Ο λόγος για τον Γ. Πρετεντέρη. Μετά το ρεπορτάζ των ειδήσεων για την πρώτη μέρα της δίκης, ο Γ. Πρετεντέρης ανέλαβε να μας εξηγήσει με τι έχουμε να κάνουμε. Είπε, λοιπόν, πως δεν έχουμε να κάνουμε με μια πολιτική δίκη, δεν δικάζεται ένα κόμμα ή μια παράταξη. Έχουμε μια ποινική δίκη, μια δίκη στην οποία ένας πολίτης δικάζεται για μια παράνομη πράξη.
Κατά τον Γ. Πρετεντέρη ο πολίτης αυτός περίπου... τυχαίνει να είναι πρώην πολιτικός, επί τρεις δεκαετίες υπουργός και παρ' ολίγον πρωθυπουργός. Διέλαθε, επίσης, της προσοχής του δημοσιογράφου ότι τα χρήματα για τα οποία διώκεται ο Τσοχατζόπουλος δεν τα άρπαξε κάνοντας ληστεία σε μια τράπεζα, αλλά κάνοντας... άλλη μια αγορά του αιώνα, από τη θέση του υπουργού Άμυνας.
Επίσης, ίσως ο Γ. Πρετεντέρης έχει ακούσει πως στη μεταπολίτευση ακόμη αναζητείται, αν υπάρχει, εκείνος ο υπουργός Άμυνας που δεν «έφαγε», σε ένα υπουργείο που οι διάφοροι έμποροι και προμηθευτές περίπου σε κυνηγούν για να σε μιζάρουν. Τέλος, ο δημοσιογράφος αποκλείεται να μην έχει ακούσει πως ένας λόγος που το πολιτικό σύστημα κατέρρευσε, όπως και ο ίδιος μετά λύπης διαπιστώνει σε άρθρα του, είναι ακριβώς η σύνδεση ανάμεσα στις αδιέξοδες πολιτικές, στην κακοδιαχείριση και τη διαπλοκή και ρεμούλα ή διαφθορά των πολιτικών. Αποκλείεται να μην έχει ακούσει ο Γ. Πρετεντέρης πως ειδικά σε αυτό σπορ διέπρεψαν μακράν πρώτοι οι Πασόκοι, τους οποίους στήριζε όλα αυτά τα χρόνια ο ίδιος και συνεχίζει να τους στηρίζει αν και στο... 5%.
Ο Τσοχατζόπουλος είναι μια περίπτωση ιδιαζόντως άπληστη (δεν του έφταναν μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ), ιδιαζόντως αλαζονική (πίστεψε πως ό,τι κι αν κάνει δεν πρόκειται να τον ακουμπήσουν, και είχε κυριολεκτικά ξεσαλώσει), και ίσως λίγο βλακώδης. Πρόκειται απλώς για μια από τις πολλές κορυφές ενός μεγάααααλου παγόβουνου.
Αντίθετα, για τον Γ. Πρετεντέρη η δίκη Τσοχατζόπουλου είναι μια δίκη στην οποία ένας πολίτης δικάζεται για ένα ποινικό αδίκημα. Παίζει να πρόκειται για την πλέον σφυρίζω-αδιάφορα-και-κάνω-το-χαζό δημοσιογραφική «εκτίμηση» όλων των εποχών... Ή μήπως γνωρίζει κάτι για την έκβαση της δίκης που εμείς δεν γνωρίζουμε;
Πηγή: "Δρόμος της Αριστεράς"
Κατά τον Γ. Πρετεντέρη ο πολίτης αυτός περίπου... τυχαίνει να είναι πρώην πολιτικός, επί τρεις δεκαετίες υπουργός και παρ' ολίγον πρωθυπουργός. Διέλαθε, επίσης, της προσοχής του δημοσιογράφου ότι τα χρήματα για τα οποία διώκεται ο Τσοχατζόπουλος δεν τα άρπαξε κάνοντας ληστεία σε μια τράπεζα, αλλά κάνοντας... άλλη μια αγορά του αιώνα, από τη θέση του υπουργού Άμυνας.
Επίσης, ίσως ο Γ. Πρετεντέρης έχει ακούσει πως στη μεταπολίτευση ακόμη αναζητείται, αν υπάρχει, εκείνος ο υπουργός Άμυνας που δεν «έφαγε», σε ένα υπουργείο που οι διάφοροι έμποροι και προμηθευτές περίπου σε κυνηγούν για να σε μιζάρουν. Τέλος, ο δημοσιογράφος αποκλείεται να μην έχει ακούσει πως ένας λόγος που το πολιτικό σύστημα κατέρρευσε, όπως και ο ίδιος μετά λύπης διαπιστώνει σε άρθρα του, είναι ακριβώς η σύνδεση ανάμεσα στις αδιέξοδες πολιτικές, στην κακοδιαχείριση και τη διαπλοκή και ρεμούλα ή διαφθορά των πολιτικών. Αποκλείεται να μην έχει ακούσει ο Γ. Πρετεντέρης πως ειδικά σε αυτό σπορ διέπρεψαν μακράν πρώτοι οι Πασόκοι, τους οποίους στήριζε όλα αυτά τα χρόνια ο ίδιος και συνεχίζει να τους στηρίζει αν και στο... 5%.
Ο Τσοχατζόπουλος είναι μια περίπτωση ιδιαζόντως άπληστη (δεν του έφταναν μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ), ιδιαζόντως αλαζονική (πίστεψε πως ό,τι κι αν κάνει δεν πρόκειται να τον ακουμπήσουν, και είχε κυριολεκτικά ξεσαλώσει), και ίσως λίγο βλακώδης. Πρόκειται απλώς για μια από τις πολλές κορυφές ενός μεγάααααλου παγόβουνου.
Αντίθετα, για τον Γ. Πρετεντέρη η δίκη Τσοχατζόπουλου είναι μια δίκη στην οποία ένας πολίτης δικάζεται για ένα ποινικό αδίκημα. Παίζει να πρόκειται για την πλέον σφυρίζω-αδιάφορα-και-κάνω-το-χαζό δημοσιογραφική «εκτίμηση» όλων των εποχών... Ή μήπως γνωρίζει κάτι για την έκβαση της δίκης που εμείς δεν γνωρίζουμε;
Πηγή: "Δρόμος της Αριστεράς"
Δημοσίευση σχολίου