Home » , » Δηλώσεις μετανοίας και δηλωσίες. Μέρος 3ο

Δηλώσεις μετανοίας και δηλωσίες. Μέρος 3ο

Από giorgis , Τετάρτη 11 Ιουλίου 2018 | 4:33 π.μ.


Θα ήταν παράληψη μας να μην αναφέραμε ότι δηλώσεις μετανοίας σύμφωνα με την ιστοριογραφία μπορεί να θεωρηθούν και τα κείμενα που υπέγραφαν επί κυβέρνησης Βενιζέλου οι εργάτες που ήθελαν να προσληφθούν σε εργοστάσια της εποχής.
Στα κείμενα αυτά δήλωναν «μη συμμετοχή ή αποκήρυξη των εργατικών σωματείων».
Αν και δεν αναφερόταν ρητά σ' αυτές οι δηλώσεις ο στόχος ήταν οι εργάτες κομμουνιστές.

Η ίδια τακτική συνεχίστηκε και επί κυβερνήσεων του Παναγή Τσαλδάρη και των διαδόχων του μέχρι την δικτατορία του Μεταξά. Επιπροσθέτως εδώ άρχισαν να ζητούνται και δηλώσεις μετανοίας από τους φυλακισμένους κομμουνιστές.

Ο Π. Τσαλδάρης μπορεί στο εκλογικό του ακροατήριο να ήθελε να παρουσιάζεται σαν "μετριοπαθής" και να κάνει λόγο για ¨κατευνασμό των πολιτικών παθών", στην ουσία όμως ήταν βαθιά αντικομμουνιστής, εφάρμοζε και στήριζε, σε όλη του την πολιτική διαδρομή, την βίαιη καταστολή κάθε εργατικής διεκδίκησης, τη διάλυση των εργατικών οργανώσεων και την δίωξη των αριστερών συνδικαλιστών.  

Κι αυτός θεώρησε ότι μπορούσε να αποσπάσει δηλώσεις μετανοίας από τους φυλακισμένους κομμουνιστές.
Την απάντηση εκτός των άλλων την έλαβε από τα φυλακισμένα μέλη του ΚΚΕ που κρατούνταν στις φυλακές Συγγρού.

Αντιγράφουμε από τον "Ριζοσπάστη":


Αμνηστία χωρίς όρους

Οι φυλακισμένοι μας δεν δέχονται την "αμνηστία" που παρέχει ο Τσαλδάρης


Δήλωση των φυλακισμένων Συγγρού


Παραμονές των εκλογών η κυβέρνηση ξανάρχισε πάλι τη δημαγωγία γύρω από τη "χάρη" στους φυλακισμένους. 
Χτες ανακοίνωσε πώς στο νόμο 4229 δηλαδή στο Ιδιώνυμο, προστίθεται μια διάταξη που επιτρέπει την αποφυλάκιση των φυλακισμένων όσων εξέτισαν το 1/4 της ποινής τους υπό τον όρο πως θα δηλώσουν "μετάνοια".

Δηλαδή η κυβέρνηση ζητάει από τους αγωνιστές μας να απαρνηθούν τις αρχές τους.

Υστερα από τόσες δηλώσεις που δημοσιεύσαμε δίνουμε και το παρακάτω χαρακτηριστικό υπόμνημα των φυλακισμένων Συγγρού:

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΣΥΓΓΡΟΥ

Φυλακές Συγγρού 16 Ιουνίου 1933.
Κολεχτίβα φυλακισμένων κομμουνιστών

ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Προς τον πρόεδρο της Κυβερνήσεως, υπουργό Δικαιοσύνης και την εφημερίδα "Ριζοσπάστη"

