Του Ακη
Οι εκλογές τελειώσαν, αφήνοντας πίσω τους ένα πρωτόγνωρο αλλά όχι μη αναμενόμενο σκηνικό κανονικού και πολιτικού κατακερματισμού. Η κυβέρνηση που προετοιμάζεται την ώρα που γράφεται αυτό το κείμενο, θα ολοκληρώσει το μισοτελειωμένο σχέδιο της προηγούμενης και θα θαφτεί στην ιστορία μαζί με όσα κόμματα θα την απαρτίσουν ως το πλέον μισητό για το λαό κυβερνητικό σχήμα της αντιπολίτευσης, ανοίγοντας τον δρόμο σε νέες εκλογές, κατά την δικιά μου άποψη πριν τον φθινόπωρο. Θα πρόκειται για εκλογές των οποίων θα έχει προηγηθεί και η τυπική πλέον χρεοκοπία της χώρας...
ΝΔ: Ο κόσμος την επέλεξε κύριός λόγο του φόβου και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για συνειδητή επιλογή υπέρ της πολίτικης των μνημονίων. Οι πιέσεις και οι απειλές από το εξωτερικό, ο φόβος προς το άγνωστο (τον σύριζα), η λύσσα των εγχώριων και μη δημοσιογράφων είναι παράγοντες που συμβάλλανε στο αποτέλεσμα. Ο ρόλος της ΝΔ θα είναι η συνέχιση της πολίτικης λιτότητας, ίσος και η τυπική χρεοκοπία της χώρας, πετώντας ύστερα το γάντι στον Σύριζα, τον μοναδικό εγγυητή της ομαλής μετάβασης στην νέα πραγματικότητα.
Σύριζα: Η άνοδος του σύριζα δεν είναι προϊόν ταξικής αντεπίθεσης και πολιτικής ωρίμανσης της κοινωνίας, αποτελεί μια απόπειρα ρήξης με την πολιτική λιτότητας μέσα στα πλαίσια της αστικής νομιμότητας. Με αυτό το τρόπο μπορεί το σύστημα να αποφύγει μια διαφορετικής μορφής ρήξη που θα μπορούσε να μην είναι ελεγχόμενη από την κυριαρχία. Εντός τον πλαισίων αυτής της απόπειρας, βρίσκεται και η προσπάθεια ενσωμάτωσης των κινημάτων, στο όνομα πάντα της «αριστερής διακυβέρνησης». Δεν είναι τυχαίο το ότι αρκετοί ψηφοφόροι της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, ενδεχομένως και μεμονωμένα υποκείμενα από τον αντιεξουσιαστικό χώρο, έδωσαν την ψήφο τους στον Σύριζα, αποδυναμώνοντας έτσι οργανώσεις που βρίσκονται ενεργά στους δρόμους εδώ και χρόνια και υπογράφοντας ταυτόχρονα μιαν ήπιας μορφής δήλωση μετανοίας. Οι αιτίες αυτής της πράξης είναι πολλαπλές, από το «όσο νάνε μια αριστερή κυβέρνηση θα είναι καλύτερη για το κίνημα από μια δεξιά» μέχρι το «αφού δεν υπάρχει σοβαρό και μαζικό επαναστατικό κίνημα, κάτι έστω πρέπει να γίνει», λες και η ανυπαρξία επαναστατικού κινήματος δεν είναι προϊόν της αδυναμίας μας να το φτιάξουμε.
