Η "βίαιη ωρίμανση" του Σύριζα

Δεν θα ανακυκλώσουμε την ουσία του σημερινού δημοσιεύματος  του περιοδικού «Επίκαιρα» στο οποίο ο δεξιός δημοσιογράφος Μανώλης Κοττάκης ισχυρίζεται ότι έχει στην κατοχή του «το πλήρες και απομαγνητοφωνημένο κείμενο» της ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα που έκανε σε εκδήλωση της Επιτροπής Δημοσίων Υποθέσεων του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου. 

Ο γραφιάς του περιοδικού αναφέρει ότι «η ηγεσία της Κουμουνδούρου, προφανώς με τη συναίνεση του κ. Τσίπρα δεν θέλησε να δώσει στη δημοσιότητα ορισμένες αποστροφές του λόγου του που αφορούν στις απόψεις του για την οικονομία της αγοράς, τα Μνημόνια, την ιδεολογική στάση της Αριστερά στο παρελθόν αλλά και στον τρόπο που προσεγγίζει τα πράγματα σήμερα».

Το δισέλιδο δημοσίευμα παραθέτει αποσπάσματα της ομιλίας του Τσίπρα –που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας- στην ομιλία που έκανε  στις 24 Απρίλη στην εκδήλωση που αναφέραμε και είχε σαν ακροατήριο όλη την επιχειρηματική ελίτ της χώρας: Κοπελούζος, Βασιλάκης, Μελισσανίδης, Περιστέρης, Μυτιληναίος …

Επειδή δεν μπορούμε να θεωρήσουμε δεδομένη την εγκυρότητα του δημοσιεύματος το οποίο αποδίδει στον πρόεδρο του Σύριζα ότι στην ομιλία του «σε κλειστό ακροατήριο επιχειρηματιών» εξέφρασε «πολιτικές και ιδεολογικές θέσεις που θα έκαναν χαρούμενο ακόμα και τον … Μίλτον Φρίντμαν», αποφεύγουμε να αναπαράγουμε όσα σύμφωνα με το περιοδικό φέρεται να είπε ο Α. Τσίπρας. Λογικά θα υπάρξει αντίδραση από τον Σύριζα, διαφορετικά θα είναι απόλυτα εκτεθειμένος ο πρόεδρος του.

Αν χρειαστεί θα επανέλθουμε σ’ αυτό το θέμα.

Κλείνουμε την ανάρτησή μας με ένα σχετικό απόσπασμα από σημερινό άρθρο του «Ποντικιού»:

«Βίαιη ωρίμανση»

Όσον αφορά την πολιτική φυσιογνωμία του κόμματος, η μέχρι σήμερα μετεκλογική πορεία του σχήματος, που περιγράφεται ως «βίαιη ωρίμανση», σηματοδοτείται από την απόπειρα μετατόπισης σε πιο κεντρώες θέσεις και πρακτικές. Δεν είναι λίγες οι φορές τους τελευταίους μήνες που από την εσωκομματική αντιπολίτευση αλλά και από ομάδες της πλειοψηφίας γίνεται λόγος για «κίνδυνο ο ΣΥΡΙΖΑ να χάσει τα ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά του».

Από την άλλη, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει εκ των πραγμάτων, με τον θεσμικό ρόλο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναδειχθεί σε συνομιλητή των κέντρων λήψης αποφάσεων, είτε πρόκειται για την ηγεσία της Γερμανίας και τους εκπροσώπους των δανειστών είτε για την εγχώρια οικονομική κι επιχειρηματική ελίτ, η οποία δείχνει να διερευνά τις προοπτικές της στην πιθανότητα ανάληψης της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι ενδεικτικό το κάλεσμα σε συνεννόηση και συναίνεση που απηύθυνε από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ ο πρόεδρος του συνδέσμου Δημήτρης Δασκαλόπουλος. Είναι, ειδικότερα, χαρακτηριστική η αναφορά του ότι «δεν χρειάζεται προφανώς να συμφωνούμε σε όλα, επιβάλλεται όμως να μπορούμε να συζητούμε για όλα», καθώς όλοι έχουν να χάσουν αν παραμείνουν στα χαρακώματα, δηλαδή σε τακτικές διχασμού, σε πρακτικές αλληλοαποκλεισμού, σε παράθεση στερεοτύπων, όπως αναφέρει στο σχετικό ρεπορτάζ της η «Αυγή» (14.3.2013).

Δεν ξέρουμε κατά πόσον ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ φλερτάρει με το παραπάνω κάλεσμα του είδους... «ας κάνουμε έρωτα και όχι πόλεμο». Ωστόσο οι πρωτοβουλίες των τελευταίων μηνών, από τη συνάντηση με τον Σόιμπλε και τους επικεφαλής του ΔΝΤ έως τις συναντήσεις με τους μιντιάρχες και την παρουσία στα συνέδρια του επιχειρηματικού κόσμου, επέφεραν στο κόμμα το σπάσιμο παλαιότερων ταμπού, κάτι που δημοσίως δικαιολογήθηκε ακόμη και από στελέχη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης διά της θέσης «δεν έχει σημασία με ποιους μιλάς, αλλά τι λες».

Γ. Γ.