Του Κώστα Παπαδάκη
Μία μακρόχρονα διαμορφωμένη τάση με σαφή χαρακτηριστικά στο δικαστικό και εισαγγελικό χώρο στηρίζει νομικά τον πολιτικό προσανατολισμό και όλες τις επιλογές των κατασταλτικών μηχανισμών της αστυνομίας και ιδίως της Δ.Α.Ε.Ε.Β. («Αντιτρομοκρατική»).
Επί των ημερών της «πρώτης φοράς….» η τάση αυτή αντί να αποδυναμώνεται έχει ενισχυθεί με την προώθηση σημαντικών στελεχών της σε ανώτερες και ανώτατες θέσεις, καίριες αρμοδιότητες και κρίσιμο χειρισμό σημαντικών υποθέσεων. Αξιοποιεί την αντίθεση του μεγαλύτερου μέρους των δικαστών με την κυβέρνηση, των κατώτερων εξαιτίας των διαφόρων παρεμβάσεων υπουργών και συμβούλων της, καθώς και της αψυχολόγητης προ διετίας εξαγγελίας της αύξησης του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης των δικαστών, και των ανώτερων λόγω πολιτικού συντηρητισμού και ανταγωνισμού εξουσίας, αλλά και λόγω αντιθέσεων σε παρεμβάσεις της, ιδίως στο ΣτΕ. Αλλά κρατά και ισορροπίες παρέχοντάς της καλές υπηρεσίες όπου δεν θίγονται οι βασικοί κατασταλτικοί προσανατολισμοί της Δ.Α.Ε.Ε.Β.
Η τελευταία, κατ εξοχήν ανενόχλητη από την κυβέρνηση, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την παράλειψη αναζήτησης ευθυνών για την κατά κοινή ομολογία άδικη φυλάκιση από δικογραφία της εναντίον Ηριάννας και Περικλή, την αθώωση των οποίων χαιρέτισε ακόμα και ο Πρωθυπουργός, εξακολουθεί ακάθεκτα να βαδίζει στον ίδιο πολιτικό προσανατολισμό : Της αναζήτησης τρομοκρατών αποκλειστικά στο αριστερό άκρο του πολιτικού χάρτη, δηλαδή στον αναρχικό και αντικαπιταλιστικό χώρο, το στήσιμο δικογραφιών με συνδυαστική απόδοση σωρείας ανεξιχνίαστων ληστειών σε αναρχικούς και τη σύνδεσή τους με «τρομοκράτες», και τη χειραγώγηση της ποινικής δικαιοσύνης στις μεθοδεύσεις της, την ίδια στιγμή που η Χ.Α. – που τρομοκρατούσε ανενόχλητη από την «αντιτρομοκρατική» μέχρι τον Σεπτέμβρη 2013 δικάζεται στα μαλακά χωρίς την κατηγορία του Π.Κ. 187Α και χωρίς ηθικές αυτουργίες, ενώ τα ναζιστικά παρακλάδια της (Κρυπτεία, Combat) εξακολουθούν επίσης να αντιμετωπίζονται στα μαλακά όταν συλλαμβάνονται. Και όταν βουλευτής της Χ.Α. καλεί τον στρατό σε πραξικόπημα και στη συνέχεια επιδοκιμάζεται, μετά αποδοκιμάζεται, μετά διαγράφεται και εξαφανίζεται, αφήνεται ελεύθερος, χωρίς να διερευνηθούν ούτε και οι ποινικές ευθύνες της ηγεσίας του. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Μία μακρόχρονα διαμορφωμένη τάση με σαφή χαρακτηριστικά στο δικαστικό και εισαγγελικό χώρο στηρίζει νομικά τον πολιτικό προσανατολισμό και όλες τις επιλογές των κατασταλτικών μηχανισμών της αστυνομίας και ιδίως της Δ.Α.Ε.Ε.Β. («Αντιτρομοκρατική»).
Επί των ημερών της «πρώτης φοράς….» η τάση αυτή αντί να αποδυναμώνεται έχει ενισχυθεί με την προώθηση σημαντικών στελεχών της σε ανώτερες και ανώτατες θέσεις, καίριες αρμοδιότητες και κρίσιμο χειρισμό σημαντικών υποθέσεων. Αξιοποιεί την αντίθεση του μεγαλύτερου μέρους των δικαστών με την κυβέρνηση, των κατώτερων εξαιτίας των διαφόρων παρεμβάσεων υπουργών και συμβούλων της, καθώς και της αψυχολόγητης προ διετίας εξαγγελίας της αύξησης του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης των δικαστών, και των ανώτερων λόγω πολιτικού συντηρητισμού και ανταγωνισμού εξουσίας, αλλά και λόγω αντιθέσεων σε παρεμβάσεις της, ιδίως στο ΣτΕ. Αλλά κρατά και ισορροπίες παρέχοντάς της καλές υπηρεσίες όπου δεν θίγονται οι βασικοί κατασταλτικοί προσανατολισμοί της Δ.Α.Ε.Ε.Β.
Η τελευταία, κατ εξοχήν ανενόχλητη από την κυβέρνηση, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την παράλειψη αναζήτησης ευθυνών για την κατά κοινή ομολογία άδικη φυλάκιση από δικογραφία της εναντίον Ηριάννας και Περικλή, την αθώωση των οποίων χαιρέτισε ακόμα και ο Πρωθυπουργός, εξακολουθεί ακάθεκτα να βαδίζει στον ίδιο πολιτικό προσανατολισμό : Της αναζήτησης τρομοκρατών αποκλειστικά στο αριστερό άκρο του πολιτικού χάρτη, δηλαδή στον αναρχικό και αντικαπιταλιστικό χώρο, το στήσιμο δικογραφιών με συνδυαστική απόδοση σωρείας ανεξιχνίαστων ληστειών σε αναρχικούς και τη σύνδεσή τους με «τρομοκράτες», και τη χειραγώγηση της ποινικής δικαιοσύνης στις μεθοδεύσεις της, την ίδια στιγμή που η Χ.Α. – που τρομοκρατούσε ανενόχλητη από την «αντιτρομοκρατική» μέχρι τον Σεπτέμβρη 2013 δικάζεται στα μαλακά χωρίς την κατηγορία του Π.Κ. 187Α και χωρίς ηθικές αυτουργίες, ενώ τα ναζιστικά παρακλάδια της (Κρυπτεία, Combat) εξακολουθούν επίσης να αντιμετωπίζονται στα μαλακά όταν συλλαμβάνονται. Και όταν βουλευτής της Χ.Α. καλεί τον στρατό σε πραξικόπημα και στη συνέχεια επιδοκιμάζεται, μετά αποδοκιμάζεται, μετά διαγράφεται και εξαφανίζεται, αφήνεται ελεύθερος, χωρίς να διερευνηθούν ούτε και οι ποινικές ευθύνες της ηγεσίας του. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου