Φούσκωσαν τα αστυνομικά σενάρια τρόμου το τριήμερο μετά την μεγάλη αστυνομική επιχείρηση στη Νέα Αγχίαλο, που κατέληξε στην αυτοκτονία του Σπύρου Δραβίλα και στη σύλληψη των δύο άλλων υπόπτων για ληστεία ο ένας στο Δίστομο και ο άλλος στη Σόλωνος το 2009.
Για τους δικούς τους λόγους κάποιοι έχουν επιλέξει σαν τρόπο ζωής τις ληστείες τραπεζών και πολλοί ανάμεσά τους θεωρούν επαναστατική πράξη μια τέτοια ενέργεια. Οι ποινικές συνέπειες όταν συλλαμβάνονται, ειδικά για όσους έχουν ιδεολογικές αφετηρίες την αναρχία και την αντιεξουσιαστική δράση, είναι πάντα εξαιρετικά σκληρές δεδομένου ότι κατηγορούνται και με όλες τις επιβαρυντικές περιστάσεις της λεγόμενης αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας.
Οι πολύχρονες καταδίκες «τέτοιων» ληστών, ανεξάρτητα από το αν δεν υπάρχει στη δράση τους κατηγορία για τραυματισμό κάποιου ή ακόμα χειρότερα αφαίρεση ζωής, είναι δεδομένη. Το πώς και γιατί οδηγήθηκαν εκεί, το γνωρίζουν οι ίδιοι αλλά και οι διωκτικοί μηχανισμοί, που τους καταδιώκουν από τις πρώτες νεανικές διαμαρτυρίες τους, εφόσον υπερέβαιναν τα …προβλεπόμενα όρια.
Η επιχείρηση της αστυνομίας και της αντιτρομοκρατικής στη Νέα Αγχίαλο τροφοδότησε ξανά όλη την γνωστή φιλολογία περί δεσμών τρομοκρατών και ποινικών, η οποία από μόνη της και απολύτως αντιφατικά αισθάνεται την ανάγκη να διαχωρίζει τους υπόπτους για ληστείες με μοναδικό στόχο τη σκληρότερη τιμωρία όχι της πράξης, αλλά των πολιτικών κινήτρων που ενδεχομένως κρύβονται στο μυαλό των αυτουργών.
Η ένοπλη ληστεία κατά συναυτουργία έχει συγκεκριμένη ποινική απαξία και τιμωρία άσχετα με τα κίνητρα την ιδεολογία και το παρελθόν του ληστή. Αν κάτι οφείλει να προσμετρηθεί, είναι η χρήση ή όχι βίας, όπλων και απειλής κατά ζωής, όπως και το ποινικό παρελθόν του κάθε αυτουργού.
Η προσπάθεια να ποινικοποιηθούν φιλικές σχέσεις, πολιτικό παρελθόν, επιστολές κρατουμένων και σχέσεις στη διάρκεια εγκλεισμού στις φυλακές δεν αλλάζουν την ποινική πράξη, αλλά απλά μεγιστοποιούν την προσφιλή ιδεοληψία περί τρομοκρατίας.
Τα δικαστήρια, οι διωκτικές αρχές και οι εισαγγελείς είναι πολύ φειδωλοί για παράδειγμα στην υιοθέτηση του επιβαρυντικού ρατσιστικού κινήτρου σε δολοφονικές ενέργειες κατά αθώων θυμάτων, που έχουν στοιχεία διαφορετικότητας.
Από την άλλη μεριά, οι ίδιοι τείνουν πλέον να προσδώσουν την επιβαρυντική διάσταση της τρομοκρατίας σε κάθε ομαδική ληστεία της οποίας έστω και ένα μέλος να έχει περάσει κάποτε από μια επεισοδιακή διαδήλωση.
Τα όπλα στην Αγχίαλο ήταν καθαρά. Το ένα μόνο βάφτηκε με το αίμα του αυτόχειρα, ο οποίος έχοντας παραμείνει προφυλακισμένος αλλά και αργότερα καταδικασμένος για μεγάλο διάστημα στη φυλακή (βοήθησε τον Παλαιοκώστα να δραπετεύσει) το έσκασε, έκανε ότι έκανε και το πιο πιθανό είναι ότι αποφάσισε ότι δεν αντέχει να κλειστεί ξανά μέσα.
Μια πράξη που έχουμε δει όχι σπάνια να επαναλαμβάνεται κατά καιρούς από καταζητούμενους παραβάτες του Νόμου που δεν ήθελαν να οδηγηθούν πίσω στις φυλακές. Τόσο απλά!
