Home » , » Τα σκουπίδια της πολιτικής και οι άνθρωποι των αγώνων

Τα σκουπίδια της πολιτικής και οι άνθρωποι των αγώνων

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Παρασκευή 30 Ιουνίου 2017 | 8:58 μ.μ.

Μια αγωνιστική «παράσταση» τελείωσε, ο αγώνας συνεχίζεται!

Με τα μούτρα στην δουλειά έχουν πέσει οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα από χθες το βράδυ που ανακοινώθηκε η μη συνεχίσει των κινητοποιήσεων από την ΠΟΕ ΟΤΑ.
   
Κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες μιας δύσκολης εργασίας δίνουν την μάχη με τα σκουπίδια για δώσουν στους πολίτες της πόλης καθαρές, από τα μικρόβια και τη δυσοσμία.

Τα σκουπίδια έμειναν 11 ημέρες στους δρόμους των πόλεων και των χωριών και την ευθύνη αποκλειστικά και μόνο έχει η κυβέρνηση αφού με την πολιτική της προκάλεσε την ομόφωνη απόφαση του ελεγκτικού συνεδρίου που τους έδειξε την πόρτα της απόλυσης .

Τι έπρεπε να κάνουν αφού σε 10.000 ανθρώπους- 6. 500 λέει το υπουργείο- τους ανακοίνωσαν με βίαιο τρόπο ότι απολύονται όταν οι συμβάσεις τους σύμφωνα με το νόμο έληγαν 31. 12. 2017;
Να σωπάσουν, να συναινέσουν, στην απόλυση τους; Να βάλουν την ουρά κάτω από τα σκέλια, με τη μιζέρια ζωγραφισμένη στα πρόσωπα τους και να φύγουν; όπως συμβαίνει πολλές φορές σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Τόλμησαν όρθωσαν το ανάστημα τους ενωμένοι, και έδωσαν ένα αγώνα που φάνταζε αδύνατο, να αποτρέψουν τις απολύσεις, να γίνουν προσλήψεις μονίμου προσωπικού.

Αρκετοί έδιναν μάχη με τον ίδιο τους τον εαυτό, με το σπίτι και το περιβάλλον τους, ανάμεσα στην υποταγή , τον συμβιβασμό και να πάρουν το χαρτί της απολύσεις ή να διαλέξουν το δρόμο της ανυπακοής και του αγώνα.

Με δυστοκία, με επιφυλάξεις, με κριτική στην ηγεσία και τις συνδικαλιστικές παρατάξεις και με έντονο το φόβο για την αναποτελεσματικότητα ενός ακόμα αγώνα, ξεκίνησαν τις κινητοποιήσεις με καταλήψεις και άλλες εναλλασσόμενες μορφές ένα αγώνα που κράτησε 11 μέρες. Που είχε την ταξική συναδελφική στήριξη, αλληλεγγύη πρώτα από όλα των συναδέλφων τους των μονίμων, αυτών  που μαζεύουν μαζί πλάι πλάι και τρώνε την μπόχα του σκουπιδιού.  Είχαν την ευρύτερη συμπαράσταση, ανοχή, συμπάθεια μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Γιατί αυτός ο συμπαθής κλάδος των σκουπιδιάρηδων που καθαρίζει  τις βρομιές μας, που τον γνωρίζουν όλοι στη γειτονιά, δίνει την μάχη για το ψωμί με αξιοπρέπεια. Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετό μέρος των πολιτών κρατούσε τα σκουπίδια στο δικό του χώρο και δεν τα έβγαζε στους ξεχειλισμένους κάδους, σεβόμενος τους απεργούς και το περιβάλλον σε συνθήκες καύσωνα. Όσο και αν προσπάθησαν αρκετά Μ. Μ. Ενημέρωσης και κοινωνικά δίκτυα  δεν κατάφεραν να στρέψουν τον λαό κατά των απεργών.

