Ενδιαφέροντα στοιχεία βρίσκει κάποιος στα οικονομικά δελτία, περιοδικά και μελέτες των ελληνικών [1] τραπεζών. Σε μια πρόσφατη μελέτη της τράπεζας Πειραιώς με τον «αισιόδοξο», ενδιαφέροντα και περιεκτικό τίτλο » Βραχυχρόνια Μέτρα Βιωσιμότητας Χρέους: Το τέλος της αρχής και όχι η αρχή του τέλους» [2] εξετάζονται σενάρια σχετικά με την εξέλιξη του χρέους, του δημόσιου χρέους για να ακριβολογούμε, εάν ληφθούν ορισμένα ήπια μέτρα που χωράνε στη λογική των δανειστών.
Ξεκινώντας από τις εξής βασικές παραδοχές – που είναι αυθαίρετες αλλά ας θεωρήσουμε ότι εδράζονται σε προηγούμενα ιστορικά δεδομένα ή μακροοικονομικά μεγέθη «κλασσικής» εξέλιξης – για την πορεία του ελληνικού καπιταλισμού:
Η ελληνική οικονομία βραχυπρόθεσμα θα αναπτύσσεται με ρυθμούς από 2,5% έως 3% ενώ μακροπρόθεσμα κοντά στο 1,2%
Κατά συνέπεια το 2060 το ονομαστικό ΑΕΠ θα ανέρχεται στα €728 δισεκ. ενώ το πραγματικό σε €336 δισεκ..
Τα πρωτογενή πλεονάσματα διατηρούνται στο 3,5% έως το 2029 ενώ στη συνέχεια μειώνονται σταδιακά στο 1,5%.
Χωρίς παρεμβάσεις και με την υπόθεση ότι η Ελλάδα μπορεί και χρηματοδοτείται από τις αγορές με επιτόκιο 5% και από τον ESM με επιτόκιο 3,3%, το ελληνικό χρέος το 2060 θα ανέρχεται σε 165% του ΑΕΠ δηλαδή σε €1,2 τρισεκ..(εικόνα 1)
Με βάση την υπόθεση ότι σταδιακά μέχρι το 2060 το τμήμα του χρέους που ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου