"...και λένε τα ανακοινωθέντα φταίει ο κακός τους ο καιρός...". Κάθε (μα κάθε) φορά, που ένας ανίκανος μαλάκας έχει να χρεωθεί μια πλήρη και καταστροφική αποτυχία βρίσκει μια γελοία δικαιολογία. Πάντα του φταίει κάτι άλλο, εκτός από την ηλιθιότητα που τον δέρνει.
Σήμερα, τον 21ο αιώνα, για άλλη μια φορά, όπως γίνεται κάθε χρόνο, μια βροχή και λίγος αέρας στάθηκαν αρκετά για να γελοιοποιηθεί το κράτος. Φυσικά τα καιρικά φαινόμενα από χρόνο σε χρόνο θα είναι εντονότερα. Είναι η εκμετάλλευση ηλίθιε! Όταν για το κέρδος καταστρέφονται δάση, εξαφανίζονται ποτάμια, μολύνεται το περιβάλλον, τότε παραβιάζονται νόμοι της Φύσης και Ισορροπίες. Όσο ανισσόροποι βαπτίζουν τις καταστροφές "επενδύσεις" τόσο βγάζουμε, ως ανθρωπότητα, τα μάτια μας με τα χέρια μας.
Αλλά υπάρχει κι άλλο: Η παντελής αδιαφορία και διάλυση του κρατικού μηχανισμού. Πάντα ήταν μπάχαλο το Ελληνικό κράτος, όσον αφορούσε την εξυπηρέτηση των πολιτών ή την αντιμετώπιση καταστροφών. Το μόνο που τους ενδιέφερε άλλωστε ήταν - και είναι, να αρπάξουν τα ψιλά από την τσέπη των φτωχών. Αλλά τώρα με τις περικοπές του Μνημονίου το κακό παράγινε.
Έτσι είναι πλέον θέμα τύχης. Λόττο με το θάνατο παίζουν οι φτωχοί εργαζόμενοι. Πάλι πλήγηκαν κυρίως φτωχογειτονιές σε διάφορες πόλεις. Πάλι είχαμε θύματα από την κακοκαιρία. Για μια ακόμα φορά οι κυβερνώντες διάβασαν τις δηλώσεις - καρμπόν και έριξαν την ευθύνη στον ψυχρό, κακό καιρό τους.
Ούτε λόγος για πράξεις πρόληψης των καταστροφών. Όταν φτωχές συνήθως συνοικίες, μετατρέπονται σε νησιά και οι δρόμοι σε κανάλια, κάτι φταίει. Και δεν είναι μόνο ο καιρός. Οι κακοτεχνίες, τα μπαζωμένα ρέματα, οι ανύπαρκτοι ή βουλωμένοι υπόνομοι είναι ευθύνη του κράτους. Αλλά ποιού κράτους; Της Μπανανίας; Της κονόμας; Του βολέματος και ωχαδερφισμού; Οι γελοίοι πάλι θα παίξουν πινγκ -πονγκ με τις ευθύνες. Φταίτε όλοι, όταν πεθαίνουν άνθρωποι φταίτε ΟΛΟΙ, γιατί ΟΛΟΙ κάνετε την ίδια πολιτική. Έχετε ματωμένα χέρια.
Κρίμα που δεν ξενάγησαν το Γάλλο αφεντικό στη Βενετία της Αττικής. Έπρεπε να είχαν μια γόνδολα πρόχειρη, ένα κότερο εφοπλιστή έστω. Να τον πάνε να δουν τι "όμορφα" περνάνε οι εργαζόμενοι, ειδικά το χειμώνα, μέσα στην ΕΕ. Πως το να πας στη δουλειά σου είναι μια περιπέτεια όχι μόνο ακριβή αλλά κι επικίνδυνη.
Οι ανθρώπινες ζωές που χάνονται κάθε χρόνο αποτελούν μια ακόμα θυσία στο βωμό του κέρδους και της αδιάκοπης καταστροφής του περιβάλλοντος. Ούτε καν μια σοβαρή προσπάθεια σε δεν γίνεται, ώστε να μην δηλητηριάζεται ο τόπος μας. Γιατί κάποιοι κερδίζουν από την καταστροφή, από τη δυστυχία. Κι επειδή κερδίζουν, φροντίζουν να δημιουργούν προϋποθέσεις, ώστε ξαναγίνεται ολοένα και συχνότερα, ολοένα κι εντονότερα το ίδιο κακούργημα.
Εμπρός λοιπόν κανάγιες, κόψτε κι άλλα δέντρα να μη βρίσκει το νερό αντίσταση. Μολύνετε κι άλλο την ξηρά, τη θάλασσα, και τον αέρα, θα βρείτε το δηλητήριο στο φαί σας. Χτίστε όπου γουστάρετε, αλλά να ξέρετε πως χτίζετε και τους δικούς σας τάφους. Κι όταν οι πολλοί, που πληρώνουν τα εγκλήματα των λίγων, ξυπνήσουν, τότε θα σας κρεμάσουν από τους στύλους μια και δε θα χει μείνει δέντρο για δείγμα...
Tα συλλυπητήρια μου στα θύματα της ανθρώπινης λαιμαργίας.
Δημοσίευση σχολίου