Αν “πίσω από κάθε επιτυχημένο άντρα, κρύβεται μια δυναμική γυναίκα”, τότε πίσω από κάθε μεγάλη δυστυχία κρύβεται ένας αδίστακτος κι ανίκανος πολιτικός.
Πολλές καταστροφές θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, αν δύνονταν η απαραίτητη προσοχή. Κυρίως αν, εκτός από την οργάνωση, υπήρχαν τα μέσα για την πρόληψή της.
Στο Μάτι πχ, ναι μεν φταίνε για τους 26 νεκρούς κι οι συγγενείς του βουλευτή που έκλεισαν το δρόμο, όπως φταίει και η έλλειψη συντονισμού, ο κακός σχεδιασμός που εγκλώβισε τους ανθρώπους στην πυρκαγιά. Όμως τα μέσα που διατέθηκαν, ήταν παντελώς ανεπαρκή. Όμως επίσης, λόγω περικοπών, δεν έγινε καμία - μα καμία εργασία, από 'κείνες που προβλέπονταν όπως ο καθαρισμός, τα αντιπυρικά έργα κλπ.
Για να γίνει μια πολύνεκρη τραγωδία σαν αυτή που πέθαναν 96 άνθρωποι, δεν αρκεί μόνο μια αιτία.
Στη Γένοβα χθες κατέρρευσε μια μεγάλη γέφυρα. Δεκάδες συνάνθρωποι μας σκοτώθηκαν και πολλοί περισσότεροι τραυματίστηκαν. Οι αναφορές ως τώρα μιλάνε για 39 νεκρούς.
Η γέφυρα ήταν αρκετά παλιά. Ήθελε επομένως συντήρηση. Κι εδώ είναι το μυστικό της καταστροφής. Υπήρχαν μελέτες που έλεγαν, πως για να επισκευαστεί η συγκεκριμένη γέφυρα, ώστε να συνεχίσει να λειτουργεί με ασφάλεια, θα στοίχιζε πάρα πολλά χρήματα. Περισσότερο από το αν έκτιζαν από την αρχή μια καινούρια.
Οι πολιτικοί λοιπόν, λόγω λιτότητας, Μνημονίων κλπ, θεώρησαν πως δεν έπρεπε να δώσουν χρήματα για επισκευές. Προτίμησαν, όπως οι Έλληνες πολιτικοί, να τα δώσουν στις Τράπεζες και τους τοκογλύφους. Εδώ, δεν κάναμε εργασίες στα δάση, δεν πήραμε έμπειρο προσωπικό, στην διπλανή Ιταλία άφησαν τις γέφυρες τους “στο έλεος του Θεού”.
Το να μην δώσουν χρήματα για τη γέφυρα είναι μια πολιτική απόφαση. Θα μπορούσαν να πουν “θα φτιάξουμε καινούρια”. Το να επιτρέψουν όμως τη λειτουργία της γέφυρας υπό αυτές τις συνθήκες, αποτελεί εγκληματική ενέργεια. Το έκαναν φυσικά για το κέρδος. Αν σταματούσαν την κυκλοφορία, όπως όφειλαν να κάνουν, αφού αποφάσισαν να μη συντηρήσουν το γεφύρι, θα πλήττονταν η οικονομία της πόλης.
Από τη μια περικοπές δαπανών, από την άλλη να συνεχίσουν οι υποδομές να αποδίδουν κέρδη. Δηλαδή “και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος”. Όπως όμως ξέρουμε, και τα δυο δεν γίνεται.
Είναι λοιπόν θέμα πολιτικής. Θέμα προτεραιοτήτων. Αν θέλουμε υποδομές, κράτος πρόνοιας, ασφάλεια, υγεία, παιδεία, θα πρέπει να διαθέσουμε τα αναγκαία κονδύλια. Να προσλάβουμε ειδικούς, ν' αγοράσουμε τα απαραίτητα μέσα, να δώσουμε έμφαση στην εξυπηρέτηση των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων.
Όμως σε όλη την ΕΕ, σ' όλα τα κράτη, πλην ελαχίστων, ο σκοπός είναι η εξυπηρέτηση τοκογλύφων, λαμόγιων και κηφήνων. Σώζουμε τις διεφθαρμένες τράπεζες, οι οποίες είναι ιδιωτικά μαγαζιά, εις βάρος του Δημοσίου. Ξεπουλάμε τη δημόσια περιουσία, βάζουμε χαράτσια, πετσοκόβουμε μισθούς και συντάξεις για να πλουτίσει περισσότερο μια ασήμαντη αριθμητικά μειοψηφία.
Κάθε πολιτική έχει τις συνέπειες της. Οι άνθρωποι αυτοί δεν πέθαναν σε δυστυχήματα. Θυσιάστηκαν στον βωμό του Νεοφιλελευθερισμού..
Δημοσίευση σχολίου