Ο συμβιβασμός μεταξύ δημοκρατίας και απόλυτης υποτίμησης της εργασίας δεν θα επέλθει από την δεξιά και ούτε θα μπορούσε. Η άρχουσα τάξη διαθέτει μια τεράστια καραντίνα κοινωνικής οργής στην εφεδρεία και θα την αμολήσει μόλις η σημερινή κυβέρνηση ολοκληρώσει το έργο της. Αυτή η καραντίνα αποτελεί εργαλείο ομαλής μετάβασης στην νέα πραγματικότητα, και λέγεται Σύριζα. Πρόκειται για το κόμμα που θα κλιθεί να κυβερνήσει μόλις η πολιτική λιτότητας – που είναι αδύνατον να μην συνεχιστεί από την σημερινή κυβέρνηση εθνικής ενότητας – διαγράψει από τον πολιτικό χάρτη τα κόμματα που θα την εφαρμόσουν. Δεν αποκλείεται να αποτελέσει ακόμα και τον πολιτικό διαχειριστή μιας και τυπικά πλέον χρεοκοπημένης χώρας, ως εγγυητής της μετάβασης στην νέα πραγματικότητα, με όσο το δυνατόν λιγότερες κοινωνικές αναταραχές.
Μπορεί η άρχουσα τάξη στην Ευρώπη να παρατάει πλέον το σχέδιο ελεγχόμενης χρεωκοπίας της Ελλάδας, αλλά δεν μπορεί να παρατήσει το σχέδιο ελεγχόμενης μετάβασης. Εδώ θα είμαστε και θα το δούμε...
ΚΚΕ: Μιλάμε για τον μεγάλο χαμένο των εκλογών. Κατά την δικιά μου άποψη, το ΚΚΕ είτε θα δικαιωθεί πριν διαλυθεί, είτε θα διαλυθεί πριν δικαιωθεί (όσον αφορά την άποψή του για τις συνθήκες και μόνο). Ήταν το μοναδικό μεγάλο κόμμα που έθεσε την πραγματικότητα ως έχει, κάνοντας όμως το τεράστιο λάθος να μην αναλάβει τις ευθύνες του. Τι περιμένει το ΚΚΕ, την άνοδο της χρυσής αυγής και την στοργή προς τα δεξιά λόγο εξαθλίωσης; Την τυπική χρεοκοπία; Οι αντικειμενικές συνθήκες είναι ώριμες και το γνωρίζει, και αν θέλει να αποτελέσει γρανάζι των υποκειμενικών έστω συνθηκών, ίσος του δοθεί άλλη μια ευκαιρία, μπορεί και όχι.
Δημάρ: Εδώ τα πράγματα είναι τόσο τραγικά που ότι και να πει κάνεις είναι περιττό, μπορώ να την περιγράψω άπλα, ως την μεγάλη λάντζα της άρχουσας τάξης. Όσο και να διαπραγματεύεται τον μισθό του ένας λαντζιέρης κατά την πρόσληψη, γνωρίζει καλά πως μια κακοπληρωμένη δουλειά, είναι καλύτερη από καθόλου δουλειά, ιδικά σε συνθήκες κρίσης και ανεργίας...
Ανεξάρτητοι Έλληνες: Μια ακόμα εφεδρεία για την άρχουσα τάξη, η οποία άρχουσα τάξη γνωρίζει τον μελλοντικό κατακερματισμό της σημερινής κυβέρνησης, και θα χρειαστεί νέο αίμα να ανασυγκροτήσει το πολιτικό σκηνικό. Έτσι τουλάχιστον πιστεύουν ορισμένοι γιατί κατ ε με το κόμμα αυτό είναι άπλα μια φούσκα που θα σκάσει σύντομα, αυτό βέβαια θα εξαρτηθεί και από τον βαθμό απορρόφησης μεμονωμένων βουλευτών του από την κυβέρνηση Σαμαρά.
Χρυσή Αυγή: Αναμενόμενη η άνοδος, εγώ προβλέπω πολύ μεγαλύτερη άνοδο της χρυσής αυγής στις επόμενες εκλογές. Αυτό θα οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, οι βασικοί είναι οι εξής:
1. Απουσία οργανωμένου μαζικού επαναστατικού κινήματος, και ανάθεση από τους κομουνιστές της επίλυσης των προβλημάτων στα μαγικά χέρια του Τσίπρα
2. Ανάδυση του εγώ, λόγο της εξαθλίωσης και καθημερινή αύξηση του κοινωνικού κανιβαλισμού. Πρώτα οι μετανάστες και μετά βλέπουμε...
3. Ξύλο (τουλάχιστον απόπειρα για τα μάτια της κάμερας) σε βουλευτές που θα ψηφίσουν νέα αντιλαϊκά μέτρα μέσα στο κοινοβούλιο, την ώρα διεξαγωγής της διαδικασίας, πράγμα που έχουν προεξοφλήσει από τώρα τα ασπόνδυλα σε τηλεοπτικές τους δηλώσεις και θα αποτελέσει βασικό συστατικό της ενδυνάμωσης τους.
Το κίνημα: Η όποια ψευδαίσθηση ότι μια αριστερή κυβέρνηση θα μπορέσει να μας απεγκλωβίσει από το αδιέξοδο, χωρίς την ίδια την κοινωνία οργανωμένη σε ένα μαζικό επαναστατικό κίνημα, και χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, δεν είναι μόνο επικίνδυνη, είναι και εσχάτη προδοσία. Στις αξίες της αυτοοργάνωσης, του κομουνισμού και του μαρξισμού.
Ζούμε συγκυρίες ιστορικής σημασίας, δεν πρέπει να χάσουμε την ευκαιρία που θα μας δοθεί. Η άρχισα τάξη στην Ευρώπη θα αφήσει σύντομα στην μοίρα του το ελεγχόμενο σχέδιο χρεοκοπίας της χώρας. Η δομική συστημική κρίση θα επεκταθεί, θα διευρυνθεί και δεν αποκλείεται να προκαλέσει ακόμα και συρράξεις. Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε ότι μια τέτοια κρίση, τόσο βαθιά και με τις ρίζες στης στην ίδια την λειτουργιά του κεφαλαίου, δεν μπορεί να ξεπεραστεί χωρίς επανεκκίνηση, χωρίς καταστροφή κεφαλαίων, χωρίς τον αφανισμό όσων περισσεύουν και την εξαθλίωση όσων απομείνουν...
Να επιχειρήσουμε την δημιουργία ενός δυνατού επαναστατικού κινήματος έξω από κοινοβουλευτικές αυταπάτες.
Να πολεμήσουμε σύντροφοι, δεν έχουμε καιρό για χάσιμο...
Τέλος. Για όσους «κομουνιστές» θεωρούν ότι ο Σύριζα ανέλαβε ευθύνες ιστορικές με την πρόταση για αριστερή κυβέρνηση, τους απαντάω: Εσείς αγαπητοί σύντροφοι, αναλάβατε της ευθύνες σας ή τις μεταθέσατε άλλου;
Akhs
ΝΔ: Ο κόσμος την επέλεξε κύριός λόγο του φόβου και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για συνειδητή επιλογή υπέρ της πολίτικης των μνημονίων. Οι πιέσεις και οι απειλές από το εξωτερικό, ο φόβος προς το άγνωστο (τον σύριζα), η λύσσα των εγχώριων και μη δημοσιογράφων είναι παράγοντες που συμβάλλανε στο αποτέλεσμα. Ο ρόλος της ΝΔ θα είναι η συνέχιση της πολίτικης λιτότητας, ίσος και η τυπική χρεοκοπία της χώρας, πετώντας ύστερα το γάντι στον Σύριζα, τον μοναδικό εγγυητή της ομαλής μετάβασης στην νέα πραγματικότητα.
Σύριζα: Η άνοδος του σύριζα δεν είναι προϊόν ταξικής αντεπίθεσης και πολιτικής ωρίμανσης της κοινωνίας, αποτελεί μια απόπειρα ρήξης με την πολιτική λιτότητας μέσα στα πλαίσια της αστικής νομιμότητας. Με αυτό το τρόπο μπορεί το σύστημα να αποφύγει μια διαφορετικής μορφής ρήξη που θα μπορούσε να μην είναι ελεγχόμενη από την κυριαρχία. Εντός τον πλαισίων αυτής της απόπειρας, βρίσκεται και η προσπάθεια ενσωμάτωσης των κινημάτων, στο όνομα πάντα της «αριστερής διακυβέρνησης». Δεν είναι τυχαίο το ότι αρκετοί ψηφοφόροι της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, ενδεχομένως και μεμονωμένα υποκείμενα από τον αντιεξουσιαστικό χώρο, έδωσαν την ψήφο τους στον Σύριζα, αποδυναμώνοντας έτσι οργανώσεις που βρίσκονται ενεργά στους δρόμους εδώ και χρόνια και υπογράφοντας ταυτόχρονα μιαν ήπιας μορφής δήλωση μετανοίας. Οι αιτίες αυτής της πράξης είναι πολλαπλές, από το «όσο νάνε μια αριστερή κυβέρνηση θα είναι καλύτερη για το κίνημα από μια δεξιά» μέχρι το «αφού δεν υπάρχει σοβαρό και μαζικό επαναστατικό κίνημα, κάτι έστω πρέπει να γίνει», λες και η ανυπαρξία επαναστατικού κινήματος δεν είναι προϊόν της αδυναμίας μας να το φτιάξουμε.
Ο συμβιβασμός μεταξύ δημοκρατίας και απόλυτης υποτίμησης της εργασίας δεν θα επέλθει από την δεξιά και ούτε θα μπορούσε. Η άρχουσα τάξη διαθέτει μια τεράστια καραντίνα κοινωνικής οργής στην εφεδρεία και θα την αμολήσει μόλις η σημερινή κυβέρνηση ολοκληρώσει το έργο της. Αυτή η καραντίνα αποτελεί εργαλείο ομαλής μετάβασης στην νέα πραγματικότητα, και λέγεται Σύριζα. Πρόκειται για το κόμμα που θα κλιθεί να κυβερνήσει μόλις η πολιτική λιτότητας – που είναι αδύνατον να μην συνεχιστεί από την σημερινή κυβέρνηση εθνικής ενότητας – διαγράψει από τον πολιτικό χάρτη τα κόμματα που θα την εφαρμόσουν. Δεν αποκλείεται να αποτελέσει ακόμα και τον πολιτικό διαχειριστή μιας και τυπικά πλέον χρεοκοπημένης χώρας, ως εγγυητής της μετάβασης στην νέα πραγματικότητα, με όσο το δυνατόν λιγότερες κοινωνικές αναταραχές.
Μπορεί η άρχουσα τάξη στην Ευρώπη να παρατάει πλέον το σχέδιο ελεγχόμενης χρεωκοπίας της Ελλάδας, αλλά δεν μπορεί να παρατήσει το σχέδιο ελεγχόμενης μετάβασης. Εδώ θα είμαστε και θα το δούμε...
ΚΚΕ: Μιλάμε για τον μεγάλο χαμένο των εκλογών. Κατά την δικιά μου άποψη, το ΚΚΕ είτε θα δικαιωθεί πριν διαλυθεί, είτε θα διαλυθεί πριν δικαιωθεί (όσον αφορά την άποψή του για τις συνθήκες και μόνο). Ήταν το μοναδικό μεγάλο κόμμα που έθεσε την πραγματικότητα ως έχει, κάνοντας όμως το τεράστιο λάθος να μην αναλάβει τις ευθύνες του. Τι περιμένει το ΚΚΕ, την άνοδο της χρυσής αυγής και την στοργή προς τα δεξιά λόγο εξαθλίωσης; Την τυπική χρεοκοπία; Οι αντικειμενικές συνθήκες είναι ώριμες και το γνωρίζει, και αν θέλει να αποτελέσει γρανάζι των υποκειμενικών έστω συνθηκών, ίσος του δοθεί άλλη μια ευκαιρία, μπορεί και όχι.
