Η Αριστερά στο απόσπασμα

Πηγή: Μάκης Ντόβολος – «ΜΕΤΡΟ»

Το παζλ των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων, εντός και εκτός Ελλάδος, το τελευταίο διάστημα επιβεβαιώνει ένα και μόνο πράγμα: Οι ελίτ επιμένουν σθεναρά στο σχέδιο της «αριστερής παρένθεσης».

Η ραγδαία διεύρυνση της πολιτικής επιρροής της αριστερός στην Ελλάδα και πολύ περισσότερο η ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ, αποτέλεσε και αποτελεί ένα μεγάλο αγκάθι στα πλευρά των δεξιών και νεοφιλελεύθερων δυνάμεων σε Ελλάδα και Ευρώπη. Και, όπως είναι φυσικό, επιδιώκουν να απαλλαγούν με κάθε τρόπο από αυτήν την άκρως δυσάρεστη ενόχληση.

Από την στιγμή που δεν μπορούσαν να αποτρέψουν την εκλογική νίκη της αριστερός, εγχώρια και ξένα κέντρα -και «παράκεντρα»- κατέστρωσαν σχέδιο με κύρια στοιχεία τον εκβιασμό, τη δημιουργία πανικού και εν τέλει την υποταγή της νέας κυβέρνησης, καθώς στο πέρας του ασφυκτικού χρονοδιαγράμματος που είχε τεθεί θα διατυπωνόταν το εξής δίλημμα: ή αποδέχεστε και εφαρμόζετε επακριβώς το μνημόνιο που έχει υπογράψει η προηγούμενη κυβέρνηση, ή μετά τις 28 Φεβρουάριου προχωράτε μόνοι σας με ό,τι αυτό σημαίνει για την οικονομική ευστάθεια του κράτους και την ομαλή λειτουργία των τραπεζών, οι οποίες ήδη βρίσκονταν σε οριακό σημείο.

Τελικά, κάτω και από διεθνείς πιέσεις, φτάσαμε στη συμφωνία του Eurogroup της 20ής Φεβρουάριου, για την οποία έχει ήδη χυθεί αρκετό μελάνι, είτε υπέρ, είτε κατά αυτής. Ανεξαρτήτως των κριτικών που έχουν διατυπωθεί, είναι αδιαμφισβήτητο πως η νέα ελληνική κυβέρνηση απέφυγε, στην παρούσα φάση, τα χειρότερα, δηλαδή την εξευτελιστική αποδοχή, άνευ όρων, του μνημονίου, υπό συνθήκες μάλιστα γενικευμένης οικονομικής ανωμαλίας.

Όμως η παραπάνω εξέλιξη δεν πτόησε τις υπερσυντηρητικές δυνάμεις, οι οποίες ήδη έχουν θέσει σε εφαρμογή το δικό τους «σχέδιο Β», καθώς το μήνυμα που πρέπει να σταλεί σε όλη την Ευρώπη είναι σαφές: κανένας δεν επιτρέπεται να παραβιάζει τους κανόνες της λιτότητας και των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων και όποιος το πράττει θα τιμωρείται παραδειγματικά.

Στο πλαίσιο αυτό, το εναλλακτικό σχέδιο των ελίτ στοχεύει στον στραγγαλισμό της ελληνικής οικονομίας τις επόμενες εβδομάδες, ώστε να προκληθεί κόπωση στους πολίτες και να περιοριστεί σημαντικά η λαϊκή απήχηση που απολαμβάνει, στην παρούσα φάση, η κυβέρνηση. Και, όπως γίνεται αντιληπτό, μια κυβέρνηση σε φθορά, με συμπτώματα κατάρρευσης της οικονομίας και λαϊκής απονομιμοποίησης της, γίνεται περισσότερο ευάλωτη σε πιέσεις και εκβιασμούς. Και αν στην περίπτωση αυτή υπάρξουν υποχωρήσεις και συμβιβασμοί που θα θέσουν σε κίνδυνο την κυβερνητική σταθερότητα -μέσω αποχωρήσεων/διασπάσεων κλπ-, ήδη έχουν δηλώσει την διαθεσιμότητά τους για να καλύψουν το κενό οι πρόθυμοι σύμμαχοι τα «καλά παιδιά» των δανειστών και της εγχώριας διαπλοκής. Στην κορυφή της σχετικής λίστας βρίσκεται το Ποτάμι, ενώ σοβαρή υποψηφιότητα θέτουν τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ, ιδίως αν υπάρξει αλλαγή ηγετικής ομάδας κατά τους επόμενους μήνες.

