Στην εταιρεία αυτή, όπως διαβάζουμε στο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως της 13/7/2012, εμφανίζεται ως πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος ο Λαυρέντης Αλβέρτης, γνωστός από την προσπάθεια που έκανε να επιβάλλει επιχειρησιακή σύμβαση στους εργαζόμενους του Alpha. O κ. Αλβέρτης, εκ των στενών συνεργατών του κ. Κοντομηνά, αμέσως μετά την αποχώρηση του από διευθύνων σύμβουλος του Alpha όπου δεν κατόρθωσε να αλώσει τα εργασιακά δικαιώματα, φαίνεται ότι στράφηκε σε άλλη διατεταγμένη υπηρεσία, αυτή τη φορά για να σώσει τους φίλους του αφεντικού του.
Η εταιρεία, λοιπόν, αυτή χρησιμοποιήθηκε για να υποδεχτεί τις εβδομαδιαίες εκδόσεις των εκδόσεων Λυμπέρη. Έμενε να βρεθεί ένας χώρος. Βρέθηκε στο κτίριο της οδού Αμαρουσίου - Χαλανδρίου, όπου στεγάζονται τα δυο ραδιοτηλεοπτικά περιοδικά του Ομίλου των Αττικών Εκδόσεων του προέδρου του Συνδέσμου Εκδοτών Περιοδικού Τύπου Θ. Φιλιππόπουλου.
Έτσι συμπληρώθηκε το παζλ του "νέου" σχήματος, το οποίο σε μια μέρα απέκτησε τρεις τίτλους των εκδόσεων Λυμπέρη και καμιά 30ριά εργαζόμενους. Για να μην υπάρχει αμφιβολία ποιος κάνει κουμάντο στο νέο μαγαζί, η κυρία Μακρή, διευθύντρια των εκδόσεων και σύζυγος του κ. Λυμπέρη, ήδη έχει εγκατασταθεί στο νέο κτίριο, επέλεξε προσωπικά το προσωπικό που μεταφέρθηκε στη νέα διεύθυνση και ούτε... γάτα ούτε ζημιά.
Με αυτό τον τρόπο, νομίζουν οι κύριοι Λυμπέρης, Φιλιππόπουλος, Κοντομηνάς ότι μπορούν ανενόχλητοι να συνεχίσουν "σαν να μη συμβαίνει τίποτα" να εκδίδουν τους ίδιους τίτλους, να εισπράττουν τα χρήματα των πωλήσεων και να αφήσουν 200 και πλέον εργαζόμενους να αναζητούν τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις τους, από μια εταιρεία- κουφάρι.
Όπως σε κάθε πειρατεία που... σέβεται τον εαυτό της ο (καπετάν) Αντώνης Λυμπέρης φρόντισε να εγκαταλείψει το σκάφος, αφήνοντάς το να συντριβεί στα βράχια, αφού όμως πρώτα κράτησε για πάρτη του το... θησαυρό. Ένα έργο που το έχουμε δει να συμβαίνει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια στον Τύπο. Μότοτεκ, Περιοδικός Τύπος, Ιμάκο και τόσες άλλες επιχειρήσεις που έκλεισαν, αλλά τα περιοδικά τους εξακολουθούν να εκδίδονται.
Εκατοντάδες εργαζόμενοι απλήρωτοι, διεκδικώντας αποζημιώσεις επί χρόνια και εγκλωβισμένοι στα γρανάζια μιας φιλοεργοδοτικής νομοθεσίας συνθέτουν σήμερα ένα γνώριμο σκηνικό στα ΜΜΕ. Οι εκδότες επιδεικνύοντας πρωτοφανή "αλληλεγγύη" μεταξύ τους διασώζονται απομυζώντας τον ιδρώτα των εργαζομένων, κλέβοντας τα ασφαλιστικά ταμεία και συνεχίζοντας είτε άμεσα, είτε έμμεσα να δραστηριοποιούνται επιβάλλοντας ακόμη πιο ελαστικές εργασιακές σχέσεις στα νέα τους μαγαζιά.
Η συμπαιγνία αυτή, παρά την δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων με προσωρινή δικαστική απόφαση που έχουν πετύχει εργαζόμενοι του Ομίλου Λυμπέρη, αφύπνισε τα συνδικάτα του Τύπου και κινούνται ήδη κατά παντός υπευθύνου.
Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι όσοι μεταφέρθηκαν στο νέο σχήμα εξαναγκάστηκαν να αποποιηθούν τα δεδουλευμένα τους, ενώ ακόμα δεν έχουν υπογράψει καμιά πρόσληψη. Η οικογένεια Λυμπέρη που με δακρύβρεχτο τρόπο ανακοίνωσε το τέλος εργασιών του Ομίλου χρωστά σε όλους τους εργαζόμενους από 4 μηνιάτικα, ενώ έχει φροντίσει να εκχωρήσει εργασίες σε "τρίτες'' εταιρείες, όπως το εταιρικό έντυπο του ΔΑΑ Ελ. Βενιζέλος, το οποίο του αποφέρει αρκετά κέρδη.
Ήδη έχει οργανωθεί ένας στοιχειώδης αγώνας περιφρούρησης των περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης, συντονισμού όλων των εργαζομένων στις διάφορες εταιρείες που ανήκουν ή συνδέονται με τον Όμιλο και δυναμικής διεκδίκησης.
Χρέος όλων των σωματείων είναι να συντονίσουν τα βήματά τους και να ενοποιήσουν τις διεκδικήσεις τους, αποτρέποντας άλλη μια πειρατεία στα ΜΜΕ.
Πηγή: Παρατύπως
Δημοσίευση σχολίου