Του Στέλιου Ελληνιάδη - "Δρόμος της Αριστεράς"
Καταργώντας την ΕΡΤ ,η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ έδειξε σε όλο τον κόσμο πώς μπορεί να λειτουργεί καλύτερα ένα δημόσιος οργανισμός. Για την ακρίβεια, έδειξε πόσο εύκολο είναι ένας δημόσιος οργανισμός, με εγγενή προβλήματα, να μεταμορφωθεί από βάτραχο σε πρίγκηπα εν μία νυκτί, αρκεί κάποιος να τον απαλλάξει από την κατάρα που κουβαλάει από τη γέννηση του. Γιατί η μέγγενη της εξουσίας είναι κατάρα που δεν αφήνει κανένα οργανισμό και κανένα άνθρωπο να ανθίσει.
Με τη βίαιη κατάργηση της ΕΡΤ, απελευθερώθηκαν δυνάμεις που εξέπληξαν τους πάντες, στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση, στο εσωτερικό της χώρας και το εξωτερικό. Ένας ολόκληρος οργανισμός, πολύμορφος, με 2650 υπαλλήλους διασπαρμένους σε όλη την επικράτεια, εξακολούθησε να λειτουργεί χωρίς νομική υπόσταση, χωρίς χρήματα, ακόμα και χωρίς τηλέφωνα.
Άνθρωποι που δεν είχαν ποτέ φανταστεί τον εαυτό τους σε χαράκωμα βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης με τον κρατικό μηχανισμό και το βαρύ πυροβολικό των ιδιωτικών ΜΜΕ που εδώ και καιρό έχουν αναλάβει κατ' αποκλειστικότητα και την εργολαβία της κυβερνητικής παραπληροφόρησης και λασπολογίας.
Οι «τεμπέληδες», «αδιάφοροι» και «καλοπληρωμένοι» υπάλληλοι που κρίθηκαν ως άχρηστοι που έπρεπε να απολυθούν στο σύνολο τους, κράτησαν την ΕΡΤ ανοιχτή, παρ' όλες τις απειλές, και κατάφεραν, μάλλον από θεία έμπνευση, να στέλνουν το σήμα της όπως και πριν, παρακάμπτοντας πολλά εμπόδια που επέφερε το κλείσιμο της.
Χωρίς πομπούς, χωρίς κεραίες, οι τεχνικοί βρήκαν άκρες, παρέκαμψαν φράχτες και φραγές, και εξακολούθησαν να στέλνουν το σήμα της ΕΡΤ στην κοινωνία, ακόμα και έξω από τα σύνορα.
Μπορεί στις οθόνες των τηλεοράσεων να παρέμεινε το μαύρο, αλλά το μήνυμα, εικόνα και ήχος, συνέχισε να εκπέμπεται αδιάκοπα, όλο το εικοσιτετράωρο, από την πρώτη στιγμή του «μαυρίσματος», περνώντας μέσα από δεκάδες άλλους διαύλους που η φασίζουσα κυβέρνηση δεν τόλμησε να φράξει. Οι «εσώκλειστοι» της ΕΡΤ άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες και τα παράθυρα.
Χιλιάδες, στην κυριολεξία, πολίτες, άσχετοι με την ΕΡΤ, αλλά καθόλου αδιάφοροι για την τύχη της, πέρασαν ανεμπόδιστα στο προαύλιο, στο φουαγιέ, στο μπαρ και στις τουαλέτες, αναμίχθηκαν με το προσωπικό, χωρίς να δημιουργηθεί κανένα σοβαρό πρόβλημα επικοινωνίας ή ασφάλειας, ένιωσαν την ΕΡΤ ακόμα πιο «δική» τους και έστειλαν μέσα από το ίδιο σήμα τα δικά τους μηνύματα στον έξω κόσμο.
Δεκάδες πανό στην πρόσοψη του μεγάρου, στα δέντρα του προαυλίου και στα κάγκελα της περίφραξης διαμόρφωσαν ένα πολύχρωμο σκηνικό, σύμπνοιας και αγωνιστικότητας.
Γνωστοί και λιγότερο γνωστοί δημοσιογράφοι και παρουσιαστές παρουσιάστηκαν στις οθόνες μας αγνώριστοι. Χωρίς λογοκρισία, χωρίς υποδείξεις, χωρίς φόβο, βγήκαν στον αέρα με άλλο αέρα. Δεν κινδύνευαν με απόλυση, αφού είχαν απολυθεί, δεν είχαν τον Κεδίκογλου στο κεφάλι τους, αφού τον είχαν γράψει στα παλαιά τους υποδήματα και για πρώτη φορά ένιωθαν ελεύθεροι να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς παραμορφωτικά φίλτρα. Και οι «φίρμες» χωρίς το τουπέ τους αναγεννήθηκαν. Ακόμα και τα κουσούρια που δεν ξεπερνιούνται σε λίγες μέρες, κάνουν το εγχείρημα γνήσιο. Εσπασε η ρουτίνα, κόπηκε η καθοδήγηση και οι δημοσιογράφοι που πήραν την ενημέρωση στις πλάτες τους έδειξαν όχι μόνο το θάρρος τους, αλλά και τις πραγματικές δυνατότητες και το ταλέντο τους.
Όταν βγήκα στον αέρα της ζώσας ΕΡΤ ένιωσα αυτή την αύρα. Όπως την ένιωσε κάθε καλεσμένος, από τον καθηγητή Ευτύχη Μπιτσάκη μέχρι τον πρόεδρο του σωματείου των εργαζομένων της Nutriart (πρώην Κατσέλη), που κανένας δεν τον εμπόδισε ή τον αποπήρε όταν η καταγγελία του έγινε επώνυμη, για τα παιχνίδια που παίζονται σε βάρος 500 ανθρώπων από τον ιδιοκτήτη της εταιρίας κ. Δαυίδ και τη Eurobank στην οποία ο ίδιος προεδρεύει!
Η δημοσιογραφία στην ΕΡΤ έλαμψε αυτές τις μέρες την ώρα που οι «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι» έδιναν τα ρέστα τους στα κανάλια των εργολάβων.
* Οπου Μαριλένα και Αγλαϊα, Εύη, Αλεξάνδρα, Αννέτα, Τασούλα ...
Με τη βίαιη κατάργηση της ΕΡΤ, απελευθερώθηκαν δυνάμεις που εξέπληξαν τους πάντες, στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση, στο εσωτερικό της χώρας και το εξωτερικό. Ένας ολόκληρος οργανισμός, πολύμορφος, με 2650 υπαλλήλους διασπαρμένους σε όλη την επικράτεια, εξακολούθησε να λειτουργεί χωρίς νομική υπόσταση, χωρίς χρήματα, ακόμα και χωρίς τηλέφωνα.
Άνθρωποι που δεν είχαν ποτέ φανταστεί τον εαυτό τους σε χαράκωμα βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης με τον κρατικό μηχανισμό και το βαρύ πυροβολικό των ιδιωτικών ΜΜΕ που εδώ και καιρό έχουν αναλάβει κατ' αποκλειστικότητα και την εργολαβία της κυβερνητικής παραπληροφόρησης και λασπολογίας.
Οι «τεμπέληδες», «αδιάφοροι» και «καλοπληρωμένοι» υπάλληλοι που κρίθηκαν ως άχρηστοι που έπρεπε να απολυθούν στο σύνολο τους, κράτησαν την ΕΡΤ ανοιχτή, παρ' όλες τις απειλές, και κατάφεραν, μάλλον από θεία έμπνευση, να στέλνουν το σήμα της όπως και πριν, παρακάμπτοντας πολλά εμπόδια που επέφερε το κλείσιμο της.