Η κόπωση των πολιτών και η συνακόλουθη φθορά της κυβέρνησης επιχειρείται με διάφορους τρόπους:

Η εμπλοκή της  κυβέρνησης  σε μακρόσυρτες συζητήσεις τεχνικού επιπέδου, οι οποίες εσκεμμένα δεν θα οδηγούν πουθενά. Στόχος της άλλης πλευράς είναι το ροκάνισμα του χρόνου έως τον ερχόμενο Μάιο-Ιούνιο, περίοδος όπου οι χρηματοδοτικές η ανάγκες της χώρας γίνονται πιεστικές ,επομένως και η θέση της κυβέρνησης θα είναι πιο ευάλωτη. Την ίδια στιγμή, βέβαια, η περίοδος των διαπραγματεύσεων θα αξιοποιείται για κινδυνολογία και διασπορά ψευδών ειδήσεων που θα δημιουργούν πανικό στο εσωτερικό της χώρας και νέα εκροή κεφαλαίων.

Η πρόκληση ασφυξίας στην ελληνική οικονομία. Στο πλαίσιο αυτό δεν γίνεται δεκτό το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης για αύξηση του ορίου έκδοσης εντόκων γραμματίων, ενώ ενεργό ρόλο στον εκβιασμό έχει αναλάβει και η ΕΚΤ, καθώς διατηρεί σε οριακά επίπεδα την τραπεζική ρευστότητα.
Η επιθετικότερη στάση των εγχώριων μέσων μαζικής «ενημέρωσης» έναντι της κυβέρνησης, μετά τον πρώτο μήνα επιφανειακής ηρεμίας. Η κυβέρνηση θα παρουσιάζεται ως αποτυχημένη, γεμάτη, αντιθέσεις και διαφωνίες, που βυθίζει τη χώρα στο χάος και την οικονομική καταστροφή, όταν την ίδια ώρα η Ευρώπη ανακάμπτει και η ΕΚΤ μοιράζει λεφτά.

Η πρόκληση προβοκάτσιας και υπονομευτικών ενεργειών κάθε είδους που θα πλήττουν την αξιοπιστία της κυβέρνησης, θα επιχειρούν να ακυρώσουν βασικές πρωτοβουλίες της και παράλληλα θα διατηρούν ανέπαφο το «βαθύ» κράτος και παρακράτος. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται γεγονότα όπως: α) το περιστατικό με την διαταγή του υποστράτηγου της αστυνομίας, όπου διάφοροι κύκλοι επιχείρησαν -αξιοποιώντας υπάρχουσες αρρυθμίες - να εμφανίσουν την κυβέρνηση ότι υπαναχωρεί από την βασική της θέση στο μεταναστευτικό ζήτημα. Επίσης, η παραπληροφόρηση για τα κέντρα κράτησης και το μέλλον των μεταναστών που βρίσκονται εκεί, επιχειρεί να περιορίσει την αποδοχή της κυβέρνησης στο συντηρητικό τμήμα της κοινωνίας, β) η έντεχνη διαρροή και μεγέθυνση του ζητήματος που προέκυψε με την νέα συλλογική σύμβαση στη ΔΕΗ, την ώρα που η κυβέρνηση ανακοίνωνε την επαναφορά του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, γ) η οργανωμένη πρόκληση επεισοδίων, εντός και εκτός γηπέδων, προ-κειμένου οι δυνάμεις καταστολής να διατηρήσουν την αυξημένη παρουσία τους, δ) η πρόκληση αναταραχής στις φυλακές ώστε να αποτραπεί η εφαρμογή μέτρων όπως η κατάργηση των φυλακών υψίστης ασφαλείας και η βελτίωση των συνθηκών κράτησης, ε) η «αξιοποίηση» των εργαζομένων προκειμένου να αποτραπεί η υλοποίηση των σχεδίων της κυβέρνησης (βλέπε Σκουριές και μαζικές απολύσεις σε μέσα μαζικής ενημέρωσης).

Είναι φανερό ότι το σενάριο της «αριστερής παρένθεσης» παραμένει ενεργό όσο ποτέ άλλοτε. Το θέμα πλέον είναι να σχεδιαστούν και να εφαρμοστούν τα απαραίτητα αντίμετρα που θα το ακυρώνουν οριστικά και αμετάκλητα.