Ξέρετε το ρεμπέτικο άσμα που λέει: «όταν ξυπνήσω το πρωί/τα βλέπω όλα μαύρα/θέλω μια κούπα με καφέ/και τέσσερα τσιγάρα»; Ε, κάπως έτσι ξεκίνησε η μέρα μου.
Και επειδή «στου τεμπέλη το τσαντίρι, βρηκ' ο διάολος εργαστήρι», είπα να παίξω με το τηλέφωνο.
Πήρα μια αστοφυλλάδα και κόλλησα στις σελίδες με τις μικρές αγγελίες. Συγκεκριμένα στη στήλη με τα μασάζ. Καταλαβαίνετε τώρα. Οπως τις τσόντες το Filmnet τις ονομάζει αισθησιακές ταινίες, έτσι και τις βίζιτες τις παρουσιάζουν για μασάζ.
Εντάξει, δεν έμαθα κάτι καινούργιο σ αυτές τις τηλεφωνικές μου επαφές απλώς την πλάκα μου έκανα.
Δεν νταλγκάδιασα έτσι ξαφνικά μ αυτή τη φτιάξη. Ελαχε όμως πρόσφατα μια κοπελιά να μου πει ότι εργάζεται σε ένα "γραφείο μοντέλων/συνοδών". Κάτι εντελώς διαφορετικό απ' ότι ήξερα μέχρι σήμερα στην πιάτσα του αγοραίου έρωτα.
Δεν γνώριζα αυτή την φάμπρικα. Μου έδωσε να καταλάβω ότι επειδή είναι ευπαρουσίαστη, γνωρίζει δυο ξένες γλώσσες, προσφέρει την παρουσία και το κορμί της σε κάποιους καπιταλιστές στις δημόσιες εμφανίσεις τους, με αντάλλαγμα 1.000 -1-5000 ευρώ για δυο-τρεις μέρες.
Οταν μου είπε αυτά πήγα να παρουσιάσω τις ενστάσεις μου
-.Ακου να σου πω, ρε φίλε, μου λέει. Θα σου μιλήσω για μένα. Αν το βάζεις το θέμα από ηθικής άποψης μ' αφήνει αδιάφορη. Εξάλλου κάθε εποχή έχει τη δική της ηθική. Αν κοιτάξεις την Παλαιά Διαθήκη είναι γεμάτη από αιμομιξίες. Τότε το θεωρούσαν φυσιολογικό. Αν επισκεπτόσουν τους Λάπωνες, έπρεπε να κοιμηθείς με τη γυναίκα τους για να μην τους προσλάβεις Σήμερα ακόμα, αν ανήκεις τους μορμόνους, είναι μια θρησκευτική αίρεση, μπορείς να παντρευτείς όσες γυναίκες θέλεις και να κάνεις μαζί τους παρτούζα. Κατάλαβες;
Ας πάμε όμως παρακάτω. Νομίζεις ότι ήταν δική μου επιλογή; Ξέρεις τι σημαίνει ανεργία; Κι αν ακόμα έβρισκα «αξιοπρεπή» δουλειά, π.χ. πωλήτρια σε σούπερ μάρκετ, θα έπαιρνα 600 ευρώ το μήνα.
Αντε εσύ μ' αυτά τα λεφτά να ζήσεις. Ποιος λες ναι χειρότερος βιασμός; Να τρέχω σαν ρομπότ οχτώ ώρες την μέρα και να καταπίνω τις προσβολές του κάθε κομπλεξικού μαλάκα εργοδότη ή να «ξεπετάω», αν δεν μπορώ να αποφύγω ένα παραλή πελάτη;
Εντάξει, το ξέρω ότι το γραφείο μου καθαρίζει πολύ περισσότερα από μένα αλλά έχω την ησυχία μου. Δεν υπάρχει περίπτωση να με μπαγλαρώσουν οι μπάτσοι. Να σου πω και την θεωρία μου; Αν δεν μπορείς να αποφύγεις το βιασμό, τότε απόλαυσε τον.
