Το πολύ ενδιαφέρον αυτό μυθιστόρημα, παρακολουθεί τη διαδρομή ενός πιάνου -και των ανθρώπων που συνδέθηκαν μ’ αυτό- στο χώρο και στο χρόνο.
Εύλογα λοιπόν η εκδήλωση συνοδεύτηκε από τη μουσική που έπαιξε η Χριστίνα, οι νότες της οποίας γεφύρωσαν μουσικά τις δύο ομιλίες αλλά δημιούργησαν και το κατάλληλο κλίμα χαλαρώνοντας τους ακροατές και τις ομιλήτριες.
Μίλησαν οι
-Ευγενία Μιχαλοπούλου, επιμελήτρια και
-Μαρία Ουζούνη, συγγραφέας του βιβλίου.
Παρουσιάζουμε σήμερα την ομιλία της Ευγενίας Μιχαλοπούλου και θα επανέλθουμε με την ομιλία της συγγραφέως. Περισσότερα -και πολύ ενδιαφέροντα- για το βιβλίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Επίσης, ΕΔΏ υπάρχει η βιβλιοκριτική της Μαριάννας Τζιαντζή.
Ευγενία Μιχαλοπούλου
Πρώτη φορά παρουσιάζω ένα βιβλίο και νιώθω λίγο αμήχανα. Δεν έχω καμία ειδική σχέση με τη λογοτεχνία, δεν είμαι κριτικός, ούτε λογοτέχνης , τίποτα τέλος πάντων που να εξηγεί την παρουσία μου απόψε εδώ. Είμαι μόνο αναγνώστρια. Όπως όλοι και όλες μας, τίποτα παραπάνω. Αλλά είμαι εδώ γιατί ήθελα πολύ να παρουσιαστεί αυτό το βιβλίο. Από την πρώτη στιγμή που το διάβασα. Το «διάβασα» δεν είναι ακριβώς η κατάλληλη λέξη, θα έλεγα –αν θέλω να κυριολεκτήσω- το ρούφηξα χωρίς να το αφήσω από τα χέρια μου.
Και όταν το διάβασα, όταν το τέλειωσα, το πρώτο πράγμα που αναρωτήθηκα, αυθόρμητα ήταν: «μπορεί κάποιος να μου πει για ποιο λόγο ακριβώς δεν ήθελαν η Άγρα, ο Καστανιώτης και άλλοι «αναγνωρισμένοι οίκοι» να εκδώσουν αυτό το βιβλίο; Ποιοι είναι αυτοί που αποφασίζουν ως άξιο να εκδοθεί το οποιοδήποτε βιβλίο μόνο και μόνο γιατί το έχει γράψει κάποιο όνομα ή γιατί ο συγγραφέας του κινείται σε κανάλια δημόσιων σχέσεων που έχουν τη δύναμη να επιβάλλουν την οποιαδήποτε μετριότητα;
Προφανώς δεν θα πάρω απάντηση. Αλλά είμαι ευχαριστημένη που παρουσιάζεται απόψε το Αγία Πετρούπολη – Κάτω Πατήσια και λέω ένα «ευχαριστώ» στις Εκδόσεις των Συναδέλφων που το εξέδωσαν. Και στην Μαρία που το έγραψε. Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ
Δημοσίευση σχολίου