Η διαχείριση του ίδιου συστήματος τα έχει αυτά

Γράφει ο mitsos175

Σε κάθε απόφαση υπάρχουν διαφορετικές πράξεις - κινήσεις, που μπορείς να κάνεις αλλά κάθε μια έχει συγκεκριμένο αποτέλεσμα:

Ο Σαμαράς είχε επιλέξει το δρόμο της ακροδεξιάς, του φασισμού, του δοσιλογισμού. Τα αποτελέσματα ήταν να γίνει ο πλέον μισητός πρωθυπουργός στην Ελλάδα κι από τους πιο αποκρουστικούς στον κόσμο! Πιστός στο ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό εφάρμοσε μια πολιτική, όπου θεωρούσε το δημόσιο υπάλληλο εχθρό, πίστευε ότι τα κοινωνικά αγαθά, που κανονικά ανήκουν σε όλους, μπορεί να ξεπουληθούν, νόμιζε πως το κράτος είναι για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πλουσίων, οι οποίοι μέσω των δικών τους ΜΜΕ τον στήριζαν λυσσαλέα - κι ακόμα τον υποστηρίζουν μετά τις εκλογές πιο ύπουλα αυτή τη φορά.
Με αυτή την πολιτική ανάμικτη με την προσωπική αλαζονεία και τα κόμπλεξ του δικτάτορα είχαμε βία, λογοκρισία, καταστολή, απολύσεις, διώξεις, ανεργία, χαράτσια, ύφεση, κοντολογίς μια ανυπολόγιστη ανθρωπιστική καταστροφή.

Ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου εφάρμοσαν πριν την ίδια πολιτική μέσα στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ οπότε είχαν τα ίδια περίπου αποτελέσματα. 'Άλλωστε γι αυτό ακριβώς το λόγο συνεργάστηκαν με τη ΝΔ. Δε φωτογραφήθηκαν φυσικά μπροστά σε φράχτες, όπως ο αρχηγός της ακροδεξιάς ΠΟΛΑΝ, αλλά καταδίωξαν επίσης τους πρόσφυγες, λεηλάτησαν τη χώρα, έκαναν άπειρα σκάνδαλα κοκ.

Κάθε υπηρεσία προς τον καπιταλισμό έχει τις παραπάνω συνέπειες. Γιατί στον καπιταλισμό στόχος, σκοπός, είναι το κέρδος σε βάρος των πολλών ανθρώπων. Η εκμετάλλευση οδηγεί πάντα σε συγκεκριμένες ενέργειες για να κάμψει τις αντιστάσεις. Αργά ή γρήγορα έρχεται ο φασισμός, αφού το καπιταλιστικό σύστημα κατασκευάζει κρίσεις. Δεν έχει σημασία λοιπόν αν επιλέξεις τον ρεφορμισμό, το φιλελευθερισμό, το ναζισμό, η κατάληξη είναι η ίδια.

Φυσικά τα πρόσωπα παίζουν κάποιο ρόλο αλλά δευτερεύον: Πόσο γρήγορα ή πόσο σκληρά θα εφαρμόσουν την πολιτική. Να το πως αλλιώς, είναι δήμιοι που επιλέγουν τον τρόπο βασανιστής θανάτωσής μας: Άλλος θα επιλέξει να μας γδάρει ζωντανούς, άλλος να μας κάψει, άλλος να μας μαστιγώσει μέχρι θανάτου... Καθόλου καλές επιλογές για εμάς.

Η διαχείριση του ίδιου συστήματος τα έχει αυτά. Δεν κάνουν λοιπόν σε μας καμιά εντύπωση οι πράξεις οποιουδήποτε κυβερνά, εφόσον επιλέγει καπιταλισμό, όταν βρίσκεται μέσα στην παγίδα της ΕΕ και του ιμπεριαλιστικού ΝΑΤΟ. Τα ΜΑΤ, όπως και να ονομαστούν, θα κληθούν σύντομα να καταστείλουν ξανά. Μπορεί να μη ρίξουν ληγμένα, να ρίξουν φρέσκα χημικά, αλλά εκεί είναι το πρόβλημα; Φυσικά όχι.

Η λύση είναι εντελώς άλλη πολιτική με την υιοθέτηση εντελώς άλλου συστήματος. Είναι εύκολο; Όχι, γιατί η παλιά σαπίλα θα αντιδράσει. Θα κάνει τα αδύνατα δυνατά να μην αλλάξει τίποτα ουσιαστικό. Εδώ δεν υποχωρούν στο ελάχιστο έστω για λόγους τακτικής μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, θα δεχθούν έτσι απλά να στερηθούν όσα μας έκλεψαν; Γι αυτό χρειάζονται κινητοποιήσεις,αγώνες, επιμονή. Χρειάζεται να κατανοήσουν όσο το δυνατό περισσότεροι την ανάγκη μιας ριζικής αλλαγής, μιας Επανάστασης.

Αλλιώς απλά θα αλλάζει το αφεντικό τον επιστάτη. Ο καινούριος μπορεί να βαρά λιγότερο στην αρχή, αλλά το ξύλο θα το φάμε σίγουρα και η δουλεία θα διαιωνίζεται. Δυστυχώς για άλλη μια φορά όταν κάποιος παίρνει εξουσία αλλάζει ο ίδιος κι όχι τα κακώς κείμενα, πράγμα κι αυτό αναμενόμενο, λόγω των λάθος απόψεων. Αναρωτιέμαι λοιπόν πως εφαρμόζοντας τα ίδια θα πετύχει κάποιος κάτι διαφορετικό....