Μάνος Κατράκης: Aυτός, που δεν γονάτισε, αυτός, που δεν υπέγραψε! (Γεννήθηκε σαν σήμερα το 1908)

 «Διάλεξα να είμαι κομμουνιστής. Αισθάνομαι υπερηφάνεια για το κόμμα, για τις εκατοντάδες χιλιάδες τους συντρόφους, που αποτελούν τον κορμό του μεγάλου δέντρου του μέλλοντος. Από αυτό αντλούμε όλη τη δύναμη για την τελική δικαίωση των αγώνων και θυσιών του λαού μας. Από τη ζωοδότρα πηγή αυτού του λαού παίρνουμε εμείς οι καλλιτέχνες το υλικό, που το κάνουμε λόγο, εικόνα, ποίηση, μουσική, θέατρο και ό,τι άλλο βοηθά στην καλυτέρευση του νου και της ψυχής».

Μάνος Κατράκης

Ο διάλογος που διαβάζουμε στην αρχική φωτογραφία μεταξύ του αλφαμίτη της Μακρονήσου και του Μάνο Κατράκη, και ο οποίος πραγματοποιήθηκε την ώρα που το ένστολο κάθαρμα βασάνιζε τον εξόριστο κομμουνιστή, αποκαλύπτει το μεγαλείο της συνείδησης του ανθρώπου που κάνει το χρέος του για το λαό του, έχοντας ακλόνητη πίστη στο δίκιο του.

Θα μπορούσαμε να γράψουμε πάρα πολλά γ’ αυτόν τον  υπέροχο, στρατευμένο στην υπόθεση της εργατικής τάξης καλλιτέχνη.

Από τότε που πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο, το 1928 και για σχεδόν 50 χρόνια δίδαξε ήθος σεμνότητα, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο έργο με συγκλονιστικές θεατρικές παρουσίες, έχοντας παραδώσει  παράλληλα μαθήματα αγωνιστικότητας, στο Μακρονήσι, τον Αϊ - Στράτη, την Ικαρία.

Αρκούμαστε όμως στα βίντεο που παραθέτουμε. Είναι χαρακτηριστικά για το έργο και την επαναστατική διαδρομή του Μάνου Κατράκη, ενός κομμουνιστή που δίδαξε και "ποίησε" ήθος πάνω στην καθημερινή "σκηνή" του αγώνα.

Διαβάστε ακόμα:
Μια σχετικά άγνωστη μαρτυρία για τον Μάνο Κατράκη στη Μακρόνησο
Τα "πέτρινα χρόνια" του Μάνου Κατράκη στον πόλεμο και τις εξορίες