Το σύγχρονο πολιτισμικό στίγμα της άρχουσας τάξης.

Άρθρον 4ον.

Εξουσιοδοτεί όπως έκαστος των υπουργών εκδώση κανονιστικά διατάγματα, καταργουμένης πάσης άλλης αντιθέτου διατάξεως.

Άρθρον 5ον.

Εξουσιοδοτεί όπως έκαστος των υπουργών εκδίδη διατάγματα [περί διορισμών, μεταθέσεων, τοποθετήσεων, απολύσεων των δημοσίων υπαλλήλων κ.ο.κ. ...] άνευ τηρήσεως των κειμένων διατάξεων του Συντάγματος και των Νόμων. Η αυτή διάταξις ισχύει και διά τους εκπαιδευτικούς και εκκλησιαστικούς λειτουργούς πάσης ιεραρχίας και κατηγορίας. Η ανωτέρω διάταξις ισχύει επί εξάμηνον.

Από το πρώτο διάταγμα της κυβέρνησης Τσολάκογλου.

_______________________________________________

Μπορεί η ελληνική άρχουσα τάξη να είναι η πιο ξενόδουλη, η πιο κομπραδόρικη κι η πιο δοσιλογική στον κόσμο, αλλά οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι κάποτε, όπως λένε κι οι παλιότεροι, κάποια τμήματά της είχαν μια κάποια κουλτούρα. Πήγαιναν στη Λυρική, στη Σκάλα του Μιλάνου, έγραφαν βιβλία (Κων/νος Τσάτσος, Θ. Κανελλόπουλος κλπ), συναναστρέφονταν σημαντικούς ανθρώπους του πολιτισμού (όπως πχ ο «εθνάρχης» με το Χορν και τον Ελύτη). Όχι ότι δεν υπήρχε και τότε υπόκοσμος και λούμπεν τομάρια, τα οποία πουλούσαν και το παιδί τους, προκειμένου να γεύονται τη νομή της εξουσίας. Απλώς, ορισμένοι προσπαθούσαν να ρίξουν στάχτη στα μάτια των υπηκόων τους, με το να προσποιούνται ότι εκτιμούν το κάλος.

Αρκεί να παραθέτουμε το παρακάτω απόσπασμα από την τοποθέτηση του Θ. Κανελλόπουλου κατά τη συζήτηση στη Βουλή για τη θέσπιση του Συντάγματος του  1975:
«Γνωρίζετε κ. Βουλευταί, ότι την παραμονή του πραξικοπήματος, αι- εις συνάλλαγμα- υποχρεώσεις της Οικονομίας δεν υπερέβαιναν τα 1. 125.000.000 $. Σήμερα, υπερβαίνουν τα 5.000.000.000 $! Αυτός είναι ο απολογισμός στον τομέα της διαχειρήσεως της Οικονομίας, την οποίαν έκαμαν οι άνδρες της Ελλάδος των Ελλήνων Χριστιανών...

Ποία όμως είναι η σημασία, την οποίαν έχει η επένδυση του ξένου κεφαλαίου για την Ελλάδα; Επ’ αυτού, θα μου επιτρέψετε μιαν αναδρομήν στη διέρευσιν του προβλήματος. Πράγματι, για την Ελλάδα και για τις άλλες χώρες υπήρξαν βασικά μειονεκτήματα από την είσοδο του ξένου κεφαλαίου...Το πρώτο μειονέκτημα είναι ο πολιτικός επηρεασμός. Ο πολιτικός επηρεασμός, υπό τη μορφή των άμεσων επενδύσεων του ξένου κεφαλαίου, είναι αδύνατον ν’αποφευχθεί. Ιδιαίτερα τώρα, που οι επενδύσεις ανήκουν στις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, είναι προφανές πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος της Εθνικής Ανεξαρτησίας, από το γεγονός ότι οι αποφάσεις οικονομικής δράσεως των ξένων επιχειρήσεων,υπαγορεύονται από το εξωτερικόν.  Πρέπει εδώ να τονιστεί ενδεικτικά, πόσο επικίνδυνη είναι για την Ελλάδα η ελεύθερη εισαγωγή τραπεζικού κεφαλαίου. Το τραπεζικόν αυτόν κεφάλαιον, το οποίον εισάγεται από τις ξένες χώρες στην Ελλάδα, έχει ως αποτέλεσμα, η μεν εσωτερική αποταμίευσις να ελέγχεται από το ξένο κεφάλαιο, οι δε χρηματοδοτήσεις κατά το μεγαλύτερον μέρος αυτών, να κατευθύνονται στους επιθυμητούς από το ξένο κεφάλαιο τομείς και όργανα ξένων προς την Ελλάδα συμφερόντων, να χρηματοδοτούνται από το  εγκατεστημένο στην Ελλάδα, ξένο τραπεζικό κεφάλαιο».

