Ιστορικά αμαρτήματα

Κάποιοι, προφανώς πιο νέοι, απορούν για το 7% που πήρε στις εκλογές η ναζιστική συμμορία, ή γιατί έμεινε σταθερή παρά τη βία και εκφράζουν σκεπτικισμό για τον τρόπο αντιμετώπισης.

Εμείς που είμαστε κάπως μεγαλύτεροι, θυμόμαστε πολύ καλά ποιοι είναι οι αλήτες αυτοί. Είναι η παλιά ΕΠΕΝ, οι νοσταλγοί της χούντας κι όχι μόνο. Τους γνωρίζουμε καλά. Τη βία τους την έχουμε ξαναζήσει πιο νέοι.

Ας θυμηθούμε κάποια πράγματα οι παλιοί κι ας μάθουν οι νεώτεροι.

Στις εκλογές του 1958 η ΕΔΑ αναδείχθηκε αξιωματική αντιπολίτευση με ποσοστό 24,4%. Το γεγονός αυτό προκάλεσε έντονη ανησυχία στην κυβέρνηση της ΕΡΕ, η οποία αντέδρασε άμεσα συγκροτώντας μυστική επιτροπή στα πλαίσια του σχεδίου "Περικλής" στην οποία συμμετείχαν οι Γεώργιος Παπαδόπουλος, Γεώργιος Γεωργαλάς και Λευτέρης Σταυρίδης. Σκοπός του "Περικλή" ήταν ο περιορισμός της επιρροής της ΕΔΑ και η εφαρμογή του θα είχε βαθιά χρονική διάρκεια. Επιπλέον η ΕΡΕ χρηματοδότησε διάφορους αντικομμουνιστικούς, συντηρητικούς και εθνικιστικούς κύκλους, κυρίως δημοσιογραφικούς, σπαταλώντας μάλιστα μεγάλο μέγεθος οικονομικών πόρων. Τελικά το σχέδιο βρήκε ανοιχτή εφαρμογή στις εκλογές του 1961, που ονομάστηκαν εκλογές βίας και νοθείας. Εντούτοις, το σχέδιο καταγγέλθηκε από την ΕΔΑ και την Ένωση Κέντρου. Το 1963 θα δολοφονηθεί από την Καρφίτσα ο Γρηγόρης Λαμπράκης, βουλευτής της ΕΔΑ και θα τραυματιστεί ο Γιώργος Τσαρουχάς.

Σας θυμίζει τίποτα; Χρηματοδοτήσεις δημοσιογράφων, επιθέσεις δολοφονίας, αντικομουνισμός κλπ. Κάθε ομοιότητα με τη σημερινή κατάσταση είναι σκόπιμη.Τέτοιο σχέδιο υπάρχει και σήμερα.

Συνεχίζω: Το 1977, το εθνικιστικό κόμμα Εθνική Παράταξις, παίρνει μέρος στις εκλογές. Το ποσοστό, μαντέψτε, 6,82%! Τι σας θυμίζει; Ιδρύθηκε από τον Στέφανο Στεφανόπουλο, που ήταν πρώην ηγέτης της συντηρητικής πτέρυγας της Ένωσης Κέντρου. Δεύτερος στην ιεραρχία ήταν ο Σπύρος Θεοτόκης, που είχε υπάρξει ηγετική μορφή στην ΕΡΕ (πάλι η ΕΡΕ), και αργότερα εκλέχτηκε στο ελληνικό Κοινοβούλιο το 1981, με την Νέα Δημοκρατία. Χαρακτηριστικό των προεκλογικών συγκεντρώσεων του κόμματος ήταν τα ακραία αντικομουνιστικά συνθήματα.

Η Εθνική Πολιτική Ένωσις (πιο γνωστή ως ΕΠΕΝ) ήταν ένα ελληνικό εθνικιστικό πολιτικό κόμμα που ιδεολογικά υπεράσπιζε το καθεστώς της χούντας των Συνταγματαρχών. Η ΕΠΕΝ ιδρύθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1984 με ιδρυτή και "πνευματικό" ηγέτη τον έγκλειστο στις φυλακές Κορυδαλλού, Γεώργιο Παπαδόπουλο. Στην ταυτότητα της οργάνωσης η Νεολαία ΕΠΕΝ δήλωσε πως είναι μία πατριωτική - εθνικιστική οργάνωση νεολαίας. Ιδρύθηκε το 1984 και πρόεδρος της νεολαίας διορίστηκε από τον Γεώργιο Παπαδόπουλο ο Νίκος Μιχαλολιάκος (σήμερα Γενικός Γραμματέας της Χρυσής Αυγής) και μετά την παραίτησή του, ο Μάκης Βορίδης (πρώην στέλεχος του ΛΑΟΣ και νυν της ΝΔ).

Τα παραπάνω τα βρήκα σε λήμματα της wikipedia. Θυμάμαι άλλωστε πολλά απ αυτά.

Το συμπέρασμα: Μέσα στη ΝΔ και μέσα στο ΠΑΣΟΚ (σε μικρότερο βαθμό) υπήρχαν σε λήθαργο όλα αυτά τα φιντάνια. Δεν έπεισαν κανένα, ούτε κατέβηκαν από το διάστημα. Υπήρχαν. Απλά δεν διακρίνονταν εύκολα. Ήταν αυτοί που έλεγαν «Με τη χούντα ήταν πιο καλά. Δεν υπήρχε εγκληματικότητα». Φυσικά, αφού το κράτος της χούντας εγκληματούσε το ίδιο, παίρνοντας τη δουλειά από τους μαφιόζους…

Όλοι αυτοί ήταν στην ΕΡΕ και κατόπιν τη ΝΔ. Δεν θα πω, ότι όλοι της ΝΔ είναι της ίδιας αντίληψης. Σαφώς όχι. Οι διάφορες ηγεσίες όμως χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν αυτούς τους τύπους του υποκόσμου. Ποιος χρηματοδοτούσε τόσον καιρό τη χρυσή αυγή;  Ο αρχηγός τους απόκτησε γνωριμίες όταν ήταν φυλακή. Κι όχι μόνο με Απριλιανούς. Θυμίζω και πάλι. Στις 31 Ιουλίου 1978, ανακοινώθηκε η σύλληψή του μαζί με άλλους για σειρά βομβιστικών ενεργειών στην Αθήνα. Αρχικά παραπέμφθηκε στον ανακριτή για παράβαση του νόμου 774/78 "περί καταστολής της τρομοκρατίας" σε βαθμό κακουργήματος. Με βούλευμα του δικαστικού συμβουλίου παραπέμφθηκε στο πενταμελές εφετείο για παράβαση του νόμου 495/76 "περί όπλων και εκρηκτικών υλών" ως ένοχος για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση μαζί με τους Α. Καλέντζη, Α. Πρωτοπαπά, Θ. Παπουτσά, Λ. Παξινόπουλο, Ν. Τσάμη, Ι. Γιαννόπουλο και "συντονιστή" τον λοχαγό Τζαβέλα. Μετά από μετατροπή της κατηγορίας σε πλημμέλημα, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 13 μηνών. Υπάρχουν έγγραφα της εποχής που θέλουν τον Νίκο Μιχαλολιάκο, κατά τη δεύτερη κατάθεσή του στις 27-7-1978, να καταδίδει στην Αστυνομία τα υπόλοιπα μέλη της οργάνωσης στην οποία συμμετείχε. Ο Μιχαλολιάκος φέρεται να έδωσε 8 ονόματα συνεργατών του, που οι ποινές τους κυμάνθηκαν από 5 μέχρι 12 χρόνια φυλάκιση, ενώ η ποινή του Μιχαλολιάκου περιορίστηκε στους 13 μήνες. Ήταν μαζί και με τον Πλεύρη (το μπαμπά), στην οργάνωση 4 Αυγούστου (ημερομηνία της δικτατορίας του Μεταξά). Όλοι μια βρωμερή ατμόσφαιρα. 

Δηλαδή ο Βορίδης ήταν εν γνώσει του υφιστάμενος του τρομοκράτη Μιχαλολιάκου. Το 78 συνελήφθηκε και το 84 έγινε η ΕΠΕΝ. Κατά τα άλλα το ΠΑΣΟΚ και η Αριστερά είχαν κατηγορηθεί, κυρίως μετά το 1985, για τρομοκρατία!  

Υπάρχει στενότατη σχέση ΝΔ – υποκόσμου  – φασιστών, όπως υπήρχε άλλωστε παλαιοτέρα με την ΕΡΕ, τους παρακρατικούς και ποινικούς εγκληματίες. Όταν η δεξιά καταρρέει λειτουργούν ως μαξιλάρια για την αποχή (μην περιμένει κανείς, ότι θα ψήφιζαν αυτοί κάτι άλλο παρά μόνο δεξιό κόμμα), ενώ όταν πάει για εξουσία πχ 1990 «εξαφανίζονται». Στην ουσία είναι μέσα στη ΝΔ. Ο Πανίκας δεν είπε τυχαία αυτό που είπε.

Η καταγγελία λοιπόν μόνο της χρυσής αυγής δεν είναι αρκετή. Πρέπει να καταγγέλλεται και η ΝΔ. Η χρυσή αυγή κάνει ότι παλαιότερα το παρακράτος της δεξιάς (καρφίτσα κλπ) ή η ΕΠΕΝ. Εκτελεί σχέδια και εντολές της ηγεσίας της ΝΔ (παλιάς ΕΡΕ), στα οποία η ίδια η ΝΔ δεν θέλει να φανεί ότι συμμετέχει. Γιατί αυτό, θα διώξει άλλους ψηφοφόρους της, πιο μετριοπαθείς.

Ρωτώ: Πότε εντάθηκαν οι επιθέσεις; Όταν ο Σαμαράς βγήκε και μίλησε για «ανακατάληψη πόλεων». Τυχαίο; Το χαστούκι του κασσιδιάρη, οι φωτιές στην Κερατέα πχ ποιόν εξυπηρετούσαν; Μήπως το Σαμαρά και άλλα επιχειρηματικά συμφέροντα;

Αυτά που κάνουν οι ναζί τώρα, τα ξανάκαναν. Και θα συνεχίσουν να τα κάνουν, είτε κρυφά μέσα στη ΝΔ, είτε εκτός, απροκάλυπτα. Ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης, είναι δυναμικές απαντήσεις. Ευχολόγια και αδράνεια αποθρασύνουν τους φασίστες. Ας το έχουμε υπόψη. Όσες φορές ο Χίτλερ βρήκε απάθεια, προχώρησε περισσότερο.

Απαραίτητη προϋπόθεση νίκης είναι η ενότητα της Αριστεράς. Χρειάζεται όλοι να συζητήσουμε τους τρόπους αντιμετώπισης της νέας καπιταλιστικής λαίλαπας, που θα ισοπεδώσει τελείως την οικονομία. Μέσα στην επίθεση αυτή, εντάσσεται και το ρατσιστικό κύμα βίας. Χτυπώντας τον καπιταλισμό, χτυπάμε την αιτία γέννησης , την καρδιά του φασισμού.

Αν η Αριστερά ενωθεί, τότε η ναζί και οι αδερφούλες τους είναι τελειωμένες. Θάρρος και αγώνας. Αγώνας κατά της πολιτικής των κλεφτών. Όσο πιο σκληρή αντιπολίτευση κάνει το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, τόσο πιο καλά θα είναι για το λαό. Οι σύντροφοι Αναρχικοί πάλι, υπερασπίζονται τους αθώους με το δικό τους τρόπο. Ας τους συμπαρασταθούμε.  Εντάξει, έχουμε διαφορές, αλλά έχουμε και πόλεμο. Και κοινό εχθρό.

Η λογική λέει, ότι όταν δέχεσαι επίθεση εσύ και κάποιος άλλος, από τον ίδιο τρομοκράτη - εισβολέα, παραμερίζεις για λίγο κάποιες διαφορές, ενώνεσαι και σχηματίζεις κοινή δράση εναντίον του εχθρού.

Ο Στάλιν πχ, που χωρίς αυτόν, οι Ευρωπαίοι θα ήταν σκλάβοι εργάτες στα εργοστάσια των ναζί, συμμάχησε και έκανε πολύ καλά, με τον υπερσυντηρητικό Τσόρτσιλ και τον καπιταλιστή Ρούσβελτ, για να αντιμετωπίσει τον Χίτλερ. Εμείς; Που έχουμε λιγότερες διαφορές, θα αντιμετωπίσουμε τους απογόνους του δικτάτορα διασπασμένοι;   

Σεβαστές οι διαφορές. Και φυσικά θα πρέπει να υπάρχει αλληλοσεβασμός ειλικρίνεια κα. Αλλά  το ξαναλέω, έχουμε πόλεμο. Και στον πόλεμο νικάς ή πεθαίνεις. Μας χτυπάνε και δε θα σταματήσουν αν δεν μας σκοτώσουν ή αν δεν ηττηθούν οριστικά. Το τι θα γίνει, εξαρτάται από εμάς. Πιστεύω ότι θα νικήσουμε. Έχουμε δικαιωθεί, και ο λαός θα έρθει τελικά με το μέρος μας. Καλόν αγώνα.