Δημάρ: Εδώ τα πράγματα είναι τόσο τραγικά που ότι και να πει κάνεις είναι περιττό, μπορώ να την περιγράψω άπλα, ως την μεγάλη λάντζα της άρχουσας τάξης. Όσο και να διαπραγματεύεται τον μισθό του ένας λαντζιέρης κατά την πρόσληψη, γνωρίζει καλά πως μια κακοπληρωμένη δουλειά, είναι καλύτερη από καθόλου δουλειά, ιδικά σε συνθήκες κρίσης και ανεργίας...
Ανεξάρτητοι Έλληνες: Μια ακόμα εφεδρεία για την άρχουσα τάξη, η οποία άρχουσα τάξη γνωρίζει τον μελλοντικό κατακερματισμό της σημερινής κυβέρνησης, και θα χρειαστεί νέο αίμα να ανασυγκροτήσει το πολιτικό σκηνικό. Έτσι τουλάχιστον πιστεύουν ορισμένοι γιατί κατ ε με το κόμμα αυτό είναι άπλα μια φούσκα που θα σκάσει σύντομα, αυτό βέβαια θα εξαρτηθεί και από τον βαθμό απορρόφησης μεμονωμένων βουλευτών του από την κυβέρνηση Σαμαρά.
Χρυσή Αυγή: Αναμενόμενη η άνοδος, εγώ προβλέπω πολύ μεγαλύτερη άνοδο της χρυσής αυγής στις επόμενες εκλογές. Αυτό θα οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, οι βασικοί είναι οι εξής:
1. Απουσία οργανωμένου μαζικού επαναστατικού κινήματος, και ανάθεση από τους κομουνιστές της επίλυσης των προβλημάτων στα μαγικά χέρια του Τσίπρα
2. Ανάδυση του εγώ, λόγο της εξαθλίωσης και καθημερινή αύξηση του κοινωνικού κανιβαλισμού. Πρώτα οι μετανάστες και μετά βλέπουμε...
3. Ξύλο (τουλάχιστον απόπειρα για τα μάτια της κάμερας) σε βουλευτές που θα ψηφίσουν νέα αντιλαϊκά μέτρα μέσα στο κοινοβούλιο, την ώρα διεξαγωγής της διαδικασίας, πράγμα που έχουν προεξοφλήσει από τώρα τα ασπόνδυλα σε τηλεοπτικές τους δηλώσεις και θα αποτελέσει βασικό συστατικό της ενδυνάμωσης τους.
Το κίνημα: Η όποια ψευδαίσθηση ότι μια αριστερή κυβέρνηση θα μπορέσει να μας απεγκλωβίσει από το αδιέξοδο, χωρίς την ίδια την κοινωνία οργανωμένη σε ένα μαζικό επαναστατικό κίνημα, και χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, δεν είναι μόνο επικίνδυνη, είναι και εσχάτη προδοσία. Στις αξίες της αυτοοργάνωσης, του κομουνισμού και του μαρξισμού.
Ζούμε συγκυρίες ιστορικής σημασίας, δεν πρέπει να χάσουμε την ευκαιρία που θα μας δοθεί. Η άρχισα τάξη στην Ευρώπη θα αφήσει σύντομα στην μοίρα του το ελεγχόμενο σχέδιο χρεοκοπίας της χώρας. Η δομική συστημική κρίση θα επεκταθεί, θα διευρυνθεί και δεν αποκλείεται να προκαλέσει ακόμα και συρράξεις. Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε ότι μια τέτοια κρίση, τόσο βαθιά και με τις ρίζες στης στην ίδια την λειτουργιά του κεφαλαίου, δεν μπορεί να ξεπεραστεί χωρίς επανεκκίνηση, χωρίς καταστροφή κεφαλαίων, χωρίς τον αφανισμό όσων περισσεύουν και την εξαθλίωση όσων απομείνουν...
Να πολεμήσουμε σύντροφοι, δεν έχουμε καιρό για χάσιμο...
