Έρωτα ανίκητε στη μάχη...

Γράφει ο  mitsos175

Μέρα των ερωτευμένων σήμερα, είπα να στείλω ευχές σε όλους τους εορτάζοντας. Βέβαια όταν είσαι ερωτευμένος κάθε μέρα είναι γιορτή αλλά σήμερα είναι πιο "επίσημα". Οι Αρχαίοι το έλεγαν καθαρά, ο αήττητος θεός Έρωτας ήταν αυτός που τρέλαινε τους θνητούς κάνοντας τους ικανούς για την πιο μεγάλη αποκοτιά.

Ας δούμε λοιπόν μερικά ζευγάρια: Ντόρα - Αντώνης. Τα δυο "παιδιά" αγαπιούνται πολύ εδώ και καιρό. Εκείνο που κρατάει ζωντανή τη σχέση τους είναι το kinky σεξ. Τα παιχνίδια υποταγής και εξουσίας κάνουν τον παρτενέρ να φτάνει στα όρια του. Έχει συνδυασμό αγάπης και πόνου. Πολύ πόνου, τόσο που κάνει τον πιο οξύ πονόδοντο ευχάριστο. Κάποιοι ξενέρωτοι χρησιμοποιούν λιπαντικά αλλά όχι αυτοί. Θέλουν να τσούζει. Μέχρι στιγμής ο Αντωνάκης έριξε τόσο ξύλο στη Ντόρα που οι 50 αποχρώσεις του γκρι μοιάζουν με παιδικό παραμύθι. Από εδώ και στο εξής όμως είναι σειρά της αφέντρας. Άουστ!

Βαγγέλης - Γιωργάκης: Τι Έρωτας, τι βίτσια! Να φανταστείς, ότι ο Γιωργάκης δεν άντεξε, έφυγε παρόλο που γυμνάζονταν για να αντέξει πάνω του τον εύσωμο Ευάγγελο. Κι ο Βαγγέλης πάει να σκάσει από το κακό του. Δε θέλει ούτε αρχηγός να είναι πλέον. Δε θέλει ούτε να φάει, ίσα που τσιμπάει δυο μοσχάρια και πέντε έξι κοτόπουλα! Θα τα ξαναβρούν όμως. Στο κελί της φυλακής θα έρθουν πιο κοντά. Θα αναζωπυρώσει η παλιά αγάπη κι ο εξευτελισμός του ενός από τον άλλο. Όπως τότε στη Θεσσαλονίκη με το χαράτσι της ΔΕΗ που ο Βαγγέλης αναψοκοκκινισμένος διάβαζε για το φόρο μπροστά σε όλους κι ο Γιωργάκης από δίπλα να τον θωπεύει. Ανατρίχιασα που το θυμήθηκα...

Αλέξης - Άγγελλα. Νέο ζευγάρι. Γερμανίδα αυτή, Έλληνας αυτός, γνωρίστηκαν στις Βρυξέλες. Τους αρέσουν τα παιχνίδια ρόλων. Βλέπεις αγάπη μου Έρωτας χωρίς Σεξ είναι μακαρονάδα χωρίς μακαρόνια. Τι ρόλους παίζουν; Τους γνωστούς, δασκάλα κι άτακτος μαθητής, νοσοκόμα κι άρρωστος, μερικές φορές τον κομμουνιστή και τη ναζί. Όταν είναι σε δημόσιο χώρο το τελευταίο. Ναι τη βρίσκουν όταν τους βλέπουν οι άλλοι. Μεταξύ τους όμως εκεί να δεις τρυφερότητες. Αχ έμπειρη βλέπεις η Άγγελλα σ' αυτά, όμορφο το τεκνό, έχει να γίνει της κακομοίρας. Για γάμο πάνε και μάλιστα θρησκευτικό. Τώρα το ποιός θα πληρώσει τη νύφη, μη ρωτάς καλύτερα.

Υπάρχουν κι άλλα παιδιά που εκδηλώνουν την αγάπη τους. Οι βουλευτές και εμείς οι ψηφοφόροι τους. Πάω να πάρω το δώρο μου. Ένα strapon δονητή, να με το συμπάθιο. ΕΝΦΙΑ, καινούριο μοντέλο. Θα το γλεντήσουμε σήμερα. Φυσικά κάθε μέρα μας γλεντάνε κι από ότι φαίνεται το θέλουμε κι εμείς, το τραβάει ο οργανισμός μας. Τη μια ΝΔ την άλλη ΠΑΣΟΚ την τρίτη ΣΥΡΙΖΑ.

Μην σου τύχει ναζί μόνο, γιατί την έβαψες. Είναι πολύ "άρρωστος", θα πας για σχέση και θα βγεις σαπούνι. Και να την ψυλλιαστείς τη δουλειά, αν κάποιος που χαιρετά "αρχαιοελληνικά" κι έχει "θρησκευτικά σύμβολα" όπως σβάστικες, σου πει, "πήγαινε να κάνεις ένα ντουζάκι μωρό μου και σου 'ρχομαι". Μακριά από μπάνια και κουζίνες, ειδικά φούρνους, δε πα να λέει πως τον εμπνέει το περιβάλλον, μην πλησιάσεις.

Θα με ρωτήσεις τώρα ποιόν να διαλέξεις; Να κάτσεις μόνος σου σαν το ΚΚΕ; Γιατί μόνος έχεις την ησυχία σου, αλλά δε λέει. Η μοναξιά βαράει στο κεφάλι. Βέβαια από την άλλη το τραγούδι το λέει καθαρά:

Πιο καλή η μοναξιά, από σένα που 'σαι πάνω,
όλο δίνω κι όλο χάνω, πηρές όλα τα λεφτά...
Χρόνια πολλά σε όλους εμάς και καλή δύναμη να αντέξουμε όσα έρχονται....