Οχι βέβαια. Ο Μαρινάκης δεν είναι απλός πολίτης. Μονόδρομος γι’ αυτόν δεν είναι να κρίνεται, αλλά να κρίνει. Δεν είναι να δικάζεται, αλλά να δικάζει. Δεν είναι ούτε καν απλός αστός. Είναι καθεστώς. Και όπως κάθε καθεστώς, χρησιμοποιεί την τεχνογνωσία επιβολής της νομιμότητάς του, που δεν έχει να κάνει με τους νόμους αλλά με τη δύναμη. Παράνομοι είναι όσοι στρέφονται εναντίον του, είτε πρόκειται για εισαγγελείς είτε για δικαστές είτε για δημοσιογράφους είτε για πολιτικά στελέχη. Εκτός νόμου τίθεται όχι μόνο ο Τσίπρας αλλά και ο Τσακαλώτος και ο Κοντονής και ο ΣΥΡΙΖΑ και η Τζίβα. Εντός νόμου όλο το παλιό σύστημα. Νταβατζήδες, φασίστες, αστοί πολιτικοί στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, πρόθυμοι ηλίθιοι.
Παλιότερα το καθεστώς προστάτευε τον εαυτό του με παράνομους νόμους περί προστασίας του. Κεφάλια έπεφταν και φυλακές γέμιζαν για αντικαθεστωτική δράση. Σήμερα ζούμε το παράδοξο το καθεστώς (διαπλοκής, δημοκρατικής ομηρίας, διαφθοράς, ελέγχου της πολιτικής από το χρήμα, Μαρινάκη) να βρίσκεται απέναντι στη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Και σε όσους τολμούν από την αστική Δικαιοσύνη. Οποιος τα βάζει με τον Μαρινάκη είναι ο σύγχρονος αντικαθεστωτικός. Θα τον μασήσουν οι εφημερίδες του, θα τον φτύσουν τα ΜΜΕ του, θα τον εκτελέσουν οι δημοσιογράφοι του, θα τον λιθοβολήσουν οι μπράβοι του.
Αυτή είναι η κατάσταση. Κι αυτός είναι ο χαρακτήρας της σύγκρουσης. Ποιος Ολυμπιακός και ποιο ποδόσφαιρο; Το τελευταίο που τους νοιάζει είναι αυτό. Οι στυλοβάτες των καθεστώτων έχουν φορέσει κατά καιρούς τα άρβυλα του πατριώτη, τη φουστανέλα του τσολιά, το κράνος του εθνικόφρονα, τη / χλαμύδα του πατρίς – θρησκεία οικογένεια.
Στη φανέλα μιας ποδοσφαιρικής ομάδας θα κώλωναν; Το θέμα δεν είναι η φανέλα, είναι το σύρε κι έλα. Της εξουσίας, του χρήματος, της ατιμωρησίας. Το γαμώ και δέρνω. Στη θέση της παραδοσιακής αστικής τάξης, μια συμμορίτικη ολιγαρχία. Από την άποψη αυτή ο Μαρινάκης μας προσφέρει κάποια υπηρεσία. Βλέπουμε τουλάχιστον καθαρά το πρόσωπο της παλινόρθωσης που επιδιώκουν.
Πηγή: Ι.Σ.Καριώτης – Documento
Δημοσίευση σχολίου