Με ταρακούνησε. Δεν το 'χα σκεφτεί ποτέ έτσι το ζήτημα.
- Εντάξει, ρε κουκλί μου, σε κάποια πράγματα μπορεί να 'χεις δίκιο. Δεν πρέπει όμως να παλέψουμε για ν' αλλάξουμε την κοινωνία να μην υπάρχει καν βιασμός; πάω να παίξω στο δικό μου γήπεδο.
- Να παλέψουμε, μεγάλη κουβέντα. Με ποιον ρε φίλε; Δεν βλέπεις τα χάλια αυτών που θέλουν να λέγονται αριστεροί; Δεκανίκι του συστήματος έχουν γίνει. Μπορούμε να μιλάμε σήμερα για συλλογικότητες για οράματα; Μην την ψάχνεις. Δεν γίνεται τίποτα.
Κορίτσι μου. Αυτή την απογοήτευση εκμεταλλεύονται οι δυνάστες μας. Από το εγώ να κάνουμε το άλμα στο εμείς. Τότε μόνο θα μπορέσουμε να αλλάξουμε πολλά πράματα.
Και επειδή «στου τεμπέλη το τσαντίρι, βρηκ' ο διάολος εργαστήρι», είπα να παίξω με το τηλέφωνο.
Πήρα μια αστοφυλλάδα και κόλλησα στις σελίδες με τις μικρές αγγελίες. Συγκεκριμένα στη στήλη με τα μασάζ. Καταλαβαίνετε τώρα. Οπως τις τσόντες το Filmnet τις ονομάζει αισθησιακές ταινίες, έτσι και τις βίζιτες τις παρουσιάζουν για μασάζ.
Εντάξει, δεν έμαθα κάτι καινούργιο σ αυτές τις τηλεφωνικές μου επαφές απλώς την πλάκα μου έκανα.
Δεν νταλγκάδιασα έτσι ξαφνικά μ αυτή τη φτιάξη. Ελαχε όμως πρόσφατα μια κοπελιά να μου πει ότι εργάζεται σε ένα "γραφείο μοντέλων/συνοδών". Κάτι εντελώς διαφορετικό απ' ότι ήξερα μέχρι σήμερα στην πιάτσα του αγοραίου έρωτα.
Δεν γνώριζα αυτή την φάμπρικα. Μου έδωσε να καταλάβω ότι επειδή είναι ευπαρουσίαστη, γνωρίζει δυο ξένες γλώσσες, προσφέρει την παρουσία και το κορμί της σε κάποιους καπιταλιστές στις δημόσιες εμφανίσεις τους, με αντάλλαγμα 1.000 -1-5000 ευρώ για δυο-τρεις μέρες.
Οταν μου είπε αυτά πήγα να παρουσιάσω τις ενστάσεις μου
-.Ακου να σου πω, ρε φίλε, μου λέει. Θα σου μιλήσω για μένα. Αν το βάζεις το θέμα από ηθικής άποψης μ' αφήνει αδιάφορη. Εξάλλου κάθε εποχή έχει τη δική της ηθική. Αν κοιτάξεις την Παλαιά Διαθήκη είναι γεμάτη από αιμομιξίες. Τότε το θεωρούσαν φυσιολογικό. Αν επισκεπτόσουν τους Λάπωνες, έπρεπε να κοιμηθείς με τη γυναίκα τους για να μην τους προσλάβεις Σήμερα ακόμα, αν ανήκεις τους μορμόνους, είναι μια θρησκευτική αίρεση, μπορείς να παντρευτείς όσες γυναίκες θέλεις και να κάνεις μαζί τους παρτούζα. Κατάλαβες;
Ας πάμε όμως παρακάτω. Νομίζεις ότι ήταν δική μου επιλογή; Ξέρεις τι σημαίνει ανεργία; Κι αν ακόμα έβρισκα «αξιοπρεπή» δουλειά, π.χ. πωλήτρια σε σούπερ μάρκετ, θα έπαιρνα 600 ευρώ το μήνα.
