«Εχουμε την δημοκρατία που βάζει λουκέτο στην ΕΡΤ, που καταστέλλει τις πορείε,ς που κόβει μισθούς και συντάξεις, που αριθμεί 2.000.000 ανέργους και 6.000 αυτοκτονίες από χρέη, που θέλει 25 ευρώ για να μπεις σε νοσοκομείο, που ετοιμάζεται να κλείσει κι άλλα μαγαζιά κι άλλα σπίτια».
Αποστόλης της «Ελληνοφρένειας».
Με ελάχιστες λέξεις ένας απ’ τους συντελεστές της καλύτερης ίσως εκπομπής που υπάρχει στα ΜΜΕ μας περιέγραψε την κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία.
Ολο αυτό το σκηνικό δεν θα μπορούσε να μην επηρεάσει και το αστικό πολιτικό προσωπικό. Πάνω απ’ όλα για όλους τους αστούς πολιτικάντηδες είναι να σώσουν το πολιτικό τομάρι τους. Γι’ αυτό όλοι ξορκίζουν τις πρόωρες εκλογές και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να πιάσουν «στασίδι» που πιθανόν να τους βοηθήσει να επανεκλεγούν εθνοπατέρες.
Εκφράσεις όπως «κομματικό συμφέρον», «κομματική πειθαρχία» και τα σχετικά έχουν πάει στα αζήτητα γι’ αυτό φτάσαμε στο σημείο σήμερα να ακούμε τον Ε. Βενιζέλο να μιλάει για «απροκάλυπτη και αγοραία πρόσκληση αποστασίας» σε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, από τον Σύριζα, να χρεώνει στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι «υπερβαίνει τα εσκαμμένα και προσβάλλει ευθέως τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που ούτε λίγο ούτε πολύ τους εκλαμβάνει ως ζήτουλες μιας κοινοβουλευτικής έδρας».
Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να αποφύγει την περίπτωση το κόμμα του να γίνει σκορποχώρι και να «μαντρώσει» του βουλευτές του αποδίδοντας την ρετσινιά του «αποστάτη» σε όσους εγκαταλείψουν την ..συνιστώσα της Ν.Δ.
Από την άλλη, ο Σύριζα ένα ρεφορμιστικό πολιτικό μόρφωμα, δεν έχει κανένα πρόβλημα να κάνει τυχάρπαστες συνεργασίες, αρκεί να κερδίσει τις εκλογές, γίνεται κολυμπήθρα του Σιλωάμ και δίνει «άφεση αμαρτιών» σε όσους ΠΑΣΟΚους βουλευτές συνέργησαν μέχρι τώρα στην πολιτική καταστροφής της ελληνικής κοινωνίας, αρκεί σήμερα να «μετανοήσουν».
Το είπε ξεκάθαρα χτες ο Α. Τσίπρας σε συνέντευξή του στην «Αυγή»: «Οσοι αποφασίσουν με την ψήφο τους να θέσουν τέρμα στην καταστροφική πορεία της χώρας, παρά τις επιθέσεις του συστήματος της μνημονιακής διαπλοκής, που θα είναι σφοδρές, όπως φάνηκε και στην περίπτωση της Θεοδώρας Τζάκρη, θα έχουν την πλατιά αποδοχή της λαϊκής βάσης, των τοπικών κοινωνιών και των πολιτών που τους εξέλεξαν και δεν αντέχουν άλλο».
Όλα αυτά σε συνάρτηση ότι η ΔΗΜΑΡ αρχίζει να αντιμετωπίζει υπαρξιακά προβλήματα –δημοσιεύματα φέρουν τα στελέχη της Γρηγόρη Ψαριανό, Βασίλη Οικονόμου, Ανδρέα Παπαδόπουλο και Σπύρο Λυκούδη να επιθυμούν επιστροφή στην συγκυβέρνηση- ενώ πληροφορίες κάνουν λόγω για «κραδασμούς» στους ΑΝΕΛ, παρουσιάζοντας κάποιους βουλευτές του Καμμένου έτοιμους να επιστρέψουν στο Νεοδημοκρατικό μαντρί, δείχνουν ότι υπάρχει ένα μπάχαλο στο πολιτικό σκηνικό.
Και ενώ όλα αυτά αναμφισβήτητα οφείλονται στην λαϊκή πίεση, δεν παύουν όμως να είναι κινήσεις κορυφής. Δυστυχώς μέχρι τώρα ο λαϊκός παράγοντας δεν έχει βγει στο προσκήνιο και από την κρίση που περνάει το πολιτικό σύστημα δεν έχει ωφεληθεί –οι λόγοι αντικείμενο άλλης ανάρτησής μας- ούτε το ΚΚΕ, ούτε η εξωκοινοβουλευτική αριστερά.
Για την στάση του ΚΚΕ στις διεργασίες που συμβαίνουν στο πολιτικό σκηνικό μιλάει στο βίντεο που παραθέτουμε η Λ. Ράζου.
Δημοσίευση σχολίου