Υστερα από την εξουσιοδότηση που δόθηκε από την Βουλή στην Κυβέρνησή σας για την έκδοση νομοθετικού διατάγματος περί παροχής χάριτος στους φυλακισμένους κομμουνιστές, σύμφωνα με το οποίο χαρίζεται το υπόλοιπο της ποινής μας υπό τον όρο να υποβάλουμε αίτηση χάριτος με δήλωση εκ μέρους μας, δια της οποίας να εκφράζεται η έμπρακτος μετάνοια μας για την μέχρι τώρα δράση μας ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΜΕ ότι η Κυβέρνηση για λόγους δημοκοπίας διατυμπανίζει τη δήθεν χορήγηση χάριτος, ενώ παράλληλα κάνει απραγματοποίητη και αυτή τη χορήγηση της χάριτος θέτουσα προς τούτο τους άνω απαράδεκτους όρους.
Οτι με τον τρόπο αυτό παρελκύετε τη χορήγηση εις ημάς της Γενικής Αμνηστίας χωρίς όρους και δια τούτο ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝ:

Αιτούμε τη χορήγηση σε μας Γενικής Αμνηστίας χωρίς όρους, σύμφωνα με τις απόψεις της Εργατικής Βοήθειας Ελλάδος και της Ενωτικής Γενικής Συνομοσπονδίας.

Καταδικάζουμε κάθε ενέργεια και κάθε διάβημα της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών που γίνεται με σκοπό να παρεμποδίσει τη χορήγηση Γενικής Αμνηστίας, επέμβαση που δεν ήταν παρά προσπάθεια να τορπιλίσει και ματαιώσει την κινητοποίηση της εργατικής τάξης για την απόσπαση Γενικής Αμνηστίας.

Δηλώνουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι όχι μόνο δεν καταδικάζουμε την μέχρι τώρα δράση μας, αλλά αντίθετα είμαστε διατεθειμένοι με μεγαλύτερη ορμή και αποφασιστικότητα να υπερασπίσουμε τα συμφέροντα της εργατικής τάξης της χώρας μας.

Ο γραμματέας: Αντ. Οκτωνιάδης

Τα μέλη (Ακολουθούν 75 υπογραφές)


Εδώ να κάνουμε μια παρένθεση και να μιλήσουμε τηλεγραφικά για την κατάσταση που υπήρχε στο κομμουνιστικό κίνημα της εποχής.
Αν και ο αρχειομαρξισμός στην χώρα μας είχε εμφανιστεί από τις αρχές του 1920 σαν διακριτό ρεύμα, η μαζικοποίησή του ξεκίνησε μετά το 1926 όταν ανέλαβε την ηγεσία του ο Δημήτρης Γιωτόπουλος (πατέρας του σημερινού, παρουσιαζόμενου από την αστυνομία, σαν αρχηγού της 17Ν).
Αυτός σταδιακά επέλεξε οι αρχειομαρξιστές να μετατραπούν από αριστερή αντιπολίτευση στο ΚΚΕ, καθαρά σε πολέμιοι του (Υπήρξαν και αιματηρές συγκρούσεις με νεκρούς ανάμεσα σε μέλη του ΚΚΕ και σε αρχειομαρξιστές).

Προφανώς η ιστορία του αρχειομαρξισμού στην Ελλάδα είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο και ξεφεύγει από το αντικείμενο αυτού του αφιερώματος. Να σημειώσουμε μόνο ότι οι πολυδιασπάσεις του, οι διαμετρικές αντίθετες πορείες που ακολούθησαν τα στελέχη του, (άλλα συνεργάστηκαν με το καθεστώς Μεταξά. ακόμα και με τις δυνάμεις του άξονα στην περίοδο της κατοχής στην Ελλάδα, ενώ άλλα επανήλθαν στις γραμμές του ΚΚΕ), μας στερεί την δυνατότητα να αντιμετωπίζουμε τον αρχειομαρξισμό, σαν ένα συμπαγές ιδεολογικό ρεύμα, με αποκλίνουσες διαφορές.
Να τονίσουμε επίσης, ότι κατά την ιστορική περίοδο που θα μιλήσουμε παρακάτω το ΚΚΕ προσπαθούσε να επουλώσει τις πληγές του, από τα τραύματα που του άφησε η εσωτερική διαμάχη που προηγήθηκε στο διάστημα 1928-1931, και η οποία έμεινε γνωστή με τον όρο "φραξιονιστική πάλη χωρίς αρχές".