Akhs
+ σχόλια + 10 σχόλια
Πολιτική ανάλυση νηπιαγωγείου.
Ποιος σου είπε αγαπητέ Akhs,πως η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ μεταφράζεται σε δήλωση μετάνοιας?Και πως όποιος τον ψήφισε αυτομάτως σταματάει τους αγώνες στους χώρους δουλειάς,στις γειτονιές κτλ?Με ποιον πραγματικό αριστερό/αντιεξουσιαστή κ.ο.κ που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ μίλησες και σου είπε πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει βαθιές ανατροπές στην κοινωνία ή ότι μετέθεσε τις ελπίδες του σε αυτόν?
Επίσης μάθε πως για να υπάρξει επαναστατικό κίνημα χρειάζεται θεωρητική κατάρτιση.Και για να υπάρξει η διάθεση αλλά και η δυνατότητα για αυτό,είναι απαραίτητο ένα στοιχειώδες βιοτικό επίπεδο,και δεν χρεάζεται να έχει κανείς και πολύ εξειδικευμένες γνώσεις ιστορίας για να το γνωρίζει.
Ρούφα τώρα όπως όλοι μας το μνημονιακό αγγούρι και θα σου πω εγώ πόσο εύκολα θα δημιουργηθεί το επαναστατικό κίνημα.Και τώρα που βγήκε και η ΝΔ και είναι έτοιμη να υλοποιήσει την μεσίτικη εντολή της ''επανακατάληψης των πόλεων'' τράβα πες και στους μετανάστες πως το ποιος θα βγει κυβέρνηση δεν έχει καμία σημασία.
Το ίδιο πες και στους εργαζόμενους,όταν θα περνάνε οι όροι του μνημονίου και θα κατακρεουργούνται κ άλλο τα όποια υποτυπώδη εργατικά δικαιώματα.
Είμαι πολύ περίεργος να δω κατά πόσο θα αλλάξουν όλα αυτά από την αυτοοργάνωση στις γειτονιές και στους χώρους δουλειάς,και με το ΚΚΕ στο γνωστό ρόλο του κομπάρσου.Μάλλον όσο άλλαξαν τα τελευταία χρόνια,όσο ήρθε και το πολυπόθητο επαναστατικό κίνημα.
'Αντε γιατί αυτές οι ηθικολογίες του κώλου ήταν εφικτές όσο ο παγκόσμιος καπιταλισμός βρισκόταν σε αναπτυξιακή φάση,ή τουλάχιστον όχι σε φάση μεγάλης ύφεσης.Τώρα είμαι πολύ περίεργος να δω αν θα λέτε τα ίδια μετά από κάποια χρόνια.
Υ.Γ:'Οσο για τα εισαγωγικά στην λέξη κομμουνιστές,στα επιστρέφω.
Πραγματικά, εξαιρετικό κείμενο. Πολύ καλή ανάλυση εξ αριστερών του εκλογικού αποτελέσματος. Θα κρατήσω τον επίλογό του Η όποια ψευδαίσθηση ότι μια αριστερή κυβέρνηση θα μπορέσει να μας απεγκλωβίσει από το αδιέξοδο, χωρίς την ίδια την κοινωνία οργανωμένη σε ένα μαζικό επαναστατικό κίνημα, και χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, δεν είναι μόνο επικίνδυνη, είναι και εσχάτη προδοσία.
Ζικος
και γιατί τόσο έντονη αντίδραση, σε μια ανάλυση νηπιαγωγείου;
όπως λέει και στο κείμενο...
Εδώ θα είμαστε και θα το δούμε...
Τι ευθύνες θέλεις να αναλάβουμε Άκη;
Για κάντο μας λίγο πιο λιανά.
