Τι διάολο «κόμμα των μελών» είναι ο Σύριζα;

Περισσότερα ερωτηματικά δημιουργεί παρά δίνει απαντήσεις η  μακροσκελή άκρως επιθετική απέναντι σ’ αυτούς που διατύπωσαν ενστάσεις για το κόψιμο της Σαμπιχά Σουλεϊμάν από το ευρωψηφοδέλτιο του Σύριζα, ανακοίνωση της τοπικής οργάνωσης Ξάνθης του κόμματος της Κουμουνδούρου.

Αναφέρει μεταξύ άλλων η σχετική ανακοίνωση:

«…Άνθρωποι της μειονότητας, όπως η Σουλεϊμάν Σαμπιχά (ρομά), λειτουργούν ως τα θύματα της πολιτικής του προξενείου! 

Η ίδια προσωπικά και η δράση της μας είναι γνωστή από 15ετίας και είναι πάγια η επιλογή μας, να μην έχουμε καμία επαφή με την ίδια, αλλά και με τους κύκλους που συναλλάσσεται. 

Ποιο συγκεκριμένα η κ.Σουλεϊμάν Σαμπιχά δεν αποτελεί επιλογή από τη μειονότητα, δεν την εκφράζει και προκαλεί έντονες αντιδράσεις όχι μόνο στη μειονότητα, αλλά και στην πλειονότητα. Ο ρόλος της είναι γνωστός, όλα αυτά τα χρόνια (συνεργασία με τον μεγαλοεργολάβο Εμφιετζόγλου και Δίκτυο 21, μαύρες χρηματοδοτήσεις του ΥΠ.ΕΞ, “πολιτικό σουλάτσο” σε ΔΗΜΑΡ, ΑΝ.ΕΛ, ΠΑΣΟΚ, επαφές με Αμερικάνο πρόξενο, “διαχειρίστρια” προγραμμάτων επιμόρφωσης ρομά κτλ).

Αν κοιτάξουμε γύρω μας, θα δούμε ποιοι ενοχλήθηκαν από τον συγκεκριμένο αποκλεισμό. Άνθρωποι του συστήματος, ακροδεξιά και δεξιά στοιχεία, εξαρτημένες φυλλάδες που αντιμάχονται τον ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι γραφικοί πλέον πολιτικοί (Πάγκαλος), ανώνυμοι πατριδοκάπηλοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης…».

Μάλλον τα στελέχη του Σύριζα στην Ξάνθη δεν καταλαβαίνουν ότι μ’ αυτά που λένε εκθέτουν το ίδιο τους το κόμμα. Απ’ ότι είπε η ίδια η Σαμπιχά Σουλεϊμάν σε δυο χθεσινές της τηλεοπτικές παρουσίες (Σε Σκάι και Mega) αυτή απλώς ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση να συμμετάσχει στο ευρωψηφοδέλτιο του Σύριζα μετά από τηλεφωνική παρότρυνση του γραμματέα του ΚΠΕ του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Βίτσα. Και μάλιστα η υποψηφιότητα της εγκρίθηκε με συντριπτική πλειοψηφία από το ανώτατο καθοδηγητικό όργανο του κόμματος.

Τι διάολο «κόμμα των μελών» είναι ο Σύριζα, όπως του αρέσει να αυτοαποκαλείται όταν η βάση του βρίσκεται προ τετελεσμένων αποφάσεων; Και εντάξει. Σ’ αυτή την περίπτωση η αντίδραση της τοπικής κοινωνίας είχε αποτέλεσμα κάτι που δεν συνέβη στην περίπτωση του Οδ. Βουδούρη, ενώ στο πρόσωπο του Κρίτωνα Αρσένη «δικαιώθηκε η διεύρυνση» όπως ακούσαμε να λέει σε τηλεοπτική εκπομπή πρωτοκλασάτο στέλεχος του Σύριζα.

Καιροσκοπισμός στο μεγαλείο του …  

Και από την ιστοσελίδα του "Βήματος"

Για δήθεν αριστερούς καθηγητές πανεπιστημίου που «μας μαλώνουν που επιμένουμε να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως τσιγγάνοι», για «ενεργούμενα του τουρκικού προξενείου που μας πιέζουν, με νύχια και δόντια, να ομολογήσουμε τουρκική καταγωγή» και για την «γελοιότητα του χαρακτηρισμού μιας τσιγγάνας ως ακροδεξιάς» μιλά η κυρία Σαμπιχά Σουλεϊμάν, σε δήλωσή που εξασφάλισε η ηλεκτρονική έκδοση του «Βήματος».