Η βρόμικη πολιτική του αστικού μπλοκ εξουσία βρωμάει και μολύνει την κοινωνία περισσότερο από τη δυσοσμία των σκουπιδιών. 
Ο Αγώνας τους δημιούργησε μια σημαντική ρωγμή στην μνημονική κυβερνητική πολιτική, υπέρ της σταθερής μόνιμης εργασίας, αφού θα γίνουν προκηρύξεις τουλάχιστον 2500  νέων θέσεων μόνιμων εργαζομένων. Χρειάζεται συνεχιστεί ο αγώνας, να μεγαλώσει η αγωνιστική πίεση στους Δήμους και να κάνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σύμφωνα με τις πραγματικές τους ανάγκες , έτσι ώστε να κλείσει η πόρτα για μια νέα γενιά συμβασιούχων. 

Εάν δημιουργηθεί κίνημα διεκδίκησης από τους δημάρχους οι προσλήψεις μόνιμης σταθερής εργασίας  μπορεί να φτάσουν τις 5-6000. Σε αυτές τις προκηρύξεις θα πάρουν μέρος  οι συμβασιούχοι με μόρια προϋπηρεσίας στο αντικείμενο εργασίας αλλά και άνεργοι και όποιος άλλος αναζητά σταθερή εργασία.

Οι καταλήψεις με την μαζική συμμετοχή των εργαζομένων άνοιξαν ένα μονοπάτι, μια χαραμάδα υπέρ των προσλήψεων μόνιμου προσωπικού.

Στην πορεία θα επιδιώξουν μνημόνια, κυβέρνηση, δήμαρχοι να βάλουν εμπόδια, τρικλοποδιές γιατί δεν θέλουν τη μόνιμη σταθερή εργασία, αλλά εργαζόμενους συμβασιούχους ανακυκλώσιμους, χωρίς δικαιώματα χειραγωγήσιμους και με μισθούς πείνας.
 
Αυτός ο αγώνας με αυτήν την μορφή δεν συνεχίζεται σήμερα, γιατί δεν κατάφεραν οι εργαζόμενοι από τα κάτω να βρουν τρόπους και δρόμους υπέρβασης της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και του κομματικού συνδικαλισμού, άφησε όμως σημαντική παρακαταθήκη στην κατεύθυνση της ταξικής εργατικής ενότητας και αλληλεγγύης.
Άνοιξε δρόμο στην κατεύθυνση της ανεξάρτητης ταξικής εργατικής χειραφέτησης γιατί το ζητούμενο είναι η τάξη να γίνει τάξη για τον εαυτό της χωρίς μέντορες, στρατηγούς και γραφειοκράτες. Η αγωνιστική συνεύρεση στα καταλυμένα αμαξοστάσια των δήμων, των μονίμων, των αορίστου χρόνου, των συμβασιούχων, παρατασιούχων μαζί με αυτούς που έχουν ακόμη χειρότερη σχέση εργασίας και αμοιβή με το πρόγραμμα της κοινωφελούς  εργασίας, ήταν ένα σχολείο ταξικής εργατικής δράσης, ένα ζυμωτήρι αγωνιστικών ιδεών που σίγουρα κέρδισε τις καρδιές ανθρώπων που για πρώτη φορά θα τραβήξουν το δρόμο του αγώνα και όχι της υποταγής και της παραίτησης. 

Οι σκουπιδιάρηδες γύρισαν να μαζέψουν τα σκουπίδια με ψιλά το κεφάλι, με αίσθημα ελπίδας και όχι απογοητεύσεις.  Αφού δεν θα επιτρέψουν κανένας να απολυθεί μέχρι 31. 3.  2018 που θα λήξει η σύμβαση , όσο και εάν κυβέρνηση, μνημόνια και δήμαρχοι θα το επιθυμούσαν. Πολύ θα δουν τους εαυτούς τους τα παιδιά τους, τους φίλους τους να καταθέτουν αιτήσεις αυτή τη φορά για μόνιμη σταθερή εργασία και όχι για μια ακόμη σύμβαση με ημερομηνία λήξης.

Ο αγώνας τώρα ξεκίνησε ο πόλεμος συνεχίζεται 
Η βάρβαρη πολιτική τους μπορεί να ανατραπεί με ανεξάρτητους, ταξικούς αγώνες διαρκείας και εναλλασσόμενες μορφές πάλης.

Παναγιωτόπουλος  Χρήστος . Εργαζόμενος στην καθαριότητα.
Μέλος της Ανεξάρτητης Αγωνιστικής Παρέμβασης , εργαζομένων Δήμου Βύρωνα  

 30 Ιουνίου 2017

Μοιράσου το :

+ σχόλια + 3 σχόλια

30 Ιουνίου 2017 στις 10:39 μ.μ.

Οι απεργοί έχουν κάθε λόγο να είναι υπερήφανοι. Έδωσαν ένα σκληρό, έντιμο και τελικά νικηφόρο αγώνα. Ήταν μια νίκη που μας έδωσε ελπίδα, χαρά, αισιοδοξία. Βέβαια η νίκη τους θα μπορούσε να έχει το χαρακτήρα θριάμβου, θα πετύχαιναν ακόμα περισσότερα, αν δεν υπήρχαν οι νεοφιλελεύθεροι συνδικαλιστές σε όλες τους τις αποχρώσεις. Όμως πέτυχαν αρκετά.
Η νίκη τους φαίνεται περισσότερο στο τι θα γίνονταν, αν δεν είχαν κάνει αυτόν τον ωραίο αγώνα. Αν οι συμβασιούχοι υποτάσσονταν, αν δεν έδιναν τη μάχη, θα είχαν ήδη απολυθεί, χωρίς καν να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους. Όχι μόνον αυτό αλλά θα τους σπίλωναν, θα τους κατηγορούσαν, ζητώντας ίσως να πληρώσουν κι από πάνω! Οι κατσαπλιάδες των αστικών κομμάτων που κυβερνάν δεκαετίες και που μας έφεραν σ’ αυτό το χάλι, είναι πραγματικά αδίστακτοι.
Αξίζουν συγχαρητήρια στους απεργούς και όσους εργαζόμενους συμπαραστάθηκαν έμπρακτα. Οι συμβασιούχοι παραμένουν για λίγο ακόμα. Επίσης τα δεδουλευμένα θα τα πάρουν, όπως άλλωστε ορίζει κι ο νόμος των αστών, που οι τελευταίες κυβερνήσεις έχουν κάνει λάστιχο. Βεβαίως οι 2.500 θέσεις εργασίας μονίμων υπαλλήλων μπορεί να μην φαίνονται πολλές με βάση τις πραγματικές ανάγκες, είναι όμως κάτι. Χρειάζεται φυσικά πολύ δρόμος ακόμα για να επιλυθούν τα προβλήματα που δημιούργησαν οι καπιταλιστικές πολιτικές.
Δεν είναι όμως μόνο αυτά τα κέρδη. Είναι από τις λίγες φορές που η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν ενέδωσε στην άθλια προπαγάνδα των ΜΜΕ και ολόκληρου του πολιτικού κόσμου, βουλευτών - δημάρχων κοκ (πλην φυσικά της πραγματικής Αριστεράς).
Όλοι λοιπόν είδαμε τη μεγάλη χρησιμότητα των συμβασιούχων. Μόλις απέργησαν, τα σκουπίδια έμειναν στους δρόμους. Άρα η συκοφαντία ότι δήθεν «κάθονται σε γραφεία» κατέρρευσε εκ των πραγμάτων. Επίσης έπεσαν οι μάσκες. Δεν είναι μόνο η σημερινή άθλια κυβέρνηση που έλεγε ψέματα. Ψεύδονταν και πολλοί δήμαρχοι που ήταν της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων, οι οποίοι την κρίσιμη στιγμή απείλησαν, προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν, υπονόμευσαν τους απεργούς με κάθε τρόπο. Τώρα όμως οι συμβασιούχοι απέκτησαν πολύτιμη πείρα από αυτά τα τερτίπια. Τώρα ξέρουν τον εχθρό και το φίλο.
Ένα πράγμα που κατέρρευσε επίσης - και είναι πολύ σημαντικό - είναι ο μύθος, ότι τάχα η ιδιωτική εταιρία στοιχίζει φθηνότερα. Ο Μπουτάρης πχ έδειξε με την προκήρυξη που έκανε ακριβώς το αντίθετο. Πράγματι ο εργαζόμενος σε ιδιωτικό συνεργείο καθαρισμού μπορεί να βρίσκεται σε ακόμα χειρότερη θέση από το συμβασιούχο, χωρίς καμιά ασφάλιση, χωρίς δικαιώματα και με μισθό - κοροϊδία. Όμως η ιδιωτικοποίηση στοιχίζει τελικά πολύ περισσότερο, γιατί το αφεντικό είναι αχόρταγο. Δεν θα αρκεστεί μόνο στο κέρδος από την υπεραξία του εργαζόμενου, αλλά θα ζητά όλο και περισσότερα, ενώ θα εξαθλιώνει όλο και πιο πολύ τους εργάτες. Κανένας ιδιώτης δεν φάνηκε από μόνος του έτοιμος να αναλάβει κι αυτό ήταν σημαντικός παράγοντας που έκρινε το αποτέλεσμα. Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να συρθεί σε διαπραγματεύσεις. Η ιδιωτικοποίηση αναστάλθηκε, ενώ κερδήθηκε πολύτιμος χρόνος. Για πρώτη φορά έτσι, μετά από πάρα πολύ καιρό, τα σχέδια των Μνημονίων για απαξίωση και ξεπούλημα υποχώρησαν έστω και λίγο.
Κανένας όμως εφησυχασμός γιατί η επίθεση του Κεφαλαίου θα αρχίσει ξανά σύντομα. mitsos175.

