Πολεμικές προετοιμασίες στην Ανατολική Μεσόγειο

 Πολυεπίπεδη και στρατηγική η εμπλοκή της Ελλάδας

Συμμετέχει σε στρατιωτικά γυμνάσια και έχει θέσει αέρα, γη και θάλασσα στην υπηρεσία των ιμπεριαλιστών

Σκηνικό πολέμου στήνουν σε βάρος της Συρίας τα ιμπεριαλιστικά γεράκια, με την ελληνική κυβέρνηση να διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο στο νέο μακελειό. Η γεωστρατηγική της θέση καθιστά την Ελλάδα ορμητήριο και αναγκαίο κρίκο για την ευόδωση του σχεδίου για τη Νέα Μέση Ανατολή, μέρος του οποίου είναι και η συγκαλυμμένη ή απροκάλυπτη ιμπεριαλιστική επέμβαση σε χώρες της περιοχής.

Η διαδικασία αυτή δεν προχωράει χωρίς τριβές και ανταγωνισμούς, γεγονός που κάνει ακόμα πιο εύφλεκτη την κατάσταση στην Αν. Μεσόγειο, μέχρι τον περσικό κόλπο. Ο τεράστιος ενεργειακός πλούτος της περιοχής, το ενδιαφέρον των μονοπωλίων παγκόσμια να τον εκμεταλλευτούν, οι ενδοκαπιταλιστικές αντιπαλότητες και λυκοσυμμαχίες για τους δρόμους και τους αγωγούς Ενέργειας, είναι το υπόβαθρο όσων εξυφαίνονται σήμερα στο προσκήνιο και το παρασκήνιο.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις προωθούσαν ανέκαθεν τη βαθύτερη ενσωμάτωση της χώρας στις ιμπεριαλιστικές δομές και τα βρώμικα σχέδιά τους. Η στρατηγική αυτή, που υπηρετεί το συμφέρον της ντόπιας πλουτοκρατίας, γίνεται σήμερα διπλά επικίνδυνη για το λαό, με δεδομένη την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, την ένταση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και το ισχυρότατο ενδεχόμενο οι αντιθέσεις να εκφραστούν με πόλεμο.

Από αυτή τη σκοπιά, μόνο ανησυχία μπορεί να προκαλεί η στάση των ελληνικών κυβερνήσεων απέναντι στις επικίνδυνες εξελίξεις, που κάνουν ολοένα και πιο ισχυρή την προοπτική να μετατραπεί ο ελληνικός λαός σε θύτη και θύμα μιας γενικευμένης πολεμικής σύρραξης, όπως αυτή που τώρα ετοιμάζεται ενάντια στη Συρία, ενδεχόμενα και ενάντια στο Ιράν.
Ηδη, το ελληνικό ΥΠΕΞ επιβεβαίωσε την πληροφορία που δημοσίευσε ο «Ριζοσπάστης» ότι εκκενώνεται η πρεσβεία στη Δαμασκό. Καμιά διάψευση δεν υπάρχει και για τις πληροφορίες που θέλουν την Ελλάδα, μαζί με την Κύπρο, να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην οργανωμένη εκκένωση της Συρίας από ξένους υπηκόους, κύρια πολίτες των ΗΠΑ και κρατών - μελών της ΕΕ.

Προγεφύρωμα πολέμου.

Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη επιχείρηση οργανώνεται και συντονίζεται από στρατιωτικές και ΝΑΤΟικές δομές, επιβεβαιώνει ότι είναι μέρος της συνολικότερης προετοιμασίας για επέμβαση στη Συρία. Από την πλευρά της Ελλάδας, τον πρώτο λόγο έχει το Πολυεθνικό Συντονιστικό Κέντρο Στρατηγικών Θαλασσίων Μεταφορών (ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ). Το Κέντρο υπάγεται στο ΓΕΕΘΑ, συνεργάζεται στενά με το ΝΑΤΟ και εξελίσσεται σε οργανικό τμήμα των επιχειρήσεών του στην περιοχή.
Το ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ ιδρύθηκε το 2004, μετά από απόφαση του ελληνικού υπουργείου Αμυνας, με σκοπό να συμβάλει στην εξεύρεση μέσων στρατηγικών θαλάσσιων μεταφορών για λογαριασμό - κατά κύριο λόγο - του ΝΑΤΟ. Αυτοχαρακτηρίζεται ως ανεξάρτητος πολυεθνικός οργανισμός και οι υπηρεσίες του καλύπτουν «απαιτήσεις που θα προκύπτουν από διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας με ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΟΗΕ και άλλους Διεθνείς Οργανισμούς, καθώς και τις χώρες που συμμετέχουν σε επιχειρήσεις που διεξάγονται κατόπιν εντολής του ΣΑ/ΟΗΕ».

