Πηγή: Γιώργος Κακουλίδης - "Ριζοσπάστης"
1. Ας παραμυθιάζονται όσο θέλουν οι αξιοσέβαστες εν Χριστώ οικογένειες που η μαύρη ανάγκη τις έσπρωξε να ψηφίσουν Χρυσή Αυγή: Νοικοκυραίοι της Νέας Δημοκρατίας που δεν λερώνουν ποτέ και με τίποτα τα χέρια τους, γνωστοί έμποροι με ονόματα αγίων που είδαν τα πεζοδρόμιά τους να γεμίζουν με καταπονημένους Αφρικανούς και ταράχτηκαν τόσο που άλλαξαν στάση μπροστά στην κάλπη και μπαινοβγαίνουν από το ένα πολιτικό σχήμα στο άλλο σαν ανέμελοι τουρίστες που δεν έχουν να χάσουν τίποτα. Ιδού ο ψηφοφόρος, με όψη απατηλή και συγκεχυμένη.
Ανθρωπάκια χειρότερα από τους χρυσαυγίτες, επιβεβαιώνουν με τις πράξεις τους την ειρωνική διαπίστωση του λογοτέχνη Μιχαήλ Μητσάκη: «Μοίρα παραστάσα κατά την γέννησίν μου, ως μίαν εκ των κυριοτέρων ελλείψεων της ζωής μου, μού φαίνεται ότι μου εχάρισε και το να μην ημπορώ - ή πολύ σπανίως - να ευρεθώ εις ψυχικήν αρμονίαν προς τους "εντίμους" και "νοήμονας" κυρίους».
2. Η σιωπηρή σχέση των μπάτσων με τη Χρυσή Αυγή στηρίχτηκε σε «ενάρετες» πράξεις, με τελευταία τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, που είχε το χαρακτήρα, σύμφωνα με τον Μισέλ Φουκώ, «γενικής μονομαχίας που σχεδιάστηκε από μια παρανοϊκή ιεραρχία με πυραμιδική διαβάθμιση». Τον Παύλο δεν τον «καθάρισαν» οι εκλεκτοί του κινήματος. Αυτοί κρύφτηκαν πίσω από έναν απρόσωπο χασάπη, φροντίζοντας έπειτα με αυλική δυσαρέσκεια να τον ξεφορτωθούν. Το μυστικό που όλοι γνωρίζαμε χρόνια τώρα, ο Δένδιας το ανακάλυψε απότομα, όπως ο απατημένος σύζυγος. Θα είχαμε ένα ακόμη επεισόδιο στην πλήξη της κοινότοπης δημοκρατίας μας αν ο Παύλος δεν έδινε με το σώμα του μια διαμαρτυρία ενάντια στην κοινωνία. Ο Παύλος ξεπέρασε με το θάνατό του την πνευματική κατωτερότητα της χρυσαυγίτικης πλέμπας, που δεν έχει μετανιώσει για τη δολοφονία.
3. Το σκάνδαλο του συναισθηματισμού τύλιξε με τη γνωστή επιδεξιότητά του τη δολοφονία του Παύλου. Ο Σαμαράς με ευκολία φόρεσε τη σοβαρή του εξάρτυση, και οι «αξιόλογοι» άνθρωποι της δημοσιογραφίας, που είχαν δώσει γην και ύδωρ για μια ακόμη εμφάνιση του Μιχαλολιάκου μαζί με το σκυλολόι του, τώρα με πένθιμη μεγαλοπρέπεια αποχαιρετούν τον νεκρό, ενώ συνεχίζουν να τους κερδίζουν τα νέα παιχνίδια: Ανακαλύπτουν σαν ξεμωραμένοι αρχαιολόγοι τη χαρά να ερευνώνται τα αστυνομικά τμήματα το ένα πίσω από το άλλο για τυχόν κτερίσματα χρυσαυγιτών. Για πρώτη φορά, με τα στοιχεία που βγάζει ο Δένδιας στο φως, η αποβλάκωση των δημοσιογράφων αποδεικνύεται μεγαλύτερη από εκείνη του κοινού που τους παρακολουθεί.
4. Κάθε επιείκεια απέναντι στα γουρούνια της Χρυσής Αυγής θα αποτελέσει ένα ακόμη θανάσιμο ολίσθημα της αξιοσέβαστης δημοκρατίας μας. Οσο οι βετεράνοι της πραγματικότητας τονίζουν μονότονα πως κι αυτό θα περάσει, υψώνοντας το ποτήρι της συνήθειας, απαρατήρητοι και άγνωστοι - όπως πάντα - αλλά με απεριόριστες ικανότητες συνάνθρωποί μας θα σχηματίζουν έναν πυκνό λόγο απέναντι στην ωμότητα.