«Δεν απαντώ στα περί ακροδεξιάς και δικτύων. Τα λέγουν όσοι δεν με γνωρίζουν. Με πληγώνει γιατί δεν είχα ποτέ μου σχέση με αυτόν τον πολιτικό χώρο, αλλά δεν θα απαντήσω. Οι συμπολίτες μου αντιλαμβάνονται τη γελοιότητα του χαρακτηρισμού μιας τσιγγάνας ως ακροδεξιάς» σημειώνει.

«Καταλαβαίνουμε ότι με τη δράση μας φτιάξαμε τη δική μας κοινωνία πολιτών, βοηθήσαμε τους Δροσερίτες να καταλάβουν ότι έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις. Στον αγώνα μας αυτό βρεθήκαμε αντιμέτωποι όχι μόνο με τον απύθμενο ρατσισμό μερίδας του τοπικού τύπου, αλλά και με τα ενεργούμενα του τουρκικού προξενείου που μας πιέζουν, με νύχια και δόντια, να ομολογήσουμε τουρκική καταγωγή, από φόβο μήπως χάσει τη συσπείρωση και τη συνοχή της η μειονότητα» συνεχίζει.

«Δυστυχώς, με δηλώσεις τους, δήθεν αριστεροί καθηγητές πανεπιστημίου μας μαλώνουν που επιμένουμε να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως τσιγγάνοι. Δεν έχουν βέβαια πατήσει το πόδι τους στο Δροσερό. Σιχαίνονται να πιούν ένα καφέ στα γραφεία του συλλόγου μας. Προτιμούν την ασφάλεια του Κολωνακίου. Μας αντιμετωπίζουν ως αναλώσιμες μονάδες στα παιγνίδια εντυπώσεων που θέλουν να παίξουν. Πού ήταν όλοι αυτοί όταν πριν ένα χρόνο οι τοπικές αρχές με απροκάλυπτό ρατσιστικό μένος έκλειναν το μοναδικό κέντρο εκπαίδευσης και δημιουργικής απασχόλησης στον οικισμό που έδινε καθημερινά ένα πιάτο φαγητό, ζεστή αγκαλιά και φροντίδα για τα τσιγγανόπουλα του Δροσερού; Τότε είχαμε την ευκαιρία να μετρήσουμε αυτούς που αληθινά νοιάζονται για μας, που δεν διστάζουν να σταθούν απέναντι στους μηχανισμούς που καταδυναστεύουν τον τόπο» επισημαίνει η κυρία Σουλεϊμάν.

«Με ενοχλεί που οι ιδέες τους περνούν για αριστερές. Ελπίζω πάντως, μετά την αδέξια, αλλά όντως συγκινητική προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να γίνει αντιληπτή στην Αριστερά η φωνή των τσιγγάνων της Θράκης, εμάς που είμαστε η μειονότητα της μειονότητας, εμάς των ταπεινών, να κατάλαβαν ότι υπάρχουμε» υπογραμμίζει.

Η κυρία Σουλεϊμάν ζητεί «να γίνει κατανοητή από την Αριστερά η δυναμική που προέρχεται από τους απλούς ανθρώπους του χωριού μας και σκοπεύει να γιατρέψει βαθιές πληγές που, δεκαετίες ανήθικης πολιτικής και συναλλαγής με το προξενείο, μας κρατούν στο απόλυτο περιθώριο της κοινωνίας και ομήρους των γνωστών υπηρεσιών της Τουρκίας».

Επίσης, εκφράζει την ευχή της «κάποιοι "αριστεροί" που διέπρεψαν εναντίον μας τις τελευταίες ημέρες στα μέσα ενημέρωσης να προσπαθήσουν να συγκρατήσουν τον αβυσσαλέο τους ρατσισμό και την απέχθεια που νιώθουν απέναντι σε αμόρφωτες τσιγγάνες, που τολμούν να κάνουν πολιτική για να βελτιώσουν τη ζωή των παιδιών τους και τις συνθήκες ύπαρξης των συγχωριανών τους».

«Ας αναρωτηθούν λοιπόν ποιους εξυπηρετούν με τους ψευδείς και συκοφαντικούς σε ορισμένες περιπτώσεις ισχυρισμούς τους σε βάρος μου όταν την ίδια επίθεση δέχτηκα από ακροδεξιές ομάδες στο Διαδίκτυο» επισημαίνει.

«Οι πανηγυρισμοί τους για την κατάληξη της υποψηφιότητάς μου μπορεί να προκαλούν προσωρινά θλίψη στους Ρομά της χώρας αλλά δεν μας απογοητεύουν. Νίκησαν μια γυναίκα τσιγγάνα που αγωνίζεται για τα δικαιώματα των Ρομά, αλλά δεν θα σταματήσουν τον αγώνα μας. Προτίμησαν να μη διαταράξουν τις σχέσεις τους με το τουρκικό προξενείο που είναι πιο σημαντικό από εμάς τους ασήμαντους τσιγγάνους της Θράκης» σημειώνει.

«Η επίθεση και οι συκοφαντίες που δέχθηκα με αφορμή την υπόδειξή μου ως υποψηφίας ευρωβουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ, δεν με ξαφνιάζουν. Από τη στιγμή που οι γυναίκες Ρομά του Δροσερού αποφασίσαμε να αγωνιστούμε για τη μόρφωση και τη βελτίωση της ζωής των παιδιών μας, πριν από οκτώ περίπου χρόνια, δεχτήκαμε τις πιο εξωφρενικές επιθέσεις από πολλές πλευρές του τύπου, τουρκικού και ελληνικού, αλλά και των τοπικών αρχών της πόλης και του νομού» αναφέρει η κυρία Σουλεϊμάν.

«Δεν μετανιώνουμε, που χάρη στο εκπαιδευτικό έργο που προσφέραμε, υπερτριπλασιάστηκε ο αριθμός των Ρομά μαθητών και μειώθηκε δραστικά η σχολική διαρροή μεταξύ των μαθητών μας. Βοηθήσαμε έτσι στη δημιουργία και δεύτερου δημοτικού σχολείου καθώς και γυμνασίου. Δεν μετανιώνουμε που, για πρώτη φορά στην ιστορία του οικισμού μας, τα παιδιά μας φοιτούν στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο» συνεχίζει.

«Οι επιθέσεις, που λόγω της υποψηφιότητάς μου αναζωπυρώθηκαν, οφείλονται πάντα στους ίδιους λόγους: είμαστε κάτοικοι του πιο υποβαθμισμένου τόπου της χώρας μας. Δεν έχουμε δικαίωμα να είμαστε πολίτες. Στις ειλικρινείς τους εξομολογήσεις, πολλοί τοπικοί άρχοντες μιλούν για μπουλντόζες που θα πρέπει να μας ξεριζώσουν από το χωριό μας και να πάμε στο καλό. Οι μισοί κάτοικοι του χωριού μας, που ευρίσκεται στην Ξάνθη πριν από την προσάρτηση της Θράκης στην Ελλάδα, δουλεύουν εργάτες στα σπαράγγια, πωλούν λουλούδια και μπαλόνια σε όλη τη χώρα, πεθαίνουν από τις κακουχίες πριν από τα 55 τους» σημειώνει.

«Δεν καταφέραμε δυστυχώς, παρά τις προσπάθειές μας, να βάλουμε στο σχέδιο πόλεως τον οικισμό. Όλα τα σπίτια και τα υποτυπώδη καταστήματά μας είναι παράνομα. Είμαστε έτσι έρμαιο στους εκβιασμούς αυτοδιοικητικών παραγόντων και πολιτικών που μας θυμούνται πάντα πριν από τις εκλογές» επισημαίνει.

«Δώσαμε στους συντοπίτες μας το δικαίωμα να ονειρεύονται για τα παιδιά τους, τη δυνατότητα να νιώθουν πολίτες αυτής της χώρας» εξηγεί.

«Ευχαριστούμε όσους, από την κοινωνία της Ξάνθης αλλά και από όλη την Ελλάδα, όλα αυτά τα χρόνια, μας στήριξαν στο όνειρό μας. Καθηγητές πανεπιστημίου, γιατρούς, μηχανικούς, δικηγόρους, φοιτητές, ενεργούς πολίτες της κοινωνίας της Θράκης, ιδρύματα με σπουδαία προσφορά στον τόπο που μας αγκάλιασαν με αυταπάρνηση και αγάπη. Ευχαριστούμε και τους θρακιώτες δασκάλους, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, καθηγητές και άλλους που στάθηκαν κοντά στα παιδιά μας, παράλληλα με τους εκπαιδευτικούς των σχολείων μας που δουλεύουν με πραγματική αυταπάρνηση» επισημαίνει.

«Ρομ νάι κολάι του τε αβές. Τσιγγάνος δεν είναι εύκολο να είσαι» καταλήγει.