+ σχόλια + 1 σχόλια
ΠΗΓΗ http://www.biodiversitygr.org/blog/fidoktonos-serres
"Άμα υπήρχε εισαγγελέας ο φιδοκτόνος από τις Σέρρες θα έπρεπε να είναι ήδη στην φυλακή.
Viral γίνεται ένα βίντεο με τον φιδοκτόνο από τις Σέρρες που απ' ότι φαίνεται από τα βίντεο που έχουν κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο δεν έχει σκοτώσει μόνο ένα φίδι.
Ο τύπος έχει σκοτώσει συνολικά έναν Σαπίτη, ένα Νερόφιδο και έναν Έφιο, μέχρι τώρα απ' ότι μπορεί να φανεί από τα βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Τα δύο πρώτα, ο Σαπίτης και το Νερόφιδο, προστατεύονται από το Προεδρικό Διάταγμα υπ' αριθμόν 67, (ΦΕΚ 23/Α/30-1-81), Πίνακας Β και ο Έφιος από τη Σύμβαση της Βέρνης, παράρτημα II (στα αυστηρώς προστατευόμενα).
Δεν είναι μαγκιά.
Πέρα το ότι το είδος προστατεύεται από προεδρικά διατάγματα, παραβιάζεται και ο νόμος 4039/2012. Τι απαγορεύει ο νόμος 4039/2012;
Ο νόμος 4039/2012 στο άρθρο 16, τονίζει ξεκάθαρα ότι: «α. Με την επιφύλαξη ειδικά προβλεπόμενων περιπτώσεων της ισχύουσας κοινοτικής και εθνικής νομοθεσίας, καθώς και της διάταξης του τρίτου εδαφίου της παραγράφου 4 του άρθρου 9 απαγορεύεται ο βασανισμός, η κακοποίηση, η κακή και βάναυση μεταχείριση οποιουδήποτε είδους ζώου, καθώς και οποιαδήποτε πράξη βίας κατ’ αυτού, όπως ιδίως η δηλητηρίαση, το κρέμασμα, ο πνιγμός, το κάψιμο, η σύνθλιψη και ο ακρωτηριασμός. Η στείρωση του ζώου καθώς και κάθε άλλη κτηνιατρική πράξη µε θεραπευτικό σκοπό, δεν θεωρείται ακρωτηριασμός.
β. Απαγορεύεται, εξαιρουμένων των περιπτώσεων κινηματογραφικών ταινιών και γενικότερα οπτικοακουστικού υλικού εκπαιδευτικού προσανατολισμού, η πώληση, εμπορία και παρουσίαση – διακίνηση µέσω διαδικτύου οποιουδήποτε οπτικοακουστικού υλικού, όπως βίντεο ή άλλου είδους κινηματογραφικού ή φωτογραφικού υλικού στα οποία απεικονίζεται οποιαδήποτε πράξη βίας εναντίον ζώου.
Κανονικά αυτός ο τύπος θα έπρεπε να έχει ήδη λάβει κλήση για να απολογηθεί ή και να οδηγηθεί στο δικαστήριο, αλλά όταν απουσιάζουν οι εισαγγελείς από τα περιβαλλοντικά προβλήματα και η αστυνομία δεν κάνει το αυτονόητο αγνοώντας τις νομοθεσίες για τα εγκλήματα κατά των ζώων, τα ΜΜΕ τον κάνουν ήρωα αντί να τον κατακρίνουν, οδηγώντας όλες τις προσπάθειες που έχουν κάνει φιλόζωοι αυτά τα χρόνια για την προστασία των ζώων σε αδιέξοδο και προωθούν με αυτό τον τρόπο τα ΜΜΕ την δολοφονία ζώων!
Δεν είναι παιχνίδι. Αυτός ο τύπος πρέπει να διωχτεί από την εισαγγελία για να γίνει παράδειγμα προς όσους στέφονται να δολοφονούν τα φίδια αλλά και κάθε άγριο και ήμερο ζώο.
Προσωπικά σαν Ελληνικό Παρατηρητήριο Βιοποικιλότητας δεν πρόκειται να παραμείνουμε με σταυρωμένα χέρια. Τις επόμενες ώρες θα φύγει καταγγελία προς Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και κοινοποίηση προς την Εισαγγελία Σερρών."
mitsos175.
Δημοσίευση σχολίου