Ήταν ένα παιδικό μου όνειρο να ζήσω ένα παραμύθι. Η κακή μου τύχη όμως διάλεξε “τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα” όπου είμαι ένας απλός κομπάρσος μες το πλήθος, που γελά με τα χάλια του βλάκα μονάρχη. Μόνο που τα αόρατα ρούχα πληρώθηκαν ακριβά από το θησαυροφυλάκιο, τους φόρους μας, έτσι μου κόπηκε και το γέλιο.
“Θέλουμε τ' αόρατα αεροπλάνα”. Λένε οι Τούρκοι. “Σιγά μη σας τα δώσουμε” απαντάν οι Αμερικάνοι.
Κι εδώ πάει η ατάκα από την παλιά ελληνική κωμωδία “μια Ιταλίδα απ' Κυψέλη”: Κανονικά, εμείς στο εργοστάσιο, το σκάρτο εμπόρευμα το δίνουμε χωρίς πολλά πολλά...
Δεν ξέρετε από εμπόριο γιαυτό.
Θα τα δώσουν κι Αμερικάνοι μωρέ, αλλά άμα δεν κάνεις παζάρι, δεν ευχαριστιέσαι.
Προφανώς κάτι θέλουν οι Αμερικάνοι, κάπου στραβώνουν οι Τούρκοι, αλλά στο τέλος θα περάσει η θέληση της πολυεθνικής όπλων. Όπως τόσες φορές στο παρελθόν.
Θέλουν να παίρνουν οι πασάδες μίζα μόνο αμερικάνικη; Να αφήσουν τους Ρώσους ανταγωνιστές απ έξω να κοιτάνε με ζήλια; Πιθανό.
Μήπως τ' αόρατα συνδέονται με το ποιος θα κατασκευάσει τους αγωγούς; Κι αυτό παίζει.
“Για τα λεφτά τα κάνεις όλα...” λέει το τραγούδι.
Πάντως σίγουρα οι Αμερικάνοι δεν ανησυχούν μην βρουν αδυναμίες οι Ρώσοι στα F35, όπως βλακωδώς ισχυρίζονται τα άσχετα με τα στρατιωτικά, μιλιταριστικά site. Κι αυτό για δυο σπουδαίους λόγους:
Ο πρώτος είναι τα λεφτά. Γι αυτά θα πουλούσαν τα πάντα. Το σχοινί που θα τους κρεμούσαμε, την μάνα τους, αν έπιανε καλή τιμή. Θέλετε να πιστέψουμε πως θα άφηναν τόσα δις; Για εμπόρους όπλων μιλάμε. Χειρότεροι κι από εμπόρους ναρκωτικών.
Ο δεύτερος είναι πως τα F35 είναι φύκι. Φύκι κατασκευασμένο. Υποδεέστερο του F22 το οποίο και δεν πουλάνε. Ακόμα τουλάχιστο. Το Κογκρέσο έχει απαγορεύσει την πώληση του F22 λόγω της υψηλής τεχνολογίας που διαθέτει, λέει η εγκυκλοπαίδεια. Όπα! Δηλαδή το F35 για να το πουλάνε, τι είναι; Δεν είναι πάντως σαν το άλλο.
Κι εδώ έρχεται ένα άλλο κολπάκι που κάνουν οι έμποροι. Βάζουν κάποιο κράχτη στην πραμάτεια. Διότι το εν λόγω φύκι δεν το πουλάνε για μεταξωτή κορδέλα, αλλά για χρυσή. Είναι πανάκριβο, τόσο που αναρωτιέται ο μέσος φορολογούμενος. “Ρε συ, γιατί να δώσουμε τόσα πολλά”;
Ο κράχτης εδώ είναι η Τουρκία! “Για να τα θέλουν τόσο πολύ, κάτι θ' αξίζουν” σκέφτονται τα χαϊβάνια, οι πελάτες. Και πάνε να αγοράσουν! Πόσες φορές αγοράζουμε παρασυρμένοι από διαφημίσεις στην TV; Αλλά επειδή τώρα έχουμε το τηλεκοντρόλ κι αλλάζουμε εύκολα κανάλι, βρήκαν άλλο τρόπο. Έξυπνο, τους παραδέχομαι.
Πάντως όσον αφορά εμάς, δεν... Ε τώρα δεν πάει να κάτσεις χωρίς εσώρουχο και να πετάς τ' αόρατο. Θα σε δουν γυμνό. Δεν κρύβει που δεν κρύβει τίποτε το αεροπλάνο, δεν μας άφησαν και βρακί οι τοκογλύφοι, θα φανούν όλα! Θα μας πουν επιδειξίες οι γείτονες. Να βάλουμε πρώτα ένα ρούχο πάνω μας, να φάμε ένα πιάτο φαΐ κι άμα περισσέψουν (σιγά!) το ξαναβλέπουμε. Τι να δούμε δηλαδή, αφού δεν βλέπονται.
Ότι θέλουν να μας τ' αρπάξουν όμως, αυτό το διακρίνουμε από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. .
Δημοσίευση σχολίου