Εσύ αλήθεια, τι ευθύνες έχεις αναλάβει που είσαι και κομμουνιστής χωρίς εισαγωγικά; Να κρύβεσαι πίσω από τα 0,2% ή να εγκαλείς το κόσμο για τις δικές σου ανεπάρκειες;
Δεν είμαι ούτε αγαπητός,
ούτε καν σύντροφος,
με ανθρώπους,που κατηγορούν για δήλωση μετανοίας,δεκάδες χιλιάδες αγωνιστές,
που έκαναν διαφορετική εκτίμηση,για την αναγκαιότητα στην συγκυρία αυτών των εκλογών.
άντε μπράβο!
Π.ΚΑΠ.
Αναρχοκομμουνιστής που ψήφισε Σύριζα
Βλέπω διάθεση για αυτοκριτική και εξέλιξη από τους σχολιαστές του κειμένου...
δηλαδή μένουμε σύριζα δεν είμαστε περαστικοί ε...
τύφλα να έχουν όσοι πέθαναν στον εμφύλιο...
Ποιοι είναι κομμουνιστές και "κομμουνιστές" είναι πολύ μεγάλη ιστορία.Κατά τα άλλα, ατυχής γενικά η "κορώνα" του τέλους. Και αφού το ζητούμενο είναι το "δυνατό επαναστατικό κίνημα" και οι κοινοβουλευτικές αυταπάτες τόσο γραφικές, τί εμπόδιζε τους λαύρους επαναστάτες να συμμαχήσουν κοινοβουλευτικά για μια αριστερούτσικη κυβέρνηση και να οργανώσουν - από καλύτερες θέσεις - το επαναστατικό κίνημα;;;
Δεν πάτε καλά ρε "19 Ιουνίου 2012 9:43 μ.μ."
Πέσατε περίπου 50% ο ένας, 60 ο άλλος και 70% ο τρίτος, το έχετε καταλάβει; Μήπως, ΜΗΠΩΣ λέμε ρε παιδί μου, εκτός από τους ψηφοφόρους που είναι πασόκοι, δεξιοί, προδότες, χαλαρών ηθών, ασπόνδυλα, χειρότεροι από τους χρυσαυγίτες κλπ., φταίτε λίγο κι εσείς;
Έχει περάσει καθόλου από το μυαλό σας ότι ΜΠΟΡΕΙ ρε παιδί μου, ΙΣΩΣ να κάνατε κι εσείς κάποια πολιτικά λάθη και να πέσατε 50-70%?? (Κι όχι π.χ. 10-20-30, που είναι άλλη τάξη μεγέθους)
Η δική σας αυτοκριτική που είναι;
Υπάρχει πουθενά και δεν την βλέπουμε; Γιατί την μόνη "αυτοκριτική" που έχω δει είναι στο..."επικοινωνιακό". Δεν είπατε πολύ όμορφα τις ΣΩΣΤΕΣ (βεβαίως-βεβαίως) απόψεις σας.
Για ψαχτείτε λίγο κι εσείς, γιατί ακόμη και στο πανεπιστήμιο τυπικά είχες δικαίωμα να ζητήσεις επανάληψη της εξεταστικής όταν κοβόταν στο μάθημα το 70% των φοιτητών. Θεωρητικά τότε δεν έφταιγε ο φοιτητής που δεν διάβασε, αλλά η πάνσοφη ΕΔΡΑ που έβαλε τα θέματα...
Α ναι, και κάτι επιπλέον: Οι νεκροί του εμφυλίου δεν έχουν καμιά δουλειά με το τι ψηφίσαμε τον Ιούνιο του 2012. Σταματείστε επιτέλους αυτό το αχρείο και απολίτικο παιχνίδι με τους συναισθηματικούς/ψυχολογικούς εκβιασμούς.
Δεν έχετε πάρει καμία εξουσιοδότηση για να αντιπροσωπεύετε αυτούς τους νεκρούς ή, αν έχετε πάρει, την πήρατε μαζί με αυτή της Βάρκιζας, οπότε σταματήστε να πουλάτε κομμμουνιστική μούρη εσείς που αδειάσατε ένα ολόκληρο κόσμο την πιο κρίσιμη στιγμή.