Αντε εσύ μ' αυτά τα λεφτά να ζήσεις. Ποιος λες ναι χειρότερος βιασμός; Να τρέχω σαν ρομπότ οχτώ ώρες την μέρα και να καταπίνω τις προσβολές του κάθε κομπλεξικού μαλάκα εργοδότη ή να «ξεπετάω», αν δεν μπορώ να αποφύγω ένα παραλή πελάτη;
Εντάξει, το ξέρω ότι το γραφείο μου καθαρίζει πολύ περισσότερα από μένα αλλά έχω την ησυχία μου. Δεν υπάρχει περίπτωση να με μπαγλαρώσουν οι μπάτσοι. Να σου πω και την θεωρία μου; Αν δεν μπορείς να αποφύγεις το βιασμό, τότε απόλαυσε τον.
Με ταρακούνησε. Δεν το 'χα σκεφτεί ποτέ έτσι το ζήτημα.
- Εντάξει, ρε κουκλί μου, σε κάποια πράγματα μπορεί να 'χεις δίκιο. Δεν πρέπει όμως να παλέψουμε για ν' αλλάξουμε την κοινωνία να μην υπάρχει καν βιασμός; πάω να παίξω στο δικό μου γήπεδο.
- Να παλέψουμε, μεγάλη κουβέντα. Με ποιον ρε φίλε; Δεν βλέπεις τα χάλια αυτών που θέλουν να λέγονται αριστεροί; Δεκανίκι του συστήματος έχουν γίνει. Μπορούμε να μιλάμε σήμερα για συλλογικότητες για οράματα; Μην την ψάχνεις. Δεν γίνεται τίποτα.
Κορίτσι μου. Αυτή την απογοήτευση εκμεταλλεύονται οι δυνάστες μας. Από το εγώ να κάνουμε το άλμα στο εμείς. Τότε μόνο θα μπορέσουμε να αλλάξουμε πολλά πράματα.
+ σχόλια + 3 σχόλια
Άσε...μαθημένη στα πολλά είναι η γκόμενα και τα άλλα περί αν μπορεί να ζήσει με 500 κι αν τα βρεί κι αυτά, τα λέω κι εγώ.
Αυτό είναι καθαρή επιλογή γιατί το γουστάρει, γιατί δεν μπορεί χωρίς μαζωνάκη τα βράδυα, χωρίς σόπινγκ θέραπυ και χωρίς τουτού.
Οι κοπέλες που εξαναγκάζονται λόγω συνθηκών στην πορνεία δεν είναι σε γραφεία τέτοια, μα στο δρόμο και στους νταβατζήδες.
Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν πολλά περισσότερα στην καθημερινή ζωή. Π.χ. έχω συναντήσει πολλούς λάβρους πρώην κομμουνιστές και αριστερούς που στη μέση ηλικία κονόμησαν και άλλαξαν παντιέρα. Τα ίδια με την πουτάνα της ανάρτησης λένε και αυτοί: "Δεν υπάρχει αριστερά", "κατέρρευσε ο κομμουνισμός", "ο κόσμος είναι μαλάκας και πουλημένος", "ρεαλισμός", "δεν υπάρχει τίποτα" κλπ.
Πώς αλλιώς να δικαιολογήσει ένα τέτοιο υποκείμενο το "ρεαλισμό" του; Ρίχνει λοιπόν το φταίξιμο στους άλλους και ...καθάρισε. Τί περίμενες να επι δηλαδή; Να αποτελέσει παράδειγμα θάρρους, ανιδιοτέλειας, συνέπειας και αγωνιστικότητας;
Τι άρθρα είναι αυτά; Καμμένοι είστε;...
Δημοσίευση σχολίου