Βλέπεις το σαλάμι και γράφει απ έξω κρέας χοιρινό. Εντάξει,
μη βάζεις και το χέρι σου στη φωτιά. Άλλωστε, το αλογάκι «πλάσμα του θεού»
είναι κι αυτό. Να μην το καταναλώσουμε; Εδώ «τρώμε» τα γαϊδούρια της βουλής
κάθε μέρα στα κανάλια, στ' άλογα θα κολλήσουμε;
Πήγα στο σούπερ μάρκετ να πάρω λουκάνικα. Είναι καλά, ρώτησα;
«Μόνο καλά;» μου λέει ο υπάλληλος. «Και φρέσκα. Μόλις τα έφεραν από τον
ιππόδρομο. Άκου τα, χλιμιντράνε».
Πήγα να τα φτιάξω, ξέρω ότι είναι σαρακοστή «θεούσες», αλλά
βρήκα «φθηνό φαγητό» να τ’ αφήσω; Τι το ήθελα; Μόλις τα 'βαλα στο τηγάνι,
άρχισαν να καλπάζουν πανικόβλητα και χρειάστηκε να τους φορέσω χαλινάρι, για να τα
τηγανίσω!
«Γκαρσόν! μια αλογόμυγα στο πιάτο μου», άκουσα έναν να λέει
τις προάλλες...
Αμ το άλλο; Ακούστε προσφορά. «Με κάθε ολόκληρο «μοσχαρίσιο»
πόδι, παίρνετε δώρο 1 πέταλο ασορτί!». Μάλλον για γούρι θα το κάνουν...
Τι έχει σήμερα το μενού; Ρώτησα ένα φίλο εστιάτορα.
«Επιβήτορα κοκκινιστό, φοραδίτσα στα κάρβουνα, πουλάρι φρικασέ, σούπα με πέταλα... έχω και το
προηγούμενο γκανιάν μαγειρεμένο στη σέλα του, άλλο πράμα...»
Κάθομαι πάλι και σκέφτομαι. Μήπως τα παραλέμε; Με τόσο
αναβολικό, που έχει φάει ο «Ντορής», και κατ’ επέκταση εμείς και μ’ αυτά που
κάνουν οι κανίβαλοι του κυνοβουλίου, θα έπρεπε να είχαμε γίνει «άλογα από τον
θυμό μας» και να καλπάζουμε εναντίον της βουλής με σαλπιγκτές και ιππικές
λόγχες, τραγουδώντας το «είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόη».
Αντί να αρχίσουμε να
κλωτσάμε, βόσκουμε ανέμελοι... Όχι όλοι φυσικά, αλλά αρκετοί. Ίσως πάλι
περιμένουν κάποιον αναβάτη να τους καβαλήσει... Ίσως. Ίσως πάλι, να φταίει που
εκτός από αναβολικά, τρώνε και κουτόχορτο...
Καλή μας όρεξη, σήμερα έχω Αστραχάν αβγολέμονο. Έβαλα και
λίγη βρώμη που πάει με το κρέας...
Δημοσίευση σχολίου