Στο «κάδρο» των «λαδιάρηδων» και ο Σημίτης

Του  Γ. Γ

Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο τα καθεστωτικά ΜΜΕ –έντυπα και ηλεκτρονικά- ιεραρχούν τις ειδήσεις. Ούτε κάποιος μαέστρος να υπήρχε και να τα συντόνιζε δεν θα είχαν  τέτοιο συγχρονισμό, και ταύτιση αντιλήψεων.

Σήμερα ας πούμε σε όλες τις ειδησεογραφικές ιστοσελίδες διαβάζουμε ατελείωτα κατεβατά για τις ανούσιες κοκορομαχίες που έγιναν στην βουλή μεταξύ Τσίπρα και Μητσοτάκη, αδιάφορα ρεπορτάζ για τα τεκταινόμενα στο κόμμα της Φ. Γεννηματά, για μια αστυνομική επιχείρηση που έγινε στο Μενίδι και διάφορα άλλα κοινωνικά θέματα.  

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα πρωτοσέλιδα των καθημερινών εφημερίδων, εξαιρούμενης της «kontranews». Είναι η μόνη φυλλάδα που δεν ξεπερνά και δίνει νέες διαστάσεις στο ρεπορτάζ που υπέγραφε η Αννα Κανδύλη στην Κυριακάτικη εφημερίδα του Ν. Χατζηνικολάου και το οποίο "τσαλακώνει" τον πρωτεργάτη της "ισχυρής Ελλάδας", Κώστα Σημίτη.
Για όλο τον υπόλοιπο τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό,  δεν αξίζει καμιά αναφορά ότι στο «κάδρο» των «λαδιάρηδων» βρίσκεται ένα άτομο που υπήρξε στα ύπατα πολιτικά αξιώματα! 

Εντάξει, ένα σύστημα από την φύση του διεφθαρμένο, είναι επόμενο να μην στελεχώνεται από … ιεραποστόλους, αλλά από λαμόγια περιωπής με ντοκτορά στην «βούτα» και στην συγκάλυψη. Είναι όμως προκλητικό ακόμα και οι ελάχιστες περιπτώσεις –συνήθως από ξένες παρεμβάσεις- που βλέπουν την δημοσιότητα για τα περισσότερα ΜΜΕ να θεωρούνται ανύπαρκτες.

Σύμφωνα λοιπόν με το χθεσινό αποκαλυπτικό δημοσίευμα της Realnews για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση πολιτικός που διατέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας βρίσκεται στο στόχαστρο δικαστικής έρευνας σαν «μιζαδόρος».
Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι ο πρώην πρόεδρος της Thales Engineering & Consulting, Μισέλ Ζοσεράν, ο οποίος στην χώρα του, στην Γαλλία έχει κατηγορηθεί για  διαφθορά, προκειμένου να ελαφρύνει δικαστικά στην θέση του, αποκάλυψε παράνομες πρακτικές της εταιρείας στην οποία ήταν επικεφαλής.

Σε μια απ’ τις καταθέσεις του,  αυτός ο τύπος, κάνει λόγο για χρηματισμό μελών της κυβέρνησης, αλλά και του ίδιου του πρώην πρωθυπουργού για την αγορά του C4I. Και ενώ το δημοσίευμα της Realnews αναφέρεται σε «ύποπτο έμβασμα άνω του 1 εκατ. ευρώ από offshore στις Μπαχάμες προς πρόσωπο του στενού περιβάλλοντος Σημίτη», η «kontranews» σήμερα κάνει λόγο για 1,5 εκατομμύριο ευρώ, ποσό το οποίο προέρχεται από ξέπλυμα μαύρου πολιτικού χρήματος και κατέληξε «σε λογαριασμό συγγενικού προσώπου πρώην πρωθυπουργού».
«Παρά το γεγονός ότι με βάση το νόμο περί ευθύνης υπουργών το αδίκημα της απιστίας έχει παραγραφεί, ο πρώην πρωθυπουργός κινδυνεύει να διωχθεί για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, αδίκημα το οποίο είναι διαρκές και δεν παραγράφεται.
Καλά πληροφορημένες πηγές επεσήμαναν στην «kontranews» ότι το συγγενικό πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να δικαιολογήσει το τεράστιο αυτό ποσό», συμπληρώνει η εφημερίδα.

Και εδώ προκύπτει το αυτονόητο –ρητορικό- ερώτημα. Εδώ και 11 ολόκληρα χρόνια η «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» είχε μια υπόθεση στο «πιάτο». Γιατί δεν αξιοποίησε τα στοιχεία που της έδωσαν οι Γαλλικές αρχές και τα καταχώνιασαν σε κάποια συρτάρια; 

Μια εξήγηση –καθόλου πειστική- μας δίνει το παρακάτω κείμενο του Δημήτρη Μιχαλέλη από την Ralnews:

Τοτέμ και ταμπού

ΤΑ «ΤΟΤΕΜ» ήταν ξυλόγλυπτες κατασκευές πρωτόγονων Ινδιάνων, με τις οποίες ξεχώριζε η μία φυλή από την άλλη και διαδραμάτιζαν ρόλο «σημαίας», προστάτη ή γενάρχη της φυλής.
Το «ταμπού» είναι ένας όρος που συναντάται επίσης σε πρωτόγονους και σημαίνει κάτι το «απαγορευμένο». Τα «Τοτέμ και ταμπού» έχουμε συναντήσει μαζί σε δύο περιπτώσεις: Πρώτα, στο ομότιτλο σύγγραμμα του θεμελιωτή της ψυχανάλυσης Σίγκμουντ Φρόιντ, ένα βιβλίο που ασχολείται με την αμφισημία απέναντι στον απαγορευμένο πόθο.

Δεύτερη φορά τα συναντάμε στην περίπτωση του Κώστα Σημίτη! Το ιερό «τοτέμ» της προόδου, του εκσυγχρονισμού και της ανάπτυξης της χώρας, που αποτελεί χρόνια τώρα «ταμπού» να τον αγγίξει κάποιος. Ας ελπίσουμε όχι και η Δικαιοσύνη, έστω κι αργά. Δεν ξέρω αν η περίπτωση Σημίτη εμπίπτει στον τομέα του Φρόιντ. Σίγουρα, όμως, πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο μελέτης, καθώς η πολιτική συμπεριφορά απέναντι στον πρώην πρωθυπουργό υπήρξε δυσανάλογα επιεικής σε σχέση με τα ανδραγαθήματα της διακυβέρνησής του.

Ας θυμηθούμε: σκάνδαλο Χρηματιστηρίου, δομημένα ομόλογα, πάρτι εξοπλιστικών, μαύρα ταμεία Siemens, βαλίτσες με μίζες, υπερκοστολογήσεις έργων, πανάκριβοι Ολυμπιακοί Αγώνες, Οτσαλάν, Ιμια, εξυπηρέτηση για βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία, swap Goldman Sachs, απροετοίμαστη είσοδος στην ΟΝΕ, μη εγγραφή αμυντικών δαπανών, μετακύλιση βαρών σε επόμενες κυβερνήσεις, κομματικές προσλήψεις και ουκ έστιν τέλος...

Βεβαίως, για να πάει μπροστά ένα έθνος θα πρέπει να τακτοποιήσει τους λογαριασμούς του με το παρελθόν.
Υπό αυτήν την έννοια δεν θα είναι κακό, για μια και μόνη φορά, η ζωή να συμπεριφερθεί όπως και στα «τοτέμ» και να επιφυλάξει την τύχη που είχαν. Να γκρεμιστούν. Ή να αποτελέσουν μουσειακό είδος.