Σαπίλα και εξαχρείωση του αστικού πολιτικού συστήματος

Του Γ. Γ.

Τέτοια εξαχρείωση της αστικής ζωής, όπως αυτή που ζούμε σήμερα, σπάνια έχουμε συναντήσει τα τελευταία χρόνια. Σαμαράς και Βενιζέλος βρίσκονται σε απόγνωση. «Ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται», λέει η λαϊκή ρήση και η φράση αυτή ταιριάζει γάντι για την κατάσταση που ζουν οι δυο αστοί πολιτικοί ηγέτες.

Ο Σαμαράς έχει συναίσθηση ότι αν δεν κατορθώσει να έχει μια αξιοπρεπή ήττα στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, θα είναι το εξιλαστήριο θύμα της παράταξης του και θα αναγκαστεί να κάνει ταβανοθεραπεία –όπως έκανε και στο παρελθόν για 11 χρόνια.  Ο δε Βενιζέλος σε ενδεχόμενη ανάληψη κυβερνητικής εξουσίας από τον Σύριζα, δεν αποκλείεται να λογοδοτήσει για τους σκελετούς που κρύβει στην ντουλάπα του (υποθέσεις λίστα Λαγκάρντ, υποβρυχίων κ.α).

Πώς αλλιώς να εξηγήσεις το σημερινό διάγγελμα Σαμαρά και τις σχετικά δημοσιεύματα του φιλοκυβερνητικού τύπου, που αναφέρουν ότι τα «πολιτικά επιχειρήματα» του Σαμαρά για να ψηφιστεί πρόεδρος δημοκρατίας βασίζονται στην λογική ότι «οι ανεξάρτητοι βουλευτές και ο καθένας βουλευτής των ΑΝΕΛ και της ΔΗΜΑΡ ξεχωριστά, θα πρέπει να αναλογιστούν ότι μπορεί να μην είναι ο ίδιος στην επόμενη Βουλή» (Καθημερινή).

Και σαν να μην φτάνει αυτό παρουσιάστηκε και δημόσια ο Μαυρογιαλουρισμός του Σαμαρά με το σημερινό του διάγγελμα. Εκτός των άλλων χωρίς κανένα πρόσχημα κάλεσε τους βουλευτές να συνταχτούν με τις επιλογές της συγκυβέρνησης, για εκλογή προέδρου δημοκρατίας απ’ αυτή την βουλή προσφέροντας τους καρέκλες υφυπουργών και υπουργών! .

Όταν φτάνουμε στο σημείο ακόμα και ο Στέφανος Μάνος να σχολιάζει ειρωνικά και με σκωπτικό ύφος τα σημερινά λεγόμενα του Σαμαρά, καταλαβαίνουμε σε τι βαθμό εκφυλίστηκαν τα αστικά κόμματα.

Να τι έγραψε στο φ/β ο Σ. Μάνος: «Την παράταση της ζωής της κυβέρνησης για μερικούς μήνες επιδιώκει ο κ. Σαμαράς ανταλλάσσοντας την ψήφο για τον κ. Δήμα με υπόσχεση εκλογών εντός του έτους και ...συμμετοχή στην κυβέρνηση! .. Τι κρίμα που δεν είμαι πια βουλευτής, θα μπορούσα να διεκδικήσω υπουργείο με μόνο αντάλλαγμα να ψηφίσω τον κ. Δήμα».

Σε τελική ανάλυση πάντως και με τα σημερινά δεδομένα, όσες μεθοδεύσεις και να χρησιμοποιήσει η άθλια συγκυβέρνηση το πικρό ποτήρι της συντριπτικής ήττας στις εκλογές που έρχονται δεν μπορεί να το αποφύγει.
Το 12% που έλαβε το ΠΑΣΟΚ στις περασμένες βουλευτικές εκλογές είναι άπιαστο όνειρο για τον Βενιζέλο (άσε που αν κάνει κόμμα και ο ΓΑΠ θα κινδυνεύσει να μην έχει καν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση), ενώ και η Ν.Δ θα βρεθεί σε ιστορικά χαμηλά ποσοστά.

Θα διατυπώσει κάποιος την ένσταση ότι όλα όσα παρακολουθούμε είναι κινήσεις κορυφής, με τον λαϊκό παράγοντας να απουσιάζει ουσιαστικά απ’ αυτές τις διεργασίες και η αναμενόμενη νίκη του Σύριζα στις επόμενες εκλογές το μόνο που θα κατορθώσει είναι να αιμοδοτήσει το πολιτικό σύστημα. Εχει βάση αυτή η αντίληψη και θα την συζητήσουμε σε επόμενη ανάρτησή μας.