Καμιά αντίρρηση. Δεχόμαστε και επαυξάνουμε τους χαρακτηρισμούς που απέδωσαν ο ένας στον άλλον σήμερα στην βουλή, Τσίπρας και Μητσοτάκης.Για τον πρωθυπουργό, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι «πολιτικός απατεώνας και καιροσκόπος», ένα «πολιτικό κατασκεύασμα των επιχειρηματικών ελίτ», ένας «τζάμπα μάγκας» που διακατέχεται από «ακροδεξιό παροξυσμό»...
Από την πλευρά του ο αρχηγός της Ν.Δ χαρακτήρισε τον Τσίπρα, «αδίστακτο και βαθιά διαπλεκόμενο», «ψεύτη», «συκοφάντη» ...
Στην ουσία δηλαδή βγήκαν και οι δυο πολιτικάντηδες και απήγγειλαν το ποιηματάκι που τους είχαν ετοιμάσει οι λογογράφοι τους. Κι αυτό γιατί επί της ουσίας δεν διαφωνούν στο ελάχιστο στην οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται και θα εφαρμοστεί σε μια κυβέρνηση της Ν.Δ.
Εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς την διγλωσσία που χρησιμοποιεί ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης όταν απευθύνεται για εσωτερική κατανάλωση και όταν μιλάει για να απευθυνθεί στους λεγόμενους "χρηματοπιστωτικούς οίκους" και στην ντόπια πλουτοκρατία.
Δεν έχει παρά να διαβάσει την σημερινή ομιλία του στην βουλή και την συνέντευξη που έδωσε στην ιστοσελίδα Politico και στον δημοσιογράφο Φλόριαν Εντερ, μόλις πριν δυο μέρες.
Σήμερα, όπως και τις προηγούμενες μέρες ο αρχηγός της Ν.Δ ξαναείπε το τροπάρι του για το νέο μνημόνιο που μας έφερε η συγκυβέρνηση Τσίπρα-ΑΝΕΛ κατάγγειλε τα υψηλά πλεονάσματα που ισοπεδώνουν τα λαϊκά στρώματα κλπ.
Και εδώ είχε δίκιο ο Τσίπρας όταν απάντησε στην κριτική που δέχτηκε από τον Μητσοτάκη λέγοντας: «Είναι δείγμα θράσους η κριτική της Ν.Δ. για τα πρωτογενή πλεονάσματα όταν είχατε συμφωνήσει σε πλεονάσματα 4,5%».
Αλλα δεν είναι μόνο αυτό. Ας θυμηθούμε τι έλεγε ο Μητσοτάκης στην συνέντευξή του στο "Politico":
"Αυτό το οποίο πρώτα θέλω να κάνω είναι να αποκαταστήσω την αξιοπιστία της Ελλάδας. Να πείσω τους πιστωτές και τις αγορές ότι είμαστε εδώ για να εφαρμόσουμε μεταρρυθμίσεις. Όχι επειδή αυτές μας επιβλήθηκαν, αλλά επειδή πιστεύουμε σε αυτές. Κι αφού το επιτύχουμε αυτό, πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει περιθώριο για να ξανακάνουμε μία συζήτηση για τους δημοσιονομικούς στόχους. Αλλά αυτό δεν θα είναι η πρώτη προτεραιότητα μου".
Να τι μας λέει δηλαδή σε απλά ελληνικά. Συμφωνεί απόλυτα με τις λεγόμενες "μεταρρυθμίσεις" κάτι που σημαίνει νέο σφαγιασμό συντάξεων και λαϊκού εισοδήματος. και μετά αφού πιάσουμε τους "δημοσιονομικούς στόχους", το ξανασυζητάει με τους "πιστωτές" και τις "αγορές".
Αν αυτό δεν λέγεται καραμπινάτο δούλεμα τότε πώς ονομάζεται;
Δημοσίευση σχολίου