Του Δημήτρη Κάβουρα
Ποια πρέπει να είναι, όμως, η γραμμή στο κίνημα του κλάδου σ’ ό,τι αφορά τους άνεργους, για να είναι νικηφόρα και να έχει αποτελέσματα;
Ο παγκόσμιος καπιταλισμός βρίσκεται σε παρατεταμένη και βαθιά κρίση η οποία διευρύνεται αγγίζοντας και χώρες που μέχρι τώρα ήταν εκτός κρίσης.
Η κρίση οξύνει στο έπακρο τις συγκρούσεις ανάμεσα στους καπιταλιστές και στα κράτη. Το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα είναι βαριά άρρωστο και δηλητηριάζει ολόκληρη την κοινωνία.
Τα αποτελέσματα της κρίσης είναι καταστροφικά για την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό. Εκατομμύρια εργαζόμενοι πετιούνται στο δρόμο, μένουν άνεργοι, οι ικανότητες και οι δεξιότητές τους αχρηστεύονται. Γι’ αυτούς που δουλεύουν καταργείται κάθε δικαίωμα, η εκμετάλλευση αυξάνει, οι εργασιακές συνθήκες επιστρέφουν στον 18ο αιώνα με τις ανάγκες στο ύψος του 21ου αιώνα.
Η εξέλιξη αυτή δεν είναι μοιραία! Η αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας μπορεί να εξασφαλίσει, σήμερα, αξιοπρεπή διαβίωση για όλη την ανθρωπότητα με τρείς ώρες εργασία την ημέρα!
Εμπόδιο σε αυτή την προοπτική αποτελεί ο παρωχημένος τρόπος παραγωγής, ο καπιταλιστικός τρόπος και η εξουσία του κεφαλαίου. Η πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού αποτελεί άμεση αναγκαιότητα. Απέναντι στην προοπτική να εξαθλιωθεί πλήρως και να πεινάσει η εργατική τάξη, να αποδιοργανωθεί και να μην υπάρχει καν σαν τάξη καθεαυτή, ο μόνος δρόμος είναι: να απαντήσουμε αποφασιστικά μέσα από ένα ενιαίο εργατικό μέτωπο στη βάση των προβλημάτων μας, ενάντια στον καπιταλισμό.
Σε αυτή την κατεύθυνση η εργατική τάξη του κλάδου πρέπει να παλέψει για την ανασυγκρότηση των σωματείων και την ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος των εργαζομένων στις κατασκευές. Για ένα Συνδικάτο στο χώρο των κατασκευών που θα περιλαμβάνει στις γραμμές του όλους τους μισθωτούς του κλάδου ανεξάρτητα από ειδικότητα, ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα, θρησκεία, εθνικότητα, ανεξάρτητα από ιδεολογικές και πολιτικές πεποιθήσεις. Ένα συνδικάτο αυτοτελές και ανεξάρτητο από το κράτος και την εργοδοσία, την αστική αντίληψη και τα κόμματά της.
(Όλες οι σημαντικές καταχτήσεις στον κλάδο έγιναν στα μέσα της δεκαετίας του ’80, ως αποτέλεσμα της ορμής που δημιούργησε η σωστή γραμμή της ενοποίησης των σωματείων -ειδικοτήτων σε ένα ενιαίο Συνδικάτο).Διαβάστε τη συνέχεια στην ηλεκτρονική εφημερίδα μας πατώντας εδώ
47 χρόνια από τον θάνατο του Τσάρλι Τσάπλιν – Οι ταινίες του «συνέβαλαν
στην προβολή του κομμουνισμού μέσα από τον κινηματογράφο».
-
Πιο πολύ από την επιδεξιότητα, χρειαζόμαστε την καλοσύνη και την ευγένεια.
[…] Το μίσος των ανθρώπων θα περάσει και οι
Πριν από 33 δευτερόλεπτα
Δημοσίευση σχολίου