Ο ρόλος του στο στήσιμο προγεφυρωμάτων για τις ιμπεριαλιστικές αποστολές, έγινε ευρύτερα γνωστός μέσα από το «Ριζοσπάστη». Οπως αποκάλυψε το Δεκέμβρη του 2011, το ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ ανέλαβε για λογαριασμό του ΝΑΤΟ να βρει και να ναυλώσει εμπορικά πλοία από τον ελληνόκτητο στόλο, που θα μετέφεραν καύσιμα και στρατιωτικό υλικό από τη Θεσσαλονίκη και την Καβάλα, σε λιμάνια κοντινά στη Συρία και το Ιράν. Η συγκεκριμένη αποστολή καλύπτονταν με το μανδύα της «άσκησης» και θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2012.

Τώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, το ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ καλείται να συντονίσει την εκκένωση της Συρίας πριν την πιθανή επέμβαση και γι' αυτόν το λόγο έχουν φτάσει στο Κέντρο και συμμετέχουν σε συσκέψεις αξιωματούχοι από τις ΗΠΑ. Αντίστοιχο ρόλο είχε παίξει το ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ και στην περίπτωση της Λιβύης, λίγο πριν και κατά τη διάρκεια της ιμπεριαλιστικής επέμβασης.
Ο ρόλος του ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ είναι συμπληρωματικός και ενισχυτικός των υποδομών και των διευκολύνσεων που παρέχει η Ελλάδα στους ιμπεριαλιστές συμμάχους, κομπάζοντας μάλιστα ότι εκπληρώνει τις συμβατικές της υποχρεώσεις σαν μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Διάσπαρτα πεδία ασκήσεων

Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, η Σούδα έχει τεθεί σε επιφυλακή για ενδεχόμενο χτύπημα στη Συρία, ύστερα από αίτημα των ΗΠΑ. Το σχετικό αίτημα υποβλήθηκε για τυπικούς και μόνο λόγους, αφού οι διακρατικές συμφωνίες προβλέπουν την άνευ όρων χρήση των υποδομών της βάσης και του πολιτικού αεροδρομίου από τις αμερικάνικες και ΝΑΤΟικές στρατιωτικές δυνάμεις.
Η αξιοποίηση της Σούδας σαν βάση εφόρμησης και στάθμευσης της πολεμικής μηχανής των χωρών του ΝΑΤΟ, θεωρείται αναγκαία προϋπόθεση για οποιαδήποτε επέμβαση σε χώρα της ευρύτερης περιοχής. Εξίσου σημαντικά είναι και τα λιμάνια της Ελλάδας, όπου «έδεσαν» τις προηγούμενες μέρες αμερικάνικα αεροπλανοφόρα, με ρότα την Ανατολική Μεσόγειο και τον περσικό κόλπο.
Δεν είναι όμως μόνο η θάλασσα της Ελλάδας πεδίο εξυπηρέτησης των αναγκών του ΝΑΤΟ. Εξίσου έντονη είναι η παρουσία των μακελάρηδων σε στεριά και αέρα, με συνεχή γυμνάσια συνεκπαίδευσης με τμήματα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Τελευταίο παράδειγμα, η συνεκπαίδευση Αμερικανών από τις Ειδικές Δυνάμεις με Ελληνες στρατιωτικούς σε περιοχές της Αττικής, ή η άσκηση με ευέλπιδες του Κατάρ στην Κομοτηνή, με την επίβλεψη αξιωματικών από τη Μ. Βρετανία.
Για τη συγκεκριμένη άσκηση μάλιστα, υπάρχουν επίσημες καταγγελίες στρατιωτικών ότι έγινε σε παράξενες συνθήκες και με διαδικασίες ασυνήθιστες για παρόμοιες δραστηριότητες των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι καταγγελίες πληθαίνουν τα ερωτηματικά για το χαρακτήρα και τη σκοπιμότητά της. Σταθερή παρουσία στη χώρα μας έχουν και δυνάμεις του ισραηλινού στρατού, ο οποίος συνεκπαιδεύεται σε αέρα και θάλασσα για επιχειρήσεις που προσομοιώνουν επιθέσεις στη Συρία και το Ιράν.

Καθόλου τυχαία, όπως ανακοινώθηκε επίσημα την Τετάρτη, στις 6 Αυγούστου θα επισκεφτεί την Αθήνα ο ισραηλινός πρόεδρος Σ. Πέρες. Μπορεί η επίσημη ατζέντα να μιλάει για συναντήσεις σχετικές με το βάθεμα της οικονομικής συνεργασίας στους τομείς της γεωργίας, του τουρισμού και της ενέργειας, ωστόσο δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι στην κορυφή των συνομιλιών θα βρεθεί η κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή, με το βλέμμα (και τα όπλα) στραμμένο στη Συρία.

ΠΗΓΉ:

Π.