 Αντιπαραθέστε το ύφος και το περιεχόμενο της συγκεκριμένης δημόσιας τοποθέτησης με την τοποθέτηση του Μπουμπούκου, περί απολύσεων και περί...βερύκοκου, ή την ανάρτηση του Φαήλου στο Facebook: «Το σκυλολόϊ του ΣΥΡΙΖΑ, των αντεξουσιαστών και τ' αρχίδια μου τα δυο, μου επιτίθενται με μίσος γιατί δεν βρίζω, γιατί απευθύνομαι στην βάση της ΧΑ, γιατί δηλώνω και είμαι Εθνικιστής, γιατί δεν νοιώθω ΚΑΝΕΝΑ δέος για όλους αυτούς τους μαλάκες».

Μέσω της μαφίας των ΜΜΕ, έριξαν τον πήχη των απαιτήσεων της ελληνικής κοινωνίας και την αποψίλωσαν από κάθε πολιτισμικό, πνευματικό και κοινωνικό κριτήριο, βγάζοντας στον αφρό τραγικά γελοίες και ψυχοπαθητικές  προσωπικότητες , όπως οι αφοι Γεωργιάδη, προκειμένου να κυριαρχήσουν στην κοινωνική και πολιτική ζωή τα «ντυμένα ζώα», σύμφωνα με την προσφιλή έκφραση του φίλου μου, του Σάκη, στην Πλ. Κύπρου στην Καλλιθέα.

Συκοφάντησαν και πολέμησαν κάθε έννοια ευαισθησίας κι αλληλεγγύης προς το φτωχό και τον αδύναμο, βαφτίζοντάς τα «κυριαρχία της αριστερής ιδεολογίας» (!), χωρίς να καταλαβαίνουν οι ηλίθιοι, ότι το να ισχυρίζονται, πως η στρατιωτικά ηττημένη και –επί 25 χρόνια - κυνηγημένη Αριστερά κυριαρχεί ιδεολογικά σε μια χώρα, την οποία, διαχρονικά κυβερνούν οι προδότες, οι δοσίλογοι και τα σκυλάκια των ξένων και ντόπιων ολιγαρχών, τότε παραδέχονται ότι αυτό που υποστηρίζουν είναι σάπιο και ιστορικά καταδικασμένο!

Είναι προφανές πως, η άσκηση εξουσίας (άρα και ανάδειξη πολιτισμικών αξιών) εκ μέρους προσώπων σαν τον Άδωνι, το Φαήλο, τον Ευαγγελάτο, τον Π. Κωστόπουλο, την Παναγιωταρέα κλπ, αποδεικνύει περίτρανα, ότι η κρίση της Ελλάδας δεν είναι οικονομική, ή πολιτική, αλλά πρωτίστως ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ. Διότι η 20ετής μηντιακή επιβολή του πνευματικού «κατιμά», προετοίμασε το έδαφος, για ό,τι συμβαίνει σήμερα. Πολλοί εκ των σημερινών βασικών πρωταγωνιστών του κατοχικού καθεστώτος, είναι αυτοί που τα κιτς ελληνικά ΜΜΕ φύτεψαν με το ζόρι στην κοινωνία, καθιστώντας τους-έως τότε ιστορικά και κοινωνικά απόβλητους- κοινωνικά αποδεκτούς. Αρκεί να θυμηθούμε, ότι ο Βορίδης δεν καλείτο στα πάνελ ως αυτό που είναι, αλλά ως δικηγόρος της Τζούλιας Μπάρκα,  ο οποίος μιλούσε επί παντός (πολιτικού) επιστητού, εκτός της Τζούλιας Μπάρκα.

Γι αυτό ασκούν εξουσία τύποι, σαν τον Βαρβιτσιώτη junior, ο οποίος πριν κάμποσους μήνες χάλασε καμιά τριανταριά χιλιάρικα σε λουλούδια, για να κάνει φιγούρα στην...Πάολα! Αυτός είναι ο λόγος, που ο φερόμενος ως Πρωθυπουργός της χώρας, έχει λεξιλόγιο το πολύ 40-50 λέξεων. Γι αυτό χαράσσουν πολιτική, πρόσωπα σαν το Φαήλο, ο οποίος όταν έβλεπε μικρός την ταινία «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», θαύμαζε το Βόγλη κι όχι τον Κούρκουλο.

Που να’ ξερε, πόσο διαχρονικός θ’ αποδεικνυόταν ο Γιώργος Σεφέρης όταν έγραφε («Ημερολόγιο», 1945): «Η βλακεία, η εγωπάθεια, η μωρία, η γενική αναπηρία της ηγέτιδας τάξης στην Ελλάδα, σε φέρνει στην ανάγκη να ξεράσεις (...). Είμαι βέβαιος, πως τούτοι οι ελεεινοί δεν αντιπροσωπεύουν τη ζωντανή Ελλάδα».

Λέτε να’ ταν κι αυτός κομμουνιστής;

Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του Μετώπου! askordoulakos