31 Μάρτη 1946 – Η επίθεση στο σταθμό Χωροφυλακής του Λιτόχωρου

«Ο χαρακτήρας της επίθεσης στο σταθμό χωροφυλακής του Λιτόχωρου είναι άλλης πια ποιότητας σε σχέση με το αυθόρμητο κίνημα αυτοάμυνας των αγωνιστών της Αντίστασης που υπερασπίζουν τη ζωή τους από τις δολοφονικές συμμορίες των δωσιλόγων. Με το Λιτόχωρο ξεκινάει μια ένοπλη πάλη, που στην πρώτη της φάση δεν παύει ν' αποτελεί μέσο πίεσης για τον εξαναγκασμό του αντιπάλου σε υποχώρηση».

Μήτσος Παρτσαλίδης

Σαν σήμερα πριν από 72 χρόνια, τα ξημερώματα της 31ης Μάρτη του 1946, σε μια εποχή που το μοναρχοφασιστικό καθεστώς και οι παρακρατικές συμμορίες με τις «ευλογίες» του επίσημου αστικού κράτους, έχουν εξαπολύσει φοβερές διώξεις στους αγωνιστές της Εθνικής αντίστασης και του εαμικού κινήματος, 33 ένοπλοι αγωνιστές δίνουν την δική τους απάντηση χτυπώντας το σταθμό της Χωροφυλακής στο Λιτόχωρο.

Αναφέρει το «Δελτίο» του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (Οκτώβρης 1948):

«Ξεκίνησαν 33 από το Λιτόχωρο. 33 αγωνιστές της αντίστασης, καταδιωκόμενοι από τις μοναρχοφασιστικές μεταβαρκιζιανές αρχές άρπαξαν πάλι τ' άρματα στα χέρια τους και προειδοποίησαν τους καινούριους καταχτητές και δούλους τους πως ο ελληνικός λαός δεν θα σκύψει το κεφάλι, ούτε θ' ακολουθήσει ''το σφάξε με, αγά μου, ν' αγιάσω'', επειδή τα λαϊκά συμφέροντα επιβάλλουν την ομαλή δημοκρατική εξέλιξη που με συνέπεια ακολουθούν οι δημοκρατικές δυνάμεις της Ελλάδας, τα δημοκρατικά κόμματα, το ΕΑΜ και το ΚΚΕ.
Ξεκίνησαν στην αρχή με περιορισμένους σκοπούς την προστασία της ζωής τους, την προστασία του λαού της υπαίθρου από τις εγκληματικές συμμορίες των μοναρχοφασιστών και συγκρότησαν τις ομάδες δημοκρατικών ενόπλων καταδιωκομένων». 

Και συμπληρώνει η εφημερίδα «Εξόρμηση» (Οκτώβρης 1947) του ΔΣΕ:

«...Λίγοι ελασίτες που ξέφυγαν από το μαχαίρι των μοναρχοφασιστών είναι κρυμμένοι στον Ολυμπο. Οι περισσότεροι είναι από το Λιτόχωρο. 
Για αρχηγούς τους έχουν τον αξέχαστο καπετάν Τζαβέλλα (Παππού), τον Φωτεινό (Γ. Ελευθερίου), τον Ανδρεάδη (Γ. Κουκουτάτσιος) ...

Στις 26 του Μάρτη σε μια σπηλιά οι καταδιωκόμενοι αγωνιστές του Ολύμπου υποδέχονται με συγκινητικές εκδηλώσεις τους παλιούς ηγέτες Πάνο (Ευριπίδης), Υψηλάντη (Αλ. Ρόσιος) κ.λπ.

Αποφάσισαν να γίνει μια ένοπλη ενέργεια που θα είχε την έννοια της προειδοποίησης ...
Η ενέργεια αυτή θα σήμαινε: αν ο μοναρχοφασισμός δεν θελήσει ν' αναγνωρίσει τα δημοκρατικά δικαιώματα του Λαού και συνεχίσει τα εγκλήματά του, τότε ο Λαός θα επιβάλει τη θέλησή του μόνος του, με τη δύναμή του...

Στόχος διαλέχτηκε το Λιτόχωρο, όπου οι τρομοκράτες έχουν σακατέψει το Λαό με βασανιστήρια και πολλούς αγωνιστές έχουν δολοφονήσει.

Νύχτα 30-31 Μαρτίου οι 33 λαϊκοί αγωνιστές γλιστρούν μέσα στο Λιτόχωρο. Το χωριό σειέται από τα πυρά.
Βροντάει ο Ολυμπος, ξαναβροντάει.
Ο αντίπαλος άφησε στο πεδίο της μάχης 23 νεκρούς. Στα χέρια των αγωνιστών περιήλθαν 4 αιχμάλωτοι και τα πρώτα λάφυρα της ένοπλης πάλης του Λαού μας: 4 αυτόματα, 7 ντουφέκια, πολλά πυρομαχικά ...».

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