1 Ιουλίου 2017 στις 4:55 μ.μ.

Μήτσο. Αριστερή κυβέρνηση έχουμε που σφάζει καθημερινά τον λαό. Ολοι για απόλυση είναι. Ο Αγώνας είναι σημαντική παρακαταθηκή για την Συνέχεια που έρχεται. Ο Αγώνας του λαού θα είναι νικηφόρος με την Ενίσχυση της ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ με Στόχο την Εξοδο απο την Ε.Ε με Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Η Καπιταλισμό θα έχεις η Σοσιαλισμό με Κοινωνικοποίηση των Μέσων παραγωγής και Δικτακτορία του Προλεταριάτου. Την ΑΡΙΣΤΕΡΑ την είδαμε Μήτσο.

2 Ιουλίου 2017 στις 3:52 μ.μ.

Μια κυβέρνηση λέγεται αριστερή όταν έχει αεριστερό πρόγραμμα και το εφαρμόζει. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα, μετά το Δημοψήφισμα, μια δεξιά σοσιαλδημοκρατία στη χειρότερη της εκδοχή, που δεν αποφασίζει παρά εγκρίνει και ψηφίζει τις εντολές και τα νομοσχέδια που υπαγορεύονται από τους δανειστές. Δεν είναι λοιπόν κυβέρνηση της Αριστεράς ο ΣΥΡΙΖΑ. ΑΡΙΣΤΕΡΑ σημαίνει αντισυστημική συμπεριφορά όχι υποταγή και υποτελεια.
Με το να την αποκαλεί κάποιος το ΣΥΡΙΖΑ Αριστερά συμβάλλει στο διασυρμό και και τη κατασυκοφάντηση της έννοιας Αριστερά.

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger