Καθόλου δεν πειράζει όταν πολλοί θυμίζουν στον κ. Τσίπρα τη σκληρή γλώσσα που είχε χρησιμοποιήσει εναντίον της προηγούμενης κυβέρνησης όταν η τελευταία χονδροειδώς, δηλαδή καθαρά πολιτικάντικα, είχε διανείμει κοινωνικό τάχα μέρισμα.
Ελεγε τότε γεμάτος πόζα και έπαρση και ασύστολη επαναστατικότητα και αυτοπεποίθηση ο νυν πρωθυπουργός και τότε (2014) αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης (αντλώ τα κυριότερα σημεία όπως δημοσιεύτηκαν στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Κόντρα»).
«Θεωρούμε πράξη ντροπής, πράξη καταισχύνης και πράξη ταπείνωσης του κάθε πολίτη της χώρας, από τη μια να του αρπάζουν το ψωμί από το τραπέζι και από την άλλη να του πετούν κάποια ψίχουλα στο τραπέζι για να τον εξαγοράσουν. Και έχουν σκοπό όχι μόνο το ψωμί, αλλά και το ίδιο το τραπέζι και τις καρέκλες και το σπίτι να αρπάξουν.
»Αν αυτό δεν είναι ο απόλυτος πολιτικός ξεπεσμός, τότε νομίζω ότι αυτές οι λέξεις έχουν αρχίσει να χάνουν το νόημά τους. Πρόκειται για μια πράξη βαθιά ταπεινωτική, ανήθικη (...) Πώς πετάει αυτό το ξεροκόμματο της άγνοιας και της περιφρόνησης στα μούτρα των Ελλήνων επιχειρώντας με αυτόν τον τρόπο να τους αφαιρέσει το τελευταίο όπλο που τους έχει απομείνει, την αξιοπρέπειά τους; (...) Η θεσμοθέτηση και προπαγάνδιση της εθνικής επαιτείας και της εθνικής φιλανθρωπίας είναι εθνική πολιτική ή πολιτική εξευτελισμού του λαού μας; (...)
»Το πλεόνασμά τους είναι σεσημασμένο για τους Ελληνες και τις Ελληνίδες. Σε αυτό κρύβονται όλες οι συμφορές, όλη η σήψη, όλη η απάτη της σημερινής πολιτικής. Σε αυτό κρύβεται το δράμα εκατομμυρίων ανθρώπων, η καταστροφή νοικοκυριών και επιχειρήσεων, οι λιποθυμίες παιδιών από ασιτία στα σχολεία, τα εκατομμύρια των ανέργων, η ζωή εν τάφω στα νοσοκομεία, τα ψυχιατρεία και τα άσυλα ανιάτων, οι παγωμένες νύχτες και μέρες χιλιάδων και χιλιάδων συνταξιούχων. Πρόκειται για πλεόνασμα δυστυχίας, τραγωδίας ακόμη και αίματος, αλλά και για πλεόνασμα θράσους και απάτης».
Μάλιστα. Στο πλεόνασμα των προηγούμενων κρυβόταν όλη η σήψη και όλη η απάτη της πολιτικής τους - καλώς, ποιος διαφωνεί; Στο πλεόνασμα της σημερινής αριστεροδεξιάς κυβέρνησης τι κρύβεται; Μήπως όλη η ταπείνωση, η ανακολουθία, η ήττα και το θράσος; Μήπως η άνευ όρων παράδοση της προσωπικής και εθνικής αξιοπρέπειας;
Η πολιτική βεβαίως δεν έχει ηθικούς φραγμούς - οι πολιτικοί γνωρίζουν τα ψεύδη και τα αδιανόητα που εκστομίζουν προκειμένου να δελεάσουν το πόπολο και να υφαρπάξουν την ψήφο του· παρ' όλα αυτά δεν βάζουν λίγο πιπέρι στη γλώσσα τους. Αυτό, όμως, είναι η κατάντια της πολιτικής, ο ξεπεσμός του πολιτισμού.
Η Αριστερά δεν κατάφερε να πείσει ότι μπορεί να προσφέρει κάτι διαφορετικό και είναι αστείο να χρησιμοποιεί τα τετριμμένα τα οποία διαφυλάσσουν με νύχια και με δόντια την εξουσία. Ηταν θλιβερό το θέαμα στη Βουλή - πεντοζάλη χόρευαν η φτώχεια ιδεών, η τόση ομοιοστασία, η τόση ολιγότης... «Ξεροκόμματα άγνοιας και περιφρόνησης στα μούτρα των Ελλήνων» - αιωρούνται και στην ατμόσφαιρα, μολύνουν τη σύνεση και τον ορθό λόγο, ενισχύουν εμφυλιακό κλίμα και ενδυναμώνουν τη συρρίκνωση της ελληνικής γλώσσας.
Εντάξει, κανείς δεν θα κοκκινίσει από ντροπή, το μάθαμε καλά το μάθημά μας· αριστερό μάθημα, όχι παίξε γέλασε.
Δημοσίευση σχολίου