναι οι ‘καθ’ ύλην αρμόδιοι’ Οικολόγοι –Πράσινοι.


«Εντολή για λύση» επιζητεί η ΔΗΜΑΡ που παραδόξως θα παραμείνει καθώς φαίνεται λίγο κάτω από τα προηγούμενα ποσοστά της (6,11%). Θα περίμενε κανείς  ότι σε συνθήκες ακραίας εκλογικής πόλωσης δεν θα είχε καμία τύχη ένα επαμφοτερίζον υβρίδιο σαν του Φώτη Κουβέλη (που, παρεμπιπτόντως, δεν είναι πολιτικός αρχηγός αλλά… τίτλος ψηφοδέλτιου!). Το μυστικό είναι ότι έχοντας τη σφραγίδα της δωρεάς από τα ΜΜΕ, προβάλλεται σαν ο μόνος ‘σίγουρος’ κυβερνητικός εταίρος, όποιο κι αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα…

Η κοινωνική ακροδεξιά του Τζήμερου αφ’ ενός και της ‘Δράσης’ του Μάνου που με τις μετακινήσεις του μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αποτελεί ενσάρκωση ‘θετικής’ υπέρβασης του γνωστού διλήμματος «τι Πλαστήρας τι Παπάγος», δεν έχει σ’ αυτές τις εκλογές της πόλωσης καμία τύχη.
Το σίγουρο είναι ότι η επόμενη μέρα πρέπει να βρει στις επάλξεις τον κόσμο του κινήματος, τον κόσμο του αγώνα, ώστε να μην εξατμιστεί το ‘αγωνιστικό κεφάλαιο’ όλης της προηγούμενης περιόδου και να σηκώσει και πάλι κεφάλι ο κόσμος της εργασίας μετά την παρατεταμένη και παραλυτική για το κίνημα διπλή προεκλογική περίοδο. Έρχονται αγώνες αύριο.

Από την άποψη αυτή, καθοριστική θα είναι η συμβολή της ενίσχυσης των αγωνιστικών ψηφοδελτίων και πιο συγκεκριμένα κατά τη γνώμη μας της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ώστε να συμβάλει από καλύτερες θέσεις στην οικοδόμηση του τόσο απαραίτητου μαχητικού ρωμαλέου και ανατρεπτικού εργατικού κινήματος που θα δώσει θετικές απαντήσεις στα διλήμματα που συνεχώς θα θέτει η πραγματικότητα από τις 18 Ιούνη και μετά.

kokkiniotis

Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα μας