Κάποιοι ναζί γνωρίζουν να κρύβονται. Βέβαια η δίψα για αίμα, για καταστροφή, το μίσος για τους ανθρώπους, δεν αργούν να φανούν. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του ναζισμού είναι ο Κοινωνικός Δαρβινισμός.
Ο Δαρβίνος έχει τόση σχέση με αυτή την σαδιστική θεωρία, όση ο Ιησούς, με τη διαστροφή της Ιεράς Εξέτασης. Και στις δυο περιπτώσεις, όπως σε πολλές άλλες, κάποιοι καπηλεύτηκαν τα λόγια σπουδαίων ανθρώπων, αλλάζοντας τα προς το συμφέρον τους.
Ο Δαρβίνος έκανε μια επιστημονική Επανάσταση “Τα είδη δεν είναι σταθερά, αναλλοίωτα πράγματα. Έχουν όλα αληθινή ιστορία και μπορούν μόνο να γίνουν κατανοητά, μελετώντας το πώς μεταβάλλονται στο χρόνο”. Μίλησε μόνο σε ότι αφορά τη Βιολογία. Ήταν επιστήμων, όχι φιλόσοφος. Κατέρριψε όμως την τελεολογία η οποία υποστήριζε ότι “τα πάντα έχουν σκοπό, εντασσόμενα στο σχέδιο του Θεού”. Η τελεολογία δικαιολογούσε μ' αυτό τον τρόπο την Κοινωνική Ανισότητα. Με την κατάρρευσή της έπρεπε να βρεθεί μια νέα θεωρία, για να συνεχίσουν οι δυνάστες την εκμετάλλευση.
Αυτό προσπάθησε να πετύχει ο Κοινωνικός Δαρβινισμός. “Προστατεύοντας τους φτωχούς και αδυνάτους, διαστρεβλώνεται η ροή της επιβίωσης των ισχυρότερων και πλουσίων που θα δημιουργήσουν τελικά υγιέστερες κοινωνικές δομές”. Άρα για αυτούς οι φτωχοί είναι αδύναμοι και πρέπει να αφανιστούν!
Κατανοούμε πόσο απάνθρωπη και λάθος είναι αυτή η άποψη. Δικαιολόγησε επίσης τον Ατομικισμό, την Ιδιωτικοποίηση, τον Ιμπεριαλισμό, ενώ υιοθετήθηκε πλήρως από το Ναζισμό και τον Νεοφιλελευθερισμό. Υπάρχει λοιπόν μια ισχυρή σύνδεση νεοφιλελέ και ναζί.
Μάλιστα θεωρώ πιο επικίνδυνους τους πρώτους, διότι μπορούν να ελιχθούν και να κρυφτούν ευκολότερα. Πιστεύουν όμως τα ίδια. Άλλωστε ο ναζισμός υπερασπίστηκε το μεγάλο Κεφάλαιο, από όπου χρηματοδοτήθηκε. Τόσο οι ναζί όσο και οι νεοφιλελέ μισούν όλους τους φτωχούς. Η διαφορά είναι στο ποιον θα εξοντώσουν πρώτο. Οι ναζί λένε πως πρέπει να εξολοθρεύσουν πρώτα τους φτωχούς των άλλων κρατών, οι νεοφιλελέ να αρχίσουν να τρώνε τους ντόπιους. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο.
Η φυσική εξόντωση των φτωχών δεν οδηγεί βέβαια σε εξαφάνιση της φτώχειας, αλλά σε αύξηση της εξαθλίωσης, αφού όλο και περισσότερος πλούτος συγκεντρώνεται σε χέρια λίγων. Η ευθανασία, η στείρωση και ο επεκτατισμός, που θέλει ως μέσα, δημιουργούν περισσότερη δυστυχία. Οι περικοπές δαπανών επίσης.
“Αν και στη θεωρία του Δαρβίνου υπάρχει η αντίληψη του ανταγωνισμού λόγω της ανεπάρκειας των πόρων, αυτή η ανεπάρκεια ισχύει σε πολύ μικρό βαθμό στην κοινωνική ζωή, αφού ο άνθρωπος μπορεί σήμερα να παράγει τα αγαθά για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του. Η σπανιότητα των πόρων σήμερα δε θεωρείται φυσική, αλλά, αντίθετα, θεσπισμένη και βασισμένη στην ΑΝΙΣΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΩΝ ΠΗΓΩΝ”.
Κοντολογίς, όταν ακούω αδίστακτα παλιοτόμαρα να κατηγορούν φτωχούς συνανθρώπους μου, επειδή παίρνουν λίγα ψίχουλα, ξέρω πως πρόκειται για φασίστες και μάλιστα τους χειρότερους, τους πλέον αδίστακτους. Είναι καθήκον μας να τους συντρίψουμε όπου κι αν είναι κρυμμένοι. Αν δεν το κάνουμε, θα αφανίσουν ολόκληρο το ανθρώπινο είδος, στην προσπάθεια τους να κερδίσουν ατομικά.
Ο λόγος που θεωρώ ότι είμαστε περισσότερο από ποτέ κοντά στον αφανισμό μας μέσω ενός Πυρηνικού Πολέμου, είναι ακριβώς η ενίσχυση του Καπιταλισμού και των εγκληματικών θεωριών που τον συνοδεύουν. Όσο υπήρχε η Σοβιετική Ένωση υπήρχε Ελπίδα.
Οι Σοβιετικοί πίστευαν πως τελικά ο Κομμουνισμός θα υπερίσχυε με Επανάσταση στις αντίπαλες χώρες. Άρα δεν χρειάζονταν η πλήρης καταστροφή τους. Μπορούσαν λοιπόν να κάνουν κάποιες συμφωνίες με αμοιβαίο όφελος. Οι Καπιταλιστές ηγέτες απλά δεν ενδιαφέρονται για κανένα άλλο, εκτός από τον εαυτό τους. Θεωρούν το κέρδος των άλλων δική τους χασούρα. Συνεννοούνται επομένως δυσκολότερα και αθετούν τις συνθήκες ευκολότερα. Πότε λοιπόν κινδυνεύουμε περισσότερο;
Είναι χρέος μας να αγωνιζόμαστε κατά της εξάλειψης αυτής της αισχρής Ανθρωποφαγίας, που είναι η αιτία των μεγαλύτερων προβλημάτων μας.
Δημοσίευση σχολίου