Υγ: Διαβάζω σε κάποια μπλογκ "επαναστατικά" ότι οι δήθεν αριστεροί είναι χειρότεροι από τους χρυσαυγίτες, γιατί στην φέρνουν ύπουλα και πισώπλατα. Προφανώς τα παιδάκια αυτά δεν έχουν βγει καθόλου στο δρόμο να νοιώσουν δίπλα τους τα ξυρισμένα κεφάλια με τα λοστάρια και τα μαχαίρια. Εκεί θα καταλάβουν την διαφορά και ποιός είναι χειρότερος, ηλίθιοι διανοουμενίσκοι, που κριτικάρετε από καθέδρας κόσμο που είναι άνεργος, απολυμένος, δεν έχει να πληρώσει την εφορία, αγωνιά για το παιδί του, τρελαίνεται όταν σκέφτεται ότι κινδυνεύει να θεωρηθεί λίγο πιο μαυριδερός.
Τι ποσοστό χάσατε στις εργατογειτονιές μανάρια μου; Το μετρήσατε;
47% το έχασε ΚΚΕ στην Δραπετσώνα και 48% στο Πέραμα, 73%, 74% και 56%, 66% αντίστοιχα οι ΑΝΤΑΡΣΥΑ/(μ-λ).
Προδότες κι αυτοί;
Χειρότεροι κι απ' τα χρυσαύγουλα;
Ή μήπως εσείς είστε λίγο ΜΑΛΑΚΕΣ;
Να πούμε και καμιά καλή κουβέντα για το ΚΚΕ.
Τα εκλογικά ποσοστά που σημείωσε από το 2007 και μετά, οφείλονταν σε μεγάλο βαθμό και στα μικρά ποσοστά του τότε αδιάφορου ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Την στιγμή εκείνη που ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. εμφάνισε ένα κάποιο ρεύμα, το ΚΚΕ άρχισε αμέσως να φυλλορροεί.
Για να δούμε τί σηματοδοτεί αυτό το γεγονός;
Κατά την δική μου εκτίμηση, η πραγματική οργανωτική επιρροή του ΚΚΕ, αφορά σε όχι περισσότερο, από το 2,5% έως 3,5%, του εκλογικού σώματος.
Είναι δηλαδή το σύνολο των οργανικών ψηφοφόρων.
Μετά, υπάρχουν οι συμπαθούντες, οι οποίοι δεν υπερβαίνουν το 2% και οι οποίοι έχουν κυρίως δεσμούς, με την ιστορική παρά με την τρέχουσα πολιτική φυσιογνωμία του Κόμματος.
Ακολουθεί ένα ακόμη 2%, οι οποίοι είναι εργαζόμενοι της βαριάς βιομηχανίας και των εν γένει των μεγάλων επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα, οι οποίοι βλέπουν στο ΚΚΕ το κατά τόπους αγωνιστικό του "προφίλ".
Και τέλος υπάρχει ένα ποσοστό 1%-1,5% το οποίο είναι η λιγότερο συνειδητή ψήφος και με ιδιαιτέρως συγκεχυμένα πολιτικά χαρακτηριστικά.
Αυτό που συνέβη στο ΚΚΕ την 17 Ιουνίου δεν είναι τίποτε άλλο από την "αποφλοίωσή" του, από τις χαλαρά συνδεόμενες με αυτό εκλογικές μάζες.
Αν το ταυτίζαμε με τα Ιεροσόλυμα θα λέγαμε ότι:
Του απέμειναν οι "ζηλωτές" και οι "προσκυνητές". Ενώ έχασε τους "τουρίστες" και τους περιστασιακούς επισκέπτες.
Το δυσάρεστο για το ίδιο είναι η κρίση ταυτότητας που μοιραία οδηγεί σε κρίση στρατηγικής του.
Δημοσίευση σχολίου