Ολοι ξέρουμε, πια, ότι το περίφημο «πρωτογενές πλεόνασμα» της κυβέρνησης είναι μια απάτη, διότι δεν πρόκειται για πραγματικό πλεόνασμα. Θα ήταν, αν προέκυπτε ως περίσσευμα από παραγωγή νέου πλούτου. Αλλά δεν είναι. Είναι πλεόνασμα αίματος. Προέκυψε από τις αιματηρές στερήσεις στις οποίες έχουν υποβάλει τους εργαζόμενους και συνταξιούχους και κυρίως τους πάνω από 1,5 εκατομμύριο ανέργους. Ακόμα χειρότερα, προέκυψε από τη στέρηση της ασφαλιστικής κάλυψης σε πάνω από 2,5 εκατομμύρια ανθρώπους, που κινδυνεύουν να πεθάνουν χωρίς περίθαλψη. Πολλοί έχουν κι όλας πεθάνει αβοήθητοι. Και ας πλήρωναν για δεκαετίες κρατήσεις για ασφάλιση υγείας. Για να σωθούν οι τραπεζίτες μας χρέωσαν με δεκάδες δισ. ευρώ, για να μην πούμε για τη διαπλοκή, τις μίζες, το πολιτικό χρήμα κ.λπ.
Όμως, για την περίθαλψη των ανασφάλιστων δεν βρίσκονται τα περίπου 700 εκατ. ευρώ που απαιτούνται, όπως δήλωσε ο «υπουργός» Υγείας!.. Αλλά τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, γιατί η «κυβέρνηση», πρωθυπουργός και αντιπρόεδρος μαζί με τους συναυτουργούς τους «υπουργούς» (ιδίως Υγείας και Δικαιοσύνης) σκοπίμως υπέβαλαν τον ελληνικό λαό σε φόρο αίματος, για να χρησιμοποιήσουν κατόπιν αυτά τα χρήματα για να εξαγοράσουν για άλλη μια φορά τις ψήφους της εκλογικής τους πελατείας.
Για να προκύψει αυτό το δήθεν πλεόνασμα οδηγήθηκαν στο θάνατο δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες, ανασφάλιστοι ασθενείς. Και απειλούνται πολλοί περισσότεροι. Αυτός ο φόρος αίματος πρέπει να επιστραφεί σ' εκείνους που είναι απελπισμένοι, που κινδυνεύουν να πεθάνουν, σε αυτούς που πεθαίνουν κάθε μέρα και γι' αυτό είναι αυτοί που κυρίως χρειάζονται άμεση βοήθεια. Από αυτούς έχει κλαπεί, σε αυτούς ανήκε και σε αυτούς πρέπει να επιστραφεί.
Πρέπει να εξασφαλισθεί αμέσως υγειονομική περίθαλψη για όλους τους ανασφάλιστους.
Δεν πρέπει να επιτρέψουμε αυτός ο φόρος αίματος να γίνει εργαλείο ψηφοθηρίας για τη μακροημέρευση μιας συνένοχης σε αυτό το έγκλημα κυβέρνησης.
Πόσους, λοιπόν, θανάτους χρειάζονται ακόμα για να παραμείνουν «κυβέρνηση;»
Και τι ακριβώς «κυβερνούν», όταν άνθρωποι πεθαίνουν χωρίς περίθαλψη;
Αλλά αυτό δεν είναι το μόνο μέτρο που πρέπει να επιβάλουμε επειγόντως. Είναι το πρώτο βήμα, το πιο επείγον και είναι εξαιρετικά επείγον. Από την επιτυχία αυτής της κινητοποίησης θα εξαρτηθεί η επιτυχία και των επόμενων βημάτων, τα οποία πρέπει να (και θα) ακολουθήσουν σύντομα. Γι' αυτό η κινητοποίηση αυτή πρέπει να πετύχει. Για να μην πεθαίνουν άνθρωποι χωρίς περίθαλψη και να μην κινδυνεύουν πολύ περισσότεροι. Ωστε ν' ακολουθήσουν και άλλα βήματα απολύτως απαραίτητα.
Όλοι πλέον ξέρουμε ότι δεν υπάρχουν σωτήρες, κανείς δεν μπορεί να σώσει κανέναν. Αλλά και κανείς δεν μπορεί να σωθεί μόνος του.
Επιτέλους, να επιβάλουμε το δίκαιο εμείς, οι απλοί άνθρωποι, εγώ κι εσύ, όλοι μας. Ποιοι θα το κάνουν, αν όχι εμείς; Πότε, αν όχι τώρα;
* Ο Αθανάοιοε Καραμηέλης είναι γιατρός παθαλόγος-ογκολόγος και το παραπάνω κείμενο του δημοσιεύεται στον ¨Δρόμο της Αριστεράς"
Δημοσίευση σχολίου