Δυο δικαστικές αποφάσεις και τα συμπεράσματα βγαίνουν μόνα τους

Δυο δικαστικές αποφάσεις και τα συμπεράσματα βγαίνουν μόνα τους για την «αδέσμευτη» αστική δικαιοσύνη.
Στην πρώτη δικαζόταν ο φυρερίσκος της ναζιστικής συμμορίας σε βαθμό κακουργήματος για τα προκλητικότατα λεγόμενα του σε δημόσια ομιλία του.
Συγκεκριμένα –όπως ακούμε και στο βίντεο που παραθέτουμε- μιλώντας σε συγκέντρωση ομοϊδεατών του ο Μιχαλολιάκος και απευθυνόμενος στους πολιτικούς του αντιπάλους δήλωσε πως αν δεν είχε το κόμμα του «μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού... θα τους σπάγαμε τα κεφάλια», προσδιορίζοντας παράλληλα ποιους θεωρεί ευπρόσδεκτους στους κόλπους της Χρυσής Αυγής: «Ναι! Με φασίστες, ναζιστές, εγκληματίες, μαχαιροβγάλτες, ό,τι θέλουν. Αλλά όχι με προδότες και διπρόσωπους».  
Η ποινή που επιβλήθηκε στον  Ν. Μιχαλολιάκο για «διέγερση σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια» ήταν φυλάκιση οκτώ μηνών με αναστολή. 

Σε άλλη δικαστική ακροαματική διαδικασία βρισκόταν κατηγορούμενος ο δημοσιογράφος Ανδρέας Παπαδόπουλος γιατί σαν εκπρόσωπος Τύπου της ΔΗΜΑΡ είχε αποκαλέσει την Χρυσή Αυγή, τα στελέχη της οποίας βρίσκονται σήμερα κατηγορούμενα για σύσταση και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση «ανθρώπους του κοινού ποινικού δικαίου, ανθρώπους της νύχτας και κουμπουροφόρους». 
Η Χρυσή Αυγή μηνύει τον δημοσιογράφο για συκοφαντική δυσφήμιση και το δικαστήριο τον δικάζει σε ένα χρόνο φυλακή.

Αλήθεια, τι να σχολιάσει κανείς συγκρίνοντας τις δυο αυτές δικαστικές αποφάσεις;