Χωρίς πομπούς, χωρίς κεραίες, οι τεχνικοί βρήκαν άκρες, παρέκαμψαν φράχτες και φραγές, και εξακολούθησαν να στέλνουν το σήμα της ΕΡΤ στην κοινωνία, ακόμα και έξω από τα σύνορα.
Μπορεί στις οθόνες των τηλεοράσεων να παρέμεινε το μαύρο, αλλά το μήνυμα, εικόνα και ήχος, συνέχισε να εκπέμπεται αδιάκοπα, όλο το εικοσιτετράωρο, από την πρώτη στιγμή του «μαυρίσματος», περνώντας μέσα από δεκάδες άλλους διαύλους που η φασίζουσα κυβέρνηση δεν τόλμησε να φράξει. Οι «εσώκλειστοι» της ΕΡΤ άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες και τα παράθυρα.
Χιλιάδες, στην κυριολεξία, πολίτες, άσχετοι με την ΕΡΤ, αλλά καθόλου αδιάφοροι για την τύχη της, πέρασαν ανεμπόδιστα στο προαύλιο, στο φουαγιέ, στο μπαρ και στις τουαλέτες, αναμίχθηκαν με το προσωπικό, χωρίς να δημιουργηθεί κανένα σοβαρό πρόβλημα επικοινωνίας ή ασφάλειας, ένιωσαν την ΕΡΤ ακόμα πιο «δική» τους και έστειλαν μέσα από το ίδιο σήμα τα δικά τους μηνύματα στον έξω κόσμο.
Δεκάδες πανό στην πρόσοψη του μεγάρου, στα δέντρα του προαυλίου και στα κάγκελα της περίφραξης διαμόρφωσαν ένα πολύχρωμο σκηνικό, σύμπνοιας και αγωνιστικότητας.
Γνωστοί και λιγότερο γνωστοί δημοσιογράφοι και παρουσιαστές παρουσιάστηκαν στις οθόνες μας αγνώριστοι. Χωρίς λογοκρισία, χωρίς υποδείξεις, χωρίς φόβο, βγήκαν στον αέρα με άλλο αέρα. Δεν κινδύνευαν με απόλυση, αφού είχαν απολυθεί, δεν είχαν τον Κεδίκογλου στο κεφάλι τους, αφού τον είχαν γράψει στα παλαιά τους υποδήματα και για πρώτη φορά ένιωθαν ελεύθεροι να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς παραμορφωτικά φίλτρα. Και οι «φίρμες» χωρίς το τουπέ τους αναγεννήθηκαν. Ακόμα και τα κουσούρια που δεν ξεπερνιούνται σε λίγες μέρες, κάνουν το εγχείρημα γνήσιο. Εσπασε η ρουτίνα, κόπηκε η καθοδήγηση και οι δημοσιογράφοι που πήραν την ενημέρωση στις πλάτες τους έδειξαν όχι μόνο το θάρρος τους, αλλά και τις πραγματικές δυνατότητες και το ταλέντο τους.
Όταν βγήκα στον αέρα της ζώσας ΕΡΤ ένιωσα αυτή την αύρα. Όπως την ένιωσε κάθε καλεσμένος, από τον καθηγητή Ευτύχη Μπιτσάκη μέχρι τον πρόεδρο του σωματείου των εργαζομένων της Nutriart (πρώην Κατσέλη), που κανένας δεν τον εμπόδισε ή τον αποπήρε όταν η καταγγελία του έγινε επώνυμη, για τα παιχνίδια που παίζονται σε βάρος 500 ανθρώπων από τον ιδιοκτήτη της εταιρίας κ. Δαυίδ και τη Eurobank στην οποία ο ίδιος προεδρεύει!
Η δημοσιογραφία στην ΕΡΤ έλαμψε αυτές τις μέρες την ώρα που οι «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι» έδιναν τα ρέστα τους στα κανάλια των εργολάβων.
* Οπου Μαριλένα και Αγλαϊα, Εύη, Αλεξάνδρα, Αννέτα, Τασούλα ...
Δημοσίευση σχολίου