1. Ας παραμυθιάζονται όσο θέλουν οι αξιοσέβαστες εν Χριστώ οικογένειες που η μαύρη ανάγκη τις έσπρωξε να ψηφίσουν Χρυσή Αυγή: Νοικοκυραίοι της Νέας Δημοκρατίας που δεν λερώνουν ποτέ και με τίποτα τα χέρια τους, γνωστοί έμποροι με ονόματα αγίων που είδαν τα πεζοδρόμιά τους να γεμίζουν με καταπονημένους Αφρικανούς και ταράχτηκαν τόσο που άλλαξαν στάση μπροστά στην κάλπη και μπαινοβγαίνουν από το ένα πολιτικό σχήμα στο άλλο σαν ανέμελοι τουρίστες που δεν έχουν να χάσουν τίποτα. Ιδού ο ψηφοφόρος, με όψη απατηλή και συγκεχυμένη.
Ανθρωπάκια χειρότερα από τους χρυσαυγίτες, επιβεβαιώνουν με τις πράξεις τους την ειρωνική διαπίστωση του λογοτέχνη Μιχαήλ Μητσάκη: «Μοίρα παραστάσα κατά την γέννησίν μου, ως μίαν εκ των κυριοτέρων ελλείψεων της ζωής μου, μού φαίνεται ότι μου εχάρισε και το να μην ημπορώ - ή πολύ σπανίως - να ευρεθώ εις ψυχικήν αρμονίαν προς τους "εντίμους" και "νοήμονας" κυρίους».
2. Η σιωπηρή σχέση των μπάτσων με τη Χρυσή Αυγή στηρίχτηκε σε «ενάρετες» πράξεις, με τελευταία τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, που είχε το χαρακτήρα, σύμφωνα με τον Μισέλ Φουκώ, «γενικής μονομαχίας που σχεδιάστηκε από μια παρανοϊκή ιεραρχία με πυραμιδική διαβάθμιση». Τον Παύλο δεν τον «καθάρισαν» οι εκλεκτοί του κινήματος. Αυτοί κρύφτηκαν πίσω από έναν απρόσωπο χασάπη, φροντίζοντας έπειτα με αυλική δυσαρέσκεια να τον ξεφορτωθούν. Το μυστικό που όλοι γνωρίζαμε χρόνια τώρα, ο Δένδιας το ανακάλυψε απότομα, όπως ο απατημένος σύζυγος. Θα είχαμε ένα ακόμη επεισόδιο στην πλήξη της κοινότοπης δημοκρατίας μας αν ο Παύλος δεν έδινε με το σώμα του μια διαμαρτυρία ενάντια στην κοινωνία. Ο Παύλος ξεπέρασε με το θάνατό του την πνευματική κατωτερότητα της χρυσαυγίτικης πλέμπας, που δεν έχει μετανιώσει για τη δολοφονία.
3. Το σκάνδαλο του συναισθηματισμού τύλιξε με τη γνωστή επιδεξιότητά του τη δολοφονία του Παύλου. Ο Σαμαράς με ευκολία φόρεσε τη σοβαρή του εξάρτυση, και οι «αξιόλογοι» άνθρωποι της δημοσιογραφίας, που είχαν δώσει γην και ύδωρ για μια ακόμη εμφάνιση του Μιχαλολιάκου μαζί με το σκυλολόι του, τώρα με πένθιμη μεγαλοπρέπεια αποχαιρετούν τον νεκρό, ενώ συνεχίζουν να τους κερδίζουν τα νέα παιχνίδια: Ανακαλύπτουν σαν ξεμωραμένοι αρχαιολόγοι τη χαρά να ερευνώνται τα αστυνομικά τμήματα το ένα πίσω από το άλλο για τυχόν κτερίσματα χρυσαυγιτών. Για πρώτη φορά, με τα στοιχεία που βγάζει ο Δένδιας στο φως, η αποβλάκωση των δημοσιογράφων αποδεικνύεται μεγαλύτερη από εκείνη του κοινού που τους παρακολουθεί.
4. Κάθε επιείκεια απέναντι στα γουρούνια της Χρυσής Αυγής θα αποτελέσει ένα ακόμη θανάσιμο ολίσθημα της αξιοσέβαστης δημοκρατίας μας. Οσο οι βετεράνοι της πραγματικότητας τονίζουν μονότονα πως κι αυτό θα περάσει, υψώνοντας το ποτήρι της συνήθειας, απαρατήρητοι και άγνωστοι - όπως πάντα - αλλά με απεριόριστες ικανότητες συνάνθρωποί μας θα σχηματίζουν έναν πυκνό λόγο απέναντι στην ωμότητα.
Δημοσίευση σχολίου