Κάναμε αυτή την παρένθεση για να αναφερθούμε στην συνέχεια σε δυο δημοσιεύματα του "Ριζοσπάστη" (14/8/1933 και  1/9/1933) όπου συναντάμε τα πρώτα κείμενα του οργάνου της Κ.Ε του ΚΚΕ, τα οποία αναφέρονται σε δηλώσεις μετανοίας που απαιτεί το τότε καθεστώς από φυλακισμένους.και στην στάση που κράτησαν οι "αρχείοι".

Σύμφωνα, λοιπόν με άρθρο που υπογράφει ο "γραμματέας της κολλεχτίβας του Γεντί-Κουλέ"  οι συγκρατούμενοι του αρχειομαρξιστές «είχαν πάρει απόφαση να κάνουν δηλώσεις μετανοίας για να πάρουν αμνηστία».
«Την απόφαση αυτή άρχισαν δειλά - δειλά να την προπαγανδίζουν στα μέλη και τους συμπαθούντες του κόμματος. Λέγανε συγχρόνως πώς το Π.Γ του Κόμματος δεν θέλει να βγουν τα μέλη από την φυλακή γιατί θα χάσει τη διοίκηση» αναφέρεται χαρακτηριστικά στο δημοσίευμα στο οποίο στιγματίζεται η στάση των αρχειομαρξιστών.

Στο άλλο κείμενο του "Ρ" που φέρει την υπογραφή του "ανταποκριτή της κολλεχτίβας των Φυλακών Λάρισας" οι αρχειομαρξιστές κρατούμενοι υπογράφουν δηλώσεις μετανοίας, γιατί είναι "λιποτάκτες της ταξικής πάλης".

Δίκες στη Λάρισα 

... Την περασμένη Παρασκευή περάσανε από δίκη στο Εφετείο της Λάρισας οι σύντροφοι Παυλίδης, Ατματζίδης και Ποιμενίδης, καθώς και οι πέντε που έδωσαν τις περίφημες  δηλώσεις “μετανοίας”...

Ας σημειωθεί ότι την ενέργεια για την αποδοχή των δηλώσεων και την υπεράσπιση των λιποτακτών της ταξικής πάλης την ανέλαβε ο γνωστός αγροτοφασίστας Ματούσης που άλλοτε κατέχοντας την έδρα του εισαγγελέα καταδίκαζε εργάτες.

Στη δίκη ο αγροτοφασίστας για να κερδίσει την εύνοια του ακροατηρίου και για να πετύχει την αθώωση των πελατών του ανέφερε ότι οι κομμουνιστές δεν αρνούνται την ιδεολογία τους αλλά ζητούν γενική αμνησία.
Οι πελάτες μου, συνέχισε, επιδιώκουν την ατομική αμνηστία και υποβάλλουν υπεύθυνες δηλώσεις μετανοίας άρα δεν είναι κομμουνιστές

Τους 3 αγωνιστές μας τους υπεράσπισε ο δικηγόρος Ε. Νάος.

Παρ' όλες τις δημαγωγίες του Ματούση για την αθώωση των 5 λιποτακτών το εφετείο δεν τους απάλλαξε αλλά τους κατέβασε την ποινή από τους 8 μήνες στους 3.

Τους δυο συντρόφους μας τους δίκασε σε 6 βδομάδες τον καθένα και ένα νεολαίο τον αθώωσε.

Ετσι βλέπουμε ότι η αστική - ταξική δικαιοσύνη δεν αρκείται μονάχα στις δηλώσεις μετανοίας αλλά θέλει οι λιποτάκτες να γίνουν ολοκληρωτικά όργανα του κράτους και της ασφάλειας.

Φυλακές Λάρισας 18/3/1933


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Μοιράσου το :

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger