Αναμφίβολα το βιβλίο του Δημήτρη Κουφοντίνα θα καταγράψει μεγάλο αριθμό πωλήσεων. (Συνέβαλε τα μέγιστα σ” αυτό και η εκπρόσωπος τύπου της Ν.Δ. Αννα Ασημακοπούλου). Εξάλλου τα αλλεπάλληλα δημοσιεύματα στον τύπο συντέλεσαν ώστε να διαφημιστή σε μεγάλο βαθμό το βιβλίου του ανθρώπου που έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη για την δράση της Ε.Ο 17 Νοέμβρη.
Θα παραθέσουμε το πεντασέλιδο σχετικό δημοσίευμα από το περιοδικό «Επίκαιρα» αλλά πριν απ' αυτό ένα απόσπασμα απ” το βιβλίο «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη» με τίτλο «Η υπέρβαση του φόβου»:
«Η μεγάλη υπέρβαση όμως ήταν αυτή του φόβου. Πάντα φοβόμουν εκείνους που δεν φοβούνταν (ή έλεγαν πως δεν φοβούνται). Ο ένοπλος αγωνιστής έχει πολλά να χάσει: Τη ζωή, την ελευθερία, την ασφάλεια των δικών του ανθρώπων. Πάνω από όλα, την ίδια τη συνέχεια του αγώνα. Ο φόβος ποτέ δεν του έλειψε και ήταν ο καλύτερος σύμμαχος για να αποφεύγει τα λάθη. Τον ξεπερνούσε με λογική διεργασία: Αφού έπρεπε να γίνουν οι ενέργειες, κάποιος έπρεπε να τις κάνει. Είχε από την αρχή μια προσωπική θεώρηση των πραγμάτων, της ίδιας της ζωής. Από τη στιγμή που πρωτοέπιασε όπλο, ήξερε ότι οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να αντιμετώπιζε όπλα. Και τότε η οποιαδήποτε στιγμή έπαιρνε άλλο νόημα, ήταν στιγμή «δανεισμένη» από το μέλλον. Και από τότε η οποιαδήποτε στιγμή αποκτούσε άλλο βάρος, κάθε στιγμή, κάθε ανάσα, κάθε χρώμα, κάθε τραγούδι, κάθε φιλί, κάθε φωνούλα του παιδιού του, αργότερα. (…)».ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Θα παραθέσουμε το πεντασέλιδο σχετικό δημοσίευμα από το περιοδικό «Επίκαιρα» αλλά πριν απ' αυτό ένα απόσπασμα απ” το βιβλίο «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη» με τίτλο «Η υπέρβαση του φόβου»:
«Η μεγάλη υπέρβαση όμως ήταν αυτή του φόβου. Πάντα φοβόμουν εκείνους που δεν φοβούνταν (ή έλεγαν πως δεν φοβούνται). Ο ένοπλος αγωνιστής έχει πολλά να χάσει: Τη ζωή, την ελευθερία, την ασφάλεια των δικών του ανθρώπων. Πάνω από όλα, την ίδια τη συνέχεια του αγώνα. Ο φόβος ποτέ δεν του έλειψε και ήταν ο καλύτερος σύμμαχος για να αποφεύγει τα λάθη. Τον ξεπερνούσε με λογική διεργασία: Αφού έπρεπε να γίνουν οι ενέργειες, κάποιος έπρεπε να τις κάνει. Είχε από την αρχή μια προσωπική θεώρηση των πραγμάτων, της ίδιας της ζωής. Από τη στιγμή που πρωτοέπιασε όπλο, ήξερε ότι οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να αντιμετώπιζε όπλα. Και τότε η οποιαδήποτε στιγμή έπαιρνε άλλο νόημα, ήταν στιγμή «δανεισμένη» από το μέλλον. Και από τότε η οποιαδήποτε στιγμή αποκτούσε άλλο βάρος, κάθε στιγμή, κάθε ανάσα, κάθε χρώμα, κάθε τραγούδι, κάθε φιλί, κάθε φωνούλα του παιδιού του, αργότερα. (…)».ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
+ σχόλια + 2 σχόλια
παιδιά αν μπορείτε βάλτε κι άλλα αποσπάσματα,χωρίς να θιχτεί το βιβλίο οικονομικά.Πολλές αφραγγίες,το ξέρετε.
Το link ειναι λαθος...
Δημοσίευση σχολίου